Bang dat je kind te hard moet werken

Vrije tijd

Het is natuurlijk relatief die zeeen vrije tijd, ik vergelijk het met mezelf. Ik ben inclusief reistijd gemiddeld echt meer dan 50 uur per week kwijt aan werken. Thuis is er ook nog wat te doen. Paar weken vakantie per jaar.

Kijk ik naar dochter vriendin in brugklas. Veel vakantie, vier uur 's middags thuis uit school, weekenden met hooguit kamer op moeten ruimen..

Loes

Sorry? Je gaat toch niet het leven en het aantal "vrije uren" van een werkende ouder vergelijken met dat van een schoolgaand kind?? Sorry hoor, dat slaat echt nergens op. Echt, heel knap van je dat je jezelf hebt opgewerkt van Mavo tot het Atheneum maar dit is net zoiets als appels met peren vergelijken en je doet er middelbare scholieren ernstig tekort mee. En trouwens, als je een baan op universitair niveau ambieert, waarom heb je dan geen WO-opleiding gedaan na het Atheneum?
Overigens, mijn zoon gaat naar 3 Gymnasium; hij heeft een rooster van 8.30-16.30 plus twee a drie keer in de week anderhalf uur voetbaltraining plus een a twee uur studiementoraat per week plus een voetbalwedstrijd op de zaterdag en dan nog gewoon huiswerk doen. En hoewel hij ook de basisschool met 2 vingers in zijn neus heeft gedaan moet hij er toch echt wel hard aan trekken. Over een jaar ofzo komt er dan ook nog een bijbaantje en mij dunkt dat die vakanties zeer welverdiend zijn en ook broodnodig. Door de week heeft hij beslist geen "zeeën van tijd" om allerlei leuke dingen te doen of te lanterfanten en in het weekend mondjesmaat.
Als kind mag en kan je nog genieten van dingen die des kinds zijn; als volwassene en zeker als ouder heb je nu eenmaal veel meer verplichtingen en verantwoordelijkheden. En als volwassene kan je zelf keuzes maken. Je zou zelfs nog een universitaire opleiding kunnen gaan doen, een andere baan zoeken, minder gaan werken etc. Als kind heb je die keuzes niet. Alles heeft zo zijn voor- en nadelen.

Havo = minstens 50 urige werkweek

Ik ben een beetje druk dus vergeef me dat ik wat selectief reageer. Maar de reactie van Elissa op Loes geeft me de kans om duidelijker uit te leggen wat ik bedoel.
Loes:"ik vergelijk het met mezelf. Ik ben inclusief reistijd gemiddeld echt meer dan 50 uur per week kwijt aan werken. ", Elissa:"Je gaat toch niet het leven en het aantal "vrije uren" van een werkende ouder vergelijken met dat van een schoolgaand kind?? "
Voor een realistisch beeld moet je dat zeker wel doen. Er is helemaal geen verschil tussen havo en vwo wat dat betreft.
De wet schrijft voor dat leerlingen een studielast moet worden geboden van 1600 klokuren per schooljaar. Dat is per schoolweek _gemiddeld_ 40 uur. Dat betekent dat elke sportdag, feestweek of zelfs proefwerkweek, moet worden ingehaald.
Er zijn dus weken dat de studielast 60 uur per week bedraagt.
Dat is het model. Om die reden is 'maar hij moet zo hard werken' een raar argument. Je wordt geacht op alle niveaus hard te werken. Het is helemaal niet de bedoeling dat er een verschil is.
Het model vind je terug in de lesmethodes, de opdrachten en de proefwerken. Er is vooraf een inschatting gemaakt van hoeveel tijd het werk zoal kost om maar die 1600 uur per jaar vol te maken.
Voor de hoogste niveau's zit dat werk meer in 'denkwerk'. Langs de trap naar beneden ruilt het denkwerk zich steeds meer in voor doe werk. Schrijven, knippen, plakken, ergens naar toe moeten gaan.
Het toezicht op het werk loopt langs hetzelfde pad. Voor de hoogste niveaus telt het antwoord (goed nagedacht!), naar beneden steeds vaker ook het aantal woorden, bladzijden, etc.
Kortom: op vwo niveau heb je meer kans om het werk in veel minder uren te doen dan wat er voor staat. Zak je naar beneden, dan moet je steeds meer fysiek bewijs van je werk leveren en dat kost tijd.
Niveau zakken om het rustiger aan te doen, helpt dus niet.
Nou ja, havo is een jaar korter. Dat scheelt. Mijn dochter is van vwo naar havo gegaan omdat ze school zat was. Het was de snelste weg naar buiten.
Groet,
Miriam Lavell

Bekend fenomeen

truusje, wat je beschrijft is een overbekend fenomeen. Het wordt bovendien keer op keer gevonden bij onderzoek naar de vraag hoe het komt dat sommigen 'hun kansen' niet grijpen.
Het kind dat zich uit de eigen sociale klasse wil scholen, moet ook werkelijk afscheid nemen van die klasse (is er niet meer welkom, voelt zich er niet meer thuis). En ja, dat is ook een verklaring voor onder niveau naar het vo gaan (Mavo was voor ons ook goed genoeg).
Mijn dochter (hbo maritiem officier) maakt dat ook dagelijks mee. Meer dan mbo gedaan hebben wordt zelfs als verwijt gebruikt. Ze wordt meer lastig gevallen om haar opleiding dan om haar vrouw zijn in een mannenwereld.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Je kunt je stokpaardje steeds weer van stal halen maar toch geloof ik er niet in.

Vraag eens aan VWO brugklassers of die moeten knippen en plakken met wiskunde? Dat is zowel bij havo als bij vwo.

Mijn zoon heeft een havo/vwo boek met aardrijkskunde en daar kun je keurig het verschil zien: VWO'ers moeten er een hele rij begrippen bij leren. Je kunt wel weer zeggen dat het begrijpen en doordenken is maar niet nadat je die begrippen ook kent. Meer leren dus van begrippen.

Verder gaan ze met talen wat sneller en zullen ze dus vaker en dus meer woordjes moeten leren.

Het ligt vooral aan hoe de leerkrachten zijn. Als die werkelijk denken dat maakwerk voor VWO'ers niet belangrijk is dan zullen ze dat maakwerk niet checken maar ook daar geloof ik niet in. Maakwerk op VWO niveau is maakwerk op VWO niveau: schrijven en produceren dus in werkboeken! Het is echt niet zo dat je op de havo meer 'fysiek bewijs hoeft te leveren' dan op vwo niveau.

Er staat inderdaad 40 uur per week voor, of je nu vmbo, havo of vwo doet maar natuurlijk zal een vwoleerling er minder uren voor nodig hebben op de havo bij gelijkblijvende inzet!

in dit opzicht moet ik Miriam toch echt gelijk geven. Ik heb zoals eerder in dit draadje al geschreven het hele riedeltje aan scholen doorlopen.
Op de lage niveau's is er echt veel meer maakwerk dan op het VWO. Daar (LHNO/LTS) was ik rustig 2 uur bezig met maakwerk, steeds maar min of meer hetzelfde herhalen en opschrijven. Op het VWO is dat echt een heel stuk minder. Daar is het veel meer begrippen leren en zelf verbanden leggen ipv in 30 zinnen steeds hetzelfde trucje toepassen. En dan 2 dagen later weer hetzelfde trucje herhalen.

Amk

Ik denk dat je moet vergelijken tussen havo en vwo, niet tussen vmbo basis en vwo. Dus vergelijken tussen twee opeenvolgende niveaus. Ik zie het niet. Op de havo is het verschil tussen een 8 en een 10 (in mijn ogen) de verbanden leggen en op het VWO wellicht het verschil tussen een 6 en een 10?

Verder heb ik het idee dat miriam denkt dat de leerkrachten op het vwo zich niet druk maken om niet gemaakt maakwerk en dat werd al eerder onderuit gehaald in deze draad. Er zijn gewoon werkboeken op het VWO die ingevuld moeten worden. Daarnaast zijn er gewoon meer Engelse woordjes die je moet leren en meer begrippen bij de zaakvakken.

Knip en plakwerk in de brugklas wiskunde moet zowel bij de havo als op het vwo.

het is een glijdende schaal en het duidelijkst is het verschil te zien tussen de beide uitersten van de schaal. Die moet je dus wel met elkaar vergelijken.

De hoeveelheid herhaling van het zelfde wordt steeds minder. Het verschil Havo VWO is daarin niet zo groot dat klopt. Het verschil zit vooral in dat je zelf de verbanden moet leggen terwijl die op de havo nog net iets meer aangereikt worden. Ook het aantal verbanden is minder op de havo.

Even verder amk

Het probleem is dat miriam beweert dat het werk evenveel is of je nu havo of vwo doet. Voor een gemiddelde basis, havo of vwo leerling zou het inderdaad zo moeten zijn dat je er 40 uur per week mee bezig bent (school en huiswerk) en dat zal op basis wel meer productiewerk zijn dan op het VWO (daar meer denkwerk) maar volgens mij komt dat denkwerk vooral op de toets. Daarvoor vul je bij je huiswerk nog steeds de werkboeken in, moet je Engelse woordjes leren en Aardrijkskundige begrippen. De toets zit vooral anders in elkaar.

Om nu te zeggen dat het net zo veel werk is voor een vwo'er die het net niet haalt op de havo vind ik dus niet kloppen. Als het goed is is dat kind op de havo een boven gemiddelde leerling dus ja die zou het makkelijker moeten krijgen.

En weg was ie...

Ik had een heel verhaal getypt, en een druk op de knop en hij was weg...

P legt het echter goed uit. Die 1600 uur zullen in theorie best wel kloppen, maar in de praktijk zie ik ook maar weinig verschil in huiswerkdruk tussen havo leerling en een vwo-er. Als dat verschil er al is, verschilt dit per vak en is het maar klein.

Verstuurd met de Ouders Online iPad app

P denkwerk

nee, een toets is op alle niveaus niet meer dan oprakelen van reeds opgedane kennis. Het vergaren van die kennis gaat vooral anders. Veel herhaling vs zelf uitzoeken.
Het laten zien wat je weet gaat op een aantal punten anders (praktijk: laat maar zien, of vertel het maar) vs schriftelijk reproduceren. De uren belasting is voor alle niveaus gelijk. De te verwerven kennis is gedifferentieerd. Het onderdeel toepassen op nog onbekende vraagstukken wordt steeds belangrijker naarmate je hoger in de schaal komt.

Miriam / elisa

Nee, ik vind niet dat mijn kind ook 60 uur per week moet maken, maar over het hele jaar gezien vind ik 40 uur per week aan school besteden helemaal niet raar voor een middelbare scholier. De rest van de tijd is voor hen om vrij te besteden.
Als ze 9 uur per nacht slapen is dit nog niet de helft van hun wakkere tijd, dat vind ik prima. Als ze daarin een bepaald opleidingsniveau niet aankunnen zou ik het prima vinden om af te zakken.
Maar dat is mijn mening en iedere ouder/kind maakt de eigen afweging.
Loes

Ps elisa

Iemand argumenten beantwoorden met 'sorry hoor, dat slaat echt helemaal nergens op' vind ik geen prettige manier van discussieren.
Loes

Loes

Jouw berekening is wel wat grof. Want het lijkt nu alsof je na 9 uur slaap nog 15 uur per dag over hebt voor school. Dat is niet zo. Elke dag sowieso 2 uur fietstijd. Toch in elk geval een uur om te eten. ( ontbijt en diner). Verder douchen en persoonlijke verzorging 's morgens en 's avonds, reken samen een uur. Dan heb je nog 11 uur over. Hiervan zitten ze ca 7,5 uur op school. Blijft over 3,5 uur. Dit is bij mijn dochter door de week de enige vrije tijd. In die drie uur moet ze huiswerk maken, sporten, een kopje thee met mij drinken ( haha soms), televisie kijken, ruzien met haar zus, afspreken met vriendinnen.
Het afgelopen jaar zat ze in de brugklas VWO en was een goede leerling. Maar ook zij had er dagen bij dat je er met 2 uur huiswerk echt niet was. En dan had ze op de zondagmiddag ook nog flink vooruit gewerkt. Maar talloze verslagen, boekbesprekingen, science-opdrachten, maakhuiswerk ( wat ook gecontroleerd werd), proefwerken over flinke hoeveelheden stof kosten allemaal toch tijd.
Dan heeft ze nog geluk dat ze inderdaad met 9 uur slaap toe kan. Maar er zijn genoeg vriendinnen in het dorp die meer slapen en gewoon moe zijn na elke dag door weer en wind 26 km fietsen. ( nee, er is geen bus en geen school dichterbij)
Ik heb geen medelijden met mij dochter en de andere brugklassers hier in de buurt. Maar om te spreken van zeeën van vrije tijd..... En een ander nivo is helemaal niet aan de orde. Ik vind dat de tijd die brugklassers worden geacht in hun huiswerk te steken best groot. Volgens de mentor elke dag 2 uur. Dat klopt ook gemiddeld wel ongeveer. Als je alles optelt, inclusief het lezen van boeken en het samenwerken om verslagen te maken met klasgenoten.
Misschien moet je eerst kinderen in de brugklas hebben om te zien hoe het tegenwoordig gaat. Ik had vroeger op het VWO beduidend minder te doen. EN er werd bij ons ook nooit iets gecontroleerd. Pas bij het proefwerk. En wij hadden vroeger ook nooit al die verslagen en opdrachten met groepjes of anderen.Dat kost ook mega-veel tijd.

Levensgeluk

Nee, ik ben niet bang voor het harde werken maar wel bang voor het verlies van levensgeluk.

Zoon was de laatste tijd niet gelukkig, hij kon het schoolse leven slecht aan ondanks alle inzet en onderzoek van thuis en school. Nu gaat hij het een treetje lager proberen en lijkt erg opgelucht.

Er zijn veel mensen jong gestorven in mijn omgeving en zie ik ook veel mensen op een erg hoog niveau werken met veel stress. Dat vormt mij ook.

Het is mooi dat er ambitieuze ouders zijn die hard werken hoog in het vaandel hebben maar de relativerende ouders moeten er ook zijn. Een mooi tegenwicht in de maatschappij.

Dere

Ik had het niet beter kunnen verwoorden.

Plus

De druk op kinderen/jongeren wordt alleen maar hoger. Er zijn tegenwoordig steeds meer studenten die tegen een burn out aanlopen. Nou, daar had ik in mijn studententijd nooit van gehoord.

Er is niks mis met hard werken, maar de balans moet goed zijn.

Dere

Je haalt me de woorden uit de mond! Helemaal mee eens!!

Eens dere

'Zoon was de laatste tijd niet gelukkig, hij kon het schoolse leven slecht aan ondanks alle inzet en onderzoek van thuis en school. Nu gaat hij het een treetje lager proberen en lijkt erg opgelucht.'

Naast school en huiswerk moet er gewoon als een tierelier gespeeld kunnen worden. Binnen, buiten, met vriendjes, alleen. Stripboekje lezen omdat het leuk is, spelletje op de computer, zwembadje in de tuin, stukje fietsen. Als de boog altijd gespannen staat, is je kindertijd voorbij voor je er erg in hebt en duikje overspannen je werkzame leven in.

'Er zijn veel mensen jong gestorven in mijn omgeving en zie ik ook veel mensen op een erg hoog niveau werken met veel stress. Dat vormt mij ook.'

Ja, dat herken ik. Mijn ouders zijn jong overleden en ik heb me altijd afgevraagd welke herinneringen ik mijn dochter wilde meegeven. Leuke, gezellige herinneringen van samen naar de snackbar lopen voor een ijsje en meehelpen met het lente-ontbijt op school, of herinneringen aan een mama die altijd aan het werk was mdat ze meer en hoger wilde.
En omdat je nooit weet wanneer het je tijd is, kun je beter niet wachten tot 'later' voor je begint met leven.

Verschil hard werken en te hard werken...

Ik ben niet tegen hard werken (noch voor volwassenen noch voor jongeren), maar wel tegen (te lang/te vaak) TE hard werken.

De balans is inderdaad van belang en daarmee ook het levensgeluk.

Ik denk dat draadstartster niet wil pleiten voor TE hard werken, maar dat zij denkt dat er mogelijk ouders zijn die bij voorbaat al bang zijn dat hun kind HARD (niet TE hard) moet werken.

En ik ben met draadstartster eens dat het jammer is om je kind bij voorbaat een kans te onthouden als het daarbij hard moet werken. Je kan het (als je serieus denkt dat je kind het met hard werken (niet: te hard werken) misschien zou kunnen) toch gewoon proberen?

Als het tegenvalt (en je bent daar reëel in) dan kan het kind een stapje terug doen. Geen schande. Goed gewerkt, toch te moeilijk. Goed geprobeerd! (NB Vaak hebben mensen later juist spijt van iets dat ze NIET gedaan hebben, dan van iets dat ze WEL gedaan hebben !).

Maar om meteen voor de veilige weg te kiezen kan ook nadelig uitwerken. En een gemiste kans (kans op meer uitdaging, leukere/meer passende medeleerlingen, leukere opleiding, leuker werk, beter betaald werk etc etc.)voor een kind met meer capaciteiten.

Maar te lang te hard werken (aldoor op je tenen lopen): dat wens ik niemand toe. Daar wordt een kind (en ook een volwassene), denk ik, niet gelukkig van. En dat willen we toch allemaal?

Knurf

Ik ben het helemaal met je eens dat mooie herinneringen het allerbelangrijkste zijn. Maar in mijn geval is dat denk ik een blije moeder die enthousiast thuis komt van het werk waar ze haar ei in kwijt kon. Niet voor meer en hoger, wel om mezelf te ontplooien en haar dat te laten zien.
Daar wil ik zeker NIET mee zeggen dat buitenshuis werken beter is, maar wel dat het niet slechter hoeft te zijn. Oog voor je kinderen, voor samen genieten van elkaar, dat lijkt me het belangrijkste.
Loes

Euh loes3

'Daar wil ik zeker NIET mee zeggen dat buitenshuis werken beter is, maar wel dat het niet slechter hoeft te zijn'

Ik werk ook buitenshuis hoor. Ben alleenstaand en financieel onafhankelijk.

Eline

Jij verwoordt precies wat ik bedoel inderdaad. Dat mensen bij voorbaat maar alvast een niveautje lager kiezen omdat ze bang zijn dat hun kind te hard moet werken. Ik zou denken probeer het eerst en dan kun je altijd nog afstromen.
Ik denk dat wat Truusje zegt daarbij ook mee speelt. Hoewel het misschien niet zozeer het "neerkijken" is op een hogere opleiding, maar meer de eerder genoemde faalangst. Je kunt je dan gewoon niet voorstellen dat jouw kind wel vwo kan doen terwijl je zelf 6 jaar over de mavo hebt gedaan (dat mocht in onze tijd gewoon).
In de zeeen van vrije tijd van Loes kan ik me ook niet helemaal vinden. Maar goed, dat dacht ik ook toen mijn kinderen nog op de basisschool zaten. Dan vergelijk je met je eigen middelbare schooltijd, want dat is je enige referentiekader, maar ik vind het flink pittig tegenwoordig. En met je eigen werkweek vergelijken kan ook niet natuurlijk, je hebt het over kinderen, die nog in de groei zijn en zich moeten ontwikkelen, sporten, afspreken met vrienden en een bijbaantje zijn daarvoor ook heel belangrijk.

Hoogst haalbare... en levensgeluk..

Hier een kind dat TE hard moet werken. Ernstig dyslectisch. En wij als ouders vinden het goed (twijfelen ook echt meer dan eens) dat hij met moeite het hoogst haalbare niveau probeert. Dat is voor hem Havo.
Het kost hem idioot veel moeite. Maar hij wil dit, daarom heb ik er net zo idioot veel moeite (nachtwerk in toptijden) voor over om hem dit te laten doen.
We hebben ook een kind dat "gewoon" goed op niveau zit op de havo en dan denk ik: Pfff, wat fijn. Zo kan het dus ook.
Maar ieder kind is anders. Iedere ouder ook.
En de rode lijn is natuurlijk het zo mooi aangehaalde "levensgeluk". Dat is het streven, dat zit nu wel goed, vakantie!! Maar er zijn ook zeker mindere tijden, ook gerelateerd aan school.
Hij was wel heel boos op ons, dat wij hem afgelopen november voorstelden om een niveau lager te proberen. "Beginnen jullie nou ook?" En hij heeft ons overtuigd om nog weer een tandje bij te schakelen.
En hij is trots, zoooo trots, dat hij dit toch maar mooi flikt. (Dit was ooit het mannetje zonder zelfvertrouwen, iedereen vond hem dom) Kijk, daarom heeft hij het er dus voor over. En hij is gelukkig weer over gegaan dit jaar... ondanks alle tegenslag, dankzij keihard werken.
Is dit de goede keuze ?? Heel eerlijk: Ik weet het niet. Hij kan altijd nog vastlopen, wat gebeurt er dan? Maar hij loopt nu al zo rechtop dat neemt niemand hem meer af.

Havo vwo verschil is hier.. p en m.lavell

P en Mirjam, jullie hebben volgens mij beiden gelijk. VWO'ers behandelen meer, Havisten hebben meer werk thuis.
Op de school hier gebruiken in de onderbouw zowel de Havo als de VWO klassen de Havo/VWO boeken. Meestal lopen ze gelijk op, soms gaat VWO wel wat sneller, niet veel. Bij sommige vakken doen de VWO klassen de extra stof achteraan de hoofdstukken, maar soms niet. Toetsen zijn vaak hetzelfde, alleen de normering verschilt.
Kortom kleine verschillen. Maar let op, het verschil is er wel degelijk.
De VWO leerlingen hebben toch behoorlijk minder huiswerk, dit komt omdat zij dat niveau aankunnen en dezelfde hoeveelheid stof en moeilijkheidsgraad veel eerder snappen en eerder onthouden. Ook als het een beetje meer/moeilijker is voor VWO.
VWO leerlingen houden dus tijd over, want het maken en het leren kost ze minder tijd. Daarnaast is er ook tijdswinst in de klas, want er wordt veel minder uitleg gegeven (ze snappen het toch al) en daardoor houden ze meer tijd over om huiswerk op school al (af) te maken. De "zelfwerktijd" in de klas, waarin je alvast begint aan het maakhuiswerk.
Dus ja: (goede) VWO'ers hebben minder huiswerk in tijd gerekend, maar ze hebben wel net zoveel en vaak nog wel meer stof door te werken.
Dit zou voor mijn havisten rampzalig uitpakken, want die hebben echt die extra en vooral mondelinge! uitleg nodig. Zonder uitgebreide uitleg zouden ze helemaal de weg kwijt raken. (Bij slechte leraren leg ik het thuis nog een keer uit of zoek ik hulp.)
Daardoor blijft er voor de havisten meer huiswerk over voor thuis en dat huiswerk kost ze ook nog meer moeite en tijd.
In de bovenbouw gaat het niveau verder uiteen lopen en krijgt het VWO verdere verdieping en natuurlijk sowieso een jaar extra leerstof.

Ligt aan je kind

Een kind wat al wat onzeker is en mogelijk net vwo aankan, kan een flinke douw in zijn/haar zelfvertrouwen krijgen als het niet blijkt te lukken. Dan zou ik er ws voor kiezen het zelfvertrouwen te stimuleren door goede cijfers op de havo.
Een kind wat zelfvertrouwen genoeg heeft en met wie je kunt bespreken vwo te proberen om als het evt niet lukt een stapje terug te doen kan wel naar het vwo.

Wie beslist het niveau?

Als ik hier zo lees (heb niet alles gelezen...)
krijg ik het idee dat vooral de ouders beslissen welk niveau er gedaan wordt. En dan vooral afgaande op wat het kind zou "moeten kunnen".
Dit verbaasd me. Immers; het kind moet het doen, laat die het dan ook beslissen (uiteraard het liefst in overleg met de ouders)

Hier (spanje) is er HELAAS geen niveau te kiezen.
Iedereen gaat na de basisschool gewoon naar de vervolgopleiding, en die is voor iedereen gelijk.
Deze duurt 4 jaar (is gelijk aan HAVO niveau) en eventueel kun je daarna nog 2 jaar eraanplakken (VWO) of naar een beroepsopleiding (MBO gelijkwaardig)

Mijn dochter gaat nu naar het 4e jaar van de vervolg.
Ze kan het vast, dat heeft ze de afgelopen 3jaar bewezen, ze is nog nooit blijven zitten. Maar toch....had ik haar het liefst een niveau lager gezien. Nu heeft ze vrij weinig tijd om iets voor haar zelf te doen. En zeer zeker heel weinig tijd om met vrienden af te spreken, want de plicht roept. En tja...de meeste klasgenoten hebben daar geen boodschap aan en haken af als vriend.
Met een wat lager niveau zou ze wel wat meer mee kunnen doen en zou ze een grotere vriendenkring hebben.

Overigens wat Maylise schreef dat jongeren geen extra tijd nodig hebben omdat ze toch maar wat aanrommelen/hangen, daar ben ik het totaal niet mee eens.
Vrije tijd is om dingen te doen die ontspannen of voor wat je leuk vindt om te doen.
Je hoeft toch zeker niet 24uur per dag nuttig bezig te zijn!! Ben benieuwd wat mensen als Maylise in dr vrije tijd doen eigenlijk....

Nolly

Ik als ouder beslis inderdaad voor het grootste deel en daarbij ga ik uiteraard uit van wat het kind kan. Ik vind echter niet dat je dit helemaal alleen aan een 12/13 jarige over kan laten. Die hebben dat overzicht nog niet.

Wat betreft vrije tijd. Op doordeweekse dagen is er hier door het schoolsysteem (woon niet meer in Nederland) nauwelijks vrije tijd maar dit wordt gecompenseerd door lange vakanties. Overigens maakt het niveau daarbij niks uit. In Nederland hadden mijn kinderen ook doordeweeks nog best wat vrije tijd. Vaak rond 15:00-16:00 uit dus dan is er nog een groot deel van de middag over. Nu is dat anders maar dat heeft weinig met het niveau te maken.

De meeste tieners vullen hun tijd niet echt bijzonder productief dus een uurtje meer of minder om te gamen (of tv te kijken of rondhangen) maakt niet zoveel uit. Het is anders als het om een kind gaat wat bijvoorbeeld veel muziek maakt of sport en daarbij kan ik me ook voorstellen dat je misschien andere keuzes maakt. Mijn kinderen doen van alles in hun vrije tijd. Echt niet alleen maar hangen maar alsnog heb ik niet het idee dat ze dramatisch veel tijd tekort komen. Extra vrije tijd is toch meestal hang tijd. Wat geen enkel punt verder is maar zonde om daar een schoolopleiding op te baseren.

Mensen als Maylise doen overigens niet zo veel bijzonders in hun vrije tijd. Daar hebben ze niet veel van maar dat geeft niet want hele bijzondere hobbies hebben ze ook niet. Wel wat leuke bezigheden maar daar hoeft geen uren aan besteed te worden.

Eh knurf

Eerlijk gezegd dacht ik helemaal niet dat jij niet werkte (of wel). Ik ging alleen in op dat meer of hoger ook geluk kan brengen. Misschien niet goed gezegd, sorry.
Loes