Afscheidskadootje juf?

Alleen

Als ze nieuwe juf krijgen en dan een knutsel door kind zelf. Verjaardag van juf doe ik dan weer niet. Dat doen ze al met de klas.

Nee

Nooit gedaan ook. Wel 'n (zelfgetekende) kaart laten maken door de kinderen, onder zachte dwang, uiteraard. Overigens hebben we hier met twee kinderen maar 5 verschillende juffen gehad t/m groep 8. Er is wel eens iets gezamenlijks gedaan, maar dat was dan een kado voor de juf, te gebruiken in de klas bijv een mooi voorleesboek of een spel dat al lang op het wensenlijstje stond.

Van m'n buurvrouw (juf) weet ik dat zij dingen die ze plat kan opbergen vaak bewaart, dingen die je kan verbruiken gebruikt of doorgeeft en al het andere weggeeft/-gooit. Ze gaat in elk geval geen koffie drinken uit een beker met andermans kind erop :S

Mijn kind is uitermate bewerkelijk en zowel op de basisschool als nu op de middelbare stoppen de leerkrachten meer uren in mijn kind dan ze betaald krijgen. Ik waardeer het enorm dat ze zo goed naar hem kijken en geven wat hij nodig heeft dat ik regelmatig een attentie geef.
Voor de juf van mijn NADH deed ik niets, alleen de laatste schooldag een hand geven.

Hier

Zoon heeft met de juffendag een leuk theelepeltje gegeven. Einde vh schooljaar sluiten wij verder af met een leuke knutsel van kind en een ferme handdruk.

Het is allemaal niet nodig, maar wel gezellig. En ik denk dat de kinderen het ook wel leuk vinden om iets te geven.

meester juffendag is morgen

Einde schooljaar volgende week. Morgen heeft kind twee cadeaus geknutsteld ( ze is dol op deze meester!) Volgende week krijgt hij denk ik een bedankje van ons. Ze heeft echt een topjaar gehad...

Mijk

juffenthee

Wij geven vaak juffenthee en een zakjes snoepjes, met kerst een tekening.
Voor de begeleiders van mijn jongste (en dat zijn er erg veel, ook het logeerhuis en de zaterdagopvang) allemaal wat (deels gezamenlijk), die geef ik ook altijd met kerst wat. Ik ga het straks allemaal langsbrengen. Dit jaar mannepisdrop, vond ik wel toepasselijk

Ja, altijd

Ik deed dat wel altijd op de basisschool.
Gewoon je blijk van waardering tonen en dat hoeft niet met veel te zijn of duur (als dat de reden zou zijn om het niet te doen).
Je kind spendeert heel wat uurtjes met zo'n leerkracht overdag en ik vind dat best een bedankje waard.
Dan gaf ik iets van een bv tijdschrift voor de zomervakantie en een kaarsje erbij oid.

Hier

Juffen/meestersdag is de een-na-laatste dag voor de vakantie (de laatste dag is een halve dag) en de kinderen maken meestal een boekenlegger, met een fotootje erop. Klein, plat, dus kan makkelijk bewaard worden en heeft indien gewenst ook nog een gebruiksmogelijkheid.
Verder wel eens een potje jam erbij, als we toevallig net zelf jam gemaakt hebben. En voor de kleuterjuf die altijd emotioneel is op de laatste dag, en nu aansluitend met zwangerschapsverlof zou geen heeft m'n dochter wel eens een doos tissues versierd en meteen 's ochtends bij binnenkomst gegeven.

Mooi gebaar

Maar wat moeten de juten en meesters met al die spullen?
Volgens mij wordt een persoonlijk bedankje veel meer op prijs gesteld.

Caesar

ik ben juf geweest. De mokken mee naar huis of op school laten, er sneuvelde nog wel eens wat.
Ik heb thuis een theeschoteltje voor theezakjes, een sterretje van brooddeeg voor in de kerstboom, de bladen heb ik gelezen en gedeeld, de kaarsjes met plezier opgebrand. De chocolade opgegeten en gedeeld, de kaarten zitten in een speciale doos nadat ze eerst een tijd op de schoorsteen hebben gestaan. De tekeningen gaan een tijd op de koelkast dus je ziet...het wordt best gewaardeerd, door mij in elk geval. Net als een persoonlijk bedankje natuurlijk of dat wangkusje van een kleuter met een snottebel .

iets bruikbaars

Voor de vakantie deed ik meestal een blad of een puzzelboekje of iets wat inderdaad opgaat zoals een chocolaatje of drop. Maar het belangrijkste was de kaart of tekening die de kinderen zelf maakten. En ik ging altijd op de laatste dag voor de vakantie mee naar school om de meesters en juffen een hand te geven (ook op de eerste schooldag trouwens). Nu zijn mijn kinderen van de basisschool af. Ik heb hen aan het eind van groep 8 een cadeau aan school laten geven, omdat er veel extra tijd aan hen was besteed en wij het heel erg hebben gewaardeerd hoe school met hen (en ons) is omgegaan.
Overigens wel een vraag: waarom worden ouders die hier wel iets mee doen 'overijverige moeders' genoemd? Dat vind ik een negatieve bijklank hebben.
Ik krijg op mijn werk altijd op de laatste dag voor de vakantie van onze toezichthouder een kleinigheidje: mooi verpakte noten, een kaasje met toastjes of een fles rosé en dan een kaart erbij om mij een fijne vakantie te wensen. Dat waardeer ik enorm.

Ja hoor

Ik heb twee zorgkinderen die meer dan gemiddeld aandacht en tijd vragen, heb altijd iets gegeven.
Jongste zit nu op de middelbare (speciaal onderwijs), zijn mentor was enorm betrokken en toegankelijk in geval van problemen, voor hem heb ik ook iet sgekocht.
Oudste zit in het regulier, daar heb ik nooit iets gegeven. Maar nu is hij voorwaardelijk over, zijn mentor heeft met hem een schema gemaakt wat hij nog moet doen, plus de afspraak dat hij elke ochtend om 10 uur even een appje stuurt om te melden dat hij wakker is en aan de slag gaat. Zonder haar inzet en overtuigingkracht in de lerarenvergadering zou hij blijven zitten, dus daar gaat vrijdag ook een kleinigheidje heen.

Ik ben zelf leraar, waardeer het altijd enorm als ouders iets persoonlijks geven (al is het een zeepje) als dank voor mijn goede zorgen voor hun kind.

tictac

Ja 'overijverige ouders' klinkt idd wel wat negatief. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik het ietwat overdreven vind. Vanochtend zag ik een moeder met een heel Rituals pakket naar school lopen. Dat was voor de juf die vandaag haar laatste dag heeft, morgen volgt waarschijnlijk nog zo'n pakket voor de andere juf. Een andere moeder had een grote dromenvanger geknutseld... dat hebben de kinderen niet gedaan hoor, dus ja 'overijverige ouders' vind ik dat.

Een kadootje voor een verjaardag vind ik normaal maar verder... het is gewoon een baan waar je voor betaald krijgt. Ik krijg ook geen kadootjes op mijn werk en dat vind ik ook helemaal niet nodig. Gewoon dankjewel is voor mij prima.

Maar goed, ik zie dat de meerderheid het wel doet en zal mijn jongens vragen of ze vanmiddag nog iets willen kopen.

klassenouders

Die kopen hier aan het eind van het jaar een kadootje. Ik lever dus netjes het gevraagde bedrag in en verder niks.

ehhh

ik ben jaren oproepkracht geweest, en kreeg zelden iets.

Nu dit allemaal al verscheidene jaren geschiedenis is, kan ik best even opbiechten dat ik weleens jaloers keek naar mijn vriendin/college (baan voor drie dagen) die aan het eind van het jaar beladen met leuke plantjes al dan niet voor buiten, chocola, geurtjes en andere spullen huiswaarts keerde.

Zal mijn zoon eens vragen waarmee ouders/kinderen hem verrassen, hij werkt al 10 jaar in het basisonderwijs. Ben benieuwd.

Hier wel

Ik doe het eigenlijk altijd wel. De juffen/meester verjaardag mis ik meestal omdat mijn kind dat dan weer niet doorgeeft. Vaak geven ze dan ook iets met de klas en dit jaar hoefde juf volgens zoon niets met haar verjaardag, maar wel aan het einde van het schooljaar
Vond ik wel grappig, want zo heeft ze het vast niet gezegd.
Omdat zoon ook iets meer vraagt van een juf dan een gemiddeld kind geef ik graag iets aan het eind van het schooljaar. En ook met de kerst doen we een kleinigheidje.
Maar dan moet een juf natuurlijk wel haar best doen. Dit schooljaar was dit zeker het gevaar, maar toen zoon in groep 3 zat heb ik niets gegeven omdat de juffen die zoon toen had echt niet positief waren naar hem (lees: zeer negatief). Deze juffen kregen destijds niet meer dan een handdruk en 'fijne vakantie'. En toen zei 1 van de juffen ook nog dat ze het zo jammer vond dat zoon na de zomervakantie naar een andere klas zou gaan. Heel vreemd vond ik dat.

Hier was de tissuedoos ook favoriet

voor de kleutertijd.
Eind groep 2 kreeg de juf (juffen) een beschilderde doos (die uit de supermarkt) met aan de onderkant een bedankje van ons. Kind zei erbij dat juf vast vaak moest huilen omdat kind weg zou gaan uit de klas.
Ideaal cadeau lijkt mij. Het gaat op, iedereen kan het gebruiken, het is persoonlijk en het is een kleinigheid.

Haha

Morgen hier de laatste schooldag. Zoals hierboven al geschreven neemt zoon dan een knutsel mee voor de juf. Ik kwam er net voor bedtijd achter dat we dat in alle drukte vandaag waren vergeten. Zoon in tranen.
3x raden wie hier net nog een wc-rol heeft zitten waterverven )

hahaha

Da's toch een leuke activiteit Dendy, een wc rol verven En wat is het vervolgens geworden?

- ga ik met de kleinkinderen ook eens doen, wc-rollen verven. Why not. Zal eens wat knutseltjes googlen.

Als het kind het wil

Ik ga geen cadeautjes kopen, maar ik vraag mijn kind of hij/zij iets wil maken.

Zo ja, dan faciliteer ik dat. Zo nee vraag ik waarom en probeer ik afhankelijk van de reden te stimuleren dat er toch iets gemaakt wordt ('geen zin ik wil op de tablet') of neem ik de reden klakkeloos over (ik vind juf niet aardig, ik krijg deze juf volgend jaar weer).

Juf een hand geven doe ik dan weer niet. Ik ben er de laatste dag vrijwel nooit. Kind zal het vast doen.

Tonny

Een konijn. Paar oortjes eraan en een plukje watten.

hoe het is gegaan

Ik heb aan beide zoons gevraagd of zij een kadootje wilden geven en dat vonden ze niet nodig. Lijken ze toch op hun mama, haha.

Ik geef liever iets leuks waar de juf iets aan heeft, dan weer de honderdste knutsel. Hoe lief bedoeld ook. Maar ik ben waarschijnlijk daarvoor een te praktisch ingesteld persoon, de knutsels waar mijn kinderen mee thuis komen verdwijnen ook 9 van de 10 keer in de prullenbak.

Toen ik mijn kinderen ophaalde ben ik naar de juffen gegaan en heb ze persoonlijk bedankt voor alle goede zorgen dit jaar en een fijne vakantie gewenst.

Ik weet nu al dat ik volgend jaar met hetzelfde dilemma zal zitten.

Nee geen cadeautjes

En een knutsel ook niet. Daar zit je als juf of meester toch ook niet op te wachten, op al die knutsels? Als mijn kind het echt zelf wil is het prima maar ik begin er zelf niet over. Ik zag een keer een mok met de foto's van het desbetreffende kind als cadeautje voor juf. Dat vind ik zo raar.

Theeleut

zie posting 13. Dat konijn had bij mij op de vensterbank gegaan en bij zo'n mok denk ik echt aan zo'n kindje: hoe zou het er nu mee gaan, is dit over, is dat geleerd, gezondheid bij eerdere ziekte enz.
Ik had het voordeel dat ik veel kinderen nog heel lang heb kunnen volgen, ook nu ik al een aantal jaren geen juf meer ben. Dat is zo leuk! Zelfs bij mijn huidige werk kom ik af en toe nog kinderen "van me" tegen die nu al op VO zitten.

aha, praktisch

koop een gezellige theedoek en borduur er een naam op.
Of een schort. Of handdoek.
Stel een picknicksetje samen met een paar vriendinnen.
Of koop een leuk tijdschrift voor onderweg op vakantie, met rolletje pepermunt.

Ja, maar vooral de gymmeester

want die krijgt anders nooit iets volgens mijn dochter. (Klopt want meestal krijgen alleen de klasseleerkrachten iets)

Meester was blij verrast.
Eigen meester kreeg een versierde reep met de tekst: Allerbeste Meester.
En de waardering hebben we bij het rapport gesprek uitgesproken want hij heeft dochter aan het werk gekregen en in 1 jaar bijna 2 jaar leerachterstand weten in te halen met haar zonder bijles etc. (van de dik 2 jaar die ze aan het begin van het jaar had dankzij de vorige school)

ah ja, de gymmeester/juf!

Groot gelijk, die blijven bij deze tractatieronde vaak buiten beeld. Leuk dat je daaraan denkt!

Astrid

Als je 10-15 mokken krijgt (voor de allerbeste juf) wordt dat toch wat vervelend

Hier was het simpel: de tissuedoos. Gaat op, kan weg.