ADD en schooladvies

Niet slecht

Met een verbale intelligentie van 92 vind ik dat hij het heel aardig doet met een II voor rekenen en een III voor begrijpend lezen. Ik zou alleen met medicatie beginnen als het kind zelf ernstige last heeft van zijn stoornis. Op basis van zijn intelligentie vind ik dat hij nu echt prima scoort met zijn cito's dus daar hoef je het niet voor te doen.

Last

Als het kind zelf last heeft. Dus dat er frustraties ontstaan omdat hij weet dat hij iets kan, maar het niet lukt. Niet om scores omhoog te krijgen.

Ik vind de citoscores ook goed als je naar het iq kijkt. Het verbale iq is de belangrijkste factor voor schoolprestaties. Ook op het VO. Nu is het wel de vraag of een iq-test een goed beeld geeft bij ADD.

Liever iets hoger insteken, dan te laag

Achteraf is het altijd makkelijk praten natuurlijk, maar met de kennis van nu, zou ik stevig aangedrongen hebben op een hoger niveau dan het schooladvies. Mijn oudste dochter is getest bij een kinderpsycholoog en daar kwam uit dat haar algemene ontwikkeling havo-niveau was en haar rekenvaardigheid onder het gemiddelde. Haar schooladvies, de test was daar niet op van invloed, werd vmbo-basis. Achteraf... niet gebeurd dus, hadden we er minimaal vmbo-kader uit moeten onderhandelen. Met wiskunde had ze minder moeite dan met het rekenen op de basisschool, maar ze kreeg het vervolgens niet meer voor elkaar om zich een niveau hoger op te werken. Ik zal nooit weten of ze op een hoger niveau beter in haar vel had gezeten, maar het vermoeden is nu dat ze onder haar niveau werkte op vmbo-basis en juist daardoor niet gemotiveerd raakte om haar best te doen. Toen ze 18 jaar was heeft ze de diagnose add gekregen. Er vielen toen wel wat kwartjes .

Jouw zoon zit nog maar in groep 5, dus een schooladvies is nog niet aan de orde, maar ik zou toch proberen van elk doel een uitdaging te maken, waardoor hij gemotiveerd blijft om zijn best te doen. Het doel moet niet te groot worden, dus in stukjes verdeeld en elk doel wat klaar is, krijgt een beloning. Dat hoeven natuurlijk niet elke keer cadeautjes te zijn. Je zou er een spaarsysteem van kunnen maken. Bij zoveel gehaalde doelen, een aardigheidje.

Nadat ik voorgaande geschreven had, kwam ik dit tegen, het sluit aardig aan bij wat ik schreef: "Onderpresterende leerlingen hebben een laag werktempo, zijn snel afgeleid en hebben veel aansporing nodig. Tijdige signalering van onderpresteren is dan ook van groot belang om gedragsproblemen te voorkomen. Maar hoe doet u dit? Welke factoren vergroten de kans op onderpresteren? En hoe laat u het zelfbeeld van uw leerlingen groeien?" Deze tekst staat hier: https://www.medilexonderwijs.nl/congressen/onderpresteren-po/congres?utm_source=wij-leren&utm_medium=referral&utm_campaign=Onderpresteren%20te%20boven%20komen

Performaal vs verbaal

Heb je de resultaten van die 2 niet verwisseld? Add-ers scoren performaal meestal veel lager dan verbaal.

Mijn zoon was in groep 3 en 4 vaak verdrietig omdat het niet lukte om z’n werk af te krijgen. Dat was voor ons reden om met medicatie te starten. Met succes, hij werd veel gelukkiger op school, resultaten gingen omhoog en hij zit nu met heel veel plezier in een havo/vwo-brugklas. Belangrijke reden voor dat plezier is dat de lessen uitdagender zijn, dus ik ben blij dat hij niet een lager advies heeft gekregen. Dit doet hem echt zo goed.
Overigens gebruikt hij alleen medicatie als hij naar school gaat.

Medicatie

Mijn dochter kreeg ook een lager schooladvies: vmbo kader. Ze is uiteindelijk vmboT gaan doen met veel begeleiding. In de brugklas kreeg ze diagnose add (dyslexie had ze al in groep 5). Medicatie geprobeerd, altijd tegelijk met behandeling. Ik heb eigenlijk nooit gedacht dat alleen een pilletje helpt. Als de focus er éénmaal is door de medicatie moet je natuurlijk ook leren hoe je de executieve functies en strategieën en alles gebrúíkt. Dat laatste heeft ze geleerd toen maar de medicatie sloeg niet aan. Ze is afgestroomd naar kader en haalde daar zonder medicatie hoge cijfers. Ik kan wel zeggen dat haar zelfbeeld in die twee jaar behoorlijk verbeterd is. Na kader kon ze meteen door naar mbo4. Daar zit ze nu helemaal goed in haar eigen vakgebied. Als ze toetsweken heeft of iets anders met chaos in haar hoofd gebruikt ze wel incidenteel medicatie, en nu werkt het wel, vreemd genoeg, zowel bij de theorievakken als in de praktijk.
Vroeger in groep 5 bij het dyslexieonderzoek scoorde ze bij de WISC III verbaal 88 en performaal 91. In groep 8 nog een SONR laten doen en die was 104.
Dyslexiespecialsten en -begeleiders hebben vaak geroepen dat ze naar de havo zou kunnen en dat je je nooit moet laten piepelen door een te laag schooladvies maar ik ben daar nooit in meegegaan. Achteraf was zelfs vmboT veel te talig, ook veel teveel gericht op opstromen naar havo. Ik vind het wonderlijk te zien hoe haar brein zich heeft ontwikkeld en nog steeds ontwikkelt. Prestaties, frustraties, vriendschappen, leraren, zelfbeeld en ontwikkeling en ook medicatie zijn allemaal in combinatie zo belangrijk en doorslaggevend gebleken.
Ik zou zeggen: probeer medicatie maar dan vooral in combinatie met begeleiding bij het ontwikkelen van vaardigheden. Blijf vooral naar je kind kijken en denk nooit dat het "klaar" is

Addmoeder

Ik vermoed dat het mijn dochter ook had kunnen helpen. Zonde...

lastig

Lilalenie: "Is hey voor een kind met ADD beter om op zijn niveau te werken of moet je het laten zoals het nu is en gewoon accepteren dat hij waarschijnlijk een lager advies zal krijgen dan wat hij aan zou kunnen"
Dat is een lastige. Onze zoon heeft eigenlijk dat laatste pas gevolgd. Mijn zoon heeft ook in groep 5 een diagnose gekregen, adhd. Hij had een lager performaal dan verbaal iq, ook redelijke kloof (maar dan dus andersom). Men heeft mij toen uitgelegd dat een iq test uislag wat onbetrouwbaar kan zijn bij ad(h)d'ers.
Mijn zoon heeft een lager schooladvies gekregen dan wij inschatten en wat die onbetrouwbare iq-test liet zien. En eigenlijk vonden wij dat wel prima. Hij moest zo op zijn tenen lopen om alles geregeld te krijgen: boeken, schriften, spullen, juiste plek, huiswerk (geregeld meegemaakt dat hij een toets te vroeg/te laat/helemaal niet in zijn agenda had). Ook lieten zijn cijfers een wisselend beeld zien, de ene keer een 10, een andere keer een 1. Dat alles leverde hem veel frustratie op en hij is ook een tijdje erg somber geweest, met lage eigenwaarde.
Hij zat in een gemengde brugklas, belandde op het hoogste niveau om na een jaar af te stromen. Uiteindelijk na behalen van het diploma weer opgestroomd, met gemak dat diploma gehaald (met zelfs zevens voor vakken die hij toen hij moest afstromen volgens de leraren niet kon) en hij zit nu in het vervolgonderwijs op het niveau dat wij inschatten.
Naarmate hij ouder werd, kon hij steeds beter omgaan met de onderdelen van adhd die hem in de weg zaten. Hij is er niet overheen gegroeid of zo maar hij kan het beter handelen, kent trucjes etc. Dat kon hij eerst niet en ik denk dat dit zo zijn pad moest zijn, lager niveau, vaardigheden geleerd om die later te gebruiken en wel te leren op zijn niveau. Wat niet wil zeggen dat hij nooit dingen kwijt raakt of vergeet. En hij kan nog wel eens erg chaotisch zijn in alles.
Wij hebben gekozen hem te laten starten met medicatie toen hij zo somber was en weinig eigenwaarde had. OOk nadat allerlei andere dingen niets bij hem uithaalden. Inmiddels gebruikt hij niets meer.

adhd

Mijn kind heeft adhd in plaats van add maar wij zijn begonnen met medicatie nadat de diagnose is gesteld.
En niet omdat hij te druk was maar echt voor zijn concentratie.

Hij kan zich nu veel beter concentreren maar het is niet zo dat zijn niveau omhoog is gegaan daar vergissen mensen zich wel eens in.

Hij zegt zelf wel dat hij nu bij de les kan blijven in plaats van alles om zich heen te zien en te horen en hij rustiger zijn werk kan maken.