1 voor scheikunde

Oorzaak

Is er een oorzaak waarom hij alleen letters van gelijke grote kan schrijven? Dan zou ik dat nog eens goed benadrukken dat hij dus niet anders kan en of ze de toets ook digitaal kunnen afnemen zodat hij de grote en kleine letters kan typen of aanklikken. Op die manier zou hij de 1 kunnen herkansen. Is er geen oorzaak of niet bekend dan zit daar wel een potentieel probleem qua schrijven en niet alleen bij scheikunde maar ook bij Duits, Frans etc. waar zelfstandig naamwoorden met hoofdletter geschreven worden en ook keihard afgestraft kunnen worden. En dan moet je bedenken of er toch een diagnose/therapie voor zijn afwijkende schrift nodig is of dat je je zoon moet aansporen de gewone letters kleiner te schrijven dan zijn hoofdletters en daar secuur op te zijn. De 1 is dan een goede les.

Tja flauw is het

misschien, maar het is een so hè, niet meer dan dat. Dus ook weer op te halen. Daarbij, de regels waren duidelijk en hij heeft zich er niet aan gehouden.

Ik zou er zeker niet de school over platbellen enzo. Kwestie van je verlies nemen.

Aagje.

Flauw

Eén fout die je 10 keer maakt rekenen als 10 fout terwijl de rest wel goed is
Zulke leraren heb je. Leer je zoon daar iets van te zeggen tegen de mentor of de docent in kwestie. Hij zal zijn leven lang dit soort mensen tegenkomen.

Flauw inderdaad

Ik heug me dat ik op de middelbare school een keer een gecalligrafeerde h en z gebruikte bij een franse toets. Het ging met name over het herkennen van hij of zij. Daardoor berekende de leerkracht mijn proefwerk als een 4.
Na uitleg over de letters, ze waren wel goed ingezet, was het toch niet nodig om mijn cijfer te verbeteren. Dat heeft me toen ook zo verbaasd.

Mijn dochter heeft wel een keer een beter cijfer gekregen na zoiets, dus het is zeker de moeite waard om het te proberen recht te zetten.

Niks

Tenzij je iets herkent in de reactie van AnnaNiem, dan wel.
Verder aan je zoon om het rechtstreeks met de leraar op te nemen. Je was er zelf niet bij in de les, wellicht heeft de leraar het wel expliciet vernoemd in de les, dat het belangrijk is om het precies zo te schrijven. Jammer van de 1, maar waarschijnlijk zal hij het niet meer fout doen. Er zijn nog van die instinkers, bvb geen tussenstappen opschrijven bij wiskunde, kan je ook behoorlijk wat punten kosten, maar je mag ervan uitgaan dat de docenten dat ook echt wel vertellen aan de kinderen.
Ik vind het voorbeeld van Anne J anders, dat is een andere officiële notatie van de letter, dan vind ik wel apart dat de leraar het cijfer niet bijstelt.
Zoon van TS zou het kunnen proberen bij de leraar, wie weet strijkt die met de hand over het hart.

tja

Het doet pijn, zo'n 1, maar het helpt beter dan een 5. Hij boft met een meelevende moeder. Overdrijf het echter niet. Er is geen sprake van iets niet begrijpen of een slecht uitleggende leraar, het is gewoon slordigheid.

Bij scheikunde maakt het veel verschil., hoofdletters of kleine letters, dat heeft de zoon al heel wat lessen gezien/gehoord lijkt me. Volop kans gehad om extra aandacht besteden aan zijn schrijfwijze. Het is nu december.

)Niet alleen bij scheikunde is het van belang - ook bij het intypen van allerlei inlogcodes. Maar ja, dat gebeurt op een toetsenbord.)

technische vakken

Bij technische vakken is het van groot belang dat je de hoofdletters en kleine letters goed plaatst net als overigens de sub-script en super-script. Dat niet doen kan heel vervelende dingen opleveren.

N is iets volkomen anders als n.

Daar zal gedurende de lessen al heel vaak naar terug verwezen zijn en het stond dus ook boven de toets.
een 1 is balen en hopelijk op te halen met een doorlopend jaargemiddelde maar zou voor mij reden zijn mijn kind duidelijk te maken dat het goed op zijn/haar handschrift moet letten omdat het gebruik van hoofd- en kleine letters een groot verschil maakt.

mijn kinderen

Mijn kinderen zijn heel wat punten misgelopen met wis-, natuur- en scheikunde door onduidelijk schrijven, minnetjes vergeten, hoofdletters niet gebruiken of juist wel, kwadraat 2 niet hoog genoeg waardoor er 62 stond ipv 6 kwadraat. Bij dergelijke vakken luister dat nogal nauw. Ik vind het daarom prima wat hun leraren en deze leraar uit het draadje gedaan hebben.
Als je zoon alle letters hetzelfde schrijft, dan was het misschien verstandig geweest vooraf naar leraar te zijn gegaan en niet achteraf. Vooral omdat de opdracht vooraf zo duidelijk is omschreven.
Ik zou zoon aanraden naar docent te gaan (niet jij) en met hem te overleggen hoe hj een volgende keer dat onderscheid wel kan maken. Misschen typen (heeft mijn zoon bijvoorbeeld tijdens de middelbare school gedaan).
En heeft je zoon bij andere vakken geen problemen met de hoofdletters, ik denk aan Duits en Aardrijkskunde?

Niets

“Wat moet ik doen?”

Niets.

Je zoon had alles fout. Dus een 1.
Ze hebben het is klas vast al vaak gehad over het periodiek systeem der elementen. Dan moet het hem toch opgevallen zijn hoe dat werkt met hoofd- en kleine letters.
Positief: dit gaat hij nooit meer fout doen
Zoals hierboven eerder gezegd, bij de exacte vakken is nauwkeurig werken (en dus ook nauwkeurig noteren) van groot belang. Anders kan er echt iets heel anders staan.

Hier laatst ook

Geen 1 maar een 3. Dochter had een toets over een boek voor Nederlands. Ze had de inhoudelijke vragen goed, maar was het boek kwijt dus wist niet de titel, auteur en jaartal (tja, ADHD). Ze had nog kans om het te herstellen, maar toen ze het boek weer had gevonden stond het al in Magister en wilde de docent het niet meer aanpassen.
Ik snap die docent ook wel weer, het was natuurlijk ook een suffe actie.

Reden om geen hoofdletters te gebruiken

Julia, heeft je zoon een reden om geen hoofdletters te gebruiken? Ik vraag dit omdat mijn zoon ook standaard geen hoofdletters gebruikt.

Hij heeft ongeveer het zelfde als jouw zoon bij een SO Duits gehad. Je kunt het woord nog zo foutloos schrijven maar als je geen hoofdletter gebruikt bij een zelfstandig naamwoord wordt het woord gewoon fout gerekend.

Het cijfer is sneu maar wel een wijze les.

Blokletters

Ook als je alleen in blokletters schrijft kun je onderscheid maken tussen hoofdletters en kleine letters.

Ik ben zo’n strenge docent. Als ik een proefwerk moet nakijken en ik moet gaan raden bij welke vraag een antwoord hoort (sommige leerlingen maken de vragen niet op volgorde) of als ik het antwoord moet zoeken tussen een heel blok doorgestreepte tekst, dan reken ik het fout. Ik moet namelijk niet één proefwerk nakijken, maar vaak van twee of drie klassen. Ik benadruk geregeld aan de kinderen dat ik net werk wil zien. Daar hebben ze hun hele leven wat aan.

En ik zit helemaal niet te wachten op mailtjes van ouders die voor hun kind een hoger cijfer proberen te halen. Ik bespreek dat liever met het kind. Die moet ervan leren, niet die ouder.
In dit geval zou ik uitleggen dat we het in de klas hadden besproken, dat het boven het proefwerk stond en dat hij het ook zou moeten weten van natuurkunde en Duits.

Natuurlijk houd ik rekening met motorische problemen en leg ik echt niet op elke slak zout, maar zoals hierboven al iemand schreef: van die 1 leert hij nu meer dan van een vijf.

handschriftproblemen

Ik snap dat jullie gek worden van de toetsen die niet te lezen zijn en toch nagkeken moet worden.
Mijn zoons handschrift is ook erg slecht, heeft vroeger ook schrijfles gehad bij een therapeut, maar ik kan me voorstellen dat hij regelmatig toetsen inlevert die slecht te lezen zijn.
Helaas komen hier nooit toetsen mee naar huis, dus voor ons lastig te controleren. Zijn huiswerk zien we wel, en hij kan het soms zelfs niet eens meer teruglezen.

Wat ik me dus afvraag, als dit bij een leerling speelt en tot regelmatige puntenaftrek leidt, gaat de school hier dan ook uit zichzelf mee aan de slag om dit aan te pakken, aan te kaarten, aanpassingen te maken?

En bij topicstarter : die 1 is vervelend. Had hij het anders opgeschreven als hij wist dat er zo streng naar gekeken wordt? Zo ja : dan zal hij dezefout denk ik namelijk nu nooit meer maken, daarnaast weet hij alle symbolen en dat lijkt me het belangrijkst van dit SO. Daar heeft hij in de volgende toetsen namelijk meer profijt van dan een 4 of 5 omdat hij de helft niet wist. Dit gebeurt ook bij andere kinderen is mijn ervaring en gewoon een vorm van pech en een signaal voor de rest van de klas.

Lukt het hem inderdaad gewoon niet, dan lijkt me die 1 nu de minste prioriteit hebben, maar is het veel belangrijker om te kijken hoe hij hier in de toekomst mee geholpen kan worden. Dit zal dan bij meer vakken gaan spelen (Duits, Natuuurkunde).
Mocht die 1 dan later tot problemen leiden, zou ik dan nog vragen of hij dat SO nog een keer mag overmaken. Lijkt me ook niet zo'n moeilijk SO om nog een keer te maken.

stom

Ik ben het niet eens met de meeste reacties. Het hangt denk ik heel erg van de school af, maar op school van mijn kind worden niet zoveel toetsen gegeven, dus een SO is niet "maar" een SO dat je wel weer ophaalt. Voor natuur- en scheikunde waren hier in de onderbouw zo'n 6 toetsen en 3 SO's in een jaar. SO's tellen 1 keer, toetsen 2 keer. Tegenover een 1 op een SO moet je al een 8.5 op een toets halen om een 6 te staan. Dat is vaak compleet onrealistisch voor kinderen die enen halen (want op een toets maak je ook zomaar een slordigheidsfoutje dat enorm streng meetelt). Er zijn veel kinderen die die exacte vakken echt moeilijk vinden en standaard rond een zes scoren. Bij mijn kind in de klas was dat ongeveer het gemiddelde. Dan is een 1 echt ernstig, dan mag je niet nog eens een onderwerp niet goed snappen. Dit soort enen geeft zoveel stress. Je zult maar blijven zitten omdat je niet netjes genoeg schreef op een SO. Ik dacht altijd dat dat heus niet zo'n vaart zou lopen, maar dat blijkt toch wel te gebeuren.

Ik vind het echt zonde. Wat wil zo'n school nou meten, hoe nauwkeurig en netjes je bent, of hoe goed je de stof beheerst? Natuurlijk maken die details echt uit, maar een 1 zou moeten betekenen dat je de stof echt helemaal niet beheerst, en dat doet deze leerling duidelijk wel. Als hij Zn leest in het boek weet hij dat het om Zink gaat, hij kan de eigenschappen daarvan opzoeken in het periodiek systeem, etc. Dat is toch uiteindelijk de voornaamste reden dat de docent wil dat leerlingen deze termen uit het hoofd leren.

Maar helaas heb je niets aan wat ik vind. Ik denk dat het wel de moeite waard is als zoon zelf aan docent vraagt of het SO over mag. Die kans lijkt me best aanwezig voor dit soort SO's. Dat heeft bij mijn kind ook al eens geholpen. Het is triest dat het zo moet, want zo krijg je dat sociale en assertieve kinderen veel meer kansen krijgen dan kinderen die het te eng vinden om op een strenge docent af te stappen, maar dat is helaas zo.

Duits versus scheikunde

Ik vind de hoofdletters bij Duits niet vergelijkbaar met de hoofdletters bij scheikunde. Bij Duits moeten sommige woorden wel met een hoofdletter en andere niet. Het leerdoel is precies leren welke woorden wel en niet met een hoofdletter moeten. Iemand die dat bij 10 woorden verkeerd doet, beheerst het leerdoel slechter dan iemand die dat bij 1 woord verkeerd doet. In je beoordelen moet je onderscheid maken tussen de leerling die het 1 keer fout doet en de leerling die het 10 keer fout doet. Hoe je dat precies doet, hangt ook af van de andere leerdoelen van de toets. Bij een losse woordjestoets mag je strenger zijn dan wanneer iemand een samenvatting schrijft. Het eindexamen Nederlands (samenvatten) heeft niet niets een "maximumaftrek" voor spelling.

Bij scheikunde moeten alle elementen met één hoofdletter. Er bestaan geen elementen die met alleen kleine letters of met meerdere hoofdletters moeten. Het leerdoel is leren dat alle elementen met één hoofdletter moeten. Dat is belangrijk, bij moleculen moet je kunnen zien waar het ene element begint en het andere eindigt (CO = een molecuul van twee elementen, Co = één element). Maar dat leerdoel kun je wel of niet halen. Iets er tussenin kan niet. Ik kan me geen leerling voorstellen die het bij sommige elementen fout doet en bij andere elementen goed doet. Het is dus ook helemaal niet nodig om de fout meerdere keren aan te rekenen om onderscheid te maken tussen een leerling die het bij alle elementen fout doet en een hypothetische leerling die het bij sommige elementen wel goed doet en bij andere niet, want die leerling bestaat helemaal niet! En het doet geen recht aan alle leerdoelen die wel behaald zijn.

Compenseren

@braam

Ja, braam heeft een goed punt. Voor veel leerlingen is de les die ze uit een 1 trekken dan het nauwelijks nog uitmaakt wat ze doen, het zal toch wel een onvoldoende / bespreekgeval worden.

Geen enkel land geeft zulke 'diepe' onvoldoendes als Nederland, en ook geen enkel land geeft de hoogste twee cijfers slechts zo zelden dat ze voor de meeste leerlingen onhaalbaar zijn.

Als ik een omrekensite gebruikt van Duitse naar Nederlandse cijfers.
1 (hoogste cijfer) = 8.5
2 = 7.7
3 = 6.8
4 (laagste voldoende) = 6
5 (hoogste voldoende) = 5.9 en lager
6 (laagste voldoende) = ??? wordt alleen gegeven als tussentijds cijfer, maar komt niet voor op rapporten/eindexamens

Dus in Duitsland kun je de de allerergste tussentijdse onvoldoende compenseren met een 2, om op een voldoende (4) uit te komen. Omgerekend naar Nederlandse cijfers zou je de allerergste onvoldoende moeten kunnen compenseren met een 7.7. Dat begint haalbaar te worden.

Als je kijkt naar SO versus toets (die dubbel telt) zoals braam doet, dan hoef je in Duitsland voor die toets niet eens een 2 te halen, maar slechts een 3. Omgerekend naar onze cijfers zou je een onvoldoende SO moeten kunnen compenseren met slechts een 6.8 op een toets.

Als je kijkt naar de compensatiemogelijkheden, dan komt de Duitse allerlaagste onvoldoende overeen met onze 4 ipv onze 1.

Nou mijn dochter

was je wel kwijt met een 1 hoor.
Motivatie van veel pubers is toch broos.
Kan ook niet anders, want ze moeten gewoon, met willen heeft het niet veel te maken.
(en dat 'willen' wordt dan toch nog van ze verwacht ook# proest#, een nogal schizofrene knoop)

Andersom motiveren de 10-en die ze krijgt haar zo enorm! Ze is dan blij als een klein kind en super trots. Ze heeft maar 2 a 3 leraren die de 10-en (makkelijk) haalbaar maken, en ik ben ze dankbaar en vind het wijs van ze.

Niet te dramatisch over een 1

Ik vind dat sommige wel erg dramatisch doen over een 1. Deze jongen heeft een 1 gehaald omdat hij het verkeerd heeft geschreven niet omdat hij de stof niet begrijpt. Dus een volgend SO of repetitie kan hij best een goed cijfer halen. Een keer een 1 betekent niet gelijk altijd een 1.

Zoon hier heeft voor een repetitie een 1,7 gehaald door een black out. Op zijn school is het niet gebruikelijk een repetitie over te doen. Hij stond daardoor een 3 gemiddeld op zijn eerste rapport. Heeft inmiddels alweer een repetitie gehad waardoor hij nu gemiddeld een 5 staat. Die 1,7 had ook geen invloed op zijn motivatie, dus laten we het niet groter maken dan dat het is.

Niet eens Syboor

Next level scheikunde is namelijk verbindingen en dan kun je meerdere hoofdletters achter elkaar hebben. Kleine letter, grote letter, subschrift, superschrift, het mikt allemaal behoorlijk nauw in de chemie.

Ik mag hopen dat dit nu ook duidelijk is voor zoon van TS.
En kinderen die bij de eerste beste 1 meteen hun motivatie kwijt zijn hebben nog heel veel te leren.

Enen

Hier komt wel eens vaker een 1 voorbij. Jammer maar helaas, en voor kind reden om dan toch maar erg goed te leren de volgende keer. Mijn jongste heeft een keer voor een spellingtoets een dikke onvoldoende gehaald (3 of zo) omdat de leraar zijn t niet van een d kon onderscheiden. Anders had hij een 8 gehad. Tja, netter schrijven dus. Nee dat is niet altijd makkelijk, maar het is wel belangrijk. Ga ik echt de leraar niet voor mailen hoor. Als kind er iets van vindt dan mag hij dat zelf zeggen.

voor netter schrijven mail ik ook niet

Zoon had ook zo'n spijkerschrift. Echt bijna niet te lezen, ik vond t knap dat ze er wat uit konden halen.( zijn fijne motoriek is nogal slecht) 1 leraar vond dat hij maar op een laptop moest werken maar dat vond zoon heel vervelend dus heeft hij niet gedaan. Prima zei ik dan, maar niet zeuren als je een slecht punt krijgt omdat het niet te lezen is. Toen heeft hij zich aangewend om iets groter te gaan schrijven, ging niet zonder slag of stoot maar het werd wel leesbaarder.

Ik heb wel een keer aan een lerares gevraagd hoe t kon dat dochter al een paar x voor Frans voor de woordjes een 9 of 10 haalde maar voor een tekstje dan een 3 of 4. Ja, dat wist ze ook niet. Proefwerk erbij.... oooo .. jaaa .ze schrijft steeds de werkwoorden hebben en zijn door elkaar. Toen dacht ik wel..okee, je ziet dat ze dat consequent doet, misschien moet je t even uitleggen ( en evt maar 1 x fout rekenen?)
Ik heb t toen zelf maar uitgelegd aan dochter die dus echt ze verkeerd om in haar hoofd gestampt had.

Motivatie

Hier had 17-jarige zich met gezucht en gesteun door Eline Vere heengeworsteld. Voor essay dat ze er over moest schrijven had ze net een 6. Dat kwam vooral omdat ze erg veel spellingsfouten maakt (ze ziet het gewoon niet). Vriendin die 8 had, had meelij “jeetje X jij was de enige uit klas die boek echt gelezen had”. Toen oudere broer eraan toevoegde dat hij toch al gezegd had dat samenvattingen van internet echt voldoende waren, zakte haar motivatie om nog eens een boek voor NL te lezen naar dieptepunt.

Hier

had kind een tentamen voor een vak in het kader van PTA. Kreeg een 1 omdat niet alle onderdelen ingevuld waren en het nakijkmodel van de docent voorschreef dat het werk met een1 beoordeeld zou worden als niet alle onderdelen ingevuld waren. Ongeacht wat er in de wel ingevulde delen aan goeds stond.

Tja, balen, heel erg balen.
En ik vind daar ook wel wat van, maar ik ga er niet over. Omdat ik met school contact moest hebben over het betreffende vak, heb ik dat laten weten: dat ik er wat van van vind maar dat ik weet dat ik er niet over ga.
Voor mijn kind maakt dat niet meer uit natuurlijk, maar ik hoop dat de schoolleiding er ook iets van vindt en er met de docent over in gesprek gaat. Meer dan dat doe ik er dus echt niet mee. Terwijl een 1 die heel zwaar meetelt echt heel erg balen is.

Aagje

Aagje,

Dat vind ik wel heel raar, dat nakijkmodel.....

Wisten de leerlingen dat ook? Stond het op de toets? Mag ik ook vragen voor welk vak het was?

Ik heb trouwens vorig jaar ook een leerling gehad met een 1 op een pta. Had zijn grafische rekenmachine gebruikt, terwijl dat bij natuurkunde niet is toegestaan. Dat werd pas halverwege de toets door een surveillant ontdekt. Tja. Erg lullig, maar niks aan te doen. Regels zijn regels. Het wordt nb bij de start van de toets nog een keer gezegd ( wat niks nieuws zou moeten zijn, want ze moeten de hele bovenbouw al proefwerken maken met een ‘gewone’ rekenmachine...) .

Gelukkig hebben leerlingen per pta periode 1 herkansing....

Ingrid

Rare normeringen

Sommige docenten doen echt bijzondere dingen. Twee punten aftrek vanwege geen snelhechter of zo. Dan worden die kinderen dus afgerekend op de laksheid van hun ouders. Of laatst een opdracht waarin verzekeringen vergeleken moesten worden. Werd een 6 omdat er geen vergelijking van polisvoorwaarden was (wat dat ook moge inhouden). Die waren bovendien nagenoeg gelijk, dus ik (ja ik) had het er wel bij kunnen zetten maar dan bleef de conclusie hetzelfde.

Tja...

“Twee punten aftrek vanwege geen snelhechter of zo. Dan worden die kinderen dus afgerekend op de laksheid van hun ouders.“

Als dit gaat over VO, vind ik het raar dat ouders voor snelhechters zouden moeten zorgen. Dat kunnen leerlingen heel goed zelf lijkt me.

“Of laatst een opdracht waarin verzekeringen vergeleken moesten worden. Werd een 6 omdat er geen vergelijking van polisvoorwaarden was”

Tja, vergelijk zonder polisvoorwaarden is inderdaad een erg mager vergelijk. Dus een 6 is nog best royaal.

Caesar

Een geprint werkstuk is niet meer van deze tijd. Mijn oudste mag werkstukken alleen digitaal aanleveren. Daarbij snap ik niet zo goed wat die snelhechter toevoegt boven een nietje en plastic mapje. Geen twee punten aftrek waard in ieder geval.
De vergelijking zat heel goed in elkaar. Relevante info uit de polisvoorwaarden, eigen risico e.d., zat gewoon in het spreadsheet. De docent wilde echter expliciet een rij met polisvoorwaarden. Dan moet je dat zeggen.

Caesar

Heb jij zelf kinderen op de Middelbare school? Ik heb er inmiddels drie op zitten en ik ben bekend met de fratsen van leraren.

Lang niet alle kinderen kunnen als ze net 12 jaar zijn (of ouder) alles overzien. Het is echt heel veel wat ze moeten kunnen. Programma's op de computer waar ze opeens mee moeten kunnen werken zonder enige uitleg. Dinfen die ingeleverd moeten worden v i a google classroom, magister of gewoon op school. Ook zonder toelichting of demonstratie hoe. Snelhechters hebben wij niet standaard in huis. Een oneindige hoeveelheid inktpatronen voor de printer ook niet. Watervaste stiften ook niet. Printpapier kan met vier kinderen ook wel eens op zijn.

En ik werk vier dagen. Ik ben niet continu thuis en kan niet van alles voor ze regelen à la minute. En zelf weten ze echt niet welk inktpatroon ze moeten kopen en waar.

Mijn dochter heeft dit jaar al een paar keer iets verkeerd ingeleverd. Gedeeld via google drive ipv via de mail. Of juist andersom. En dat komt omdat er geen vaste manier is. Elke leraar verzint zelf wat ze willen en hoe. De een wil het via magister en een ander via google drive of via de mail of google classroom. En sommigen willen het en via drive en geprint in kleur in een mapje in de klas of in een postbakje.

Ze blijven soms bezig. En het gaat ook wel eens mis. En nee datis niet hun eigen schuld, moeten ze maar opletten want ze zijn toch oud genoeg.