Kennis evolutietheorie onder brugklassers

Ik zal het zo eens vragen

Mijn brugklasser zit nog op school, maar ik zal het straks vragen. Ik vermoed dat ze nog nooit van de evolutietheorie heeft gehoord Musea vindt ze stom behalve als er interactieve activiteiten zijn waar je op knopjes mag drukken. Leren door te doen, zeg maar.

pff

Waarom doe je dit niet in een online enquête? Open vragen zijn sowieso niet zo populair en dan zoveel...

vervolg

...n apen afstammen.
Vrome joden, moslims, protestanten... Eensgezind in het obscurantisme.

Over musea en de factor tijd, o.a.

Hallo Guido,

Ik, vrouw van middelbare leeftijd, ben natuurlijk veel te oud om binnen jouw doelgroep te vallen. En ik heb ook al geen kind dat in een brugklas zit! Toch reageer ik hier op jouw oproep. Mocht dit jou onwelgevallig zijn; negeer dit bericht dan gerust.

Om met de deur in huis te vallen: ik kom tamelijk weinig in een museum. Voor mij staan musea voor verstild leven. Dit gaat uiteraard bij uitstek op voor het Natuurmuseum Fryslân, gezien wat daar te zien is. Zonder hiermee jouw opdrachtgever in diskrediet te willen brengen of jouw werkzaamheden; met opgezette dode dieren heb ik fors minder, dan met het echte leven.

Die draak op zolder mag dan de fantasie prikkelen en historische interesse aanwakkeren omdat hij uit een ver verleden ontsproten moet zijn; dat dierlijke figuur haalt het wat mij betreft niet bij de draken van vlees en bloed die op deze aardkluit rondzwalken en het bloed onder de nagels van hun medemens trachten weg te halen.

Een en ander heeft nog te maken met mijn jeugd. Het klimaat waarin ik opgroeide, was eigenlijk in vrijwel elk opzicht tamelijk verstikkend. Nog altijd ben ik er uitermate blij om redelijk succesvol te zijn geweest in het zoveel mogelijk achter mij te laten van doodse, geestdodende toestanden. En nog altijd vraag ik mij regelmatig af hoe het beste om te gaan mensen die vuur spuwen zonder amusant te willen wezen.

Wil ik interactief in de weer met de natuur, dan maak ik liever een wandeling in een natuurpark als Het Drents Friese Wold of het Oranjewoud. De lucht is daar tenminste wat zuurstofrijker dan in een stedelijke omgeving. Bij gebouwen is het altijd maar weer de vraag hoe goed de luchtkwaliteit is. Al zijn er de laatste jaren zeker wel grote stappen vooruit gemaakt als het gaat om airconditioning.

“Stadse fratsen!” zul jij, jongeling met een Friese achtergrond of import-Fries, inmiddels misschien stilletjes denken bij jezelf. In dat geval: vergeet niet, dat zo ontvolkt, stil en ‘natuurlijk’ Friesland er nu bijligt, zo levendig ging het er weleer aan toe! Misschien heb je het op school geleerd – misschien ook niet! –, maar in de Middeleeuwen lag het economische centrum van Nederland veel noordelijker. Te weten: in Friesland!

Gelegen tussen Duitsland, Scandinavië, de Baltische staten en Engeland was dit deel van de wereld enorm belangrijk voor handel en scheepvaart. De elf steden van die vermaarde schaatswedstrijd zijn daarvan altijd nog de ‘stille’ getuigen.Geen idee van of onze koning Willem Alexander heeft meegedaan aan de Elfstedentocht uit nostalgie naar deze tijd, maar ik sluit het ook zeker niet uit.

Wat, denk jij, zou de voormalige Prins Pils ervan vinden, dat de opwarming van de aarde het plezier is komen vergallen door de koek en zopie-tenten te laten verdwijnen als paddenstoelen uit de grond? En – nu we het er toch over hebben – hoe kom je daar in jouw contreien eigenlijk nog aan een snelle opwarmer? Op internet las ik dat de catering van het Natuurmuseum Fryslân ook al danig te wensen overlaat, gemeten althans naar de maatstaven van de moderne, gehaaste mens.

Ik hoor het je al ongeduldig zeggen: “Dan moeten ze, zoals destijds aanbevolen door voormalig minister Margreeth de Boer van VROM, maar eens snel gaan onthaasten. Dat kan hier bij uitstek heel erg goed!” En gelijk heb je dan. Misschien krijgt men dan eindelijk de rust om eens goed stil te staan bij de evolutie, die ‘by the way’ vanwege wetenschappelijke bewijzen ervoor sinds jaar en dag geen theorie meer is.

Het tempo van de evolutie ligt weliswaar aanzienlijk lager dan dat van economische, sociale, culturele en politieke ontwikkelingen, maar de raderen ervan draaien door de tijd heen aan één stuk moeiteloos door. Naar het zich laat aanzien, dreigt de mensheid als een groot rotsblok in een rivier te verpulveren tot zand. Tenzij we tijdig ingrijpen door wereldwijd het water in goede banen te leiden.

Niet om je de levenslust uit je blik te ontnemen, hoor, – integendeel! – maar zo bezien zou een uitstapje naar Deltapark Neeltje Jans en het Watersnoodmuseum in Zeeland misschien meer voor de hand liggen. Hoewel? Voor wie er de tijd voor heeft en neemt, hoeft het één al het andere helemaal niet uit te sluiten.

Rode krullenbol