Vragenlijst heuponderzoek bij kinderen

Protocol

Huisartsen en consultatiebureauartsen hebben al een afdoende protocol voor het al dan niet doorverwijzen bij mogelijke heupdysplasie.
Het is voor mij ook een onwenselijke situatie om dat bij de huisartsen weg te halen. Die coördinatie wil je,zeker als gezin, juist bij de huisartsen laten.
Geneeskunde is ook geen wiskunde, het blijft altijd voor een deel subjectief en een inschatting die soms heel persoonlijk kan zijn.
Dat onze huisarts mij met zoon doorstuurde voor foto's bij 'heupjes' was voor mij de reden om van huisarts te wisselen. Dat kwam in mijn hele familie niet voor, er waren voor mij geen duidelijke aanwijzingen, wel was een familielid al eerder onjuist doorverwezen. Een van de argumenten voor inzending is dan ook dat het in de familie voorkomt.
Bij ons waren meer kwesties van asthma en allergie aan de orde en later autisme. Daar bleek de nieuwe huisarts briljant in. Zo zelfs dat we na constatering van asthma niet op de poli bleven hangen maar direct nazorg bij de huisarts kregen die ook daar expert in bleek.
Je wilt niet van alles in kleinere (goedkopere) taakjes onderbrengen, daar zit een grens aan. Overdracht kost ook tijd en geld en zo'n cb of jeugdarts is een passant terwijl de huisarts je praktische steun en toeverlaat is.

Nou ja Anne

"Geneeskunde is ook geen wiskunde, het blijft altijd voor een deel subjectief en een inschatting die soms heel persoonlijk kan zijn.
Dat onze huisarts mij met zoon doorstuurde voor foto's bij 'heupjes' was voor mij de reden om van huisarts te wisselen. Dat kwam in mijn hele familie niet voor"
Nu is dat juist een subjectieve en niet wiskundige reactie van je huisarts en dat is dan voor jou die het heel statistisch (komt niet voor in de familie) bekijkt reden om te wisselen van huisarts? Overigens ben ik niet met je eens dat er een goed protocol is (of ons cb en ha hebben zich daar nooit aan gehouden, dat kan natuurlijk ook) maar ik ben heel blij dat we nog een keer op nacontrole bij de kinderarts moesten komen. Hoewel kindlief geen enkele tekenen van heupdysplasie bleek te vertonen twijfelde zij en in het kader van "better safe than sorry" (ook al komt bij os ook geen hd voor in de familie) zijn toen echo's en foto's gemaakt. Die bleken buiten de grenzen te vallen, maandje afgewacht, weer foto's: juist binnen de grens. De orthopeed wilde ons toen toch nog een keer terug zien en toen bleek dat ze in de groei toch een dysplasie en zelfs subluxatie ontwikkeld had. Ben ik even blij dat ik toch zonder duidelijke redenen geluisterd heb naar de kinderarts...