Ervaringen met abortus gezocht (mag anoniem)
Lieve vrouwen/meiden.
Allereerst wil ik zeggen dat ik veel respect heb voor iedereen die hun ervaringen hier deelt.
Voor mijn studie maak ik een magazine genaamd Mindset. Op dit moment zijn wij druk bezig met editie 2 wat gaat over Lichaam & Geest. Ik ben hiervoor opzoek naar vrouwen die een ervaring met abortus hebben (of het hebben afgewogen) en erover zouden willen vertellen: wat de situatie was, waarom de keuze is gemaakt en hoe het verdere leven hierdoor is en wordt beïnvloedt. Dit verhaaltje mag natuurlijk anoniem.
Jullie zouden me ontzettend helpen!
Ik hoor heel graag van jullie.
Alvast heel erg bedankt!
Jule
ik moet wel lachen
Sorry Jule, ik moet wel lachen om je toevoeging "mag wel anoniem". Hoewel het hier soms niet zo lijkt, zijn velen van ons nog wel van de generatie die dingen privé houdt en niet alles maar de wereld in vlogt of alles in een tijdschrift wil hebben.
Succes met je verhaal.
Ik hoop wel dat je een eindredacteur voor je tijdschrift (magazine is onnodig Engels) hebt, want je maakt nogal wat spelfouten.
Beste Helena
Natuurlijk begrijp ik dat sommigen hun verhaal niet willen delen, maar deze mensen spreek ik ook niet aan. Aangezien een forum een goed medium is om dingen te delen heb ik ervoor gekozen om hier een oproepje te doen, en de keuze gegeven om dit anoniem te doen omdat het vaak heftige ervaringen zijn en ik me in kan leven dat niet iedereen z'n naam erbij wil.
Bedankt!
Helena zeer o.t.
Misschien zijn we van dezelfde generatie, maar ik denk dat ook vrouwen van mijn generatie al vele jaren hun verhaal anoniem vertellen en op die manier de wereld in slingeren. Ik zie dat niet als modern verschijnsel wat bij vloggen hoort. Bladen als Margriet, Viva en Libelle stonden en staan vol met dat soort zaken en niet pas sinds het begin van deze eeuw.
Het is prachtig dat studenten tegenwoordig gebruik kunnen maken van internet voor een groot bereik voor eventuele onderzoeken of onderwerpen. De studenten van nu, zijn de mensen van later die het verwijt krijgen dat ze wel erg in hun eigen wereldje zitten, of niet veel van de gewone mens begrijpen, dus als ze onderzoek doen naar of verhalen zoeken over die realiteit, vind ik niet dat dat ontmoedigd moet worden door ze kattig te bejegenen (spelfouten en terechtwijzen over de vraag zelf) en de deur dicht te doen.
Sorry voor míjn commentaar 
.
Helena
Helena, ik snap jouw reactie niet. Waarom zo negatief? Het is toch een uitstekende aanvulling van Jule dat het interview anoniem mag? Waarom moet je daarom lachen en nog een keer uitleggen dat 'onze' generatie dingen graag privé houdt? Dat snapt toch ieder mens (zeker als het gaat om abortus), en daarom mag het dus anoniem.
En wat een flauwe opmerking over schrijffouten en al helemaal over de term magazine. Tjonge jonge, echt flauw en nutteloos.