wie z'n feestje is het?

tonny

Is het haar eerste kind dat trouwt?

Hoe reageert haar zoon er op tegen jouw dochter?

Bruiloften

Bruiloften brengen heel vaak dat soort dingen mee. Zeker als het een jong stel is wat nog niet (lang) samenwoont. En er zijn redelijk wat vrouwen die nu eenmaal heel dol op bruiloften zijn en zich daar graag mee bezig houden. Ik heb zelf niet zo veel met bruiloften maar ik ken wel bruiloft obsessieve vrouwen. Die hebben hun eigen bruiloft als een soort militaire operatie gepland en waren rustig 1 of 2 jaar bezig met de voorbereiding. Dus die vrouwen gaan niet rustig in de coulissen staan als hun kind gaat trouwen maar bemoeien zich er flink mee.

Een kind van een kennis ging vorig jaar trouwen en wij kregen tot onze verbazing een uitnodiging. Ik kende die jongen eigenlijk nauwelijks. Laatste keer dat ik het kind had gezien was al jaren terug. Wij zijn altijd in voor een feestje dus we zijn gegaan. Er waren heel veel vrienden van de ouders. Duidelijk niet de keuze van de jongelui. En mijn kennis was de regisseur geweest van het geheel en had bijzonder veel beslist en zich duidelijk overal mee bemoeit. Aan de andere kant het was een enorm dure sprookjesbruiloft van een heel weekend en alles was ook betaald door de ouders. Dus ja, als je de ouders (mee) laat betalen dan vind ik het ook wel logisch dat ze ook mee bepalen.

Tonny

Betalen de schoonouders mee aan het feest?

En jullie?

Eerste, zoveelste...

Het stel woonde niet samen, de een was op kamers, de ander heeft een huis. Ze betalen zelf hun feestdag, hebben wel een bijdrage van beide ouders gekregen, maar zonder ' etiketje' en ook bij lange na niet genoeg voor de te maken kosten.

Het is voor zijn ouders de eerste die trouwt. Dat zal misschien schelen.

Ooit hadden wij ook een ' eerste trouwerij' en die regelde het stel zeer nadrukkelijk zelf, al waren zo nog heel jong, en voor mijn gevoel gaven beide ouderparen daarin gelijkelijk ruimte.

Iedereen is anders.

Of topic:
Wel boeiend trouwens, al die aanhang. Onze vier kinderen zijn nu allemaal samen, al dan niet getrouwd. Mooi om op zoveel adressen welkom te zijn en te zien hoe zij hun leven vormgeven.

Tonny

Deze mensen heb je in elke familie of vriendenkring, evenals mensen die overal commentaar op hebben.
Luister maar lekker naar je dochter en laat de rest van je afglijden zodat je een onbezorgde dag hebt! Alvast van harte!

@jamie

Hij kent z'n moeder en gaat in redelijke mate in tegen haar wensen, al heeft hij best geduld. Het is voor haar wennen haar zoon veel minder te zien. Dat snap ik ook best hoor.
Maar das geen reden om de aandacht zo te trekken op hun feest. Wellicht valt het mee.

Hij snapt zijn geliefde ook heel goed. Gelukkig wel

Renewing the vows... Aha ja, wie weet is dat een idee.

Lang, lang geleden

Op de receptie na de promotie van mijn man voelde ik weinig aandrang om in het rijtje bij het feliciteren te gaan staan. Eigenlijk kwam het in eerste instantie ook niet bij me op, ik had die prestatie tenslotte niet geleverd. Mijn schoonouders lieten zich daardoor niet tegenhouden zich pontificaal naast mijn man plaats te nemen.Op alle foto's zie je mijn schoonmoeder stralend de felicitaties in ontvangst nemen. Maanden later had ze het er nog over, over met welke professoren ze al niet gepraat had. Ze schroomde zelfs niet op te merken dat mijn man, de enige van haar kinderen die promoveerde , het intelligentste van allemaal was. En dan waren onze kinderen, de enige met krullen, ook nog de knapste. Dat liet ze zich een keer ontvallen op een verjaardag. Ach ja, de waarheid mag gezegd worden, niet waar

Gaf dit frictie in de familie? Neen, vreescht niet, ik ben Esmee of Lies K. Dit is niet de zoveelste inkopper voor een ellenlange schoonmoederklaagdraad. Schoonmoeder was naast haar tekortkomingen en het feit dat ze dus ongelooflijk stom uit de hoek kon komen, een lieve, hartelijke, belangstellende. Bij verjaardagen en hoogtijdagen denk ik met warmte en weemoed aan haar terug. Ze had de gave uitbundig van het leven te kunnen genieten. Het was er altijd de zoete inval, en ze had een grote kennissenkring. Dat laatste was wel een van de redenen dat wij onze "bruiloft" beperkt hebben tot een kale gang naar het stadshuis. Anders hadden we die geheid op ons dak gekregen.

Tonny, ik wens je een memorabele dag.Van harte. En heel veel geluk voor je dochter en haar aanstaande. Ik hoop dat het leed dat schoonmoeder heet beperkt blijft tot kleine ergernissen waar je genoeglijk over kunt roddelen.

Hoort er wel wat bij

Gedoe hoort wel wat bij bruiloften. Bij veel bruiloften is er altijd wel gezeur over gastenlijsten, locaties en andere onderwerpen. En (schoon) ouders staan er om bekend dat ze zich hier graag mee bemoeien
Ik weet nog goed dat mijn vriendinnen altijd zich ergerden aan de bemoeienissen van hun (schoon) ouders. Inmiddels zijn vele zelf (schoon) moeder en zelfs al oma en nu bemoeien ze zichzelf volop met de (schoon) kinderen. Circle of life
Schoondochters mopperen graag over schoonmoeders en vice versa.

Toen mijn zoon trouwde hebben we samen met de schoonouders de bruiloft bekostigd. Ik ben zelf niet zo van de bruiloften dus mijn bemoeienis was niet zo intensief. Ik heb alleen een verzoek gemaakt me betrekking tot een paar gasten die ik wilde uitnodigen. En ik heb duidelijk een maximum budget dat ik bij zou dragen gegeven. Ze konden nog wel iets meer krijgen maar dan wilde ik dat terughebben van het gekregen geld. Was overigens niet nodig want de schoonfamilie heeft een zeer ruime bijdrage geleverd. Terwijl die mensen helemaal niet veel geld hebben. Het was dus wel echt de bruiloft van de schoonfamilie. Helemaal in hun stijl maar schoondochter was er gelukkig mee en zoon maakte het allemaal niks uit.

Mijn dochter en schoonzoon hebben alles meer zelf geregeld en betaald. Ze hebben wel een bijdrage van ons gekregen en van de schoonfamilie maar meer bescheiden. Ik weet wel dat dochter zich soms ergerde aan verzoeken van schoonfamilie. Mijn advies was om een beetje mee te veren. Je trouwt tenslotte ook met je schoonfamilie. Als zij nu graag oom X op de bruiloft willen laat die man gewoon komen. Het is het niet waard om ruzie over te krijgen. Wat kleine aanpassingen doen is echt niet erg als dat nu zo belangrijk is voor mensen. Het was een leuke dag en mijn dochter kijkt tevreden op de dag terug. Al heeft ze al aangekondigd een eventueel volgende keer in Vegas te trouwen

Maar het blijft een bijzonder fenomeen, dat mensen (vooral vrouwen) echt helemaal hysterisch kunnen worden zodra het woord bruiloft valt.

gasten van ouders?

Ik snap dat niet, dat ouders zich bemoeien met de gastenlijst van hun kinderen, het is toch de dag van de kinderen en niet van hun? Ik ben zelf niet getrouwd, zo'n hele dag in de belangstelling staan is niks voor mij en dan het gedoe wat het zou kunnen geven dat zou m'n plezier aardig vergallen. Bij mijn ouders is het eten vaak niet goed genoeg, de muziek op bruiloften staat te hard of de gasten zijn dronken, ze hebben altijd wel gezeur, dat is ook een reden om niet te trouwen met gasten erbij.

yep

'Maken jullie dat ook weleens mee, dat iemand zo zijn/haar best doet om te 'shinen' op andermans feestje?'

Helaas wel, daarom hebben we mijn zusje niet gevraagd als onze getuige. Mijn broertje wel.
Mijn zusje zag zelfs kans om een prominente rol op te eisen op de begrafenis van haar ex-man, nadat ze jarenlang geprobeerd had om zijn ruimte in het leven van hun zoon te minimaliseren met rechtszaak na rechtszaak. Bij de begrafenis was ze aanwezig met haar nieuwe man en haar nieuwe schoonouders. Wij vroegen ons allemaal af of ze kwamen controleren of haar ex wel echt dood was

Kun je schoonmoeder niet een taak geven die veel tijd kost maar weinig impact heeft? De menukaart ontwerpen of zo? Dan voelt ze zich belangrijk zonder dat de kinderen het gevoel hebben dat het niet meer hun trouwdag is.

knurf

de bruiloft is volgens mij morgen al

Klinkt Engels...

Ik wist eigenlijk niet dat dit fenomeen in Nederland ook nog zo aanwezig was Ooit heb ik zoiets wel op tv gezien over Engelse bruiloften (compleet met repetities enzo) en één van de dingen die me daaruit is bijgebleven, was de reactie van de moeder van de bruid. Zij en de moeder van de bruidegom waren bijna slaags geraakt over de kleuren van de tafelversieringen (geloof ik) en het bruidspaar zelf had duidelijk vrijwel niets in te brengen. Toen de interviewer haar vroeg, waaróm ze het zo belangrijk vond om alles tot in de puntjes te regelen en naar haar zin, zei ze, met rode vlekken in de hals van agitatie: "Toen ik trouwde had ik ook niets in te brengen. Toen heeft mijn vader alles betaald en mijn moeder alles geregeld. Dat was mijn smaak niet, dus heb ik nu het recht om deze bruiloft helemaal naar mijn smaak te regelen." Het recht... (!) Arme dochter.
Tonny, ik wens de vader van de bruid veel succes met het aangenaam bezighouden van schoonmoeder. Dat is hem wel toevertrouwd. En vooral voor iedereen een mooie dag met eigen mooie herinneringen.

Tegen alle verwachting in

Hier waren we bang dat een oma de dag zou beïnvloeden door tijdens de dag aan te geven naar huis te willen zodat de vader van de bruidegom het festijn moest verlaten. Maar ze hield zich kranig.
Daarentegen vonden een paar andere gasten het nodig een bruidstaart te regelen, wat wij zelf pertinent niet wilden omdat wij iets anders geregeld hadden. Dat was een ongewenste actie welke zwaar op de receptie drukte, en waar het bruidspaar ook nog eens extra voor moest betalen.
Hoe dan ook, als 80% goed gaat heb je een moeie dag..

Alvast een fije dag toegewenst.

Yaron

Gasten van de ouders dat is iets wat hier ook met regelmaat gebeurt. Bijvoorbeeld vrienden van mijn ouders waar ik als kind wel eens ging logeren kregen een uitnodiging voor de receptie.
Normaal deed het dameskoor van de kerk de trouwdiensten maar wij hadden het gemengd koor van mijn ouders gevraagd, al die mensen zijn ook even langs geweest op de receptie.

Overigens is mijn schoonmoeder ook zo'n mens dat straalt op ieder feestje van haar zoon en daarmee voor ons de boel een beetje verstiert. Zij stelde zich als eerste voor aan de nieuwe buren toen we de sleutel van ons huis kregen. Dat zij oma was geworden was belangrijker dan ons ouderschap, zij liet ons meisje zien aan andere kraamvisite die er gelijktijdig was.
Als schoondochter en als moeder van de bruid moet je het er mee doen, en na bijna 20 jaar kan ik zeggen dat dat echt niet altijd makkelijk is, niet voor mij en ook niet voor mijn ouders.

Tonny fijne dag morgen, laat het een beetje van je af glijden als dat lukt.

tja

Waarom nodig je andere kraamvisite uit als de oma er ook is?

Uh Jamie

Jij hebt zeker geen verse oma's in de familie die geen uitnodiging nodig hebben om te komen kijken naar de verse aanwinst? Ik ken wel (schoon)moeders die zich door niets en niemand laten tegenhouden.

wie betaalt bepaalt....

"Toen ik trouwde had ik ook niets in te brengen. Toen heeft mijn vader alles betaald en mijn moeder alles geregeld. Dat was mijn smaak niet,...."

Dat is dus een goede reden om als bruidspaar zelf je huwelijk te betalen, of in elk geval grotendeels. Zeker als je ouders hebt waarvan je weet/kunt weten, dat ze dingen willen bepalen als ze betalen (niet alle ouders van bruidssparen zijn denk ik zo).

Dus eerst sparen, dan pas trouwen.

Hebben wij gedaan en daardoor alles helemaal gedaan zoals wij het wilden.

Overigens hebben mijn ouders wel de bruidstaart geregeld en betaald (ik heb geen idee hoe duur die was) en mijn bruidsjurk betaald (ook daarvan de prijs vergeten, maar zeker 1000 gulden of misschien wel bijna 2000? - erg, dat ik dat gewoon vergeten ben, maar ja, wel al lang geleden). En volgens mij hebben de ouders van mijn man de bloemen in de kerk betaald. Maar op het grote geheel was dat toch maar een klein deel.

Verder vond ik het wel logisch dat als je trouwt dat je ook wat betere vrienden van ouders uitnodigt. Niet overdreven veel natuurlijk, moet nog een beetje in verhouding staan tot de andere gasten, maar dat (sommige) ouders dat heel leuk vinden, begrijp ik maar al te goed. En zeker als je die vrienden ook kent, vind ik dat ook wel leuk. Hangt natuurlijk wel van de vorm van de bruiloft af. Omdat wij een aparte receptie hadden en een apart diner-dansant, konden de vrienden van de onze ouders prima naar de receptie. En op het diner dansant waren alleen de ouders en 1 jonge tante en voor de rest alleen broers/zussen met aanhang en vrienden. Superfeest gehad toen!

En Tonny, het wordt vast een mooie dag morgen!

Ginny

Oh dus oma zit de ganse kraamtijd aan het bed en dat laat je gewoon toe als vader? Tja... dan moet je niet zeuren over je schoonmoeder maar over je man.

Ja Ginny zoiets

Ze hoorde van haar zus en zwager dat die op krammbezoek gingen en dan stond zij net 10 minuten eerder op de stoep. Dat kan 1 keer toeval zijn, na twee keer twijfelde ik daar aan en een derde keer is niet voorgekomen.
Na de geboorte van nummer 2 kon ze niet meer zelf hier komen en was het probleem uit de wereld.

Suze

Suze (in reactie op mij): "Dat is dus een goede reden om als bruidspaar zelf je huwelijk te betalen, of in elk geval grotendeels. Zeker als je ouders hebt waarvan je weet/kunt weten, dat ze dingen willen bepalen als ze betalen (niet alle ouders van bruidsparen zijn denk ik zo). "
Je hebt helemaal gelijk. Maar bij dat programma zag ik iets, dat mij nog niet eerder was opgevallen: het probleem van overerving. Die moeder had graag haar eigen bruiloft willen regelen, maar dat kon niet, omdat háár moeder het volledig had gedaan. En die had er indertijd op gestaan om dat te doen, omdat bij haar eigen bruiloft... enz. Zo was de lange traditie ontstaan dat niemand haar eigen bruiloft regelde, omdat haar moeder het deed. En het trieste gevolg was, dat al die moeders vonden dat ze het recht hadden om ten minste één bruiloft helemaal naar eigen inzichten te organiseren: die van hun dochter. En zo bleef het proces in stand, want geen enkele dochter kon het kennelijk over haar hart verkrijgen om haar moeder dat af te nemen.

Ik ben zo blij dat mijn ouders ons de volledige vrijheid hebben gelaten en op geen enkele manier hebben geprobeerd invloed te hebben op welk aspect dan ook. En de bemoeienis van de andere kant hebben we gelukkig op een laag pitje kunnen houden. Maar ik zie intussen wel hoe het kan ontstaan. Soms is het heel moeilijk om je eigen plan te trekken zonder op lange tenen te staan en/of tegen zere benen te schoppen. Ter wille van de lieve vrede en goede harmonie, die je toch ook graag op je gloriedag wilt, doe je dan wel eens concessies.

Lucerna

Tja, ik snap het vanuit die moeder gezien wel.

Maar toch, als dochter - en in deze tijd levend, waarbij de bruidsparen vaker al samenwonen, werken, geld gespaard hebben, meer los van de ouders zijn - zou ik echt weigeren om MIJN bruiloft HELEMAAL (of nagenoeg helemaal) door mijn moeder/ouders te laten regelen, of het helemaal naar hun zin in te richten (als dat niet overeenkomt met onze ideeën).

Ik zou wel begrip hebben voor haar wens, en zeker op punten daar rekening mee te houden, maar om het helemaal haar feestje te laten zijn, daar zou ik voor passen.

Maar goed, daar konden wij voor passen, omdat we het zelf betaalden.

Als je van huis uit trouwt, weinig geld hebt en blij bent dat je ouders voor de bruiloft betalen is het natuurlijk echt een ander verhaal.

Niet mijn schoonmoeder

Het was niet mijn schoonmoeder.

En wat mij betreft is mopperen op beiden ook een optie.
Maar ik ken een schoonmoeder die iedere dag voor de deur lag, liefst met eigen visite. Probeer die maar eens buiten te houden.

lief

toch is het ook wel weer lief. Zo'n schoonmoeder die helemaal hotel-de-botel is van een huwelijk of weet ik veel wat. Ze willen gewoon alles mee maken. Wij hielden daar rekening mee. Mijn schoonmoeder is ook zo. Dus lieten wij alle kleren van de kinderen die wij bij de doop aan wilden doen van te voren aan haar zien. Dan had ze het gevoel dat ze mee mocht doen. En ze mocht de doopjurk strijken en wij vonden het ook niet zo'n probleem om haar beste vriendin een uitnodiging te sturen voor de receptie (bij ons huwelijk). Een iemand meer bij een receptie maakt ook niks uit.

Vlinder

"en wij vonden het ook niet zo'n probleem om haar beste vriendin een uitnodiging te sturen voor de receptie (bij ons huwelijk). Een iemand meer bij een receptie maakt ook niks uit."

Alleen een (1) vriendin (haar beste) bij de receptie?

Ach, dat vind ik dan wel heel erg weinig. En als ze niet meer vrienden willen uitnodigen, dan is dat prima, maar wij hadden echt veel meer vrienden van mijn ouders op onze receptie.

Overigens: vaak kregen we van die vrienden de grootste/duurste cadeaus . Niet dat dat de reden was geweest ze uit te nodigen, wij gunden het onze ouders gewoon en van veel mensen vond ik het ook echt leuk dat ze kwamen omdat ik die nog van vroeger kende.

suze

Extra. Andere buren, familieleden en kennissen hadden wij al uitgenodigd.

Dankjulliewel-etentje

Gisteravond, uitnodiging van dochter. Ze gaf ons een heel lief cadeau als symbool van bedanken voor hoe ze bij ons is opgegroeid en dat ze dat bij zich draagt als iets moois en goeds. Tevens een symbool,van een nieuwe start, een leven met andere prioriteiten.
Kostbaar momentje!

Fijn

Tonny, fijn hoor, die waardering van je dochter. Inderdaad, een van de betere momenten in je leven!

Oh oh oh

Wat heb ik mijn ouders tekort gedaan.
Gaan samenwonen, kind gekregen en toen ook maar even naar het stadhuis. En 's avonds met verse baby aan de borst een thuis aan een buffetje. Klinkt nu als of dat kind krijgen en trouwen op dezelfde dag was, maar daar zat dus een paar weekjes tussen.

In ieder geval geen ellelange passessies voor de jurk, groots feest en ook geen bedanketentje. Zeker dat laatste had mijn moeder heel erg leuk gevonden.

Nog erger

Wij zijn stiekem zonder dat iemand het wist naar het stadsdeelraadskantoor gegaan.Ook met baby in selendang, de oudste zat op school. Pas maanden later toen mijn schoonzus bleef aandringen dat we "toch echt iets moesten gaan regelen ivbm de kinderen" heb ik laten vallen dat dat allang gebeurd was en dat ze me voortaan mevrouw mocht noemen ipv mejuffrouw.

Nou ja, die promotie heeft het wel voldoende gecompenseerd. Maar de trouwpremie van 5000 gulden zijn we mooi misgelopen. Zwager en schoonzus die een kaartje uit Las Vegas hebben gestuurd hebben 'm wel getoucheerd. Niet dat ik iets tegen bruiloften heb, maar ik zou mezelf erg ongemakkelijk voelen het middelpunt van een formele gelegenheid te zijn. Ben benieuwd hoe mijn kinderen - twee hebben al een stevige relatie - dat aan gaan pakken. Die hoeven niet bang te zijn dat ik ze zal outshinen. Maar ik wil best naar een say yes to the dress sessie mee, als ze erop staan.