Wie rijdt?
Voor de forummers met een man, een auto en een rijbewijs: wie zit er bij jullie vaker achter het stuur (als je samen in de auto zit dus)? En als jullie niet even vaak rijden, waarom is dat?
Mijn man en ik rijden even vaak en daar kregen we gisteren een verbaasde opmerking over. Terwijl wij het juist eigenaardig vinden als het altijd de één is die rijdt. En waarom is dat dan toch bijna altijd de man?
Ik toch wel
En door bergpassen enz ben ik op mijn scherpst - die vindt man eng.
Ook met karren, in huurvrachtwagentjes enz ben ik blij. Ben nog een blauwe maandag koerier en taxichauffeur geweest. Ik houd er gewoon van! Plus ik kande muziek kiezen en hoef geen kinderen te smoren 
Vroeger, tussen en nu
Vroeger reed mijn (ex)man als we gezamenlijk ergens naar toe gingen, hij heeft wagenziekte en wordt ook al misselijk in een kinderdraaimolen. Maar ik zat er naast met klamme handen, wensend dat mijn stoel een eject knop had. Hij is vrachtwagen chauffeur en rijdt in een personenauto ook alsof het een truck is. King of the road of zo. Wat in een personenauto niet kan is ver vooruitkijken, althans niet op de manier van de hoge zit van een vrachtwagen. Hij vond het enorm irritant als ik liet blijken niet op mijn gemak te zijn.
Tussentijds heb ik (na mijn scheiding) nog een relatie gehad met een man die vond dat hij me nog wel rijles moest geven. (in die tijd ca. 28 jaar een rijbewijs) Hij was leraar basisschool en kennelijk behept met een beroepsdeformatie, lesgeven tot je er bij neervalt. "Bij het starten, moet je wel je koppeling intrappen hoor." en meer van dat soort kretologie... Ook hij was degene die het meest reed als we samen ergens heen gingen. Maar hij vond het ook best als ik een enkele keer reed. (Op dat lesgeven na dan)
Nu rij ik meer voor mijn werk. Ik rij een soort van taxibusje en vind het geweldig om te rijden. Mijn vaste collega en ik rijden deze bus zo'n beetje om en om, hij heen ik terug of andersom. In het begin was het nog wel bonje omdat hij vond dat ik in zijn ogen verkeerde straten nam: "Als je daar in rijdt , is het korter hoor." Terwijl ik expres anders reed omdat ik zo beter met de bus uitkom. Ik vind het niet veilig als de mensen vanaf de straatkant moeten in- of uitstappen namelijk. Beroepsdeformatie?
Wisselend
vroeger reed man eigenlijk altijd als we samen weg gingen.
Ik had een oud autootje dus daar gingen we niet zo vaak samen mee weg, en zijn auto vind ik niet zo heel fijn rijden.
Sinds ik een andere (betere) auto heb, wil ik zelf ook veel meer rijden. Ik zeg nu dan ook al gauw: "ik rij!"
Dus momenteel rijd ik meer als hij -denk ik-.
Meestal man
Ik herken de vraag wel, want toen ik nog niet zo lang een rijbewijs had reed ik ook even vaak als man en verbaasde me toen over al die mannen achter het stuur met vrouwen er naast.
Nu ik het al langere tijd kan, heb ik mezelf wel kunnen toegeven dat ik het rijden op zich niet echt leuk vind en liever word gereden. Dus bij korte ritjes rijdt man eigenlijk vrijwel altijd. Man is ook geen enorme fan dus bij langere stukken wisselen we wel af.
Ik let er evengoed wel op dat ik regelmatig blijf rijden. Als ik alleen met de kinderen ergens heen ga is dat best vaak met de auto, omdat het algauw veel handiger is.
De enige 'routine' die ik er bij laat zitten is het in de bergen rijden. Maar een ontzettende spuugvakantie in de pyreneeën toen ik zwanger was van de eerste, heeft me geleerd dat ik dat heus wel weer kan als het moet. Toen reed ik noodgedwongen vrijwel alles.
Hangt af vd auto
Als we in mijn auto rijden, rij ik. In zijn auto rijdt hij. We passen niet met het hele gezi n in een auto, dus we rijden sowieso allebei veel. Maar i n het vrij zeldzame geval dat man en ik samen ergens heenrijden, hangt het dus af van de auto.
Ik hou trouwens enorm van autorijden, heerlijk, laat mij maar rijden.
Vroeger reed mijn vader altijd, dat vond ik toen echt vrij belachelijk.
mirjam
Auto
Ik rij in mijn auto en hij rijdt in zijn auto. Ik vind het onprettig om bijrijder te zijn in mijn auto. Dat geldt ook voor hem. Bij lange stukken wisselen we wel af. Bij kortere ritten hangt het er dus vanaf met welke auto we gaan. Ik vind rijden niet vervelend maar ook niet echt heel leuk. Ik sta er redelijk neutraal tegenover.
Meestal ik
Behalve als we een feestje hebben. Mijn man drinkt geen alcohol en ik lust graag een glaasje wijn.
Ik vind autorijden erg leuk. Mijn man helemaal niet. Ik rijd ook voor mijn werk, mijn man gaat elke dag 2x12 km op de fiets, omdat hij dat leuk vindt.
Leuk
Vermakelijk om te lezen allemaal! De volgende keer dat we weer een lang stuk rijden ga ik, als ik op de passagiersstoel zit, naar de mensen in de anderen auto's kijken en me afvragen of de chauffeur liever rijdt dan de ander, of sneller wagenziek wordt, of beter rijdt, of ontzettend gaat zeuren als de ander rijdt 
Tenzij ik bezig ben met de levende have op onze achterbank natuurlijk...
Biene, kijktip
Als bijrijder op vakantieritten vind ik het altijd leuk om te kijken hoeveel zooi iemand bij zich heeft en om te zien met zijn hoevelen ze in de auto zitten. Wij zijn met zijn zessen en nemen altijd maar weinig mee, er steekt nooit wat boven de achterbankleuning uit en we hebben geen dakkoffer. Als ik dan zo'n volgestouwde auto zie waarbij de bestuurder niets meer aan zijn achteruitkijkspiegel heeft en ik zie maar 1 of 2 kinderen op de achterbank, voel ik me zo lekker opgeruimd en efficiënt.
skik
Skik
Neem jij ook een tent, campingspullen, eetwaren, slaapzakken, luchtbedden en kussens mee?
Maar je hebt gelijk, ik kijk daar ook naar!
Oja
En het maakt ook uit of je naar een zonzeker gebied gaat of een gebied waar je ook rekening moet houden met koele dagen en regen.
Noodsituaties
Over noodsituaties zegt Ginny: "Zo zou het hier ook lijken, maar feit is ook dat ik minder noodsituatie meemaak. Ik rijd rustiger, anticipeer daardoor meer (soms wel eens teveel) maar heb daardoor bijvoorbeeld bijna nooit dat ik bovenop mijn rem moet omdat iemand 'onverwacht' naar links komt."
Nou de noodsituaties waar ik op doel waren geen dingen waarop je kon anticiperen of zien aankomen. Zo hebben wij b.v. 1 keer een ongeluk meegemaakt op de autobaan naast ons (andere kant op dus) in Italië in de bergen...Waarbij die auto tegen de vangrail ertussen vloog en de brokstukken onze baan op vlogen voor onze auto (alleen vangrail ertussen dus) in de bergen dus je ziet niets om de hoek en wij reden op dat moment links..man schoot meteen naar rechts, wrong zich in een kleine opening daar...dat had ik écht niet gekund. Het was ook niet dat hij onbesuisd aan het inhalen was, er reed veel vrachtverkeer en dat stonk vreselijk, daar wil je niet graag achter blijven hangen. En ik geef eerlijk toe, ik kijk ook niet op de autobaan naast ons. Ik zat naast man en was ook allert (bergen hé?) en we waren al rechts ingevoegd voordat tot mij doordrong wát er nu eigenlijk gebeurde...
En ook een keer een idioot die door het rode licht reed terwijl wij groen hadden...die had ook nog eens een flinke snelheid. Dat was net zo onverwachts voor mij en hij kwam aan mijn kant aanrijden. Ik weet écht niet of ik die gezien zou hebben...Zo zijn er wat intermetzo's waarbij ik toch moet toegeven dat ik écht niet weet óf ik ze gezien zou hebben.
Naar vakantieadres rijden wij ook om en om. Ik ben de nachtrijder...we wisselen als we moeten tanken. Soms als we gaan eten. Maar de crusiale uren 's nachts rijd ik. Ik ben gewend aan nachtdiensten en kan écht niet slapen in de auto misschien net een beetje in de ochtenduren. Man wel...die kan wel slapen b.v. van 2 tot 5. Wij reden wel eens 's nachts voordat we airco hadden en toen we nog jonge kinderen hadden. Tegenwoordig niet meer...
groeten albana
Bijrijder in eigen auto
"Ik vind het onprettig om bijrijder te zijn in mijn auto. Dat geldt ook voor hem."
Vind ik nog luxer dan bijrijder zijn in haar auto... 
(qua luxe zijn beide auto's vergelijkbaar overigens, dus het moet iets spychisch zijn)
Tip voor albana
Zoek eens op hoe je intermetzo schrijft en wanneer je het gebruikt...
Tip voor anne
Bemoei je met jezelf.
groeten albana
Evenveel
We hebben maar één auto en bij (lange) gezinsritten rijden we even vaak. Omdat we het even leuk vinden en omdat we het even belangrijk vinden om onze rijvaardigheid op peil te houden.
En hier
Vroeger reden man en ik zo'n beetje om en om, ongeveer evenveel, als het om ritjes met het gezin ging dan. Meestal hij de heenweg en ik terug, omdat ik nooit drink en hij op een feestje best graag een pilsje drinkt.
Zakelijk heeft man altijd veel meer gereden dan ik.
We rijden ongeveer even goed al rij ik wel rustiger (en ik denk ook zuiniger). En ook ongeveer even graag.
Man is veel beter in de weg vinden en kaart lezen dan ik, dus dat is nog wel eens lastig als hij rijdt. Twee dingen tegelijk gaat wat lastig, lang leve de tomtom dus. Ik vind het trouwens ook fijn rijden met zo'n ding, ik hoef me niet meer zenuwachtig te maken of ik de goede afslag wel neem.
Tegenwoordig rijdt man het meeste (ook de terugweg), omdat ik door ziekte nogal last heb van vermoeidheid en minder geconcentreerd zijn. Lange stukken snelweg kan ik beter niet doen.
Grappig, ik kijk ook altijd in andere auto's en vraag me dan o.a. af hoe dat gezin precies in elkaar zit, wiens moeder dat is op de achterbank, waarom de bijrijder zo chagrijnig zit te kijken (vindt ie dat zijn vrouw niet rijden kan?), waar ze heen gaan (familiebezoek? pretpark?) etc. Leuk tijdverdrijf 
Dalama
Nee, wij hebben geen kampeerspullen bij ons, maar ik denk dat heel veel van die volgepakte auto's dat ook niet hebben. Je kan je er werkelijk over verbazen hoeveel spullen er uit auto's op een huisjespark komen, of hoe vol de auto zit waar een caravan achter hangt. En hoeveel bagage mensen meenemen op skivakantie (geen tent in elk geval). Toen ik vroeger met mijn ouders ging kamperen paste alles makkelijk in de achterbak van de Renault vier, mijn vader stond er op dat er niks boven de virtuele hoedenplank uit kwam. 'T is een sport.
skik
Sport
Maar niet iedereen doet mee aan die sport.
Ik heb er toevallig een paar keer over gepraat de afgelopen vakantie maar het verschil ontstond vooral door het wel of niet meenemen van kussen, slaapzakken etc en door het wel of niet willen wassen en door het feit dat we lastig zover vooruit konden kijken met het weer. Je moet nu eenmaal soms rekening houden met 14 dagen prachtig weer en 14 dagen regen en kou. Mijn man vond dat we nog te veel mee hadden maar hij was inderdaad vergeten dat het meeviel met het weer.
Er zijn ook mensen die veel speelgoed meenemen en spelletjes etc. Ik probeer ook een beetje mee te doen met die sport maar aan de andere kant: de auto rijdt toch en als ik daar minder hoef te wassen etc dan scheelt dat ook. Ik hoef deze sport niet te winnen geloof ik.
Ik liever dan hij
Wij houden allebei evenveel van autorijden,, dus we rijden ongeveer hetzelfde. We rijden vaak lange afstanden, ik ook vaak alleen met de kids (familie paar honderd kilometer). Voor de kids zorgen en sturen tegelijkertijd is voor mij geen issue, doe ik al vanaf hun geboorte. Kwestie van voorbereiding....Ik rij trouwens liever zelf, omdat ik vind dat ik rustiger rij. En dan bedoel ik niet minder hard, want ik rij ook wel pittig door (probeer wel de fanmail uit Leeuwarden te vermijden), maar ik anticipeer wat meer denk ik. En ik sta wat minder snel op mijn strepen. Mijn man wordt in de auto toch best af en toe een haantje, en daar hou ik niet zo van. Overigens rijdt hij nog steeds wel goed en veilig hoor, maar gewoon wat assertiever.
Als er een feestje is rij ik meestal. Zelfbescherming....heb ik geen kater de volgende dag. Kaart lezen doen we echt nauwelijks meer sinds de navigatie in de auto, maar kan ik wel beter dan hij (vind ik zelf: ik begrijp zijn aanwijzigen nooit, ben zelf communicatief vaardiger, vind ik).
Het enige waar ik onzeker in ben is met aanhanger (vouwwagen, caravan, boottrailer) bochtje achteruit rijden. Dat laat ik graag aan hem over.
Ik heb twee vriendinnen die nooit rijden als manlief in de auto zit. DBij de een komt dat omdat manlief met kromme tenen ernaast zit (en terecht, maar ja, als je weinig gelegenheid krijgt om rijervaring op te doen, zal dat ook niet verbeteren), bij de ander omdat zij beiden het fijn vinden om een traditionele man en vrouw-rolverdeling te hebben.
Ik liever dan hij
Wij houden allebei evenveel van autorijden,, dus we rijden ongeveer hetzelfde. We rijden vaak lange afstanden, ik ook vaak alleen met de kids (familie paar honderd kilometer). Voor de kids zorgen en sturen tegelijkertijd is voor mij geen issue, doe ik al vanaf hun geboorte. Kwestie van voorbereiding....Ik rij trouwens liever zelf, omdat ik vind dat ik rustiger rij. En dan bedoel ik niet minder hard, want ik rij ook wel pittig door (probeer wel de fanmail uit Leeuwarden te vermijden), maar ik anticipeer wat meer denk ik. En ik sta wat minder snel op mijn strepen. Mijn man wordt in de auto toch best af en toe een haantje, en daar hou ik niet zo van. Overigens rijdt hij nog steeds wel goed en veilig hoor, maar gewoon wat assertiever.
Als er een feestje is rij ik meestal. Zelfbescherming....heb ik geen kater de volgende dag. Kaart lezen doen we echt nauwelijks meer sinds de navigatie in de auto, maar kan ik wel beter dan hij (vind ik zelf: ik begrijp zijn aanwijzigen nooit, ben zelf communicatief vaardiger, vind ik).
Het enige waar ik onzeker in ben is met aanhanger (vouwwagen, caravan, boottrailer) bochtje achteruit rijden. Dat laat ik graag aan hem over.
Ik heb twee vriendinnen die nooit rijden als manlief in de auto zit. DBij de een komt dat omdat manlief met kromme tenen ernaast zit (en terecht, maar ja, als je weinig gelegenheid krijgt om rijervaring op te doen, zal dat ook niet verbeteren), bij de ander omdat zij beiden het fijn vinden om een traditionele man en vrouw-rolverdeling te hebben.
Nu omgedraaid
Wij hebben allebei pas laat ons rijbewijs gehaald: ik na de geboorte van ons 2e kind (14 jaar geleden), mijn man pas 5 jaar later.
In het begin reed ik dus alles, want we hadden geen keus. Ik vond het best stressvol om twee maanden na het behalen van mijn rijbewijs met man, peuter en baby door Parijs heen te scheuren zeg maar. Leuk stressvol hoor, maar niet echt mijn hobby.
Nadat mijn man ook kon rijden wisselden we het altijd keurig af, en dat is ook jaren zo gebleven. Totdat hij vorig jaar aan me vroeg wat ik nou eigelijk leuker vond, rijden of ernaast zitten. Ernaast zitten, zei ik zonder enige aarzeling. En jij? Rijden, antwoordde hij ook direct. Aha. Dat was dus duidelijk. En sindsdien rijdt hij altijd. Ik bied bij langere stukken altijd aan om het over te nemen maar dat 'hoeft niet' van hem, behalve als hij zelf voelt dat hij moe wordt.
Nou, ik vind het heerlijk hoor, dat ik lekker om me heen kan kijken of Game of Thrones eidelijk kan uitlezen. En hij geniet juist van het rijden.
Het is dus een van de klussen geworden die we heus wel allebei kunnen doen, maar die liever door de een dan de ander gedaan worden.
Margje
Liever niet
Ik heb net weer zo'n 450 km achter de rug, en anderhalf uur file bij Antwerpen, en het is niet mijn hobby. Als ik met mijn vriend weg ga rijdt hij altijd, tenzij ik hem met mijn auto van/naar het station breng (heel incidenteel). Ik hoop dat als oudste 18 is ze snel haar rijbewijs heeft, én nog steeds met me op vakantie wil. Dan mag zij lekker rijden en doet gelijk de nodige ervaring op
Ha! ella
Dat had ik ook altijd, dat ik man's aanwijzingen niet begreep. Of verkeerd begreep. Dan zei hij bijv.: "nu daarheen" (waarheen?! zeg links of rechts ofzo, ik moet op de weg/verkeer letten, niet opzij kijken om te zien waar jij heenwijst). Of: "volgende links, ja die je nu voorbijrijdt dus, niet de volgend volgende". ?!
Dank god voor de GPS. Al begrijp ik die ook wel eens verkeerd...(maar dan is er nog een plaatje bij).
Ik rijd het meest, gaf ik boven al aan. Maar ik laat man wel eens expres lange ritten rijden zodat hij wat meer rijervaring krijgt (hij heeft niet zo lang zijn rijbewijs)
Alcohol
20 jaar lang heeft mijn man altijd gereden, kon goed rijden, beter dan mij. Ik vond dat best!
Tot alcoholisme zijn leven insloop, hij viel tijdens het rijden in slaap, maakte te grote bochten, kreeg accidentjes.... een hele strijd voor het werd toegegeven, behandelingen tegen verslaving verder (is nu onder controle) heeft hij besloten om mij altijd aan het stuur te laten als we samen rijden. Ik vind dat niet fijn, liet mij liever naar plaats van bestemming brengen, maar denk toch dat het best is (een verslaafde geeft niet graag toe als hij terug onder invloed zou zijn)
De laatste 10 jaar ben ik dus chauffeur 
Bij lange ritten wisselen we meestal af. Bij relatief korte ritten rij ik (vrouw) altijd. Gewoon omdat ik auto's en autorijden heerlijk vind (die wisselwerking met de auto, prachtig is dat) en ik ben er ook heel goed in. En vooral omdat ik er een bloedhekel aan heb om bijrijder te zijn, vooral als het om m'n vriend gaat. Hetzelfde geldt voor alle voormalige relaties, daarbij komt ook nog dat de auto's van toen van mij waren. Gelukkig heeft geen enkel vriendje het ooit in zijn hoofd gehaald om mijn rijstijl te bekritiseren of mij anderszins de les proberen te lezen. Als dat ooit zou zijn gebeurd dan had ik hem gelijk uit de auto gezet!!
Ik ben veel vaker weg met de auto, dus in die zin rij ik meer. Maar daarom rijd hij meestal als we samen ergens heen gaan. Bobben doe ik.
Autorijder schreef op 09-11-2023 om 14:32:
Bij lange ritten wisselen we meestal af. Bij relatief korte ritten rij ik (vrouw) altijd. Gewoon omdat ik auto's en autorijden heerlijk vind (die wisselwerking met de auto, prachtig is dat) en ik ben er ook heel goed in. En vooral omdat ik er een bloedhekel aan heb om bijrijder te zijn, vooral als het om m'n vriend gaat. Hetzelfde geldt voor alle voormalige relaties, daarbij komt ook nog dat de auto's van toen van mij waren. Gelukkig heeft geen enkel vriendje het ooit in zijn hoofd gehaald om mijn rijstijl te bekritiseren of mij anderszins de les proberen te lezen. Als dat ooit zou zijn gebeurd dan had ik hem gelijk uit de auto gezet!!
Topic is al 10 jaar oud...
Gingergirl schreef op 09-11-2023 om 15:39:
[..]
Topic is al 10 jaar oud...
Ik dacht al; ik kom zoveel namen van oudgedienden tegen, uit welk jaartal stamt deze topic????
Hij rijdt meestal. Ik zou veel vaker moeten rijden om mijn rijvaardigheid te houden, maar heb er een hekel aan. De drukte, het vele vrachtverkeer. In mijn dagelijks leven heb ik zelden een auto nodig. Ik wandel/fiets of ga met OV. Ik ben me ervan bewust dat mijn instelling niet goed is voor mijn rijvaardigheid. Het zij zo.
Als ik op een dag alleen zou zijn, verkoop ik de auto.