wat zou je wel/niet uitlenen?

uitlenen draait om vertrouwen

Wij hebben járen onze auto gedeeld met goede vrienden.
De kinderwagen leende ik uit. De box. Boeken, veel boeken. Legpuzzels. Gelegenheidskleding. De koelbox. Luchtbedden.

En ik heb begrepen dat dingen samen gebruiken de toekomst heeft. Niet meer alles zelf (willen) bezitten, maar er samen van genieten.

Niet heel veel

Boeken of spelletjes of een DVD aan mensen waarvan ik vertrouw dat ze er goed voor zorgen. Klein baby ledikantje is ook langs veel vriendinnen gegaan. En een vriendin geef ik wel eens wat kleding/laarsjes/slaapzak die voor mijn peuter nog te groot zijn.

Auto zou mij ook niet zoveel uitmaken mits die andere persoon goed verzekerd is, maar dat is hier nooit aan de orde.

niet heel veel

Nou ik ben daar niet makkelijk (meer) in omdat het een paar keer mis is gegaan. Ik heb een keer een mooi jasje uitgeleend en deze kreeg ik terug met een inktvlek erop. Toen ik daar wat van zei (vond het al raar dat je 'm gewoon met vlek en al terug geeft) nam die persoon het jasje weer terug en heeft het naar de stomerij gebracht. Daarna kwam het terug maar de vlek zat er nog steeds in. Persoon die het had gedaan zei alleen dat ze niet wist hoe die vlek erin gekomen was en dat ze er dan toch ook niets aan kon doen? En ze had hem toch al bij de stomerij gebracht... ??? Dus aan die persoon heb ik niets meer uitgeleend.
Verder leen ik wel met gemak boeken uit of andere dingen die niet echt stuk kunnen gaan.
Auto leen ik beslist niet uit, vriendin van mij deed dat altijd wel met haar auto en die hebben toch gedoe gehad met de no-claim e.d. toen er een keer een ongeluk mee geweest is (door de persoon die de auto leende) en daarna ging de premie permanent omhoog.
Dus nee, auto leen ik niet uit, maar in noodgevallen bied ik dan wel aan om te rijden voor de persoon die de auto nodig heeft.

Alles wat even ongebruikt staat

Van maaimachine tot naaimachine, van tuinslang tot fiets, van auto tot stofzuiger, van kleding tot schaatsen....enz

Ik hecht totaal geen waarde aan gebruikerszaken, gaat het kapot? Jammer, dan zal ik het zelf moeten gaan lenen...

Niet de auto

Boeken, dvd's en dat soort spullen leen ik makkelijk uit. Tent heb ik ook uitgeleend, fiets en zelfs m'n hele huis .

Maar de auto leen ik niet uit. Ik heb geen zin in jarenlange premieverhoging als een ander er brokken mee maakt.
Als het makkelijk mogelijk was dat de ander 'm een dagje op eigen naam verzekerde zou ik het wat anders vinden.

ehm

Boeken wel, maar alleen als het pockets zijn die ik niet echt mis. Maar verder heel weinig.

Wij proberen niet teveel spullen in huis te hebben. Wat we hebben is van behoorlijke kwaliteit. Als daar door een ander niet netjes mee wordt omgegaan stoort dat ons.
De liefste mensen die ik ken gaan heel anders met hun spullen om. Als we daar iets aan uitlenen is de kans heel groot dat het beschadigt terugkomt. Ik heb daar wel eens gezien dat ze van die babyschelpen voor in de fietsaanhanger hadden geleend. Die waren wit, toen ze ze teruggaven zat in beide een enorme vlek. En dat viel hunzelf niet eens op. Daar krijgen we scheve gezichten van. En dat wil ik niet.

Ik leen wel regelmatig mijn man uit Hij rijdt vaak mensen ergens heen en ook regelmatig met onze aanhanger even naar de stort. En als er ergens een gat geboord moet worden of een ander klusje, dan is hij nooit te beroerd om dat even te doen.

Op zich alles

Ik leen op zich alles uit waar een ander behoefte aan heeft en door ons niet gebruikt wordt. Maar ik leen niet meer iets uit aan iemand die ik niet zelf ken. Dus via via gaat hem niet worden. Dus vrienden of kennissen of familie van bekenden. Maar lenen aan vrienden gaat ook wel eens mis. Zo ben ik het laatste deel van de boekenserie de Aardkinderen kwijtgeraakt. Zonde! We hebben geen contact meer met die mensen, het is verwaterd, en dan ga ik niet alsnog om zo'n boek zeuren.

het is toch geen zeuren Kaaskopje?

Ik lees dat jij het jammer vindt dat je dat boek niet meer hebt, dat zou ik dan toch echt terugvragen. Dat is toch geen zeuren? Het is gewoon jouw boek. Ik heb een tijd geleden ontdekt dat ik een boek miste en herinnerde me opeens wie dat boek ook al weer had (had ik weinig contact mee op dat moment) maar tegenwoordig met Facebook enzo, kon ik heel snel even een berichtje sturen. Hee Annette heb jij dat en dat boek van mij nog in je boekenkast staan? (Annette (andere naam in het echt) moest even zoeken want ze wist het ook niet meer, en ja, daar stond hij) toen gewoon even afgesproken dat ze het meenam/opstuurde, of meegaf aan die en die).
Kijk als jij die mensen niet meer spreekt (of wil spreken, soms komt verwateren echt goed uit kan je dus ook vragen of ze het even opsturen of in de brievenbus gooien of bij een gezamenlijke kennis o.i.d. achterlaten.
Maar nogmaals, ik vind het beslist niet als zeuren overkomen als jij gewoon iets terugvraagt wat van jou is.

Facebook

Dat is wel een goed idee

lener

Het hangt voor mij af van de lener, niet van het uitgeleende. Aan familie leen ik alles uit. Auto, huis, noem maar op. We hebben bijvoorbeeld ook een 'familie boormachine': 1 goede boormachine die we met 4 huishoudens delen. Ideaal!
Met mensen die wat verder van me af staan ben ik iets voorzichtiger met uitlenen. Hoe verder af, hoe minder geneigd ik ben iets uit te lenen. Of zelf te lenen, dat ook trouwens.

Veel en makkelijk

Ik leen makkelijk uit. Ik hecht niet zoveel waarde aan spullen en kan er niet van wakker liggen als er eens iets stuk gaat of vies wordt.

In de buurt wordt er over en weer van alles geleend. Met name in het tuingereedschap hebben we een grote leenhandel; de een heeft een goede grasmaaier, de ander een elektrische heggenschaar en de volgende een goede ladder, etc. Dat lenen we allemaal over en weer en wij schaffen dus ook bewust geen gereedschap aan als we weten dat iemand in de buurt het al heeft, werkt handig en bespaart geld en ruimte. Het is zo onnodig om alles wat je ooit nodig hebt zelf aan te moeten schaffen.

Ook andere dingen leen ik makkelijk uit en ik leen ook gerust van anderen, met name binnen de buurt. Laatst wilden we gaan fietsen met bezoekende vrienden, hup, fietsen van de overburen geleend. Andere buren gingen weekend kamperen en kwamen matjes tekort, dus hier van zolder gehaald, geen probleem. Ook boeken, kleding, auto en fietsen, meubilair/glaswerk voor een feestje, slaapmateriaal voor logés, eigenlijk alles. Zelfs de hond wordt wel eens uitgeleend aan een gezin dat het zo leuk vindt om 'm mee te nemen naar het bos. Zelf lenen we regelmatig een aanhanger of een dakkoffer voor de vakantie. Als het met lenen op te lossen is, schaffen we dat soort dingen dus ook echt niet zelf aan.

Meestal gaat het goed en soms niet, dan lossen we dat onderling zo goed mogelijk op. Als beide partijen dan niet te moeilijk doen, lukt dat eigenlijk altijd wel. Het heeft hier echt nog nooit gedoe opgeleverd.

Sierraden leen ik liever niet uit

Veel van mijn sierraden hebben een emotionele waarde. Niet dat ik veel heb, maar wat ik heb koester ik. eigenlijk best mutserig maarja.
Mijn zus leende dit vroeger nogal eens van mij (toen we nog samen thuis woonden).
Toen heeft ze een kettinkje, die ik van mijn oma had gekregen, laten liggen bij school gym. Kwijt dus.
Ik ben echt ontroostbaar geweest en erg boos op mijn zus.

En nu krijgen mijn dochters de leeftijd om mijn sierraden ook leuk te vinden.
Dat vind ik best lastig merk ik.
Dus tot nog toe alleen met gelegenheden waar ik zelf ook ben.

Maar verder heb ik niet zo'n moeite met uitlenen.

lenen

Wij werden eens gebeld door de buurvrouw toen we op vakantie waren, er was iemand in huis geweest en of we wisten wie het was? Mijn vader gebeld etc maar niemand was het tot ik bedacht dat de andere buren ook een sleutel hadden en ja hoor: die waren zo gek geweest om even onze boor te lenen! Vinden ze vast niet erg.... nee hoor maar had even gebeld of had er in ieder geval voor gezorgd dat men niet wist dat je geweest was want ik was wel een beetje in paniek.