Wat gaan we later doen als we oud zijn?

Motorrijden!

uhhhh

Heel veel berichtjes plaatsen op een forum?
Maar ja. Waarover dan he?

fietsen

Fietsen. En fietsen. Tai chi, een taal leren, op heerlijke bejaarden-busreisjes gaan naar Kroatië, Egypte en Jordanië. Een last minute boeken naar een warm resort. Fietsen. Wandeltochtjes maken. Maar vooral, fietsen.

hetzelfde als nu

Als ik oud ben, doe ik gewoon wat ik nu ook doe. Leuke dingen dus. Werken blijf ik doen tot ik echt niet meer kan, mijn hobby's blijf ik voortzetten tot ik dat echt niet meer kan, en we blijven reizen tot we echt niet meer kunnen.

nou sinds mijn vakantie weet ik het

emigreren naar Sri Lanka en daar mijn pensioen genieten!

Kwam er 2 dames tegen die hadden uitgerekend dat ze met hun aow en klein pensioen het daar veel ruimer hadden en gegarandeerd lekker weer dan hier in NL waar ze hun auto weg hadden moeten doen en het veel krapper zouden hebben.

Haha Barvaux

nee, dat trekt me echt niet.

Wat ik voor me zie is vooral 'genieten, zolang het kan'. En in hoever dat gerealiseerd kan worden hangt van het inkomen af natuurlijk. We zullen een AOW met een klein pensioentje hebben, niet riant dus, maar dan zijn er vast nog wel mogelijkheden.

Het liefst willen we naar een kleiner huis over een jaar of wat. Stiekem hoop ik dat mijn dochters binnen 10 jaar kinderen krijgen. Zolang die de kleuterleeftijd hebben is het een waar paradijsje voor spelende kinderen rond ons huis, dus dat gun ik kleinkinderen ook. Daarna wil ik naar een apartement in de binnenstad als het even kan.

Als ik en man er lichamelijk nog toe in staat zijn wil ik regelmatig uitjes doen met de hond. Ik denk dat we zolang als het kan een hond zullen hebben, dat zorgt ook voor contact met anderen. Mijn man heeft er bijvoorbeeld nieuwe vrienden mee gekregen. Heel erg leuk. Ik lift een beetje mee met die gezelligheid als ik niet hoef te werken.

Daarnaast heb ik nog een paar reiswensen. Of die uitvoerbaar zijn hangt van twee dingen af: geld en is er een oplossing voor de hond.
Ik wil naar Zuid Afrika. Tot nu toe een te kostbare onderneming. Ik wil een grote rondreis door Groot Brittannië en Noord Ierland en een rondreis door Scandinavië staat ook op mijn verlanglijstje, maar zie ik niet als iets noodzakelijks.

Oh ja, bejaardenbusreisjes wil ik ook wel, maar dan is de hond toch wel een stoorzender. Waar laat je die? Dus afhankelijk van of een dochter zo gek is om de hond voor een weekje in huis te nemen, zou ik dat wel zien zitten

dit

Lezen en schrijven, en anders met wat hulpmiddelen als mijn ogen het begeven. En veel wandelen. Ik hoop ook dat wij nog lang onze jongste thuis kunnen houden en dat we tijdig een goede plek voor hem kunnen vinden.

AMK

Moet je wel je AOW kunnen exporteren naar Sri Lanka, en of dat nog kan tegen de tijd dat jij oud wordt staat nog maar te bezien.

Groeten,

Temet

temet,

ik heb dus nog genoeg tijd om nu al een exporteerbaar inkomen te regelen! preparation, preparation, preparation.......

Ach eerst maar eens zien dat ik hier niet gewoon onder een tram kom of in de file....

Spaanse kust

Sinds ons Spaanse reisje afgelopen lente weet ik het: emigreren naar de Spaanse kust waar vele bejaarden overwinteren/wonen zoals Benidorm of zo. Niet authentiek maar volgens mij reuze leuk als bejaarde. Daar wordt van alles georganiseerd, die mensen zitten gezellig de hele dag met elkaar op terrasjes of op de boulevard te roddelen over alles en iedereen en je hebt ook nog medische hulp beschikbaar in het Nederlands en mocht je heftige heimwee hebben naar een kroket of frikandel zijn die overal te krijgen. Leuk met leeftijdsgenoten in de zon zitten te zuurpruimen met elkaar. Lijkt me best wel wat.
Kan in principe ook wel hier in Zuid-Frankrijk blijven want hier heb je ook hele kolonies bejaarden maar die zijn gemiddeld wat meer snobistisch dus dat lijkt me minder leuk.
Nu mijn man nog zo ver krijgen, die ziet het plan nog niet echt zitten
En anders ga ik gewoon om en om bij de kinderen wonen. Dat deed mijn schoonmoeder zaliger ook.
En tussendoor hopelijk inderdaad reizen en misschien nog een studie doen. Ik zou nog graag geschiedenis en theologie willen studeren dus wie weet ga ik dat wel doen. Part-time of on-line of zo.

Lezen

Lekker weg met de caravan. Heerlijk de zon op zoeken en niet na te hoeven denken wanneer je weer terug moet zijn. En lezen, er zijn zo veel mooie en leuke boeken en daar is nu gewoon geen tijd voor. Lekker afspreken met vriendinnen en genieten van alles met mijn eigen man. Hopelijk kunnen mijn kinderen dan alles zelf, heb ik ze goed opgevoed en ben ik voor hen (bijna) overbodig geworden. Geen gestress meer. Lijkt me heerlijk. Maar ja, dan moeten we wel gezond blijven en moet het allemaal financieel mogelijk blijven. Maar goed, een abonnement op de bibliotheek zou toch wel moeten lukken.

Netwerken

Hmmm, ik vrees dat veel tijd toch wel zal opgaan aan het regelen en onderhouden van een solide netwerk aan zorg. Want van de overheid verwacht ik eigenlijk niets meer tegen die tijd.
Misschien te somber, maar ik zie mijn ouderdom dus niet louter als een oneindige vakantie met alleen maar leuke dingen. Daarvoor zie ik teveel ouderen om me heen bij wie het totaal anders loopt.

hoe oud is oud?

'Wat gaan we later doen als we oud zijn?'

'Oud en vitaal" is een ander soort oud als 'oud en zorgbehoevend'.

By the way: Van t weekend waren man en ik in Londen. We reisden s avonds (niet eens laat hoor!) met de metro en waren zo'n beetje de oudste reizigers die ik observeerde op de lange roltrappen. Waar waren al die andere vijftigplussers?

Ik houd mijn hart vast

Ik ben alleenstaand en ben niet goed gezond. Ook heb ik een zorgintensief kind. Mijn inkomen is inmiddels tot bijstandsniveau gezakt, door de zorg is mijn sociale leven ook niet echt levendig te noemen. Ik ben in de vijftig, maar voel alsof ik vooral aan het overleven ben in plaats van aan het leven.

Over mijn oude dag durf ik niet na te denken. Want al een aantal jaar geleden is mijn leven op een soort hellend vlak gekomen en dat wordt alleen maar erger.

En terwijl ik aanvankelijk nog dacht: dit gaat voorbij, het komt wel weer goed, is me de moed inmiddels diep in de schoenen gezakt.

Een hond!

Nu gaat dat niet ivm werk en katten. Maar tegen die tijd lijkt me dat super leuk, reden voor wandelingen en sociale contacten.

niet oud

Ik word niet erg oud denk ik. Althans, als de lijn van vlak voor of vlak na de pensioenleeftijd overlijden zich voortzet van mijn ouders naar mij. Slechte genen, dus ik doe nu maar alvast alles wat me leuk lijkt. Mocht ik toch de uitzondering blijken, dan heb ik ook geen geld meer om iets te doen, want niet gespaard voor later vanwege die slechte genen (zoals gezegd: ik geef het nu uit) en groot pensioengat (door andere omstandigheden).

Bescheiden oude dag.

Ik ben al blij als ik redelijk gezond oud wordt. Ik hoef geen verre reizen of emigreren. Wandelen en fietsen met trapondersteuning in de omgeving. Broodje mee voor onderweg en genieten dat we hopelijk nog samen zijn, ons kind gesetteld en gelukkig is. Geen hoge, dure verwachtingen, die heb ik nu ook niet. Ben niet echt bezig met mijn oude dag, leef altijd in het heden. Waarschijnlijk geniet ik dan al als de geraniums in bloei staan en mijn stamppot lekker is.

Leeftijdverschil tussen man en vrouw

Toen ik zondag samen met mijn man een duidelijk 65+ paar voorbij reed, dacht ik, ik hoop dat we dat ook nog kunnen doen als wij zo oud zijn. Maar he, mijn man is 7 jaar ouder dan ik en gaat dus 7 jaar eerder met pensioen! Da's best wel een lange tijd. Zou hij dan in zijn eentje lekker gaan rondfietsen (bij leven en welzijn)? Ik werd meteen jaloers, hoewel ik interessant werk heb.

En bovendien

Misschien begint hij wel last van de ouderdom te krijgen als ik eindelijk 67 ben en hij al 74 is, dat is toch ook geen rare leeftijd om je leeftijd te gaan voelen.

moedermop

Deze situatie komt voor in mijn vriendenkring. Hij gaat 2 jaar langer doorwerken en zij gaat 2 jaar eerder stoppen. Het verschil maken ze zelf kleiner.

Inderdaad rustig

Wie weet komt het nog, maar alle reisambities en dergelijke heb ik op jongere leeftijd al uitgeleefd.
Om carriere geef ik ook niet meer, ik heb me al meer dan waargemaakt.
Dus ik ben er helemaal klaar voor om oud te worden.

Genieten van de kinderen natuurlijk, hopelijk nog af en toe kamperen, verder in de buurt rondfietsen (zeer groene omgeving) met een broodje en wat koffie mee. Goed boek, prettig gezelschap, eindelijk al die oude vriendinnen weer eens opzoeken die ik nu zo sporadisch maar spreek laat staan zie.

nu!

'eindelijk al die oude vriendinnen weer eens opzoeken die ik nu zo sporadisch maar spreek laat staan zie.'

Een van mijn allerbeste vriendinnen met wie ik graag nog heeeel veel had willen beleven is begin deze zomer na een kort ziekbed overleden. Stel contact met mensen die belangrijk voor je zijn niet uit tot later!

het is waar Tonny

Gelukkig is er wel contact, maar allemaal drukke levens, nog even, dus de wil is er wel, maar het blijft wat zoeken naar praktische mogelijkheden.

Tuinhuisje

Wij grappen wel eens tegen elkaar dat we in een tuinhuisje achter in de tuin van kind gaan wonen (die natuurlijk een fantastische baan gaat krijgen met bijbehorend groot duur huis). Dan kan man voor de klusjes zorgen en ik voor de kleinkinderen. En als we nog ouder worden, dan kan schoondochter onze billen afvegen..
Of we verkopen het huis (we hebben zo'n 'ouderwetse' volledig aflossingsvrije hypotheek, dus het huis komt nooit vrij en we kunnen na ons pensioen dan de hypotheek niet meer betalen) en kopen van het restbedrag zo'n grote glimmende Amerikaanse caravan. En dan gaan we trekken, in de zomer in NL bij de kinderen, in de winter naar het zuiden.

lijkt me niks...

Dat tuinhuisje, oke, oppassen prima, maar mijn man is geen klusser en ik word helemaal verdrietig van het idee dat mijn schoondochter (een van de twee dan he) mij moet gaan verschonen. Sorry, maar dan heb ik liever iemand bhiten mijn naaste familiekring!

Ik word nu geregeld geconfronteerd met 'ongelukjes' van mijn eigen moeder en rare vlekken en viezigheid op onbedoelde plaatsen , en moet bekennen dat ik dat best lastig vind om daarmee om te gaan.

Ik wil gerust nagels knippen, haren krullen, kasten uithalen en opruimen, geregeld de keuken glad ruimen, boodschappen halen, de rolstoel duwen, haar was doen, maar er zijn toch ook dingen die ik echt niet zie zitten. Sorry. Het belemmert me erg in mijn relatie met haar.
(en dat zal voor een schoondochter zeker niet anders zijn)

Even naamloos

Bij 'Algemeen' loopt een draadje over langdurige zorg. Misschien een idee om daar mee te praten? Niet dat het veel zal oplossen voor je, maar even je hart luchten, mag daar ook natuurlijk

Tonny

Beetje late reactie, maar verdrietig voor je dat je vriendin is overleden. Hiermee is toch ook een stukje van jouw verleden meegegaan. Alsnog sterkte gewenst.

AnneJ

Je zegt 'om carrière geef ik ook niet meer'. Nou... als je nog van baan wilt wisselen zou ik die ambitie toch maar weer uit het stof halen. Ik heb 2 jaar geleden gesolliciteerd op een functie waar ik zeker weten geschikt voor ben. Oké het sollicitatiegesprek was een ramp, omdat het mijn eerste gesprek sinds jaren was en in die jaren waren de gesprekken blijkbaar geëvolueerd naar iets wat totaal langs mij heen was gegaan. Tijdens het gesprek werd gevraagd wat mijn ambities waren. Stom stom stom van mij: "Ambities? Ik ben op zoek naar een prettige werkomgeving." Had ik nooit mogen zeggen natuurlijk. Ik had moeten zeggen dat mijn ambitie is om het werk naar een hoger niveau te brengen en een doorgroei naar een functie met meer verantwoordelijkheid nastreef. Ik ben het niet geworden...

Ex-collega's van mij zijn het wel geworden. Van een paar begrijp ik het absoluut, maar van anderen... die hadden gewoon de juiste antwoorden klaar blijkbaar.

en...

ze waren sowieso 20 tot 25 jaar jonger dan ik. Scheelt ook.