Vriendin leuk of last

Huh? Hoe is ze lastig dan?
Hoezo het moet zoals zij het wil? Hoe durft ze te willen beslissen over haar eigen verjaardag, het moet niet gekker worden! 
Veel contact en dan een poos weinig, dat lijkt me ook niet al te vreemd, bij mij zit daar niets achter verder.

Oei ik zou helemaal niet waarderen als een ander bepaalt wat leuk is voor mijn verjaardag. 
En dat hele onderhoudende in vriendschappen vind ik ( 56) echt dodelijk vermoeiend.
Sorry, geen advies, behalve: luister naar wat ze zegt en kun je er niets mee dan ga je verder met je eigen leven of accepteer je dat het soms wat langer duurt. 

Hoe lang duurt jullie vriendschap al? Ik heb een paar vriendinnen en die heb ik al zeker 30 jaar. Je onhebbelijkheden versterken zich in de loop van de tijd. In het begin zag je die nauwelijks of waren we zelf een stuk flexibeler. We hebben geen zin (meer) om elkaar op die dingen aan te spreken, maar we zien elkaar ook maar hooguit een paar keer per jaar. Ik zou ze nu niet meer als vriendinnen hebben 'uitgezocht', maar we hebben een gedeelde geschiedenis en we kunnen ook nog genoeg lol maken. We praten op een ander niveau, niet over de dagelijkse ditjes en datjes met kinderen en buren en sport, collega's en huis-tuin-en keikenvriendinnen (ook heel goed hoor). Dat is ontzettend fijn en ik zou ze nooit meer willen missen. Maar niet zo vaak nee, en met een surprisefeestje moeten ze al helemaal niet aankomen. Dat doen we ook niet. 
Ik zou zeggen: probeer het contact wat te minderen in freqientie. Jullie lopen elkaar nu in de weg, dat zou jammer zijn want het is wel een fijn mens zeg je. Zie het maar wat breder, in een mensenleven. Misschien moet (wil) zij dat ook doen. 

Wat ik lees is dat deze vriendin je steeds vaker energie kost en niet geeft. Dat jij haar gaat paaien als het wat minder fijn loopt of voelt is zeker niet handig op dit moment. Zou ik niet doen. Want je doet het met tegenzin en het is misschien een patroon geworden? Kost jou energie. Maar ook dat jij zelf dingen anders zou doen lijkt een rol te spelen. Zij mag niets voor haar verjaardag willen. Zij mag iemand niet meer uitnodigen als.zij slechte ervaringen heeft of hij wel komt of niet. Het is haar mening. Haar leven. Trek jij je dit misschien persoonlijk aan? Alsof het iets over jou zegt? Je schrijft dat als je dingen bespreekbaar probeert te maken, het aan jou ligt volgens haar. Wat bedoel je daarmee? 

Belangrijk is te kiezen voor dingen met haar doen die jou energie geven. Misschien kan wat meer afstand nemen goed zijn als je je ergert. Vriendschappen veranderen. Jij verandert. De vriendschap die je had koester je. Maar ga vooral tijd doorbrengen met vriendinnen waar je blij van wordt. En laat deze vriendschap wat meer los. Voor nu. 

De lijn open houden en even wat minder investeren. Doe dat leuke voor haar verjaardag gewoon lekker zelf, of bij iemand die het wel leuk vindt om verrast te worden. En misschien veranderen jullie beiden in behoeften onder invloed van de overgang? Ben zelf ook van jullie leeftijd en merk dat dat zeker een rol kan spelen. Geen zin meer om te pleasen, dat soort dingen. Probeer wat mee te bewegen en te accepteren dat dat nu eenmaal zo kan gaan.

ik snap je wel hoor, ik heb ook zo'n vriendin, kijk betrefd haar verjaardag dat is haar eigen ding maar dat spelletje van weken niets laten horen en dan opeens de leukste uithangen pfff vreselijk, ik verlies mijn vertrouwen in dat soort mensen dus loopt de vriendschap uiteindelijk op niets want ik ben niet zo. Mijn tip: laat haar los, blijf vriendelijk en als ze een keer wil afspreken en jij hebt toevallig tijd dan spreek je lekker af maar maak geen tijd vrij voor haar!! Ga niet iets afzeggen voor haar bv en op den duur ben je t gewend en raakt zij jou niet langer. 

Chantalle74 schreef op 23-06-2023 om 09:27:

[..]

Lijkt soms net alsof ze me wil straffen voor iets wat ik in haar ogen niet goed doe. Als we samen naar concert gaan en er zijn andere mensen die ik ook ken, is ze achteraf kwaad omdat ik met degene heb gesproken (zij staat dan niet alleen, want meestal gaat mijn partner en nog een vriend mee). Ze vindt me niet attent, terwijl ik alles wat in haar leven belangrijk in mijn agenda zet om t maar niet te vergeten.

Vind het zelf echt raar dat ik me er zo in laat meeslepen. Maar denk dat t idd beter is om het maar eens even los te laten en haar zelf te laten komen. Ga niet vragen wat er is, waarom ze niet reageert. Heb naar mijn idee niets fout gedaan en dan zou ze dat ook mogen aangeven.

Hoe straft zij jou dan?

Wat betreft zo'n concert: als je met haar hebt afgesproken en je komt iemand anders tegen, dan zou ik het kort houden met die andere persoon op dat moment, omdat je op stap bent met je vriendin. Ik snap wel dat je vriendin jou niet attent vindt als ze jou de helft van de avond kwijt is, ook al is jouw partner erbij (mocht het zo gegaan zijn).

Heel goed plan. Je klinkt als een fijne vriendin en de manier waarop zij met jou omgaat lijkt jaloezie. Of angst dat jij haar minder leuk vindt dan voorheen. Vroeger. Jij moet 100% into haar zijn en voldoen aan haar wensen of verwachtingen? Is zij zelf wel attent of is het zoals de waard is ....

Afstand nemen, appjes bij juiste belangrijke dingen en meer kijken naar energie gevende meiden? 

Dat ze zeggenschap wil hebben over haar 50e verjaardag lijkt me vrij logisch. Dat is iets dat vooral voor haar leuk moet zijn en als zij niet blij wordt van een surprise party dan moet je dat vooral niet doen.

Dat je even praat met een bekende die je ergens tegenkomt, dat snap ik dan weer niet dat ze daar boos over wordt. Ja, als je haar heel de avond links laat liggen wel, maar niet als je even een kort praatje maakt. 

Af en toe wat minder of geen contact vind ik niet zo gek. Mensen hebben doorgaans meer contacten en ook andere dingen te doen. Ik app zelf vooral functioneel. Dus om iets af te spreken, af te stemmen, iets te vragen. 

Met veel zaken eens in wat mijn voorgangers hebben geschreven, ik zie het ‘straffen’ ook niet zo eerlijk gezegd.

Het is haar niet aan te rekenen dat zij niets wil doen voor haar 50e verjaardag, ook ik zou hier niet blij van worden namelijk en dat respecteren mijn vrienden gewoon. Mijn vriendschappen bestaan in sommige gevallen al 30+/40+ jaar, alle leuke en verdrietige fases hebben wij van elkaar meegemaakt. Zelfs grote afstanden mbt verhuizingen heeft ons niet de vriendschap gekost, elkaar claimen hoort er wat mij betreft niet bij.

Vriendschap is leven en laten leven, maar er voor elkaar zijn wanneer het écht nodig is. En ja, de ene periode is er vaker contact dan de andere keer, maar dat is toch prima? Zit je iets dwars, maak het bespreekbaar, een goeie vriendschap kan dat heus hebben!

Passief-agressief gedrag kan ik daarom ook niet zo waarderen, dus bewust afstand nemen en niets laten horen past niet bij mij. Je gaat dan zelf dingen invullen, pak dan de telefoon en maak het bespreekbaar. En misschien past jullie vriendschap niet zo goed meer, kan natuurlijk ook?!

Ik had ook zo'n vriendin, die bleek bipolair te zijn. Die kon ook echt straffen en negeren. En dan ineens was het weer dik 'aan'.  Toen ik het door had, was ik er snel klaar mee. 

Als ze aangeeft iets niet te willen voor haar 50e verjaardag, lijkt het me de normaalste zaak dit te respecteren, ook al vind je het zelf wel een leuk idee. Ik kan er zelf ook niet tegen als mensen me iets op willen dringen, zo zou het voor mij wel voelen en zou er erg opstandig van worden.