Verjaardag vieren

Zelf?

Hij kan toch zelf zorgen voor taart, koffie en hapjes? Ik zie niet in waarom dat per sé jouw klusje zou moeten zijn. En als hij zelf te beroerd is om zijn handjes te laten wapperen, tja, dan komt er geen verjaardagsviering.

Skik

regel het anders

Hier maak ik van tevoren een aantal etagères met hapjes, veel minder werk dan stukken taart afsnijden. Dan blijft alleen koffie en thee schenken over. Als we overgaan op fris dan zet ik gewoon de flessen neer, dan mag iedereen zelf pakken. Ik vind je erg ongastvrij overkomen.

Ik snap er niets van

Het gaat niet om jouw verjaardag maar om de verjaardag van je vriend.
Volgens mij gaat hij erover of hij zijn verjaardag wil vieren, niet jij.
Jij kunt wel zeggen dat je niet mee wilt helpen / niet degene wil zijn die het moet organiseren. Maar het wel/niet vieren is aan hem.
Daarna heb je het over zijn jongste die taart wil. Zo te lezen is dat niet jouw kind. Tja, kinderen willen de verjaardag van hun ouders vieren. Ik vier mijn verjaardag ook nooit met allerlei bezoek. Maar de kinderen en soms mijn ouders komen dan toch. Omdat zij het wel willen vieren. Dat vind ik prima. Mijn kinderen wonen bij ons en zijn er toch al. En dus geven wij een klein gezinsfeestje.

Als je wilt dat familie/vrienden ook tussendoor op bezoek komen, kun je ze uitnodigen voor een leuk avondje tussen . Als dat niet vaak voorkomt, dan kun je ze net zo goed voor een verjaardag uitnodigen. Dat heeft hetzelfde effect. Alleen op een andere datum.

tjonge

Jij beslist voor een ander dat er 'geen verjaardag is'?

Ik zou zeggen: begin met het niet meer vieren van verjaardagen gewoon bij die van jezelf, en niet bij die van je vriend. Dat ene keertje moet dan nog wel op te brengen zijn.

Jammer voor jou. ..

maar dit valt onder de categorie "zin maken".

Ik kan me best voorstellen dat de manier waarop je verjaardagen vierde je tegen is gaan staan, maar om dan de hele boel maar af te blazen... Dat kun je wel voor je eigen verjaardag doen, maar niet voor je vriend.

Maak het jezelf gemakkelijk

Dus inderdaad zoals hierboven al geschreven, veel van tevoren klaar maken en klaar zetten, dan kan iedereen zichzelf helpen. Het makkelijkst is borreltijd, kun je flessen, zoutjes, chips e.d. en plastic bekertjes op tafel zetten. Voor de liefhebbers kan er dan zelfs een taart met plastic bestek en bordjes bij. Je zegt tegen de gasten dat het selfservice is en gaat zelf lekker zitten. Na afloop met een grote afvalzak door de kamer en klaar ben je.
En dan vier je straks lekker je eigen verjaardag niet.
Ik vind het een beetje rare posting, volgens mij hoor je met je vraag meer in 'Relaties' dan bij 'Off topic'...

Ja of

In gezondheid, bij depressie. Als je het leven niet (meer) wil vieren kan het ook vanuit jezelf komen. Dat zou jammer zijn.

Ik snap het wel

Kennelijk is het zo gegroeid dat verjaardagen op een bepaalde manier gevierd worden én dat TO alles regelt. Ze geeft nu aan dat ze het niet wil want druk/moe/maakt niet uit waarop vriend reageert dat er dan dus geen verjaardag is.
Imo zijn er een paar opties: vriend regelt zelf de verjaardag zoals ze het altijd doen, ze regelen het samen of ze gaan voor een meer relaxte verjaardag zoals de mensen voor me al opperden. En ook dan kan je alles naar je toe trekken of de taken verdelen.
Ik begrijp heel goed dat je tegen de rompslomp van een verjaardag opziet als alles op jouw bordje komt. Mijn tip voor wat het waard is: kijk wat er moet gebeuren, spreek af wie wat doet en hou je daar dan ook aan, regel een lange tafel oid met taart, hapjes, drinken zodat iedereen zelf alles kan pakken, huur desnoods een traiteur in of laat iedereen zelf wat meenemen en laat het lossssss.....

Nou AnneJ

Je hoeft toch niet meteen 'het leven niet meer willen vieren' of depressief te zijn als je een verjaardag voorbij laat gaan zonder visite?

In onze vrienden- en familiekring zijn de in-de-kring-zit-verjaardagen ook afgeschaft, omdat de meesten het maar een gedoe vonden. Maar dat was dan wel een gezamelijke keuze van de stellen waar het om gaat. En dat is een verschil bij hoe TS het wil doen. Haar vriend wil nog wel zijn verjaardag vieren en dan vind ik dat je dat als partner moet respecteren en daar positief mee om moet gaan. Maar dan moet partner wel zelf ook de handjes laten wapperen en niet vanuit de stoel toekijken hoe TS de benen uit haar lijf rent.

inderdaad

Ik heb mijn verjaardag jaren lang niet gevierd. Vond (en vind) ik niet zo belangrijk. Maar ik was in die tijd toch erg gelukkig en verre van depressief.

Tegenwoordig vier ik het wel. Maar dat komt vooral omdat ik tegelijkertijd met kind jarig ben.

Verder mee eens. Als iemand zijn verjaardag wil vieren dan moet hij/zij dat vooral doen, maar dat betekent ook dat je er zelf iets voor moet doen en niet alles op je partner afschuiven.

Aan de andere kant... als je partner graag een verjaardagsfeest wil en jij niet is dat misschien een leuk cadeautje om dat dan toch te regelen.

beetje geven beetje nemen

Even samen overleggen: wat wil hij, wat verwacht hij, wat kun je van hem verwachten? Zijn er kinderen in het spel, want daarvoor is verjaardagen vieren (met taart!) wel belangrijk, ook die van de ouders. Dan een simpel plan afspreken en niet te veel mensen uitnodigen en verder niet zo moeilijk doen. Is maar 1x per jaar.

hij wil verjaardag vieren, jij vindt het teveel gedoe

dan is de eerste stap zoeken waar kansen zitten. Het is wel zíjn verjaardag en het is niet aan jou te besluiten dat deze voortaan niet meer gevierd wordt.

Zoek samen naar mogelijkheden - er zijn al heel wat tips gegeven.

Verjaardagen zijn contactmomenten, als je ze compleet laat schieten raak je misschien het contact met de gebruikelijke verjaardagsgasten nog verder kwijt, en er kan een dag komen dat je dat toch heel jammer vindt. Nu is je leven vol en druk, maar dat is niet voor altijd.

Contacten laten versloffen gaat makkelijker dan nieuwe contacten opbouwen.

ik dacht eigenlijk ook meteen: moe of depressief

Ik heb vroeger als oververmoeide alleenstaande moeder de verjaardagen van mijn dochter op mijn tandvlees gevierd. Aan het einde van de dag deden mijn kaken pijn van het nep-glimlachen. Het was me echt teveel maar ik vond dat ik het moest doen voor dochter. Vooraf zag ik er vreselijk tegenop en achteraf was ik gevloerd. Het hele idee van slingers ophangen en ze daarna weer weg moeten halen, ik was er echt te moe voor. Als ik me zo zou voelen bij een verjaardag van mijn vriend/man, zou ik denk ik uitleggen hoe ik me voelde en hem vragen zelf zijn handen te laten wapperen.
Mijn eigen verjaardag vier ik met een stuk of vier, vijf vriendinnen en mijn zus. Dan zet ik van alles neer en iedereen pakt zelf. Dan kan ik tenminste ook echt jarig zitten zijn.

En?

Verjaardag, wat vind je van alle reacties?

Kan je er wat mee?

Nog van gedachten veranderd (met aanpassing van hoe jullie het gaan doen)?

Reactie op iedereen

Allemaal bedankt voor de reacties.
Ik heb tegen mijn vriend gezegd jij bent jarig, dus jij mag zeggen wat je wil. Jullie hadden gelijk het is een verjaardag van hem. Dus in overleg met hem helpt hij ook meer mee. En ik ga alles van te voren snijden.
Doe alles van plastic.

Dat wordt vast gezellig