Verjaardag collega
Ik werk al een aantal jaren bij een klein bedrijf. Destijds was ik ongeveer de tiende werknemer, naast 2 eigenaren, inmiddels zijn er ruim 20 mensen in dienst waarvan ongeveer de helft meestal op locatie werkt.
Als iemand jarig is, trakteert diegene op taart, verder wordt er niets speciaals gedaan.
Nu heb ik sinds vorig jaar een nieuwe collega, die bij mij en een andere collega op de kamer zit. Afgelopen jaar, bij onze verjaardagen, heeft ze voor ons beiden een cadeau gekocht (bos bloemen voor mij). Ik hou zelf helemaal niet van dat soort 'opgedrongen verplichtingen', maar nu is zij binnenkort jarig en ik vind het ook een beetje vervelend om haar nu niets te geven.
Vorig jaar heeft zij ook niets van ons beiden gehad. En als ik nu wel iets doe, dan is het vanaf nu ook iets dat er elke verjaardag bij hoort. Dus niets geven leidt in ieder geval niet tot een verplichting waar ik niet aan mee wil doen.
Wat zouden jullie doen? Het gaat mij er niet om wat iedereen doet in zijn werk situatie, ik ken het zelf ook niet uit andere banen om je collega privé een verjaardagsattentie te geven, ik weet dat er mensen zijn die het wel doen onderling, bv met collega's op de kamer of op de afdeling. Maar meestal is dit iets wat al bestaat en waar nieuwe medewerkers in mee gaan en eigenlijk heb ik er dus helemaal geen zin in!
Sja
Dat zou ik kunnen zijn. Ik vind het leuk om attent te zijn. En te laten merken dat ik eraan gedacht heb. Geen haar op mijn hoofd die iets terug verwacht. En wat jammer dat je het ziet als opgedrongen verplichting. Wat ongezellig. Geniet er gewoon van en neem het blij in ontvangst. Ik zou als zij jarig is en je wil geen kado doen bv een kaart neerleggen of een slinger ophangen. Dan besteed je er toch aandacht aan zonder perse een kado te geven.
Goed om te horen
Van iemand die het van de 'andere kant' ziet en dat je dus niets terug verwacht. Aangezien ze zelf als eerste jarig was en niet heeft gehad, maakt al wel duidelijk dat het bij ons niet gebruikelijk is om elkaar iets te geven.
Die 'opgedrongen verplichting' slaat erop dat ik niet er in wil belanden dat ik ook voor haar ieder jaar iets moet kopen. En dan dus ook voor de andere collega op de kamer.
Heeft niets met geld te maken overigens hoor, maar het 'dwingt' mij om attent te zijn, terwijl ik dat blijkbaar niet ben. Of niet op die manier in ieder geval. Ik hecht sowieso niet echt aan het vieren van verjaardagen etc.
In ieder geval ben ik mij er wel erg bewust dat ze jarig is, en dat ik daar aandacht aan moet besteden!
even voor het beeld
jij kreeg een bos bloemen voor je verjaardag, wat kreeg die andere collega?
Ik zou dit keer een mooie kaart voor haar neerleggen met jouw naam en die van jullie collega er op en nog eens afwachten of ze de hint begrijpt 
Niet in meegaan
Volgens mij is het eigenlijk een heel duidelijk verhaal. Tenminste: ik lees geloof ik drie keer in je bericht dat je geen zin hebt om mee te gaan in een nieuw soort traditie
In dat geval zou ik dus gewoon doen wat je vorig jaar ook hebt gedaan, dus feliciteren en verder niets. Is het iemand die van zichzelf heel attent is en daar verder niets voor terug verwacht, dan komt ze op jullie verjaardag wel weer met iets leuks. Was het een hint om een nieuwe traditie te starten, dan weet ze dat dit niet is gelukt. Jammer voor haar misschien, maar anders zit je straks aan iets vast waar je geen zin in hebt.
Niets
Je hebt geen zin om de traditie te (laten) veranderen, dus doe je dat gewoon niet. Het enige nadeel is dat het misschien heel even lullig voelt als zij jarig is en je geeft haar niets. Maar dat moment gaat ook wel weer voorbij. Als je verder een fijne collega bent zou ik het als nieuweling helemaal prima vinden. Misschien vindt ze het zelfs wel fijn, denkt ze: ooooh dat hoeft dus niet, pfieuw!
wat ik zou doen
Ik zou nu een bos bloemen kopen en over een paar maanden het onderwerp verjaardagscadeautjes in zijn algemeenheid bespreken. Dat je daar liever geen traditie van maakt onder collega's. Of je samen kan afspreken om wel te trakteren maar niet aan cadeautjes te doen.
lastig
je wilt vriendelijk zijn en haar niet kwetsen, maar aan verplicht cadeautjesgedoe heb je geen behoefte. Idee van Passiebloem lijkt me prima. Er eens over praten maar niet als de verjaardag een feit is.
Misschien is je collega wel iemand die naast haar werk niet zoveel contacten/gezelligheid heeft, en dat ze daardoor graag in haar collega's vriendeninnen bij zou hebben.
Voortaan een mooie kaart, zoals Triva stelt, lijkt me een aardig alternatief, Niet duur, wel mooi om nog een poosja naar te kijken.
Ooh
Ik ben daar altijd heel makkelijk in. Ik ben van mij zelf niet zo attent maar probeer mij hierin wel te verbeteren. Ik zou wel iets kopen voor die collega. Wat maakt het uit om dit 1 keer per jaar te doen? Kost je hooguit 5 euro en je maakt er iemand blij mee. Dat is ook wat waard. Ik zou mij zelf wat ongemakkelijk voelen als ik het niet deed.
kaartje
Misschien kun je een kaartje kopen....ofzo.
Bedankt
Bedankt voor jullie meningen en reflecties. Het helpt mij bij het nadenken wat ik er nu van vindt en wat ik wil.
Ze is gewoon erg attent, net als Guera, dus verder geen bijbedoelingen. Misschien is ze het vanuit vorige banen juist gewend om elkaar iets te geven en vindt ze ons maar raar 
.
nooit meegemaakt en slechte gewoonte
Het lijkt mij geen goede gewoonte, er kan veel ellende van komen. Want het bedrijf telde eerste 10 werknemers en nu 20 en over een paar jaar misschien 30. Stel dat je al die collega's een cadeautje zou geven met hun verjaardag dan is het regelmatig raak. Of doe je dan alleen de directe collega's? En wie zijn de directe collega? Kan scheve ogen geven van collega's die dachten een directe collega te zijn en het niet zijn. En is het dan niet zielig voor de dame aan de receptie of de medewerkers buitendienst? Die zien regelmatig collega's vertrekken met bergen cadeautjes maar zij krijgen waarschijnlijk niets.
Ik zou het gewoon bij een bloemetje uit de pot houden.
eens met Guera
En wat ik zou doen: inderdaad gewoon even een slinger ophangen of een kaartje neerleggen. (Dan geef je geen cadeau maar is het ook niet erg als je dat volgend jaar niet doet.) Of bijvoorbeeld iets lekkers kopen voor bij de lunch (croissantjes of zo, ik noem maar wat) maar dan gewoon voor de groep zodat het een beetje half voor die collega is maar vooral gewoon voor iedereen. Dus dat diegene zich ool nietal te aangesproken voelt, haha. Ik zou dus iets doen wat een beetje tussen 'iets' en 'niets' in zit. Dus geen nieuwe traditie creeren maar ook niet niks. Zodat je volgend jaar lekker niks kan doen 