toe aan iets nieuws

Vraag al gesteld

https://www.ouders.nl/forum/off-topic-discussies/ik-mis-verbinding-heb-last-van-sleur-midlife-crisis

Hier is je andere draadje waar je wat jonger bent

ja dat weet ik...

...maar ik praat er graag over door. Nog iemand anders ook...misschien?

jij wilt wat nieuws

en ik neem aan iets vrolijks. Het leven kan je gerust confronteren met 'iets nieuws' waardoor je verzucht 'Oef, was mijn oude leven maar in stand gebleven.'

Laat je man lekker zelf bedenken wat voor hobby's hij heeft, bemoei je met je eigen zaken

Ander werk zeg je. Nou, go for it. Je collega's zie je veelal vaker dan je familie. Met ander werk heb je meteen volop nieuws om je heen en waardeer je dat wat hetzelfde bleef wellicht weer.

begin met iets kleins

zoals wat veranderingen in je interieur, cursus of opleiding volgen, misschien andere baan? Maar dat laatste kan ook tegenvallen. Zoek een leuke hobby ofzo, dan leer je automatisch ook wat mensen kennen met bijbehorende verhalen. Lijkt me allemaal minder rigoureus dan verhuizen, daar moet de rest van je gezin ook maar net trek in hebben om maar niet te spreken over de kosten die erbij komen kijken.

Wat dacht je van...

...tevreden zijn met wat je hebt?

Zo te lezen is er weinig mis in je leven, behalve dat je anderen nodig hebt om jezelf tevreden te houden. Zelfs je man zou een andere hobby moeten kiezen om jou te plezieren?

Een oud Engels gezegde luidt: "Wees voorzichtig met wat je wenst. Het zou namelijk uit kunnen komen."

Besef dat werk, kinderen, een partner, een huis, niet zo vanzelfsprekend zijn als je denkt. En koester daarom wat je nu hebt. Werk, kinderen, een huis. Ga dat leren koesteren. Een nieuw huis, hobby (of van je man) of bankstel neemt je onvrede en leegte echt niet weg. Contact met anderen of de hobby van je man ook niet. Het ligt bij jou. Het gaat om leegte, onvrede, wegens niet kunnen waarderen wat je nu hebt.

Pas als je waardeert wat je nu hebt, zal die onvrede verdwijnen en kun je misschien een nieuwe weg inslaan zonder de behoefte dat je een leegte moet vullen.

een nieuwe hobby voor jezelf

Biedt misschien meer uitkomst. Iets wat je nog helemaal niet kan. Het klinkt alsof je groei mist. En dat kan door je hele werk om te gooien maar je kunt er ook lekker iets bij gaan doen!

Mijk

andere

Dan haal je je topic naar boven

Ontopic: ik ben het met Sally eens. Ik denk misschien dat je kicks nodig hebt, hoogtepunten in je leven die je meer lijken (lijken!) te geven dan je hebt.

Eigenlijk heb je alles en op die leeftijd denk je dan ineens: en dit is het nu?

Leer herwaarderen wat je hebt en doe af en toe eens iets geks.
Ga bungeejumpen, parachutespringen, maak een potje met gekke dingen die je ooit nog eens wil doen en ga die gewoon doen.
Dan kun je als je 80 bent zeggen dat je die gedaan hebt.
Wat dat dan nog toevoegt weet ik niet eigenlijk, want de volgende fase is het einde en je neemt er niets van mee.

Leer ook beseffen dat je eigenlijk al heel erg boft. Probeer niet anderen in jouw gevoel van onbehagen mee te trekken en ze daarmee nu niet aan jouw normen te laten voldoen.
Voor je het weet zit je in een één of ander hulpverleningsprogramma als: help mijn man heeft geen hobby.

Ik heb een kennis die zag dat haar familielid ging scheiden en al vrij snel een ander vond en helemaal hoteldebotel was (die was ook altijd zo ontevreden).
Nu moet zij ook ineens een scheiding, heeft zich, terwijl de plannen nog niet eens op tafel liggen, al ingeschreven op datingsites, want ze mag (in haar ogen) weer verliefd worden!
Ik denk dat ik weet waar het zit. Dezelfde leeftijd, dezelfde onvrede, een huis dat onder water staat en naar haar idee weinig om dankbaar voor te zijn, leven een beetje in een sleur, kinderen tussen tafellaken en servet v.w.b. leeftijd dus ook de vooruitzichten van meer te besteden geld zijn nog niet binnen handbereik.
Ze denkt dat anderen die high's wel hebben en dan moet zij het ook.
Gras en buren en groener.

Het leven bestaat voor een klein deel uit geluksmomentjes en voor de rest is het neutraal of af en toe heel slecht. Mensen die geluksmomenten overschatten zijn altijd ontevreden.

Ik denk dat het je leeftijd is en dat je moet uitzoeken wat je dan zo ontevreden maakt. Dat de zaak is ingesust? Daar valt iets aan te doen. Dat je hogerop wilt? Werk er maar voor. Dat je wilt leren? Ga je gang. Wil je de wereld rond? Doe maar.
Maar geloof nou niet dat dat een gat vult, want dan kom je bedrogen uit. Het geeft een korte kick en daarna is het alweer gewoon. Ik denk dat je verwachtingspatroon te hoog is, maar als je dat per se wilt bereiken dan doe je dat.

Weet je wat het is? Je neemt jezelf overal met je mee.
Al die nieuwe dingen gaan je niet gelukkig maken, want het is altijd tijdelijk en wanneer is de grens bereikt, al was het maar v.w.b geld, tijd en gezondheid.

Je moet dus eigenlijk gewoon met jezelf aan de slag, maar dan de andere richting uit van waar je nu aan denkt.

Priem

"Je neemt jezelf overal met je mee.
Al die nieuwe dingen gaan je niet gelukkig maken, want het is altijd tijdelijk en wanneer is de grens bereikt, al was het maar v.w.b geld, tijd en gezondheid. Je moet dus eigenlijk gewoon met jezelf aan de slag, maar dan de andere richting uit van waar je nu aan denkt."

Hear hear, amen, chapeau, diepe buiging!

Want zo is het.

tevreden zijn met wat je hebt

Op zich ben ik het ermee eens dat je tevreden moet zijn met wat je hebt.
Aan de andere kant merk ik nu dat iets nieuws mij persoonlijk een grote prikkel geeft. Een soort vlinders in mijn buik. Reden: de aankoop van een nieuw huis.
Ik ben er druk mee in mijn hoofd, maar ik merk dus nu heel erg dat ik toe was aan een nieuwe prikkel. Anders gaat alles zijn gangetje tot ik bingo speel in het bejaardenhuis.
Nu heb ik iets spannends in het vooruitzicht (met behoud van de goede dingen!).
Het leven wordt wat gezapig als je veel dingen "op de rol" hebt. En dat is voor veel mensen op deze leeftijd zo.

Herken het wel

Ik heb ook wel wat Pirata zegt. Een nieuwe baan, een nieuwe baby, een nieuw huisdier, een cusus, het zijn allemaal dingen om de sleur te breken.
Ik heb dat op z'n tijd ook nodig. Nu is niet alles even goed realiseerbaar en koop je ook maar zoveel nieuwe huizen in je leven, maar het is op zich niet verkeerd om op z'n tijd de boel een beetje om te gooien. Dat is los van het jezelf meenemen in de nieuwe situatie en los van genieten van wat je hebt.

Nou ja

Een baby is natuurlijk niet om de sleur te breken.
Maar ik merk dat ik het fijn vind om weer eens wat nieuws te hebben wat me helemaal opslokt. Dat was in de tijd van de nieuwe baby's wel heel duidelijk zo. Daar zat geen greintje sleur bij

Lieverdje

Ik adviseer je een rugzaktrektocht van enkele maanden door Polen, Calabria oid. Dat lijkt mijzelf tenminste sleurdoorbrekend.

wat dingen

Met een andere baan en omscholing leer je nieuwe mensen kennen, hoor je nieuwe verhalen en bereik je al wat je wil. Je kan natuurlijk ook in een koor gaan zingen, of op een groepssport, of een instrument leren besteden en in een orkest gaan zitten.
Ik begrijp niet wat je man ermee te maken heeft. Jij bent ontevreden dus jij kan daar wat aan doen. Hij is misschien wel blij met wat hij heeft, laat hem lekker. Hij kan jouw onvrede niet oplossen.

Je kan ook aan vrijwilligerswerk denken: nodig Poolse kinderen uit in de vakantie, leer asielzoekers Nederlands enz., ga voorlezen voor kinderen met een taalachterstand. Je kan alleen maar zelf kiezen wat bij jou past.

dank je voor jullie reacties!

"Het leven wordt wat gezapig als je veel dingen "op de rol" hebt. En dat is voor veel mensen op deze leeftijd zo."
Dat heb ik gemerkt, er zijn er best veel in mijn omgeving die hetzelfde ervaren. Zelfs een stel dat naar de andere kant van het land gaat verhuizen in de hoop op verbetering...! Dat is gelijk wat mij 'aanvliegt', alle dingen die je kunt verzinnen, het lost het probleem van ontevredenheid (want dat is het inderdaad) niet op... denk ik. Andere mensen hebben het niet beter, ik hoef ook niet meer te hebben dan ik heb. Beter dan dit wordt het niet, kan ook bijna niet...dus wat zeur ik nou. Ik hoop dat het tijdelijk is, dit gevoel/besef.

"Ik begrijp niet wat je man ermee te maken heeft. Jij bent ontevreden dus jij kan daar wat aan doen. Hij is misschien wel blij met wat hij heeft, laat hem lekker. Hij kan jouw onvrede niet oplossen."
Dat is helemaal waar. Ik denk dat het is dat ik aan het zoeken ben naar 'waar zit het hem nou in'..... maar het zal wel niet in mijn man zitten

"Weet je wat het is? Je neemt jezelf overal met je mee.
Al die nieuwe dingen gaan je niet gelukkig maken, want het is altijd tijdelijk en wanneer is de grens bereikt, al was het maar v.w.b geld, tijd en gezondheid.
Je moet dus eigenlijk gewoon met jezelf aan de slag, maar dan de andere richting uit van waar je nu aan denkt." Hm. En weet je ook wélke richting?

Sally

"Besef dat werk, kinderen, een partner, een huis, niet zo vanzelfsprekend zijn als je denkt. En koester daarom wat je nu hebt. Werk, kinderen, een huis. Ga dat leren koesteren. Een nieuw huis, hobby (of van je man) of bankstel neemt je onvrede en leegte echt niet weg. Contact met anderen of de hobby van je man ook niet. Het ligt bij jou. Het gaat om leegte, onvrede, wegens niet kunnen waarderen wat je nu hebt.

Pas als je waardeert wat je nu hebt, zal die onvrede verdwijnen en kun je misschien een nieuwe weg inslaan zonder de behoefte dat je een leegte moet vullen."

Oja, dat besef ik wel. Misschien is dat besef er nu juist pas echt..... maar nu. Het klinkt alsof je er verstand van hebt, of er ervaring mee hebt? Is het een fase, gaat het over?

Lieverdje

Ik denk dat onze situaties niet te vergelijken zijn. Ik ben soort van gedwongen om te waarderen wat ik (nog) heb, omdat ik veel ben kwijtgeraakt door de jaren heen, en sinds kort weet dat ik een beperking heb waardoor het beetje toekomstdroom dat er nog was m.b.t. groei en ontwikkeling, ook in rook is opgegaan. Nu waardeer ik des te meer wat er nog wel is en kan.

Sally

Dat geldt voor mij ook. Voor mij een reden om NU nog wat prikkeling te willen. Nu het nog kan.

Welke richting

Wist ik het maar dan zei ik het je. Maar in altijd maar nieuw en vooruit moet je niet de kern van je onvrede zoeken.
Die zit in jezelf. Wat maakt je ontevreden en onrustig en hoe kunje leren om tevredenheid te voelen met wat is.
Misschien door ipv rusteloosheid naar voren te kijken een pas op de plaats te maken en om je heen te kijken.
Te zien wat er is en was en hoever je al gekomen bent.
Ze zeggen wel eens: het is niet de bestemming maar de reis er naartoe die belangrijk is.
Dat stilstaan leren veel mensen doordat ze moesten inleveren op wat voor gebied ook.
Ze moesten steeds hun grenzen bijstellen en leren het met minder te dien.
Hopelijk kun jij uit vrije keuze eens stilstaan.
Dat houdt niet in dat je nergens naar uit mag kijken, nooit meer iets spannends of nieuws mag aanpakken, maar dat je beseft dat wat je hebt dat gevoel ook Jan oproepen.
Je moet het alleen leren waarderen.
Letterlijk en figuurlijk echt eens stilstaan.