speeltoestel naar ontwikkelingsland?
Hoi wij hebben op de basisschool waar ik werk een gebruikt speeltoestel over. Het schoolplein krijgt een wat andere invulling.
Weet iemand een organisatie die meubels (en wellicht zo'n speeltoestel) naar ontwikkelingslanden vervoert?
Tot nu toe vind ik het nog niet op internet, dus ik dacht ik probeer het hier even!
correctie
realiseren moet zijn aannemen.
Ik vond het bot hoe Adinde reageerde en ongepast in een situatie waarin iemand puur iets doet vanuit het hart. Een tegengeluid mag best, maar dit voelde niet oke. Ook het pubertoerisme niet.
Lui, Babs
Babs, ik vraag me af of 'lui' het goede woord is. Waarom vind jij ze lui?
kaaskopje
Omdat ik dat zie. Kijk als je alleen in de (kleine)steden komt, dan lijkt het heel erg mee te vallen. Mensen aan het werk in bedrijven en winkels. Maar dan daarbuiten, de rand van de stad/dorp en verder. Kennis aangeboden gekregen, maar nog steeds fruit verkopend langs de weg of bezig met niets en "anderen dingen". Kennis en onderdak aangeboden gekregen, maar niets herstellen als het kapot is. De boeren van het land jagen en de boerderijen niet voortzetten maar laten verpauperen. Zelf niet gaan bouwen, maar blijven klagen, ook na aangeboden kennis. Kijk als er geen riool/wateraansluiting zit, is het inderdaad vrij nutteloos om wasmachines te gaan sturen.
Een hele tijd geleden is er ook een documentaire geweest over dorpen waar ze wateraansluitingen maakten, pompen en daarbij de mensen leerden hoe ze dat moesten doen en repareren.
Maanden later kwamen ze terug, pomp kapot.
Denk je nou dat iemand die gemaakt had?
En dat bleef zo voorkomen. Kapot is kapot, manjana manjana.
Je kunt er onze maatschappij niet op loslaten.
"straks" betekent gewoon:ergens in de toekomst, als het uitkomt en ik zin heb. En als je een fl..... als Mugabe en consorten hebt om mee te dealen gaat dat nog heel moeilijk worden.
Daarom vind ik het niet erg om dingen te veranderen in ontwikkelingshulp, maar dat gebeurt al. Alleen al dat geld ipv goederen blijft aan de strijkstok hangen of bereikt nooit het ergst getroffen gebied of komt in handen van hele foute mensen.
Kennis overdracht: dan moet het wel worden opgepikt en dat is vaak een mentaliteitspuntje: t is kapot. Jammer. Volgende keer als die westerse lui komen dan maar. Een deel is denk ik een mentaliteitsdingetje. Daarom noemde ik het ietwat lui en niet aartslui, maar "pak' me niet op een woord, dit brengt om vele redenen veel omhoog.
Babs
Ik verbaas me ook wel eens over dat fenomeen. Het lijkt lui, maar ik heb meer het gevoel dat het een vorm van berusting is omdat een oplossing daadwerkelijk als lastig ervaren wordt en ja... misschie ook een mentaliteitsdingetje. We hebben het jaren zonder pomp gedaan, dus waarom moeilijk doen. Wij pakken een telefoon, trekken onze portemonnee en geven een loodgieter de opdracht een gesprongen leiding te repareren. Zo werkt dat niet in een omgeving waar een put het meest geavanceerde is wat een dorp te bieden heeft.
Maar het zou mogelijk ook nog te maken kunnen hebben met het feit dat sommige landen nog tobben met de nasleep van de kolonisatie en de beëindiging daarvan. Door de kolonisatie is er veel in de war gegooid in Afrika. Het westen heeft Afrika afhankelijk gemaakt. Met het geven van het soort ontwikkelingshulp wat we daar zolang gegeven hebben, is die afhankelijkheid eigenlijk voortgezet. Uit goede bedoelingen. Daar moeten we denk ik niet aan twijfelen, maar achteraf gezien kun je je vraagtekens erbij zetten. Het is inderdaad duidelijk geworden dat het anders moet. Sowieso niet via de regeringen, want die zijn zo corrupt als wat helaas. Net als jij zie ik er geen kwaad in om nog steeds te helpen, als het maar vanuit een andere insteek gaat. Niet vanuit de houding dat wij wel weten wat goed voor ze is, maar meer een volgen waar ze goed in zíjn. Het verstrekken van leninkjes vind ik daarin een mooi voorbeeld. Voor wat ik ervan zie, werkt dat.
Adinde
Mijn dochter wilde ook naar Afrika om stage te lopen op een school daar. Als ik naar mijn dochter kijk, dan was het vanuit een oprechte wens om het land en de mensen te leren kennen op háár toenmalige terrein, kinderen. Afrika heeft mijn warme belangstelling en mijn oudste dochter is daardoor aangestoken. Inmiddels heb ik het gevoel dat de behoefte om erheen te gaan wat verwaterd is, er kwam namelijk best veel bij kijken, maar wie weet pakt ze het nog een keer op.
ja maar Kaaskopje
Er zijn de laatste tijd wat kritische geluiden gekomen over het soort toerisme dat jouw dochter leuk lijkt. Er waren in een stad, in Tanzania dacht ik, 19 weeshuizen gebouwd. Allemaal met geld van goedbedoelde initiatieven, maar was er behoefte aan zoveel huizen? Nee! Maar het haalt makkelijk geld op als je zegt dat het voor weeshuizen is, ze zijn makkelijk te bouwen met wat vrijwilligers, maar daarna?
Verder las ik in een artikel de vraag hoe wij het zouden vinden als bij ons op de scholen elke twee maanden goed bedoelende jongeren uit Afrikaanse landen komen om onze kinderen Engels te geven? Jongeren voor wie Engels niet de eerste taal is, zoals dat ook voor Nederlandse kinderen geldt.
kaaskopje
Het land is ook verziekt door zijn dictator, die mensen ronselt om het stadion te bezoeken waar hij zal spreken. Mensen durven misschien weinig initiatief te nemen, maar hadden zelf ook veel meer kunnen doen.
Ik geloof zeker dat het land te oninteressant is voor politiek, want er is geen olie. Dat vind ik erg.
Maar ik denk dat er zeker een mentaliteitsdingetje is wat ze tegenhoudt. Makkelijk zo'n kraan. (bij wijze van dan he) En al wordt ze geleerd hoe het moet..het wordt niet (overal, ik spreek algemeen) gedaan. Kans op kans en het wordt vaak niet opgepakt. Een heel goede vriend van mij had een bedrijf en voorzag heel het stadje van melk, kaas enz. Hij werd gezien als een goed man. Niet door zichzelf, maar door de bevolking. Hij had veel inwoners in dienst die onderdak kregen op de farm. Kwamen er bv vrouwen naar hem toe dat het loon verzopen was (had echtparen ook in dienst). Gaf hij het loon van de man dan bij het loon van de vrouw aan de vrouw, dan werd de vrouw in elkaar geslagen. Gaf hij geld voor een feest dat ze op zijn land bij de huizen konden houden, dan liep het uit op ellende met brandstichting. Gaf hij materieel en kennisoverdracht om speeltoestellen te bouwen voor de kinderen...zodra het kapot was was het kapot. Dan gaf hij ze informatie en materiaal hoe het te maken. Het bleef kapot na de laatste keer. HIV...hij nam ze mee naar de arts, betaalde alle kosten, hield ze in dienst, maar er werd niets gedaan met de kennis en voorlichting. Enfin. Het eindigde ermee dat zijn farm door zijn buurman, een hoogstaand minister werd gepoogd te vernietigen. (snachts koeien laten ontsnappen die zijn oogst opvraten, een poging tot brandstichting die goed is afgelopen). Vervolgens heeft hij moeten onderduiken. Daarna door een gewapende bende van zijn land verjaagd. En weet je wat hij het ergste vond? Dat ze de boerderij lieten verpauperen. Alle kennis die er was werd niet gebruikt. Hij had het minder pijnlijk gevonden als zijn bedrijf gewoon was overgenomen. Hij vond ze hun eigen ondergang.
In de stad is het beter geregeld, mensen met werk en normale woningen. Daarbuiten is er hulp nodig, maar eerst een mentaliteitsverandering. De huidige generatie bereik je daar niet goed meer mee. De mensen die nog te vormen zijn, zijn de kinderen. Maar daar is groot geschut voor nodig, omdat zij opgevoed worden door mensen die niets met hun kennis doen. (algemeen weer, er zijn uiteraard mensen die dit wél doen)
Adinde
Mijn dochter wilde naar een school. Stage lopen, net als je hier in Nederland stage kan lopen op een school of kinderdagverblijf. Het doel zou niet zijn om de kinderen Engels te leren, maar te helpen waar nodig.
Ik denk eigenlijk dat het geen kwaad zou kunnen als een buitenlandse stagiaire mee zou lopen op een school. In de bovenbouw krijgen kinderen Engels, dus waarom mogen ze niet met wat handen en voetenwerk met zo'n meisje of jongen hun Engels oefenen? De theorie krijgen ze van de 'echte' juf of meester. De praktijk is dat onze eigen leerlingen op het MBO al moeite genoeg hebben om een geschikte stageplaats te vinden, dus is het niet handig om die schaarse plekken te vergeven aan buitenlandse studenten.
Babs
Ja, ik noemde ook dat regeringen nogal eens corrupt zijn.
Ik heb er als leek ook geen antwoord op. Corruptie, bijgeloof, gebrek aan kennis, onderwijs onvoldoende, armoede, die oneindige strijd tussen stammen, cultuur- en religie-obstakels, er komt maar geen eind aan... er is nog een lange weg te gaan. De klimaatveranderingen zullen er ook nog een schepje bovenop doen. Ik gooi nu heel Afrika op een hoop, maar er zijn ook landen waar het wel goed gaat. Dat moeten we niet vergeten.
Naar aanleiding van wat ik hierboven schreef ben ik eens op zoek gegaan naar wat meer informatie en ik vond dit:
http://bureaudehelling.nl/artikel-tijdschrift/democratie-in-afrika
Misschien interessant om te lezen.