Prive spullen in huis

Simpel

Het gaat er niet om wat ZIJ vindt maar JIJ vindt het niet prettig (en ja je hebt gelijk). Ik zou dus nog een keer uitleggen dat jij dingen laat liggen omdat jij dingen laat liggen en dat het niet de bedoeling is dat zij ze zomaar inkijkt. Als ze dat wel wil dan vraagt ze dat en zo nee dan wijs je haar de deur. Even wat duidelijker worden dus.

Vraag haar of zij het normaal vindt dat als zij bezig is met haar financiën en jij komt toevallig binnen of ze het dan leuk vindt dat jij even kijkt hoeveel ze verdient of hoeveel de hypotheek is of wat dan ook.

Als ze dat normaal vindt dan leg je uit dat het merendeel van de mensen dat niet vindt en dat je er ook om kunt vragen.

Als ze dat niet normaal vindt dan leg je uit dat dat ook geldt voor jullie reispapieren.

Een uitnodiging of kaart ligt wel ietsje anders, ik heb ook een schoonzus die dat allemaal gaat zitten lezen bij een verjaardag. Om die reden hebben we de zwangerschapstest van Moeders voor Moeders die toen in een soort kaart werd gestopt tussen de verjaardagskaarten voor Pman gezet 15 jaar geleden.... hilarisch om het te bekijken want ze begreep er helemaal niets van

Hangt van de vertrouwdheid af

En dan zowel vertrouwdheid van vriendin als van de spullen. Als jij aangeeft dat je het niet wil, dan zou ik dat echter direct accepteren. Kom op zeg het is toch jouw huis? Hoef je voor een vriendin toch geen zwitserse bank van te maken om te voorkomen dat zij overal inkijkt en zich ook nog mee bemoeit? Jij hebt haar gezegd wat jouw regels en grenzen zijn, maar blijkbaar is iets duidelijker nodig voor je vriendin. En als ze zich echt niet kan bedwingen, kan ze alleen op afspraak komen als het jou uitkomt wat rindslingerende spullen betreft. Gezellig

Prikbord

Ik heb een 2 meter breed prikbord in de keuken met daarop een kalender met afspraken, post waar ik nog wat mee moet, aantekeningen, dat soort dingen. Als ik dat niet op het prikbord hang vergeet ik het, het is echt mijn lifeline. Maar het heeft een onbedwingbare aantrekkingskracht op sommige mensen, die dan uitgebreid gaan lezen wanneer ik naar de dokter moet, welk telefoontje ik nog moet plegen en welke rekening ik moet betalen. Nou hangt het wel nogal in het zicht, maar ik snap niet dat mensen niet snappen dat het toch privé is en geen entertainment terwijl we op de waterkoker wachten. Ik zal bij een ander ook nooit mijn oog laten vallen op stapeltjes post of een verjaardagskaart van tafel pakken om hem te lezen. Je kan toch ook moeilijk altijd alles in laatjes opbergen voor het geval er neuzige visite langskomt.

skik

Nieuwsgierigheid

Als er ergens privespullen liggen, kan ik niet ontkennen weleens nieuwsgierig te zijn. Menselijk, lijkt me. Maar ik bedwing me omdat ik het zelf ook vervelend vind als mensen hun neus steken in dingen die niet voor hen bedoeld zijn.

Meestal streef ik ernaar privedingen weg te leggen, in een la of zo.
Een vriendin die ongenegeerd dingen gaat bekijken zou ik toch wel even aanspreken daarop. Hoe vindt ze het als mensen zich bij haar thuis zou gedragen?

Grrrr,dat prikbord

Die was ik nog vergeten.n dan og vragen waarom ik en afspraak hem in het ziekenhuis enz.
Ik zal zelf ook nooit zomaar in een kaart kijken,als ik iets wil zien ,vraag ik het eerst.
Mijn vriendin laat niets liggen.Dus ik kan niet checken hoe ze zef zou reageren.Laatst had ze een kaart gekregen en die had ze op de afzuigkap gezet.Ze heeft een kookeiland,dus vanui de kamer kijk je op haar afzuigkap.Dat is voor mij net te hoog om te pakken.

Herkenbaar

Ik had zo'n vriendin. Met nadruk op "had". Die altijd, ook als ik er bij stond, overal in ging neuzen en vooral commentaar leverde. En vervolgens, en dat was voor mij the bloody limit, "lekker ging opruimen", inclusief preek dat het zo rommelig was bij mij.
Detail: zij was een niet onbemiddelde thuisblijfmoeder in een mooi, ruim huis met teveel vrije tijd na haar dagelijkse sop- en opruimronde, en snapte maar niet dat het leven van een alleenstaande, werkende moeder met kinderen-met-gebruiksaanwijzing in een krappe woning andere prioriteiten kent dan een interieur dat zo in een luxe woonmagazine kan

Toen ik, na een bezoekje van haar, eens belangrijke papieren uit de papierbak viste (hoe ze dat in godsnaam voor elkaar heeft gekregen, ik weet het niet, ik hield haar altijd goed in de gaten!) heb ik het contact op een heel laag pitje gehouden. Nooit spijt van gehad, al heeft ze haar best gedaan mij wel een boel schuldgevoel aan te praten omdat ze de bezoekje altijd zo gezellig vond.
Dit zijn geen vrienden, dit zijn energieslurpers uit een andere wereld

Onbehoorlijk

Een verjaardagskaart bekijken... vooruit, maar regelrecht mappen openmaken en lezen, vind ik zeer onbehoorlijk. Ik vind dat je in je eigen huis vertrouwelijke informatie op tafel moet kunnen leggen. Het is mijn huis, het kan te gek.

Rode vulpeninkt (volstrekt ot)

RV, ineens bekruipt mij de indruk dat jij iemand bent die vroeger onder een andere nick actief was, een tijdje weggeweest bent, en weer bent teruggekomen. Klopt dat?

Nou ja, als je bent wie ik nu vermoed dat je bent: van harte welkom terug (en anders gewoon van harte welkom, al is dat wat laat want deze nick gebruik je ook alweer geruime tijd)

Groeten,
Temet

Temet

Ik schrijf al langer mee en wissel af en toe van nick om het spannend te houden Sterker nog: momenteel overweeg ik een nieuwe nickwissel...

Maar temet

RV schrijft toch ook al weer heel lang onder deze nick mee?

Kaaskopje

Klopt, maar ik ben wat traag in het herkennen van mensen als ze onder een nieuwe nick verschijnen, tenzij ze de nieuwe nick aankondigen als ik toevallig lees.

Groeten,

Temet

Temet

Dan stel ik de op korte termijn geplande volgende nickwissel nog maar even uit

Kaartjes en prikborden

Oh, ik zie zo'n prikbord totaal niet als privé. Daar zou ik dus ongegeneerd op gaan zitten lezen en en passant er ook nog een opmerking over plaatsen. De kaartjes vind ik twijfelachtig. Ik lees ze wel als dat makkelijk gaat, maar zal ze niet helemaal oppakken en openvouwen. Stapeltjes post e.d. die op tafels liggen probeer ik altijd alleen maar stiekem te lezen.
Bij mij ligt ook wel eens het e.e.a. en ik heb er zelf geen moeite mee als mensen dat lezen. Als ik het 'geheim' wil houden ligt het ondersteboven in mijn postbak.

Prikbord

Ik kijk ook op het prikbord dat in de gang bij een vriendin hangt. Het hangt precies zo, dat als je je jas ophangt je erop kijkt. Ze heeft er ook de kindertekeningen enzo op hangen. Nooit aan gedacht dat iemand zich daar aan zou ergeren... Maar niet meer doen dus.. Al hoewel ik me afvraag of je heel erg privedingen wel zo duidelijk zichtbaar voor iedereen aan de muur moet hangen.
Post of kaarten kijk ik nooit. Een fotoboekje dat op tafel ligt misschien weer wel.
Mijn man kijkt bij zijn broer altijd uitgebreid de kaarten die op de piano staan, ook wat erop geschreven staat. Erg genant, want mijn schoonzus ergert zich er dood aan, zegt er altijd wat van, en toch blijf hij het doen. Dat doe ik zelf dan weer niet.

Temet

Dat ik weet dat RV hier lang meeschrijft wil niet zeggen dat ik absoluut zeker weet wie ze voorheen was)

Kaaskopje

Er was een poosje terug een draadje met muziekvoorkeuren. Toen wist ik in een keer alle nickwissels Blijkbaar is dat dus het enige wat ik van mensen onthoud.
En on topic, als er bepaalde mensen komen, pak ik alle kaartjes/papieren enzo op een stapeltje, met daarbovenop wat boeken of tijdschriften. Op het prikbord hang ik dan over de afsprakenkaartjes heen wat onschuldige kindertekeningen. Het is niet anders, soms moet dan nu eenmaal.

Prikbord

Zo'n prikbord zou ik wel lezen. Dat is vaak zo prominent aanwezig en vaak hangen daar leuke kaartjes of foto's op. Ik zie dat niet echt als iets prive. Je hoeft tenslotte geen moeite te doen om het te zien. Papieren zou ik nooit inkijken; zeker niet als die in mappen liggen. Het zou echt niet eens bij me opkomen. Ik heb ook nog nooit iemand meegemaakt die dit bij ons thuis doet. Zelfs mijn jongste schoonzusje is niet zo erg (hoewel ik die er wel voor aanzie om stiekem even op speurtocht te gaan)

Wat erreeeeeg!

Ik heb echt altijd gedacht dat een prikbord juist bedoeld was om uitgebreid te bewonderen. Shocking. Ik doe het helemaal verkeerd. Maar ik ga mijn leven beteren. Even voor de zekerheid: Mag ik nog wel kijken naar foto's/schilderijen/posters/kinderknutsels die aan muren hangen? (Ik trek geen albums uit kasten).

Om eerlijk te zijn...

vind ik het altijd beleefd om even te vragen 'mag ik kijken?' Ook al is het een kaart. Ik verbaas me ook een beetje over de reacties waarin heel eerlijk wordt gezegd dat er toch even nieuwsgierig geprobeerd wordt om iets te lezen. Nu is het voor mij heel simpel: ik ben zo kippig dat stiekem gluren uitpakt als uitgebreid kijken, maar ook al zou ik het goed kunnen zien... het is niet van mij. Ik voel me er toch ook wel een beetje ongemakkelijk bij als iemand bij ons uitgebreid gaat kijken van wie we wat hebben gekregen en wat er op onze kalender staat.

Kassabon

Ik had eens een vriendin (had, inderdaad), die een kassabon uit mijn boodschappenmand in de keuken pakte en die uitgebreid ging analyseren en becommentarieren (wat een dure boodschappen, waarom koop jij x en y?). Idioot vond ik dat en zeer onprettig.
Een prikbord vind ik niet zo prive. Mag men bij mij best op kijken. Al zou ik dat zelf niet snel doen, omdat het me eigenlijk niet zo boeit.

Ja, erreeeg!

Op mijn prikbord hangt niks leuks. Alleen maar functionele dingen. Als ik er kindertekeningen of kaartjes overheen zou hangen ter bescherming van de inhoud van de paperassen, dan zie ik ze zelf ook niet en vergeet ik de afspraak bij de orthodontist en dat kost 50 me euro. Of is de juf teleurgesteld dat we geen lege wc-rolletjes hebben meegenomen voor de knutselmiddag. Maar ik zal er nog een briefje bijhangen met een verwijzing naar de muur met fotolijstjes, dan kunnen ze die gaan bewonderen.

skik

Kaarten

Wat is dan de aantrekkingskracht van kaarten? de binnenkant, bedoel ik... Het lijkt me zooo saai: mensen die jij niet kent schrijven 'gefeliciteerd!' of iets dergelijks.

Of misschien krijgen wij altijd hele saaie kaarten (die ik nooit neerzet of ophang) en staan er bij anderen hele verhalen in

De agenda/kalender op de wc haal ik wel weg als mijn schoonmoeder komt. Ik weet niet eens of ze kijkt, maar uit voorzorg.

Kijken prima maar commentaar.....

Alhoewel ik het niet snap dat mensen mijn verjaardagskaarten willen lezen......de boodschap is toch aan mij gericht? Zal ik daar niet snel wat van zeggern. Toen ik nog verkering had met manlief had ik hem een kaart gestuurd die hij vervolgens op zijn secretaire had gezet. We woonden ver uit elkaar en ik denk dat hij het fijn vond om dagelijks herinnerd te worden aan mijn bestaan..... Ik vond het toch zwaar k... dat mijn schoonvader twee weken later, toen ik er over was, uitgebreid de tekst aan het lezen was. Die was niet voor zijn ogen bedoeld en ik voelde me aangetast in mijn privacy.
Hij heeft het ook gepresteerd om , toen hij op zijn verzoek even gebruik mocht maken van de computer, onze email te openen en te lezen, en daar ook nog commentaar op te hebben. Toen hebben we hem wel heel duudelijk verteld dat hij onze (electronische) post niet heeft te bekijken.
Gevolg is wel dat ik alles opruim als zij komen, en dat ik ze niet zonder toezicht in mijn huis wil. Alleen de kalender hangt er, en zelfs daar ventileet hij zijn mening over of stelt mijn schoonmoeder vragen over.
Is binnenkort ook afgelopen want ik ben bijna over op de googlekalender op smartphone en tablet. Beveiligd met codes.

Bottom line: ik heb het niet zo op nosy people......

Probleem dieper

Een prikbord, het lijkt me moeilijk om er niet op te kijken. Dat hangt zo in het zicht, ik ga ook geen naaktfoto van mezelf ophangen en dan beledigd zijn dat er iemand naar kijkt
Doktersafspraken en briefjes vind ik gewoon niet zo interessant, ik snap niet zo goed het leuke om dat allemaal te gaan lezen.
Maar ligt het probleem niet dieper? Volgens mij wil jij die vriendin helemaal niet in huis hebben? Wie hier komt mag alles zien, wat ik niet wil laten zien ruim ik op.

Mijn bottom line

Wat hangt, hangt en ik heb mijn ogen niet steeds in bedwang. Maar ergens met mijn vingers aan gaan zitten, behalve dan het aan mij uitgereikte koffiekopje? Never ever! Commentaar leveren is helemaal uit den boze. En al helemaal niet: gut, vind jij dat niet onhygiënisch, WC rollen voor die knutselmiddag?

Datzelfde gedrag verwacht ik van gasten. Dingen die genegeerd worden, zijn er niet. En natuurlijk zorg ik ervoor dat mijn financiële administratie niet in de huiskamer ligt. Zo maak je het goedwillende mensen makkelijker om zich netjes te gedragen.

Prikborden

Ik ken ook prikborden met foto's en tekeningen,die bekijk ik zelf ook.Zo heb ik een foto-hoek,ik vind het juist leuk als iemand daar mijn foto's bekijkt.Mijn brikbord hangt naast de week kalender,met een herinnerings recept voor de apotheek,het afspraken kaarje van de tandarts,een brief met belangrijke datums van school.Dingen die ik niet mag vergeten.Dan lijkt me toch dat iemand wel doorheeft dat het geen kijkprikbord is.Zo een prikbord ga ik niet uitgebreid bekijken.

Rafelkap

Dat is het niet.Als we samen iets ondernemen of ik ben bij haar hebben we het heel gezellig samen.Maar als zij bij mij komt,irriteer ik me aan haar.Dat vind ik erg vervelend,ik probeer er luchtig mee om te gaan.Ik ruim inderaad alles op als ze komt.Tenminste dat proboor ik.Maar alles wat ze ziet pakt ze,bekijkt het en heeft er iets over te zeggen.Het is waarschijnlijk meer het commentaar wat ze er over heeft.Ze pakt ook de post van de mat.Opzich geeft dat niets,maar ze bekijkt iedere envelop.Zelfs van een bos bloemen op tafel waar dan geen kaatje aanzit,wil ze weten of ik die zelf gekocht heb of dat ik hem gekregen heb.
Laatst was ik met ramen zemen van m'n trap gevallen.Ik viel vrij hard.Niets ernstigs niets gebroken,maar wel gekneusde ribben.De overbuurvrouw had me zien vallen,heeft de huisars gebeld en is met me megegaan.Later nog een kaartje in de bus met de binnenkant volgeschreven.Ik vind dat erg aardig,had het kaartje op een tafeltje gezet.Vriendin pakt het ,leest het en maakt vervolgens de opmerking,jeuh,van wie heb je dit kaartje,ze doet net of je een ongeluk hebt gehad,wat overdreven.

Roeping

Dat klinkt best wel apart. Misschien had ze altijd graag privedetective willen worden, of rechercheur of journaliste van een glossyblaadje. Ze is duidelijk haar roeping misgelopen! Tijd voor een carriereswitch?
Misschien kan je het zo eens ter sprake brengen en dan ben ik wel benieuwd hoe ze reageert!