Ongelukkig? Dwangmatig gedrag? Perfectionistisch?

Misschien zijn er nog ouders in deze situatie, weet mezelf geen raad  
mijn zoon is 15 en sedert hij in september gestart is in nieuwe school zien we hem beetje per beetje ongelukkiger worden. Nochtans keek hij enorm uit om te starten in die school en die richting met paar uur in de week praktijk. Hij heeft al altijd prachtige punten maar al van kleins af gaat hij absoluut niet graag naar school, hij helpt liever thuis en wilt veel liever werken. Dus de toegeving is er dat hij aan 18 diploma heeft en dan mag werken ook al zeggen zijn docenten dat hij met zijn punten hogere studies aankan. Sedert kleins af is mijn zoon al perfectionistisch in alles maar volgens ons vertoont hij sedert kort ook dwangmatig gedrag: overvloedig handen wassen (was al zo sedert corona, we dachten smetvrees), maar nu ook rondjes lopen in zijn kamer, bepaald aantal keer de deur open duwen tegen de muur, verschillende keren gsm in stekker,.... er is geen vast volgorde maar we denken wel dat hij vast aantal heeft om de handelingen uit te voeren. Zoon spreekt erover dat hij op zijn toetsen meermaals voor heeft dat hij niet alle vragen kan beantwoorden door tijdsgebrek en sedert nieuw schooljaar heeft hij veel meer tijd nodig om de hoeveelheid te studeren tegenover anderen en dat het er moeilijk in gaat. Nu zou ik willen contact opnemen met psycholoog omdat ik soms denk doordat hij alles perfect wilt doen hij daardoor dwangmatig gedrag vertoont of juist omgekeerd doordat hij met vanalles bezig is dwangmatig dat zijn hoofd vol zit en zo moeilijker kan studeren??  We hebben al verschillende keren nagevraagd aan de zoon wat er scheelt en waarom hij die handelingen doet maar volgens hem is het niet waar van de handelingen ook betrappen we hem erop. Zoon wil niet naar een arts, maar ik weet niet of wij dit als ouder zelf kunnen oplossen met onze zoon, we zouden zo graag onze zoon die graag lacht terug hebben, gelukkig zijn, das voor ons prioriteit.