om naam vragen bij telefoongesprek bij instanties

bedrijfsbeleid

Er zijn bedrijven / instellingen die daar beleid op hebben.
En ja dan kan het uit veiligheidsoverwegingen besloten worden dat er geen namen gegeven worden.

Inderdaad

Beleid. Je hebt ook bedrijven die vinden dat je je moet presenteren als mevrouw De Jong, ipv Marieke de Jong. Het heeft allemaal te maken met welk imago een bedrijf ermee wil neerzetten, maar zeker ook veiligheid als de achternaam niet genoemd wordt. Er lopen gekkies rond op de wereld.

Ja, dat is ter bescherming van het personeel. Het kan gebeuren dat uit onvrede gezocht wordt op social media. Met alle gevolgen van dien.

Dat zou een oplossing zijn

Nep achternaam, daar had ik ook al over nagedacht. Zou ik verder prima vinden denk ik zo, of desnoods een soort van personeel-nummer of afdelingsnummer. Iets wat je wat vertrouwen geeft wanneer je terug wilt refereren aan een gesprek, het is me namelijk echt een keer overkomen dat ik super honds behandeld werd door een mevrouw van een woningbouwvereniging die vervolgens haar naam niet wilde geven toen ik daarom vroeg.
Vind je trouwens werkelijk dat ik mezelf belachelijk maak Vlinder, door gewoon even te vragen of ik ook een achternaam mag hebben? Dat is toch geen rare vraag. Kijk als ik hem niet krijg, dan houdt het op, maar ik vraag het altijd wel even.

Andere naam

Agnes, je vindt schijnzekerheid dus beter dan alleen een voornaam? Waarom zouden ze Marieke met de Nepnaam wel kunnen vinden en alleen Marieke niet? Als medewerkers achter een computer zitten en men moet aantekeningen maken, zien collega's vaak wel wie het vorige gesprek gevoerd heeft.

Ik ken overigens ook mensen met een 'moslim'-naam, die er een Hollandse draai aan hebben gegeven, omdat ze met Hollandse naam anders behandeld worden dan als Fatima of Mo Ouchris. Mijn dochter moest haar naam veranderen naar een naam die het bedrijf beter vond overkomen. Belachelijk! Ze heeft een hele normale niet ingewikkelde naam. Er gebeurt dus veel met namen. Meestal begrijpelijk, soms niet. Voor jou als klant rest niets anders dan de naam accepteren die opgegeven wordt.

Chinees

ik heb een groot aantal chineese collega's en die heten dan Amy of David, gewoon om het contact met de rest van de wereld makkelijker te maken.

Niet als je om een achternaam vraagt. Wel als je gaat doordrammen als er tegen je gezegd wordt dat er geen achternaam gegeven wordt.

Denk je nou echt dat een voornaam niet voldoende is in dat geval?

Kaaskopje

Hmm ja, inderdaad is dan een schijnzekerheid ook geen zekerheid. Als je een bedrijf (of persoon) aan de lijn hebt gehad die op een of andere manier toch niet te goeder trouw is, dan heb je hoogstwaarschijnlijk ook niets aan een naam, want grote kans dat dingen dan ook niet correct (of helemaal niet) genoteerd zijn in het systeem. Gelukkig gaat het trouwens de meeste keren gewoon goed hoor.
Even off topic, voor Kaaskopje, ik heb ook meerdere keren iemand met een buitenlands accent aan de lijn gehad, maar deze personen hadden zo'n enorm accent dat ik het gewoon écht niet kon verstaan. Soms moest ik ze dingen meerdere keren laten herhalen voordat ik het eindelijk begreep wat ze zeiden (en hoorde dan ook enorme irritatie bij hun, terwijl ik me dan werkelijk afvraag wat je doet op een telefooncentrale, als je niet te verstaan bent) En trouwens dat is me ook een keer overkomen bij een bedrijf dat zijn klantenservice in zuid-limburg had, daar had ik dus een limburger aan de lijn die geen ABN kon, werkelijk niet te verstaan. Maar goed,dit is even off-topic. De limburger was trouwens wel super aardig, toen ik het accent een beetje doorhad, maar gewoon echt niet handig natuurlijk.

Agnes, ik ben het met je eens

Ik heb dit een enkele keer ook wel eens, en het stoort mij ook. Het is niet erg als ik een klein garagebedrijf zou bellen en dan alleen 'Coby' te horen krijg, want daar is er inderdaad waarschijnlijk maar eentje van. Zelf vind ik het altijd wat oenigs hebben, die mensen die alleen hun voornaam gebruiken - het is geen kleuterklas - maar goed, ik ben een fossiel.

Hoe dan ook, bij grotere organisaties ben ik niet blij als ik alleen een voornaam te horen krijg. Sommige voornamen komen nou eenmaal veel voor. Lekker dan, als je met Marco hebt gesproken, voor hetzelfde geld zijn er nog twee van binnen die instelling. Dus nee, ik vind er niets raars aan dat je een achternaam wilt, en ook niet raar dat je niet direct neerlegt bij een 'nee'. Maar ja, als het beleid is houdt alles op. Ik heb geloof ik wel eens geprutteld dat ik het nogal onhandig vond toen ik die situatie tegenkwam.

Ik vind de oplossing van de nepachternamen trouwens wel een charmante. Het gaat erom dat je later kunt reproduceren met wie je precies gesproken hebt. En alleen een voornaam is daarvoor gewoonlijk niet genoeg. Voor- en achternaam samen wel, en of dat een echte of een neppe achternaam is maakt daarbij niks uit, als maar duidelijk is welke naam bij welke persoon hoort.

Groeten,

Temet

Agnes

Wat betreft onverstaanbare klanken aan de andere kant van de telefoon, ben ik met je eens dat dat echt niet kan. Ik krijg bij echt zwaar buitenlands accent ook het gevoel dat ik in Suriname zit te bellen, of in India, wat niet verbazingwekkend zou zijn, want dat gebeurt ook. Ik vind dat niet handig van zo'n bedrijf. Maar de meeste jongeren met een niet Nederlandse afkomst spreken naar mijn idee verstaanbaar genoeg Nederlands. Een licht accent is toegestaan, dialect niet.

Klopt kaaskopje

Er zijn bedrijven die het call center hebben verhuisd naar Suriname, Zuid Afrika of zelfs India. Zelf leggen ze het dan uit als ontwikkelingswerk. Goed voor de mrnsen daar. Maar het is natuurlijk een ordinaire bezuinigingsmedewerker en absoluut niet in het belang van de klant in Nederland.

Ik werkte trouwens voorheen op de afdeling waar juist niemand een voornaam mocht gebruiken. Ik was daar dus mevrouw ..... zo noemde ik mijzelf ook aan de telefoon. Ook dat was een vorm van bescherming en een bewuste keuze om een zekere professionele afstand te houden. Voor mij persoonlijk was het raar. Jarenlang heb ik mijn voor en achternaam genoemd en opeens in een andere functie niet meer. Maar ik begreep het wel. Afstand was ook noodzakelijk.

accent

Het lastige van accenten is dat een bekend accent veel makkelijker te verstaan is dan een accent waar je weinig mee te maken hebt. Je went eraan. Als ik iemand aan de lijn krijg met een duidelijk Amsterdamse, Surinaamse of Marokkaanse tongval dan heb ik daar geen problemen mee, dat hoor ik vaak genoeg. Maar tref ik een Twent of een Limburger dan heb ik het een stuk lastiger. De een zijn lichte accent is de ander zijn onverstaanbare dialect.

En sommige instanties zitten nou eenmaal in Groningen (DUO) of Limburg (voormalige SF, en niet iedereen die daar de telefoon opneemt spreekt accentloos. Op zich geen probleem, maar met name aan een duidelijk Limburgs accent moet ik altijd weer even wennen.

Groeten,

Temet

ik vond het nooit fijn om te geven

Omdat er mensen waren die er misbruik van maakten. "Ik heb met Thea afgesproken, dat..." zeiden ze dan tegen mij. Doordat ze dan Thea noemden dacht ik dat het wel goed zat, maar dat bleek dan in 90% van de gevallen pure bluf.

Mensen die vroegen om mijn naam vertrouwde ik dus niet. Als ik jou alleen maar informatie geef, heb je mijn naam niet nodig. Tenzij je tegen een collega net gaat doen of je een dealtje hebt gesloten.

Als er geld en wachtlijsten bij gemoeid zijn is dit eerder regel dan uitzondering namelijk, kwam ik achter.

schuilnamen

Ik ken bedrijven waarbij medewerkers schuilnamen gebruiken. Dus iemand die Wim van Vliet heet, kan zomaar als Willem de Vries de telefoon opnemen. Heb je het probleem van mensen die voor en achternaam willen kennen ook gelijk opgelost.

Met name medewerkers van "instanties" zijn snel slachtoffer.

Hmmm

Voor beide kanten is wel wat te zeggen.

Ik snap heel goed dat het een inbreuk kan zijn op de privacy van een medewerker als hij/zij een naam moet opgeven. Zeker in een tijd waaarin we veel zichtbaarder zijn dan vroeger.

Aan de andere kant ben ik afhankelijk van anderen voor informatie die ik krijg. In heel veel gevallen (bv verzekeringszaken) weet ik echt niet wat de afspraken zijn, hoe die geïnterpreteerd worden, hoe de procedures zijn enzovoorts. En soms zegt de volgende medewerker, al dan niet terecht, dat iets toch anders is dan de vorige zei. En dan is het belangrijk dat je kunt verwijzen naar degene die je de eerste informatie gaf. Al was het maar dat iemand er kon kan worden aangesproken dat hij/zij foute info geeft. Maar ook omdat ik op basis van informatie misschien wel vervolgstappen heb gedaan die me nu ineens geld kosten. Terwijl ik te goeder trouw was omdat ik ervan uit moet kunnen gaan dat de info die meneer Jan de Vries me op die en die datum gaf gewoon klopt.

En nepnamen hoeven geen valse zekerheid te geven op het moment dat een nepnaam aan een concreet persoon vast blijft zitten. Want dan weten ze achter de schermen gewoon dat meneer Jan de Vries in het echt Piet Pietersen heet en dan kan bij hem worden nagevraagd wat hij mij verteld heeft en op een eventuele fout worden aangesproken.

Aagje

Waarom

Waarom geeft een voor- en achternaam dan meer zekerheid dan alleen een voornaam?

Als je zo bang bent dat ze je afspraak kwijt zijn dan zou ik vriendelijk vragen of ze even willen voorlezen wat ze in crm (of iets dergelijks) geregistreerd hebben. Zo'n vraag zou ik dan weer helemaal niet raar vinden. Op die manier voorkom je ook misverstanden. Dat bericht is daarna door iedereen na te lezen.