Niet uitgenodigd verjaardag
Hoi allemaal, wij hebben welgeteld 1 nichtje in onze familie, we komen allebei uit een klein gezin. Zelf hebben we 2 peuters. Ons nichtje wordt nu bijna 2 jaar. Bij de 1e verjaardag mochten we er niet bij zijn vanwege corona, alleen de grootouders zijn toen geweest. Nu ben ik door mijn zus actief niet uitgenodigd. Als we echt willen mogen we komen, maar liever een andere keer. Andere (met name schoon)familie komt die dag wel.
Ik sleep al 2 jaar mijn halve kindergarderrobe daar naar binnen ter ondersteuning, zelf hebben ze weinig te besteden. Dat zou ik natuurlijk onvoorwaardelijk moeten doen. Ik voel me nu echter alsof er misbruik van me wordt gemaakt.
Andere bezoekopties hebben we bijna niet, wij kunnen bijna alleen in het weekend en in het weekend werken zij, dus wanneer denken ze dan dan we komen. Moet ik nu afstand nemen en wachten totdat we dan wel worden uitgenodigd of aangeven wanneer we kunnen. We sturen maar wel alvast per post een cadeautje op, al heb ik gevoelsmatig de neiging het aan een kind dat het goed kan gebruiken te willen geven.
Onze kinderen gedragen zich als we er zijn, zijn rustig en lief. Ik bereid ze helemaal voor, genoeg geslapen, gegeten, eigen speeltje mee. Als dat niet zo zou zijn, grijpen we gelijk in, zelfs door even met 1 van hen naar buiten te gaan bijvoorbeeld. Onze kids laten we ook niet zomaar speelgoed pakken. Ik denk dus niet dat het daar aan ligt. We zijn zelf ook niet mega aanwezig ofzo.
Eigenlijk mag ze me niet, maar wel handig dat ik kleding en spullen doneer is mijn gedachte. Ik word er boos en verdrietig van.
Het is niet fijn als je niet uitgenodigd wordt maar waarom wil je zelf nog gaan als je het gevoel hebt dat je niet welkom bent? Hoe was de verstandhouding voorheen tussen jou en je zus?
Ik denk dat ik het zou laten bij het opsturen van het kadootje en verder nergens op rekenen.
Maak het niet groter dan het is. Kun je niet gewoon vragen of ze een andere datum voorstelt? Of jij stuurt 3 data en vraagt welke het beste uitkomt?
Ik zou die kleding er niet bij halen. Als je iets geeft onder voorwaarden, moet je die voorwaarden er meteen bij vermelden. Achteraf voorwaarden eraan verbinden is niet eerlijk.
Volgens mij zeg je zelf dat ze het liever een andere keer hebben. Dus geef aan dat je het leuk vindt om een andere leer langs te komen en wanneer dat uitkomt. Stuur geen cadeautje op en stop met het zien van je nichtje als liefdadigheidsproject. Je hoeft haar niet van alles toe te stoppen ze heeft al ouders. Heb je kleding over dan kan je dat geven maar gewoon omdat je anders toch weg doet en niet omdat je dankbaarheid verwacht en een tegenprestatie als de favoriete tante
Onvoorwaardelijk, ik geloof er steeds minder in dat dat bestaat. Vriendschap bestaat alleen omdat je bij elkaar iets vindt dat handig/fijn is. Als er niks terugkomt, wordt het trekken aan een dood paard of de ander voelt zich beoordeeld. Geef je de kleding ongevraagd of is dat in overleg gegaan en heeft je zusje duidelijk aangegeven dat ze er blij mee is? Je zegt dat ze jou volgens jou gewoon niet mag - dan speelt er denk ik al veel langer meer. En dan waarschijnlijk onuitgesproken dingen, klopt dat? Het kan ook zijn dat jij meer behoefte aan contact hebt dan zij.
Lastig hoor. Ik zou niet iets opsturen. Maar wel proberen te vertellen dat je 't fijn vind als je kan langskomen om te feliciteren. Belangrijkste - en moeilijkste - is om het bij jezelf te houden, wat ervaar jij en wat zou jij graag willen en waarom, zonder de "schuld" bij de ander te leggen.
Heb je ook gevraagd waarom je niet op de dag zelf bent uitgenodigd?
elledoris schreef op 21-02-2022 om 15:10:
Onvoorwaardelijk, ik geloof er steeds minder in dat dat bestaat. Vriendschap bestaat alleen omdat je bij elkaar iets vindt dat handig/fijn is.
Het klinkt alsof je een paar keer flink teleurgesteld bent geweest, Elledoris. Het kan natuurlijk maar let op dat je niet verbitterd wordt.
sini
Voor een kind dat pas 2 wordt kan het erg druk zijn om zoveel mensen tegelijk op bezoek te hebben. En de hele dag door is ook niks. Wij gaven toen een tijdsblok van 2 of 3 uur. Dat was lang en druk zat. Vergeet niet dat jij met 2 peuters komt. Die blijven vast niet rustig zitten. Het lijkt me logisch dat als er mensen hebben aangegeven te komen (grootouders zijn er altijd vroeg bij) ze al redelijk vol zitten en jou liever op een andere dag hebben.
Tja wat moet ik daar op zeggen. Als ik het zo lees voel jij je behoorlijk verongelijkt. Dat kan terecht zijn hoor. Maar het vreet wel aan je.
Je schrijft "ze mag mij niet" weet je dat zeker? en waarom dan niet? het is je zus. Hebben jullie altijd een slechte band gehad?
Vaak zijn dit soort dingen een communicatie probleem. En ga je van alles voor elkaar invullen. "ik denk dat jij denkt dat" als je daar eenmaal in terecht komt en je spreekt dat niet uit ga je vervelende dingen krijgen. Hebben wij ook meegemaakt bij mijn schoonzus en dat heeft jáárenlang gesleept. Heel verdrietig en vervelend.
Als het je zo dwars zit zou ik bellen. "he joh, het zit mij eigenlijk dwars dat wij niet mogen komen, voor ons komt het beter uit dat wij ook die dag komen, wat is eigenlijk de reden dat het niet kan? en als het jullie echt teveel is kun je dan aangeven wat jullie dan wel uitkomt, dan maken we gelijk een afspraak, zo groot is de familie niet en het is leuk dat onze kinderen een band opbouwen" Zoiets? gaat dat werken denk je?
Nodigen jullie je zus ook wel bij jullie zelf uit? Gaat ze daar op in?
Wat die kleding betreft: dat houd je er natuurlijk buiten. Dat heeft er niets mee van doen. Vraagt ze erom, of doe je dat zelf? Weet je dan ben je het ook maar weer kwijt, wat moet je anders met die kleding. Tenzij je zelf geld kan gebruiken, dan verkoop het het via marktplaats of zo.
Maar zeggen: "je krijgt altijd de kleding dus nu wil ik ook op het feestje komen" dat slaat mijn inziens nergens op. Je hoeft haar namelijk die kleding niet te geven.
o ja... ik zou persoonlijk geen cadeautje per post opsturen. Dat zou ik doen als je uitgenodigd wordt maar echt niet kan en het lang duurt voordat je wel kan komen.
Dus nogmaals: bellen, vragen of je toch niet kan komen of een andere datum vragen.
Je zou wel een kaart kunnen sturen als je niet op dezelfde dag gaat maar wel een andere datum hebt.
Je bent namelijk geen cadeautjes machine. Contact is het belangrijkst.
elledoris schreef op 21-02-2022 om 15:10:
Onvoorwaardelijk, ik geloof er steeds minder in dat dat bestaat. Vriendschap bestaat alleen omdat je bij elkaar iets vindt dat handig/fijn is. Als er niks terugkomt, wordt het trekken aan een dood paard of de ander voelt zich beoordeeld. Geef je de kleding ongevraagd of is dat in overleg gegaan en heeft je zusje duidelijk aangegeven dat ze er blij mee is? Je zegt dat ze jou volgens jou gewoon niet mag - dan speelt er denk ik al veel langer meer. En dan waarschijnlijk onuitgesproken dingen, klopt dat? Het kan ook zijn dat jij meer behoefte aan contact hebt dan zij.
Lastig hoor. Ik zou niet iets opsturen. Maar wel proberen te vertellen dat je 't fijn vind als je kan langskomen om te feliciteren. Belangrijkste - en moeilijkste - is om het bij jezelf te houden, wat ervaar jij en wat zou jij graag willen en waarom, zonder de "schuld" bij de ander te leggen.
Eens met Elledoris. Het gaat de jarige niet om de cadeaus want daar is ze nog te jong voor. Het gaat haar om het zien van blijde gezichten die haar toelachen. Met een mooie kaart waar een vrolijk deuntje uit komt, zal ze ook heel blij mee zijn. Plak er een leuke foto van jullie gezin in en ze weet, bij het open doen van de kaart, dat jullie aan haar gedacht hebben.
Sinilind schreef op 21-02-2022 om 15:44:
[..]
Die wijsheid is niet van mezelf. Maar toen ik 'm hoorde dacht ik wel, dat klopt geloof ik wel. In vriendschappen moet een balans zitten. Als die er niet is, als de een vooral geeft en de ander alleen maar neemt zonder iets terug te doen, dan gaat dat op den duur echt ten koste van de een.
Als je graag langs wil gaan, dan vraag je wanneer dat kan en neem je dan een cadeautje mee. Als ze blijkbaar niet willen dat jullie langskomen, dan ga je niet, maar dan zou ik ook geen cadeautje opsturen. Het gaat inderdaad om het contact. Werken zij elk weekend? Je kunt eventueel ook een keer op een vrije middag of net na het eten gaan (als het niet te ver is).
Over reeds gegeven kleding zou ik me niet druk maken. Jij deed het toch weg. Je kunt bij een volgende keer dan wel bedenken of er misschien nog andere mensen behoefte aan hebben als je denkt dat zij misbruik maakt van jou.
Heeft je zus trouwens gezegd dat ze liever niet heeft dat je komt of liever niet die dag maar wel een andere dag?
Ik ben een zus en heb zussen en ik herken het een en ander.
Ben de minste van de familie en dat blijf ik zo voelen vanuit mijn jeugd. Ik heb niet veel te besteden en wat ben ik blij als ik wat krijg. Maar ik zie ze praktisch niet. Zo vervelende dingen gevoeld, dat met een het contact helemaal heb verbroken. Dat luchtte mij jaren terug heel erg op. Ik was er klaar mee.
Mijn verjaardag vier ik niet. Ik kom wel bij nichtjes/neefjes of stuur een kaartje. Eerst maakte ik ook wel geld over. Maar ik wordt en zelfs mijn kinderen worden vergeten. Alleen opa en oma geven hier die onvoorwaardelijke liefde.
Ik begrijp een aantal zaken heel goed, van to en ook uit de reacties. Ik spreek gewoon uit mezelf, hoe iedereen met zichzelf bezig is. Je kunt je wel gebruikt voelen. Maar als je iets niet hebt wil je dat niet altijd laten merken. Of je voelt dat mensen het zat zijn jou dingen te geven. Weinig hebben betekent al gauw dan maar niet meedoen. En al die zorgen worden je wel eens te veel. Dan wil je geen mensen zien of je hebt helemaal geen zin in visite omdat je dan ook genoeg in huis moet hebben. Nu weet ik niet of het bij jouw zus(je) hem daarin zit.
Hetzelfde voor oppassen, ik durf het gewoon niet te vragen. Ik weet dat zij het ook druk hebben etc. En moeilijk.
Dat invullen klopt ook. Want na al die jaren weet ik ook dat het bij haar nou eenmaal zo rot allemaal uit komt.
Maar leuk is anders