Mentaliteitsverandering?
Waarschijnlijk heeft corona er wel een grote hand in gehad, mijn woonplezier is behoorlijk geslonken de laatste tijd. Ik vraag me echt af of het aan mij ligt. Word ik gewoon ouder, of is de mentaliteit echt veranderd?
Ik woon in het centrum van een middelgrote stad in de randstad. Geen woningen voor opgroeiende gezinnen, hoewel ik als één van de weinigen stug heb volgehouden maar net nu mijn kinderen op het punt staan uit te vliegen, ervaar ik opeens ook: ik wil wég!
De meeste mensen die hier komen wonen zijn jonge dertigers zonder kinderen. Ze zijn erg op zichzelf, maar geven wel feestjes met levenslied karaoke en vuurkolven. Van de week begonnen ze twee huizen verder met verbouwen. Ik ken de mensen niet, maar ze zijn zelf op vakantie gegaan. Ondertussen wordt er zonder overleg pal voor mijn voordeur (geen voortuinen, smalle stoepjes, dus anderhalve meter voor mijn voordeur) een grote container geplaatst. Dan wordt er ook nog van alles tegen de container geplaatst, aan de stoepkant. Vlak erboven heb ik mijn thuiswerkkamer, dus je kunt je er iets bij voorstellen hoe dat klinkt wanneer er weer iets wordt ingegooid. Maar de kans om dat uit te leggen heb ik niet gehad, want voor ik het wist stond de container er.
Is dit nou iets wat normaal is, want ik begin vaak aan mezelf te twijfelen. Misschien kan ik minder hebben omdat ik duidelijk van een andere generatie ben? Ik ben ook wel op mezelf en ben ooit het ons-kent-ons dorp waar ik opgroeide ontvlucht, maar ik begin er zowaar naar terug te verlangen! Of zou de mentaliteit ook daar veranderd zijn? Ik ben heel benieuwd, want we zitten er toch steeds meer over te denken om de stap te zetten hier weg te gaan.
Over die container op de openbare weg: tegenwoordig is daar (meestal) geen vergunning voor nodig maar vaak wel een melding aan de gemeente. Je kunt aan de gemeente een handhavingsverzoek doen als men zich niet aan de regels houdt (door bijvoorbeeld de stoep niet vrij genoeg te houden). Hier is een link naar een artikel over de situatie in Delft: https://indebuurt.nl/delft/gemeente/mag-dat-zomaar-een-container-of-steiger-voor-je-deur-zetten~58361/
Tja tenzij je kan veroorloven een villa in een bos te kopen, is het overal wat. En zelfs dan hebben je buren bladblazers die een pokkuh herrie maken. Hier, prachtige plek in een oude binnenstad, word ik geplaagd door luidruchtige terrassen voor mij deur. "ja dan moet je niet in de binnenstad gaan wonen" zegt men. Persoonlijk vind ik dat onzin: toen ik hier kwam wonen waren de terrassen er niet. Dus nu zou ik moeten verhuizen doordat alcoholische versnaperaars de stad overnemen? Geef me een miljoen en ik vertrek naar die villa. Tot dan zal ik met oordoppen icm geluidsdempende koptelefoon moeten doen
Tja ik weet niet.. Is het erger dan vroeger? Als ik denk aan woon- of stadswijken vroeger (dorp en platteland geen ervaring mee), weet ik niet of het nou zo heel veel anders was. BBQ'en was heel gewoon. Sterker nog, vroeger was dat ook echt gewoon, geaccepteerd, nu vinden we vaak dat we daar last van hebben. Mobieltjes waren er natuurlijk niet, dus luidruchtig in de tuin bellen gebeurde uiteraard niet, maar wellicht, als die er toen wel waren, deed men dat ook. Luidruchtige mensen zijn er altijd geweest. En hielden die vroeger rekening met de buren? Ik denk eigenlijk niet Jongeren op brommertjes (nu scooters), die waren er ook altijd.
Hooguit, en misschien maakt dat wat verschil, waren er veel meer vrouwen overdag thuis. Was er daardoor wat meer contact en hield men daardoor automatisch wat meer rekening met elkaar. Nu is iedereen alijd weg, dus daardoor wat meer individualistisch. Denk ik.
Leanne schreef op 04-06-2021 om 09:13:
Vuurkolven… oeps. En dat was niet eens bedoeld als een mop.
Misschien dat al die mensen die met vuurkorven en bbq’s in de weer zijn, die steeds harder gaan praten met een borreltje op, het heel normaal zouden vinden als wij dit ook zouden doen. ‘De vrijheid om te doen waar je zin in hebt stopt daar waar de vrijheid van een ander begint’ is een mooie maar het komt erop neer dat degene die het meest behoefte heeft aan die ruimte, de norm bepaalt. Naast ons wonen luidruchtige mensen die van zichzelf veel ruimte (erg aanwezig, met harde stemmen) innemen en die hebben waarschijnlijk geen idee dat ze overlast veroorzaken. Het risico er iets van te zeggen is te groot, want als ze het niet goed oppakken is het probleem alleen maar groter geworden.
Overigens is die container gebracht met een vrachtwagen en ter plekke afgetakeld. Die wordt niet meer verplaatst, alleen opgehaald als-ie vol is. Pas op het laatste moment zag ik wat ze aan het doen waren en toen heb ik er zeker een paar minuten met open mond en in dubio naar zitten kijken… voordat die vrachtwagen er vandoor ging. En daarna was ik vooral boos op mezelf, omdat ik niet voor mezelf ben opgekomen.
als je echt nergens tegen kunt zul je ergens heel afgelegen moeten gaan wonen, ik vind het niet te overdreven wat deze mensen doen, ze leven gewoon. Je moet toch wel met dit mooie weer kunnen genieten vooral in je eigen tuin, omdat jou vrijheid voor jou dan gelijk ophoud omdat je rust wil dan denk ik eerlijk gezegd dat het probleem meer bij jou ligt als ik dat zo mag zeggen.
En ja vind je dat ze echt te luid doen dan zou ik het zeker op een aardige toon vragen wat zachter te doen maar ik vind dat je er zelf al erg negatief instaat en negatief kijkt naar je buren en daardoor maar al gelijk niet vraagt wat zachter te doen ,dan kun je hun ook niks kwalijk nemen wat zij kunnen niet je gedachten lezen. Mochten ze er een groter probleem van maken door express luider te doen dan ben ik het met je eens dat de fout dan bij hun ligt en ze geen begrip tonen.
en voor de rest ja mensen hebben de vrijheid om gewoon hun ding te doen, dan zou ik toch ergens afgelegen gaan wonen.
Ik vind hardop buiten staan bellen met het daarbij behorende gehinnik echt heel raar. Ik hoef die halve verhalen niet te horen en dat luidruchtige stoort mij als ik even lekker zit te lezen in mijn tuin.
Bovendien is dat gegil in die telefoon niet nodig. Het is niet meer zo dat je met twee blikjes en een touwtje moet bellen.
De een kan die leefgeluiden ook beter 'blokken' dan een ander. En misschien neemt dat wel wat af als je ouder wordt? Hoewel je minder goed hoge tonen of zo hoort.
MamaE schreef op 04-06-2021 om 10:51:
Maar wat is het probleem om te vragen of het misschien iets minder luidruchtig kan? Hebben je buurtbewoners dan echt zo'n kort lontje dat dat al tot heisa leidt?
Ik vind het best eng om de confrontatie op te zoeken. Want ik kan niet inschatten hoe het wordt opgepakt. Misschien willen de buren hun harde stemmen wel dempen (hoewel ik dat zelf wel veel gevraagd vind als het je natuurlijke manier van spreken is), maar wat als je wordt weggezet als een zeikerd…? Er is weinig contact, alleen gedag zeggen. Overigens ligt dat ook aan mij, ik ben een introvert persoon en vond de stad ooit fijn vanwege het ‘leven en laten leven’. Bovendien denk ik ook vaak: je begrijpt toch wel dat iedereen dit nu hoort (in de tuin bellen b.v.), dus je kiest ervoor om er lak aan te hebben. Dat voorspelt geen begripvolle reactie.
Nu probeer ik er maar van te genieten als de buren er niet zijn, wat gelukkig best vaak is. Maar het is ergens wel armoe dat je altijd weet dat je buren thuis zijn en dat je er speciaal een noise-cancelling koptelefoon voor aan hebt geschaft.
Wat de container betreft. Die mensen ken ik (nog steeds) niet. Ze wonen hier een paar maanden. Maar het ergert me wel dat IK degene ben die daar dan langs zou moeten om te vragen wat de planning is met die container. Misschien vonden zij het moeilijk om bij mij aan te bellen, maar zij hebben ‘m nodig en kiezen ervoor om het initiatief maar bij de ander te leggen. En als ik dan ook van het ergste uitga, namelijk dat ze onredelijk verdedigend reageren, ja, ben ik inderdaad negatief. Ik denk dat het niet raar is dat ik van het slechtste scenario uitga, als die mensen niet van zichzelf begrijpen dat dit nogal asociaal is. Overigens heeft een andere buur van een paar huizen verder z'n kans schoon gezien dat hier een container staat en er lege verfblikken ingegooid. Dat is chemisch afval en mag niet in de container.
Ik kan me geen villa veroorloven, maar misschien wel een achteraf huisje in een goedkopere regio. Alleen, die stap zal ik nooit durven zetten omdat ik daar waarschijnlijk geen baan in mijn vakgebied zal vinden. Ik maak me geen illusies hoor, daar zul je ook wel iets hebben. Ik leef mee met degene die in de buurt van een terrasje woont… En ik snap helemaal dat het extra binnen komt omdat er ‘dankzij’ corona natuurlijk lange tijd geen terrasjes waren. Maar kennelijk zijn er ook mensen die dat soort geluid wel verdragen want terrasjes zijn van alle tijden.
Het zou best eens kunnen dat ik overgevoelig ben (geworden) voor geluid. Ik stoor me bijvoorbeeld ook aan een rookmelder ‘ergens’ (ik kan helaas niet traceren waar het vandaan komt), die met een irritant piepje waarschuwt dat de batterijen bijna op zijn. Het lijkt wel alsof ik de enige ben die dat hoort!
Ik zorg ook voor overlast, komt puur door enthousiasme waardoor ik harder ga praten en lachen ja ik moet niet in de tuin telefoneren maar vaak denk ik er niet aan. Ik vergeet vaak de kliko binnen te halen en dan denk ik er savonds laat aan en dan haal ik hem binnen en ja dat had ik niet moeten doen en een volgend keer denk ik er weer te laat aan. De kinderen zijn volwassen maar mochten altijd tot laat savonds buiten spelen en ja dat gaf ook klachten. Ik vind leefgeluiden heel prettig misschien dat ik daarom het probleem niet onderken en er niet attent op ben. Ik zou helemaal gillend gek worden in een stil dorpje.
Iedereen veroorzaakt wel eens overlast ook door normale leefgeluiden. De wasmachine die aan de wandel gaat door foute belading. De stofzuiger die je gebruikt met open ramen. Het onderhoud aan je schilderwerk buiten, het is allemaal niet aangenaam voor de buren maar het moet gebeuren. In die situaties heb ik wel begrip voor wat overlast.
Het wordt een ander verhaal als het doorgaat op extreme tijden. Een keer een feestje in de tuin tot en uur of 01.00 kan ik nog wel hebben maar als de stereo om 04.00 nog staat de bonken en er luidkeels meegezongen wordt met André Hazes dan ben ik er wel klaar mee.
In de nacht van vrijdag op zaterdag werd er in de straat achter de onze in de nacht en betegelde voortuin open gehaald na een heftige regenbui, we hoorden en pomp draaien, een graafmachine en hard gepraat. Toen ik op weg ging voor wat boodschappen stond er een hele rij auto's. De gemeente, een loodgieter, een rioleringsontstopbedrijf, er lagen leidingen op straat er was dus echt een noodklus te doen. Dan slaat mijn ergernis over erg vroeg wakker meteen om in begrip. Als het niet echt spoed was geweest waren al die mensen niet op de been geweest in de nacht.
Toch denk ik dat we wat minder tolerant zijn geworden. Of misschien wel minder kunnen hebben omdat we het drukker hebben en (vinden dat?) we meer moeten. Dus in de spaarse vrije tijd wil je geen last, in de ruime zin van het woord, van je buren. Dan willen we rust..... of alleen reuring als we het zelf opzoeken of er zelf voor kiezen. Daarbij zijn we ons er meer van bewust wat allemaal 'slecht' is, zoals bijvoorbeeld bbg rook. Vroeger dacht je alleen 'ik ruik de BBQ van de buren' en verder dacht je niks daarover. En als je dat vond drinken of je was hing buiten, vind je het hooguit vervelend, maar je vond het niet 'asociaal'.
misschien dat de enorme variatie aan 'dingen die je buiten kunt doen' ook met zich meebrengt dat je op dat vlak nooit meer met 'ons soort mensen' in een straat zult wonen. Vroegah leken mensen meer op elkaar en als iemand een keer z'n verjaardag vierde met een vuurkorf buiten accepteerde je dat omdat je het zelf ook een keer deed.
gr Angela
Oh ja, en we leven nu met veel meer andere culturen om ons heen, met andere gewoontes. Denk maar eens aan Turken, Marokkanen, maar ook Italianen en Spanjaarden die luidruchtig praten..wijnstoren ons daaraan, voor hen is het volkomen normaal
Bolmieke schreef op 05-06-2021 om 20:17:
Ik zorg ook voor overlast, komt puur door enthousiasme waardoor ik harder ga praten en lachen ja ik moet niet in de tuin telefoneren maar vaak denk ik er niet aan. Ik vergeet vaak de kliko binnen te halen en dan denk ik er savonds laat aan en dan haal ik hem binnen en ja dat had ik niet moeten doen en een volgend keer denk ik er weer te laat aan. De kinderen zijn volwassen maar mochten altijd tot laat savonds buiten spelen en ja dat gaf ook klachten. Ik vind leefgeluiden heel prettig misschien dat ik daarom het probleem niet onderken en er niet attent op ben. Ik zou helemaal gillend gek worden in een stil dorpje.
precies, denk dat dat bij mij ook het geval is.
Bolmieke en Rachel, jullie houden van leefgeluiden. Vinden jullie het dan ook prettig als de buurman in de tuin luidkeels telefonisch zit te vergaderen, zodat je zelf niet meer kan lezen? Ik kan me er zo weinig bij voorstellen.