Jou en jouw en andere taalfouten

u en uw

Ik hoor in een commercial op tv steeds 'u auto' (of iets dergelijks) in plaats van 'uw auto'. Vreselijk storend.

Ik vind het nogal uitmaken wie spel- of taalfouten maakt en in welke hoedanigheid. Ik kan me niet voorstellen dat universitair geschoolde mensen veelvuldig dezelfde spelfouten maken, maar ik kom dat toch regelmatig tegen. Van leerkrachten, journalisten, secretaresses en andere taalprofessionals vind ik spelfouten in hun werk een stuk erger dan van laagopgeleide mensen die een berichtje op een forum of een advertentie op Marktplaats (verkeerd in nieuwstaat!) zetten.

Ik kijk mijn berichten hier meestal ook wel na voor ik ze verzend en meen de d's en t's wel te beheersen, maar zag laatst tot mijn ontzetting een dikke vette d/t-spelfout staan in één van mijn berichten.

skik

Ja, helaas

Ik betrap mezelf er ook op. Ik schrijf sowieso veel slordiger dan vroeger. Ik vond laatst een epistel van mijzelf terug en oh dat was een stuk mooier dan nu. Ik verdenk daar twee oorzaken van: ik typ nu 9 van de 10 teksten en ik heb krakkemikkige polsen. Maar ik ontdek ook meer taalfouten. Jouw en jou weet ik, maar als ik een tekst, zoals hier op OO weggestuurd heb, kan het zijn dat ik in de 'online'-tekst opeens zie dat ik de fout wel gemaakt heb. Ik herken taalfouten vaak niet als ik mijn tekst controleer en later springt het meteen in mijn oog. Heel irritant. Kon je het dan zelf nog maar aanpassen! Het doet mezelf ook zeer, want ik ging er altijd prat op dat ik netjes en redelijk foutloos Nederlands kon schrijven.

ach

Ach, in een officieel document zou ik dat veel erger vinden dan gewoon op een forum.
Ik vind "me zoon, me man", ook in spreektaal, ook vaker voorkomen. Of bijvoorbeeld "hij wilt dat niet".

Wat ik nog veel en veel erg vind is als mensen eten met hun mond open, eerst een hap nemen en dan gaan praten, of kauwgum kauwen alsof hun leven er van afhangt en dan liefst met hun mond wagenwijd open.

Maar dat is weer een ander topic. ( ja en aan een smiley achter een bericht hebben ook weer veel mensen een hekel )

Vertel eens eerlijk, wie heeft dit keer zijn/haar posting zonder extra nakijken meteen verzonden?

verschilt

Bij mij verschilt het. Jou/jouw doe ik volgens mij (vrijwel) nooit fout. Maar een het gebeurd, dat wil er nog wel eens tussendoor glippen, gewoon omdat ik vaker gebeurd moet tikken dan gebeurt (die fout maken de meeste mensen in woorden waar de 3e persoon enkelvoud ott hetzelfde klinkt als het voltooid deelwoord, dus de ge- woorden). En ook d/t fouten gebeuren me wel, hopelijk niet al te vaak. En een enkele keer een ei/ij vergissing. Allemaal fouten die als ik ze later terugzie het schaamrood op mijn kaken brengen.

Me kind oid tik ik echt nooit, en waar ik andere fouten nog wel eens mis als ik ze in de posting van anderen lees blijf ik op me man altijd hangen, die kan ik echt niet over het hoofd zien.

Groeten,

Temet

haastige spoed zorgt voor fouten

Ik verander mijn zinnen nog wel eens en dan sluipen er hele rare fouten in die ik in mijn haast over het hoofd zie als ik op de rode knop druk.
Daar druk ik ook vaak te snel op.

Mijn vader

Door de 2e wereldoorlog heeft mijn vader destijds nog niet eens de lagere school afgemaakt. Toch was zijn Nederlands correct. Een klein beetje taalpurist was hij ook. Als kind ben ik wat door hem afgeblaft als mijn vervoegingen onjuist waren. Hij kon ook opspelen bij: "Hij heb...". En hij kreeg rode vlekken als iemand aan de telefoon zei: "Ja, met mij." Dan kwam er steevast "Met juni." achteraan.

Zodoende had ik bij Nederlands altijd wel goede cijfers, hoewel mijn antwoorden meestal meer gevoelsmatig waren dan volgens de regels. Als de leraar precies wilde weten hoe ik aan mijn juiste antwoord kwam stond ik weleens met mijn mond vol tanden. Zo nam ik het lijdend voorwerp erg letterlijk. Een voorbeeld: Vader verft het hondenhok groen. Mijn antwoord: Het hondenhok. Waarom? Omdat ik vond dat het zielig was om geverfd te worden. Ik had natuurlijk moeten antwoorden met "Wát wordt er geverfd."

ikzelf

Ik denk dat ik redelijk goed NL kan schrijven. De 'kofschip' regels weet ik echt volledig. Maar...... inderdaad in een snel getypt stuk zie ik mezelf ook wel eens 'gebeurd' schrijven in de tegenwoordige tijd. Ik weet dat het fout is als ik er over nadenk, maar ik denk dat ik het, weleens, fout doe bij snel iets intypen, doordat je 'gebeurd' vaker tegenkomt met een d dan een t, dus slordigheid ja. Anderzijds is het best lastig om elke keer na te moeten denken (ook al weet je hoe het moet) bij elk werkwoordvervoeging die je opschrijft. Jou en jouw weet ik ook precies hoe het moet. Volgens mij doe ik dat nooit fout (hoef ik minder over na te denken).
Wat je ook heel vaak tegenkomt is bijv.: 'Een aantal mensen moeten'. Dat moet zijn: 'Een aantal mensen moet'. Eerlijk gezegd deed ik dat ook altijd fout, en ik snap ook waarom. We zien het meervoud 'mensen', maar niet het enkelvoud 'een aantal'. Ik kan me niet herinneren dat dat op school aan de orde is geweest (of ik was met iets anders bezig.....). Dat verklaart een heleboel. Maar nu weet ik het en let ik er op, maar in de gauwigheid wil dat best nog wel eens fout gaan (automatisch/gevoelsmatig).
Gr. Bibi

Nog een

Heel irritant : het gebruik van het woord 'naar' terwijl er 'na' hoort te staan, zie je best vaak bij jonge mensen.

Bibi, het mag allebei

"Wat je ook heel vaak tegenkomt is bijv.: 'Een aantal mensen moeten'. Dat moet zijn: 'Een aantal mensen moet'. Eerlijk gezegd deed ik dat ook altijd fout, en ik snap ook waarom. We zien het meervoud 'mensen', maar niet het enkelvoud 'een aantal'."

Het mag allebei, zie https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/aantal

Slordigheid

In meer dan driekwart van mijn berichten zie ik fouten staan. En dat terwijl op mijn werk ik degene ben die belangrijke documenten op spel- en stijlfouten controleert... Tja, ik neem het hier niet zo nauw vrees ik en daar komt bij dat berichten via de iPhone versturen leidt tot veel fouten: het overzicht ontbreekt dan immers. Ik stoor me niet aan fouten in informele communicatie. Als er veel fouten zitten in brieven van school, partners, de gemeente, enz. heeft dat wel effect op mijn vertrouwen.

en ik

schrijf hier alsof ik in gesprek ben met iemand, lees dan ook zelden na of alles correct is. Mijn berichten hier zijn geen officiële briefjes die op alle punten en met alle komma's juist moeten zijn (al vervang ik wel eens een woord als ik zo snel niet zeker ben van de spelling, d / dt/ t gaat meestal op gevoel en daarmee goed hoop ik)
Vandaag is overigens de eerste dag van de jaarlijkse week met taalbijlagen van de krant De Standaard (met internet test)

Ik betrap mezelf

ook op fouten in mijn posts. Vanwege mijn dyslexie lees ik snel over mijn fouten heen. Als ik een brief maak voor een bedrijf, of een ander 'zakelijk' stuk, laat ik mijn productie ook altijd nalezen.

Mijn collega is veelvuldig bezig met spatiefouten. Zo staat er op het doosje roerstaafjes van DE roer staafjes.

Hier lees ik mijn bijdrage zelf een keer door om in ieder geval te controleren of mijn zinnen niet vreselijk krom zijn, maar daar houdt het wel bij op. Ik moet eerlijk zeggen dat het voor mij op een forum ook niet echt storend is. Zolang het leesbaar is, doe ik de meeste fouten af als zijnde typefouten vanwege de snelheid.

Als iemand zakelijk bezig is, dan vind ik het een ander verhaal. Zoals gisteren had ik iemand van de Wehkamp aan de telefoon, steevast zei zij: "Hun kunnen dat met u bespreken". Dat is dan iemand die een aanspreekpunt van het bedrijf is.

Grappig

Grappige topic! Mijn stokpaardje! Ik maak zelf weinig fouten met spelling en controleer altijd mezelf op taalfouten maar er glipt er natuurlijk weleens eentje tussendoor. Wat je de laatste tijd ook zo vaak hoort: een beslissing maken. Volgens mij neem je een beslissing en maak je een keus. Toch?
Ik kan het ook nooit nalaten zoonlief (17) te corrigeren. Meestal wordt dat met een berustende blik en een toegeeflijke glimlach aangehoord. Hij kent z'n moeder al wat langer dan vandaag.... 'k Zal nooit vergeten dat hij het op de basisschool een keer presteerde om tapeitrijniger te schrijven in een dictee. AU ...!!

Anglicisme

Een beslissing maken is volgens mij een Anglicisme.
Angela

moeilijk

Op mijn Havo diploma staat een 8 voor Nederlands toch weet ik nog steeds niet of je het gebeurt of gebeurd schrijft of misschien wel gebeurdt. Het is mij heus wel uitgelegd maar de logica ontgaat mij volkomen. En dat is niet alleen met dit voorbeeld. Nederlands is een tamelijk onlogische taal.

miekemieke

Dit deeltje van de taal is echt niet onlogisch. Wel onhandig, maar niet onlogisch. En je moet gewoon het woord gebeuren in zo'n voorbeeld vervangen door lopen. Is het loopt? Dan is het ook gebeurt. Stam + t.

Het leeft wel. Op een betonnen rand bij de tramhalte van station Lelylaan (Amsterdam) staat met viltstift gekalkt: Sevgi houd van Cengiz. Achter houd heeft iemand met balpen een t geschreven en daaronder "derde persoon enkelvoud: stam + t" (eigenlijk staat er niet derde persoon, er staat geloof ik iets als 'derde tijd'). Dit alles in vrij bescheiden lettertjes. Ik moet er altijd weer om grijnzen als ik daar op de tram naar huis sta te wachten.

Groeten,

Temet

Dislexie

Ook ik maak fouten vanwege mijn dyslexie. Ik heb wel spellingscontrole die niet alle fouten zal weghalen. Ik zie ook niet die fouten die er in mijn bericht staan. Het kost mij al heel wat inspanning om iets te schrijven op papier zonder spellingscontrole. Op mijn werk weten ze dat en ik ben daar niet de enigste. En ach er zijn genoeg beroemde dyslectici http://www.dyslexieweb.nl/beroemde-dyslectici.
Mij stoort het dus niet die fouten (ik zie ze toch niet).

pas op, corrigeren

Ik corrigeer nog steeds puberkind, ook in spreektaal: verbeeld met dat ik hem daar een dienst mee bewijs. Toch moet je daar mee oppassen, heb ik ooit gemerkt. Want hij corrigeerde toen een kapster die hem knipte en een tamelijk gewoon geworden fout maakte (meer als mij). Dame was bepaald beledigd (en terecht, als je als volwassene door een puber terecht wordt gewezen). Heb zoon moeten uitleggen dat je dat niet bij niet-naasten doet (want hij zei naderhand natuurlijk meteen: maar dat doe jij toch ook bij mij), in het openbaar. Moet erbij zeggen dat hij zulk onderscheid niet van nature aanvoelt, (hij heeft een ASS).

Jessica, wel of niet dyslexie

Volgens mij wordt er erg veel aan dyslexie geweten dat niks met dyslexie te maken heeft, deze bijvoorbeeld: "Op mijn werk weten ze dat en ik ben daar niet de enigste." Enigste is gewoon een taalfout, zowel in spreek- als in schrijftaal en volgens mij heeft dyslexie alleen betrekking op schrijven (ik weet er goddank weinig van).

Volgens mijn (beperkte) begrip hebben -d en -t fouten ook niks met dyslexie te maken, maar gewoon met een onwil om de regeltjes toe te passen. Je hebt toch een excuus.

Als je wilt weten of 'houdt de dief!' met of zonder -t is vervang je het werkwoord door lopen en dan weet je het al snel. (zonder dus)

Dat kan toch iedereen met een normaal IQ, laat staan die zogenaamde hoog IQ, dyslectici...?

Temet

Kun je eens een foto maken van het opschrift bij de bushalte? IK zou daar graag een foto van willen hebben. Als het niet lukt is het ook niet erg. Als het wel lukt moeten we nog even kijken hoe ik de foto kan krijgen.

Tsjor

Hombre

Als je enig idee hebt van hoeveel idiote regeltjes mijn zoon moet leren om dingen te onthouden waarvan jij niet eens weet dat er een regel voor bestaat snap je dat het gewoon een keer te veel is. Mijn zoon moet werkelijk bij elk woord meerdere regeltjes uit zijn hoofd oplepelen en dat is gewoon ontzettend zwaar en vermoeiend.

Ik heb de hoop al opgegeven dat hij (nu 12) ooit aan dt regels toekomt want die heeft hij nog niet eens gehad!

Tsjor

Ik zal kijken, maar zoals Amerikanen zeggen `don´t hold your breath´. Ik kom daar alleen als ik van trein naar tram overstap, vergeet op zo'n dag natuurlijk mijn camera mee te nemen en dan zou het met de bepaald niet geweldige camera van mijn oude Nokiaatje moeten. Het opschrift is klein, niet erg dik en het licht is daar slecht. Maar nogmaals: ik zal kijken. De volgende keer dat ik sta te klappertanden op die halte denk ik ongetwijfeld aan je.

Groeten,

Temet

Hombre

Misschien is het ook niet handig als je toegeeft dat je er weinig vanaf weet op mijn bericht te gaan reageren en dan heel kinderachtig mij loopt te verbeteren.
Wat mij het meeste "steekt" is dat jij praat over onwil van toepassen van regeltjes. Nou ik kan je verzekeren dat dit geen onwil is maar dat ik daar juist heel veel moeite mee heb met het toepassen van die regeltjes. Jij hoeft niet na te denken over regeltjes als jij zit te typen. Dit gaat bij jouw automatisch. Bij mij dus niet.

Ik moet zeggen

dat ik weinig let in de postings op taalfouten hoor, zal er zelf ook een hoop maken gezien ik zoals vele soms even snel tussendoor iets post of via mobiel. Wat ik wel behoorlijk vervelend vind (gaat dus niet over deze topic hihi) dat je verbeterd wordt. Super irritant en lekker belangrijk zolang de boodschap overkomt.

In de spreek taal "erger" ik mij inderdaad wel aan me kind of enigST...

Jessica

"Jij hoeft niet na te denken over regeltjes als jij zit te typen. Dit gaat bij jouw automatisch. Bij mij dus niet."

Daar vergis je je dus in. Ik moet echt mijn zinnen nalezen en die regeltjes toepassen; iedereen vermoed ik. Waar ik het verschil hoor doe ik het idd automatisch goed, 'hij loopt' bijvoorbeeld. Maar, bij 'houd de dief' moet ik altijd even nadenken. Maar dat probeer ik wel te doen.

"heel kinderachtig mij loopt te verbeteren."

Kinderachtig is my middle name, ken je trouwens de term 'ad
hominem'?

100% mama:
"Wat ik wel behoorlijk vervelend vind (gaat dus niet over deze topic hihi) dat je verbeterd wordt."

Ik word ook regelmatig verbeterd. Leer ik misschien weer wat van. Is mijn tijd hier niet helemaal verspild

Belangrijk?

Iemand zegt:"Ik kan me niet voorstellen dat universitair geschoolde mensen veelvuldig dezelfde spelfouten maken, maar ik kom dat toch regelmatig tegen."

Ik ben universitair geschoold en goed in spelling. Maar ook bij universitair geschoolde mensen e/o spellingkanjers maken weleens slordigheidsfoutjes. Tuurlijk ken ik de regels. En toch slipt er weleens een foutje door heen. That's life. In mijn werk let ik er wat meer op maar dit is mijn vrije tijd. Er zijn grotere problemen in de wereld.

Ik ben ook moeder van een slim maar zeer dyslectisch kind. Wat hier door niet-dyslectici wordt gezegd raakt kant nog wal. Mijn dyslectische kanjer van 12 jaar, met een IQ van 145+, groep 8 schrijft de 'S' nog vaak andersom en moet iedere keer nadenken welke letter je eerst schrijft bij 'ei', schrijft kikker nog steeds als 'kiker' en kan de tafels wel uitrekenen maar niet opdreunen en kan niet onthouden hoeveel maanden er in een jaar zitten (sinds 2 jaar kan hij de maanden wel opdreunen en zo komt hij er wel).

als en dan

kijk dat is altijd een leuke want volgens het groene boekje mag allebei! Taalpuristen proberen "dan" er door te drukken. Dus mijn hele universitaire scriptie heb ik bewust "als" gebruikt tot wanhoop van mijn begeleider. En ik bleef haar maar de kopie van het groene boekje toesturen. De co-begeleider had het na 1 kopietje geaccepteerd, mits ik het wel consequent deed.

houd(t) de dief

Helaas Hombre

Zowel 'Houd de dief' als 'Houdt de dief mag'. Hangt er vanaf tegen wie je het hebt.

Janneke, houd (jij) de dief tegen!

of

Koningin Maxima, houdt (U) de dief tegen!

Ik zou dus niet te snel zeggen dat het 'onwil' is om de regels toe te passen. De regels zijn soms gewoon heel ingewikkeld!

hombre

Je maakt je echt belachelijk want het is duidelijk dat je er niets van weet. Mijn kind heeft anderhalf jaar lang een keer in de week regeltjes geleerd en daar was jouw 'loopregel' niet eens bij! Kun je nu bedenken dat mijn zoon ontelbaar veel regeltjes in zijn hoofd heeft zitten? Nou die komen er niet uit hoor. Kost veel te veel tijd.

Denk aan regels over stomme klanken, over lange klanken, over korte klanken, over korte klanken bij woorden zonder klemtoon, over de s/z over de f/v en dat is zo maar een korte samenvatting. Ik heb het dan nog niet eens over de spelling van woorden waar geen regel voor is, dat zijn de zogenaamde 'weetwoorden'. Hoeveel tijd kost het jou om te bedenken of je een woord met een ij of ei schrijft? Met een au of ou?

Verdiep je eens serieus is dyslexie of houd daar je mond over!