Ik ben de receptioniste in huis

Doe ik ook weleens, de telefoon laten rinkelen en de deurbel negeren.
Iedereen heeft zijn eigen telefoon en sociale media en als er bezoekers komen dan wordt dat op de eigen media wel gemeld. Uitzonderingen daargelaten.
Laten ze zelf een klasgenoot voor de deur staan.
En soms beheer ik hier nog de contacten. Als dochter, met wie het even weer niet zo goed gaat, geen mensen kan ontvangen, dan neem ik onverwachte bezoekers aan en leg het ze even uit.
Aan de deur komen hier af en toe jehova's en postbezorgers voor de buren. De rest text voor ze komen. En dan let je even op de bel.
Soms staat er iemand voor de deur en die txt dan even dat ze voor de deur staan naar de betrokkene. Die dan opstaat en de deur opendoet.
Moderne tijd heeft ook voordelen.

als je doet wat je deed

dan krijg je wat je kreeg.
dus ja, zolang jij toch rent verandert er niets.
en waarom zou je altijd moeten rennen? als het belangrijk is spreken ze het antwoordapparaat wel in. En als er iemand aanbelt en je doet niet open, wat kan er dan gebeuren?
gr Angela
ps je zou even kunnen bijhouden voor jezelf, gedurende een paar weken voor wie je de telefoon opnam/deur open deed. Dan heb je wat concrete voorbeelden waardoor iemand van de kinderen bijvoorbeeld denkt: oeps ja, als mijn moeder niet meer open zou doen dan zou inderdaad de buurjongen niet meer aanbellen om te spelen . . .dat soort dingen.

lol Kaaskopje

'Als de telefoon gaat ben ik de enige die naar de telefoon rent en hem opneemt'.
'Bij ons gaat het vaak om een kat die naar buiten of naar binnen wil.'

LOL, ik zie nu een kat die met zijn mobieltje belt om te zeggen dat hij eraan komt ...

Je doet het toch zelf?

Ik denk dat je kinderen, die waarschijnlijk een eigen telefoon hebben, de huistelefoon als helemaal niet van hun beschouwen. Als er gebeld wordt is het toch voor jou of je man, dus daarom nemen ze hem niet op.
Als jij op zolder zit en er wordt gebeld, dan laat je hem gewoon rinkelen en riskeer je geen gebroken been door haastig van de trap te denderen. Of vergaat de wereld als je de telefoon niet opneemt?

Hetzelfde met de deurbel. Als ik op twee hoog de was aan het doen ben en de kinderen zitten beneden en de bel gaat, kijk ik even uit het raam. Is het een kind dat wil buitenspelen en mijn kinderen doen niet open: pech. Is het een pakjesbezorger, dan doe ik het raam open en zeg dat er iemand naar de deur komt en roep ik een kind.
Is het een ondefinieerbaar persoon, dan zal het wel weer iemand zijn van een goed doel, vorige week ZES!!!!!!!!!, dan hebben ze pech en ga ik verder met de was.

Je creëert je eigen ergernis, jij bent degene die hem ook kan opheffen.

Wel herkenbaar

Heb met nummerherkenning wel een voordeel, roep bij sommige bekende nummers degene die moet opnemen. Mogen ze snel hollen of terugbellen. Ook als er mensen bellen voor mijn man op een moment dat ze kunnen weten dat hij niet thuis isvneem ik op ludieke wijze de telefoon op.
Zeg ik enthousiast:" Met de secretaresse van J. K. Kan ik uw boodschap aannemen?" Dat leert die types wel om te bellen op momenten dat man thuis is.

Thomas

Dat zou ik dan toch maar checken. VZIW mag er maar één collecte per week aanbellen.

Maar Thomas

"Als er gebeld wordt is het toch voor jou of je man, dus daarom nemen ze hem niet op'" Dus als het toch niet voor hen is hoeven ze de telefoon niet op te nemen? Ow werkt het zo, dat wist ik niet. Ga ik vanaf nu ook hun was niet meer doen, hun eten niet meer koken enz.

Telefoon

De huistelefoon wordt hier ook nauwelijks opgenomen. Mijn kinderen gebruiken hun mobiel voor hun eigen communicatie dus er is geen enkel eigen belang bij het opnemen van de telefoon. En ze zijn er ook lastig toe te bewegen. Ik ben zelf vaak niet thuis & zij zeggen dan dat ze het niet gehoord hebben. Wat ik weer niet geloof maar wat doe je er aan. Overigens geef ik zelf ook steeds vaker mijn mobiele nummer aan vrienden en echt belangrijke instanties als mijn primaire contact nummer dus de telefoontjes op de huistelefoon worden ook steeds minder interessant. Niettegenstaande zou ik het prettig vinden als hij vaker zou worden opgenomen.

De voordeur is hier niet zo'n probleem. Dan doen ze eigenlijk wel altijd open. Bezoek is vooral postbode en pakketbezorgers (en ze zijn nog wel zo netjes dat ze dan open doen) of buren of vrienden. En de laatste twee soorten lopen gewoon om als er niet wordt opengedaan. Heel af en toe eens een Getuige of iemand die verdwaald is of zo. Verder weinig aanloop.

Jamie

Ik heb vorige week de deur opengedaan voor het KWF, het Rode Kruis of Unicef of zoiets, de sponsorloop van een basisschool, Telfort voor glasvezel, een energiebedrijf en Jehova's getuigen. Zes in totaal.
Tegen iedereen heb ik gezegd dat ik geen belangstelling had, behalve de twee meisjes van de basisschool, die krijgen wat van me. En tegen de Jehova's getuigen heb ik gezegd dat ik ervan overtuigd ben dat God niet bestaat en toen gingen ze ook snel weg. Dus ik was t wel een beetje zat.

Simpel

Wij hebben geen vaste lijn, scheelt blijkbaar een hoop ergernis.
Qua deurbel ben ik ook een uit-t-raam-hanger, werkt prima.

meerdere toestellen

Dit probleem heb ik gelukkig niet. Wat wij wel hebben is ee telefoon op elke verdieping.Die gaan dus allemaal tegelijk,maar het betekent wel dat je geen trap af hoeft te rennen. Dus dat zou de ergernis ook kunnen verminderen.

Groeten,

Temet

Ja hoor

Ik ben de receptioniste, kokkin, wasvrouw, chauffeur, vuilnisman, etc.

toenemend egoisme

Ik herken het ook wel hoor, alleen niet zo erg als bij jou. Als ik op zolder ben en de telefoon gaat (alleen beneden en 1e etage) of de deurbel gaat, dan roep ik en neemt er meestal toch wel eentje op. Maar zonder mijn geroep vermoedelijk niet (ook al zouden ze zich kunnen realiseren dat als zij beneden zijn en ik niet en de deurbel gaat, dat het gewoon handiger is als zij meteen opstaan).

Ik zie het toch wel een beetje als - toenemend - egoisme. Ze weten/denken dat het niet voor henzelf is, dus boeien, en laten het gewoon, redelijk lui als ze ook nog zijn. Ik weet niet of het des pubers is of dat "men" in het algemeen wat meer op zichzelf gericht is (dan vroeger - ja, ik klink als een oma, realiseer ik me nu).

Ik probeer ze wel mee te geven dat je soms ook dingen voor een ander doet, ook al heb je er niet direct zelf baat bij, maar het blijft een puntje.

Suze

Meen je dat nou? Van dat toenemend egoïsme? Waar ligt dat dan aan? Ik herken dat helemaal niet. Ja de maatschappij verandert, maar dat gebeurt steeds. Dat is logisch. Deed jij als puber dan alles uit jezelf? En je broers/zussen/vrienden etc ook?

Ik zou gewoon lekker

die hele vaste lijn opheffen!

Wat betreft andere zaken zoals de was en zo: dat is toch heel iets anders? Maar ook daar kun je tegemoet koming vragen. Als is het maar het aanbrengen van het wasgoed en zelf vouwen en terugleggen.
haha...niet dat ik dat zelf doe. Als ik mijn zoon zou vragen zijn wasgoed te vouwen zou hij het ws zo de kast in mieteren.