Iemand wel eens Veilig Thuis gebeld voor een volwassene in de verdrukking? En hoe ging dat?
In het topic "hoe contact met moeder te verbeteren" zegt de TS dat ze bijna overweegt Veilig Thuis te bellen omdat haar vader haar moeder geheel in beslag neemt en het haar onmogelijk maakt zelf contacten met de buitenwereld te onderhouden zonder dat hij er bovenop zit.
En dat brengt mij op de vraag: stel dat zij Veilig Thuis zou bellen, wat gebeurt er dan? Veilig Thuis richt zich op de veiligheid van zowel kinderen als volwassenen, maar alles wat ik ooit over activiteiten van VT heb gehoord, had altijd betrekking op kinderen die (mogelijk) in de problemen zaten. En ik weet redelijk hoe het dan loopt: VT gaat onderzoek instellen en als het allemaal ernstig lijkt dan wordt de Raad voor de Kinderbescherming op enig moment betrokken en kan er een kinderbeschermingsmaatregel uitrollen.
Maar er zijn geen volwassenbeschermingsmaatregelen. Ja, een tijdelijk huisverbod in geval van huiselijk geweld, maar als er geen sprake is van fysiek geweld (zoals in het voorbeeld) en iemand doet een melding, wat gebeurt er dan? Ik stel mij zo voor dat VT dan een briefje stuurt ofzo, waarop moeder dan natuurlijk, gedicteerd door vader, gaat aangeven dat er niets aan de hand is - en daarmee houdt het dan denk ik wel een beetje op. Er is geen Raad voor de moederbescherming.
Heeft iemand ervaring met het betrekken van VT bij zorgen voor de situatie van een volwassene? Wat gebeurt er dan?
Ik denk persoonlijk ze daar qua ‘ingrijpen’ niet veel mee kunnen. Als ik kijk naar mijn eigen ervaringen in de gezinssituatie waar puberzoon de dwingeland en incidenteel ook de agressor was. Ze verwijzen sowieso naar hulpverlening en die kunnen met dit soort dynamiek ook echt niet uit de voeten. Die dwingendheid wordt vaak niet herkend en/of op waarde geschat. Als moeder gelooft dat ze haar man niet alleen kan laten, dan is dat ‘haar eigen verantwoordelijkheid’. Dan moet ze maar ‘gewoon’ grenzen stellen.
Het zal erg afhangen van de persoon die je te spreken krijgt of die iets weet van ‘coercive control’ (dat lijkt me in de richting van wat er speelt tussen die twee mensen) of je er iets wijzer van kunt worden. Het valt altijd te proberen.
Mijn vermoeden is dus ook dat ze feitelijk niks kunnen en waarschijnlijk ook niet zo gek veel doen, maar ik hoor graag van mensen die er ervaring mee hebben, want misschien ben ik wel te zwartgallig
Omnik schreef op 13-12-2023 om 17:21:
Ik denk persoonlijk ze daar qua ‘ingrijpen’ niet veel mee kunnen. Als ik kijk naar mijn eigen ervaringen in de gezinssituatie waar puberzoon de dwingeland en incidenteel ook de agressor was. Ze verwijzen sowieso naar hulpverlening en die kunnen met dit soort dynamiek ook echt niet uit de voeten. Die dwingendheid wordt vaak niet herkend en/of op waarde geschat. Als moeder gelooft dat ze haar man niet alleen kan laten, dan is dat ‘haar eigen verantwoordelijkheid’. Dan moet ze maar ‘gewoon’ grenzen stellen.
Het zal erg afhangen van de persoon die je te spreken krijgt of die iets weet van ‘coercive control’ (dat lijkt me in de richting van wat er speelt tussen die twee mensen) of je er iets wijzer van kunt worden. Het valt altijd te proberen.
Ja ik moest ook aan coercive control denken. Ik denk dat we de komende jaren daar veel meer over gaan horen. Nu is het bij hulpverleners wel bekend als het om sektes gaat bijvoorbeeld. Maar sommige relaties, zoals waar hierboven over wordt gesproken zijn een tweemans-sekte met dezelfde dynamiek. Bij sektes is men eerder op zijn qui vive vwb mindcontrol. Bij paren ziet men het toch als persoonlijke keuze. En men kan eigenlijk ook niets doen denk ik.
MRI schreef op 13-12-2023 om 23:16:
[..]
Ja ik moest ook aan coercive control denken. Ik denk dat we de komende jaren daar veel meer over gaan horen. Nu is het bij hulpverleners wel bekend als het om sektes gaat bijvoorbeeld. Maar sommige relaties, zoals waar hierboven over wordt gesproken zijn een tweemans-sekte met dezelfde dynamiek. Bij sektes is men eerder op zijn qui vive vwb mindcontrol. Bij paren ziet men het toch als persoonlijke keuze. En men kan eigenlijk ook niets doen denk ik.
Ik kende de term niet maar heb hem net gegoogeld. Helaas behoorlijk herkenbaar bij mijn ouders wat ik er tot nu toe zo over lees, dus ik lees nog even verder.... (bedankt voor de tip!)
troelahoep schreef op 13-12-2023 om 23:55:
[..]
Ik kende de term niet maar heb hem net gegoogeld. Helaas behoorlijk herkenbaar bij mijn ouders wat ik er tot nu toe zo over lees, dus ik lees nog even verder.... (bedankt voor de tip!)
ja ik googlede ook even en deze ben je ws al tegengekomen: https://verdwenenzelf.org/2020/01/02/coercive-control-emotioneel-en-psychisch-misbruik-strafbaar-stellen/
Misschien kun je daar wel een hulp- of steunvraag neerleggen?
De mensen waarover de melding is gedaan krijgen eerst een brief thuis over dat er een melding gedaan is vervolgens komen er mensen thuis die apart met man en apart met vrouw gaan praten. Ze geven hulpnummers en instanties waar vrouw terrecht zou kunnen. Ze bedenken een crisisscenerio met vrouw en met man om volgende situaties te voorkomen. Zo ging het bij mij een paar jaar terug.
Dank voor je uitleg. Zo te lezen was er bij jou sprake van een situatie waarin de betrokkenen wel bereid waren met VT in gesprek te gaan, en die gesprekken ook afzonderlijk te voeren. Ik vermoed dat het ook vaak gebeurt dat de deur voor VT letterlijk en figuurlijk gesloten blijft, en dan denk ik dat het daarmee dan wel ophoudt, want er zijn vziw verder geen middelen die VT kan inzetten als de betrokkenen het contact niet willen aangaan.
In een situatie zoals Troelahoep beschrijft kan je je ook nog voorstellen dat de VT-medewerker wel binnen mag komen en mag praten, maar geen kans krijgt om elke persoon apart te spreken. En volgens mij kan die VT-medewerker dan dus ook helemaal niks, behalve opschrijven wat hij/zij heeft gezien en gehoord.
Moederkareltje schreef op 14-12-2023 om 08:30:
De mensen waarover de melding is gedaan krijgen eerst een brief thuis over dat er een melding gedaan is vervolgens komen er mensen thuis die apart met man en apart met vrouw gaan praten. Ze geven hulpnummers en instanties waar vrouw terrecht zou kunnen. Ze bedenken een crisisscenerio met vrouw en met man om volgende situaties te voorkomen. Zo ging het bij mij een paar jaar terug.
En was dat ook bij emotioneel geweld? Een situatie zoals hierboven beschreven: geen lichamelijk geweld maar wel psychische onderdrukking?
Misschien niet nuttig, maar ik kwam net iets tegen over een zorgmelding doen bij het Zorgloket van een gemeente. Dat is misschien meer bedoeld voor alleenstaanden waar een omstander zich druk om maakt maar dat weet ik niet.
Er zijn nu wel steeds spotjes over huiselijk geweld, waar verwijzen die naar door? Niet naar VT toch?
Ik vrees wel dat net als bij verslaving, je iemand pas echt kan helpen als die persoon dat zelf ook wil. Maar dan moet die persoon natuurlijk wel de kans krijgen om dat kenbaar te maken, zolang onduidelijk is wat de consequenties zijn gaat iemand niet gauw toegeven dat het slecht gaat.
Het ging om schreeuwen, dreigementen en de deur blokkeren. Iemand heeft de politie gebeld en de politie kan veilig thuis dan inschakelen zoals gebeurd is als de inschatting is dat het geen incident is of er meer hulp nodig is. Bij topic lijkt het mij dat de vrouw zelf een probleem moet zien anders kunnen ze sowieso niks. Je kunt ze idd vrij makkelijk afwimpelen omdat iedereen wel veilig thuis kan bellen voor iedere poep of scheet.
Ik denk dat VT hier weinig mee doet. Volwassenen worden geacht hun eigen keuzes te maken, ook als ze dat nooit hebben geleerd en niet zelfredzaam zijn, omdat ze altijd klein zijn gehouden en/of onderdrukt zijn door hun partner.
Ik denk dat je je vader kunt zien als een soort 'sekteleider'. Zo lang jouw moeder gelooft dat hij het beste met hem voor heeft en niet weg wil, kun je weinig. Maar wel in contact blijven. Hoe dun het lijntje ook is, doorknippen kan altijd nog. Het zou fijn zijn als jouw moeder zou weten dat ze op je terug kan vallen als het nodig is. Maar de vraag is hoe je haar dat kan laten weten als alle contact gecontroleerd wordt door vader.
Hun huisarts bellen en je zorgen uiten over gecancelde zorgafspraken als vader niet mee kan, zou wel kunnen. Maar een huisarts heeft beroepsgeheim en zal niet snel informatie met jou delen. Dat kan en mag ook niet. De informatie kan hij/zij wel in het achterhoofd houden.
Ik ben blij dat je de term "dwangmatige controle" hebt gevonden en dat je het herkende in de beschrijving van je ouders. Het is belangrijk om je bewust te zijn van wat er gebeurt, zodat je er iets aan kunt doen. Ik heb ook de website bekeken die je deelde. Het is een goede bron van informatie over dwang. De site biedt ook hulp en ondersteuning voor slachtoffers. Je kunt ook hier kijken. Ik weet dat het moeilijk kan zijn om hulp te zoeken als je je in een situatie van dwang bevindt. Maar het is belangrijk om te weten dat je er niet alleen voor staat. Er zijn mensen die je kunnen helpen.
Lama schreef op 23-01-2024 om 13:29:
Ik ben blij dat je de term "dwangmatige controle" hebt gevonden en dat je het herkende in de beschrijving van je ouders. Het is belangrijk om je bewust te zijn van wat er gebeurt, zodat je er iets aan kunt doen. Ik heb ook de website bekeken die je deelde. Het is een goede bron van informatie over dwang. De site biedt ook hulp en ondersteuning voor slachtoffers. Je kunt ook hier kijken. Ik weet dat het moeilijk kan zijn om hulp te zoeken als je je in een situatie van dwang bevindt. Maar het is belangrijk om te weten dat je er niet alleen voor staat. Er zijn mensen die je kunnen helpen.
Dankjewel, maar je link komt op iets heel anders uit?