Gênante lijven

Nils

Ik hoop dat je het niet erg vindt als ik zeg dat ik niet meer weet over welk voorbeeld je het ook alweer hebt. Dat geheugen van mij ook... Wil je het alsjeblieft in een nieuwe reactie knippen/plakken?

Nils marije robin

Nils heeft haar vraag vandaag geplaatst. Zo lang geleden is dat dus niet. Het is volstrekt duidelijk dat sommigen de draad niet lezen en kennelijk alleen wat voor zich uit kakelen. Over individuele voorbeelden in plaats van het grote geheel, over zichzelf (mij lukt het wel) enzovoort. Ik denk ook niet dat verder iemand van de eigen schuld dikke bult club naar de uitzending die Anne J. opgeeft gaat luisteren, of de filmpjes die Marije doorgeeft gaat bekijken. Op Pluk53 na, dat moet gezegd, ik verwacht dat die wel gaat luisteren/kijken. Volgens mij hebben ze ook het Volkskrantartikel dat Robin doorgaf, niet bekeken. Ze weten namelijk alles al.
Nils, ik ben het met je eens, ook wat betreft die preventie, daarom heb ik niet gereageerd. Overigens denk ik wel dat het nog niet meevalt om zonder medisch ingrijpen van morbide obesitas af te komen, ook niet met strakke begeleiding. Maar ik weet daar te weinig van.
Nu ga ik de filmpjes van Marije bekijken, want op een Iphone lukte dat niet.

Kaaskopje

Het gaat om mijn berichtjes van 29 en 30 juli; daar kun je "mijn voorbeeld" terugvinden. Net zo echt als "jouw voorbeeld", we hebben allebei een obese vriendin. Maar ook als we uitgaan van de situatie waarin jouw vriendin verkeert, vind ik het contraproductief om op eigen verantwoordelijkheid en wilskracht te hameren. Het is volgens mij echt heel erg belangrijk om te voorkomen dat je / mensen obees word(en). Als het eenmaal zo ver is, wordt het heel moeilijk weer op gzond gewicht te komen, ook omdat je lijf zo van de kaart is. Dat vind jij toch ook wel? En dan is de volgende vraag: bestaat er een goede vorm van preventie? En in hoeverre mag je dan als overheid ingrijpen en de vrije markt / keuze? En wat als het om kinderen gaat? Om deze vragen gaat het volgens mij. Een oplossing waarvan we zeker weten dat ie niet werkt is hameren op eigen verantwoordelijkheid / wilskracht. Wat helpt wel? Of weten we er domweg nog te weinig van? Ik wel in ieder geval. In ieder geval te weinig om een ander te veroordelen. Volgens mij pretenderen Miriam en Puberma helemaal niet de oplossing te weten, juist niet. Maar als het ene "kamp" vindt dat de mantra van verantwoordeljkheid en wilskracht de (of deel van de) oplossing van het probleem is en het andere "kamp" vindt juist het tegenovergestelde dan zit je vast. En volgens mij zitten we al heeeel veel dagen vast. Jammer, want daardoor komen de echte mogelijke oplossingen, of voor jullie andere oplossing, nauwelijks aan bod.

Morbide obese

Een tante van mij is met zwaar overgewicht haar hele leven doorgekomen. Het commentaar was niet van de lucht. Als kind logeerde ik bij haar en haar gezin en als ik een rauw worteltje at kreeg zij alweer een opmerking dat ze dat ook eens zou moeten doen. Ik probeer me weleens voor te stellen wat dat betekent dat je je hele leven voortdurend ongevraagd commentaar krijgt. Het heeft bij haar in elk geval ook niet geholpen, hoewel ze nog een betrekkelijk hoge leeftijd heeft bereikt.

Oke, en nu even terug naar de basis

er is hier van alles geschreven en gezegd, verschillende meningen en uitgangspunten. Dat kan en wellicht worden we het nooit met elkaar eens (of sommigen met elkaar). Maar wat nu? Hoe willen we het en wat is haalbaar en logisch? Ik snap best argumenten van misleiding, verleiding enz. Die 'ik kies bewust' logo's kunnen van mij ook de prullenbak in. Maar wat dan? Wat dan in de schappen? Alle kant-en-klare producten mogen weg (wat zit er allemaal in? versus hoe breng je iets op smaak zodat de consument het lekker vindt én makkelijk). Fruit zit inmiddels ook in het verdomhoekje (fructose). Ja wel weer vita's en mina's, maar vooral doorhameren over suikers. Laat maar. Vlees, nou dat weten we wel. Weg ermee. Is het geen antibiotica die er inzit (nee dat wil ik ook niet), of een plofkip (wil ik ook niet), dan krijg je wel darmkanker van rood vlees. En nog even de vegetariers onder ons daar gelaten. Brood? No way! Koolhydraten moet je mijden. Wel liever volkoren, maar dan nog.... niet goed voor je. In het vervolg daarop ook aardappels, rijst en pasta's, zelfs de volkoren varianten. Doe maar low-carb, dus dat niet eten, wordt je dik, niet goed voor je. Frisdranken, koekjes, snoepjes, chips, spreekt voor zichzelf. Melk en melkproducten? Nee, we zijn geen kalfjes, niet goed voor ons. Kaas? Te zout en slecht vet. Eieren? Cholesterol. Wat blijft over: Groenten!! Maar pas op, geen bieten, peentjes (suiker), heel sporadisch bladgroenten (nitriet). Die moeder van dat groentesapjes jongetje had het blijkbaar nog niet zo slecht bedacht.
Ik weet het: ik chargeer heel erg nu. Maar ik vraag me werkelijk af wat jullie (sommigen) dan in gedachten hebben. Voor mij blijf er heel weinig over als ik alle adviezen in acht zou moeten nemen. Dus ik gebruik liever m'n gezonde verstand al is dat niet altijd even makkelijk en moet ik keuzes maken tussen lekker en gezond en afwisseling.
Bibi

Griezels

Heb de filmpjes van Marije bekeken. Gaan over de situatie in de VS. Daar is het proces een stuk verder gevorderd dan bij ons. Dus: veel meer veel te zware mensen. Veel meer troep in de schappen, vooral in armere wijken. Voor het eerst de gemiddelde te bereiken leeftijd gedaald, in plaats van gestegen. De gebruikelijke shots van ernstig obese mensen, dat wil zeggen dat ze zijn gefilmd zonder hun hoofd (merkwaardige gewoonte) met daaronder het commentaar. Loeidikke babies van nog maar zes maanden oud. En de waarschuwing: wij gaan hier allemaal last van krijgen. Niet omdat we allemaal te dik worden, maar omdat we allemaal de kosten van dit geheel gaan dragen en de gevolgen gaan ondervinden, vanaf het eerder overlijden van geliefde naasten tot en met oncomfortabel zitten in bus en trein omdat er iemand naast je zit die veel te zwaar is.
Sjonge jonge. Ik ga eens even bijkomen en dan ga ik nazoeken of dat klopt van die dikke babies, of dat het gechargeerd is.
Overigens de remedie volgens deze bron: ban op suiker, zoveel mogelijk rauw eten, veel vezels, 20 minuten wachten voordat je besluit of je inderdaad niet genoeg hebt gehad aan een maaltijd, stress vermijden enzovoort enzovoort. Combinatie van trucs om beter en handiger met je voedsel om te gaan en politieke statements gericht op ingrijpen.
Hm, ik ga eens verder zoeken.

Zelf

Het zou handig zijn als er 'social stories' zijn van mensen die zelf morbide obese het gelukt is om blijvend minder zwaar te zijn.

Anne j

Ik ken zo iemand. Niveau: ik pas niet meer in mijn veiligheidsgordel en ik kan nog maar 50 meter lopen. Het is pas gelukt toen er is geopereerd.....
Verder weet ik dat Weight Watchers methode bij sommigen heel succesvol is evenals koolhydraatarm eten. Maar dan hebben we het niet over de allerzwaarsten.

Hoe weet ik wat teveel is?

Als ik teveel eet kom ik aan, maar ik vind het een hele toer om te weten wat "teveel" is. Naar mijn lijf kan ik niet luisteren, die roept altijd "meer, meer, ja lekker!" En dat gaat dan om gezonde dingen, snoep en taart kan ik prima laten staan. Maar mag ik nu nog een volkorenboterham?
Zeker op dagen dat ik veel sport vind ik dat lastig. Eet ik te weinig komt de vrouw met de hamer langs, eet ik teveel dan word ik weer te dik. Dat laatste gaat bij mij ontzettend gemakkelijk. Ik kan wel kilocalorieën proberen tellen, maar hoeveel ik gebruik tijdens een flinke fietstoer kom ik maar niet achter. Mijn fietsmeter is het helemaal oneens met mijn sportapp, en geen van beide meters weten hoe de wind staat! En hoeveel kilocaloriën zitten er eigenlijk in mijn zelfgemaakte eten?

Ik kan alleen concluderen "hé dat was toch teveel" als ik weer ben aangekomen. En ging afvallen maar net zo eenvoudig als aankomen... Gelukkig heb ik nu (net) geen overgewicht maar ik vind het afzien, al dat geweeg en getel! Ik kan me goed voorstellen dat als je al niet lekker in je vel zit zo nauwkeurig met eten om te gaan niet ziet zitten!

Annej

Helaas was ik ook morbide obese, op een manier die ik al vaker heb uitgelegd (dik gedieet) en waar ik dan ook niet meer op in ga.

De houding van de buitenwereld is nog ongezonder dan de obesitas op zich. Ook hier heb ik al vaker over geschreven, maar zolang het nog steeds gebeurd kan ik het niet vaak genoeg herhalen. Zoals goedbedoelde worteltjes en komkommers, precies zoals je tante is overkomen. Neem je wat lekkers, dan is het "zou je dat wel doen", sla je eens over, dan hoor je "joh, eentje moet kunnen".

Dik is synoniem met vies, smerig, lui, lelijk, onfatsoenlijk, asociaal, geen wilskracht, geen ruggengraat, noem maar een negatieve eigenschap op en het hoort bij dikke mensen.

Toen ik dik was, zag men eerst alleen maar dat lijf. De eerste indruk was afkeer, walging.
Als ik op visite ging was het eerst vleeskeuring: is ze nog vetter geworden, wat steekt ze allemaal in haar mond op zo'n avond (iets eten, al was het één borrelnoot, was: "Zie je wel?" Iets laten staan was: "Ze zal zich thuis wel volstoppen").

Ik ben niet meer morbide obese. Nu sta ik aan de andere kant van de streep en hoor ik nog duidelijker hoe men over dikke mensen praat. Ik heb het me niet, zoals me vaak werd verweten, verbeeld, het is écht zo.

Al kleed je je nog zo leuk (wat een lieve duit kost), je bent en blijft die vieze, gulzige dikzak, maar wie een beetje tact heeft zal wel snel zeggen dat je wel érg leuke ogen hebt en een vrolijke uitstraling. Obese zijn is regelmatig geconfronteerd worden met een aflevering van "hoe dik is haar pens/reet vandaag". Achter je rug (maar goed verstaanbaar, want er zit geen vet in je oren) of recht in je gezicht.

Maar je blijft, hoe dan ook, vies, dik, het hele riedeltje.

Pas tientallen kilo's verder was ik weer een mens geworden voor velen en zien de mensen me weer staan. Terrasjes en feestjes zijn weer veilige plekken zonder blikken, bemoeienissen en opmerkingen.

Alleen zijn mijn kilo's dan wel verdwenen, mijn herinneringen zijn dat absoluut niet.

Schot hagel

Het RIVM houdt er een database op na met 500 (!) interventies in onze leefstijl, dat wil zeggen op het terrein van eten en bewegen. Van geen enkele (!!) van die 500 interventies is duidelijk of het werkt. Intussen wordt dit alles wel gewoon uitgevoerd. Alle interventies proberen ons te vertellen wat we moeten doen en laten of ze proberen ons of onze kinderen eetmomenten te verschaffen waarop wij verplicht fruit oid snacken.

Ik citeer: "Van de ruim 500 voedingsinterventies, 28 theoretisch goed onderbouwd
In de I-database staan in totaal 521 interventies op het gebied van gezonde voeding. Hiervan zijn 28 interventies 'theoretisch goed onderbouwd' en 23 interventies 'goed beschreven'. Nog geen van de interventies heeft het niveau 'bewezen effectief' of 'waarschijnlijk effectief' behaald. Kijk voor het actuele aanbod van voedingsinterventies in de Icoon: urlI-database."

Tot zover de gedragsbeïnvloeding door de overheid. Let wel, 28 van de 500 zijn theoretisch goed onderbouwd, dan is nog steeds niet duidelijk of het werkt. Aan de aanbodkant is het aanzienlijk minder druk rond het vijvertje. De zoutgehaltes in brood en groente in blik zijn verlaagd, in soepen en sauzen bijvoorbeeld niet. Het kies-bewust logo van de branche zelf sluit onvoldoende aan bij de richtlijn gezonde voeding. Ik wil potverdorie mijn belastinggeld terug als het op deze manier over de balk wordt gesmeten. Niet te filmen.

Ex-dikkerd

Wat afschuwelijk dat je zo behandeld bent! Ik voel het precies zo als ik met mijn vriendin op stap ben, je hebt niets verzonnen. Laatst zijn we samen gaan zwemmen en als ik iets bij haar uit de buurt was, hoorde ik andere mensen gemeen ommentaar geven. Waar ik wat van had moeten zeggen, maar ik was bang dat zij het dan ook zou horen. En ze is mooi, verzorgd, en belangrijker nog lief, zorgzaam en je kunt geweldig met haar lachen. Bovendien is ze supergetalenteerd in haar belangrijke werk en werkt ze ook nog eens keihard. Ik kan wel gillen als iemand haar lui noemt. Maar een dikke vrouw kan niet rijk, schoon, hardwerkend en verzorgd zijn, want dat brengt mensen te veel in de war. Ik zeg altijd tegen haar: denk Oprah! Haar kaliber vrouw en echt iemand om tegenop te kijken.

Klopt nils en ex-dikkerd

Dat is in en in triest! Hoe gaan we dat oplossen. Niet door deze discussie lijkt mij.ook niet-dikkerds worden getreiterd om wat voor reden dan ook. Dat is heel erg. Obesitas is en ziekte, psychisch en/of lichamelijk. Net als anorexia of een waterhoofd, of een paniekstoornis. We gunnen het niemand, we willen graag oplossingen, maar dat gebeurt niet door deze draad.
Gr bibi

Raak opgemerkt, bibi

Als obese voel je je al snel een oorzaak van de stijgende gezondheidskosten, een risicopost voor je werkgever (als je al werk op je niveau kan vinden). Enige nuance is vaak zoek als het onderwerp "obesitas" aan bod komt, en al gauw wordt er naar "schuld" gekeken (liefst "hun eigen schuld" natuurlijk, want het soort dunne mensen zal nooit zo diep zinken).

Ik ben niet meer obese, maar ik ben psychisch nog steeds heel erg dik. Het vet is uit mijn lijf, maar niet uit mijn hoofd. En daarvoor ben ik onder behandeling, maar ik merk steeds meer dat men daar geen hulp voor heeft, want wie ooit als paria is behandeld, kijkt nooit meer hetzelfde naar de mensen.

"Eet gewoon wat minder en laat eens een punt taart staan als je weet dat het slecht voor je is" is dan een heel mager antwoord op het hele obesitasvraagstuk, waarbij vaak meer aan de hand is dan alleen maar vreten, een stofwisselingsprobleem o.i.d.

En dat is ook te wijten aan de verwijtende (en soms nog erger) houding van anderen, inclusief wetenschappers, artsen en zelfs diëtisten.

Precies ex-dikkerd

En we helpen daar niets aan om de voedselindustrie de schuld te geven. Er is geen schuld, er is een ziekte. En niet-obees mensen mogen blij zijn: ze kunnen kiesen!!

Uh kiezen

Kiezen bedoel ik natuurlijk, niet kiesen.....

Ex-dikkerd

Wat stel je je op als slachtoffer. Ik geloof niet dat je het er niet aan hebt gegeten. Net als ikzelf, denk ik dat jij ook teveel hebt gegeten, structureel.
En dat verhaal van paria en uitschot vind ik ook zwaar overdreven. Ik weet dat veel mensen walgen van echt dikke mensen, maar zo extreem als jij het beschrijft zegt ook wel erg veel over jou.

Maar goed, fijn dat je hulp krijgt!

Liora

Bibi en liora

Ik denk dat ex-dikkerd op mijn posting reageerde...
En Liora, dat jij de behoefte voelt om iemand die zich hier eerlijk en kwetsbaar durft op te stellen neer te halen en haar geloofwaardigheid in twijfel te trekken, zegt vooral iets over jou vrees ik.

Inderdaad nils

De posting van liora bevalt mij ook niet. We gaan nu echt de weg kwijt raken.

Ex-dikkerd

Ik vind het erg dat je er nog zo mee zit. Ik vind het ook jammer dat je jezelf bent gaan typeren als 'paria'. Ook al weet ik dat er vooroordelen zijn over te dikke mensen, dan betekent dat nog niet meteen dat je als dikkerd een paria bent.
Ik weet dat je een enorme strijd hebt moeten voeren met jezelf om van je overgewicht af te raken en daar mag je ápetrots op zijn. Je zegt dat je in je denken nog steeds dik bent, maar is dat beeld dan helemaal niet met je mee afgeslankt? Je weet dat je kleren kleiner zijn, je weet hoe je er op een foto uitziet, waar gaat het mis?

Ik ben er klaar mee.

Ik heb geen zin meer om mijn ervaringen hier te delen met mensen die het nodig vinden, ook in andere onderwerpen en rubrieken, anderen af te snauwen en te bepalen hoe en wanneer mensen zouden moeten reageren.

Veel plezier met de verdere discussie.

En weer slachtoffer

Ik denk dat je jezelf geen plezier doet door maar te blijven volhouden dat je zelf geen aandeel hebt gehad in het dik worden.

Ik zie dat bij meer zeer obese mensen en die lopen het grootste risico om weer aan te komen omdat ze nul inzicht hebben in hun eigen gedrag en geen verantwoordelijkheid nemen.

Ik doe je dus een plezier maar daar laat ik het verder bij.

Liora

Intussen

Lees ik dat in de VS de gewichtstoename vanaf 2000 niet meer toeneemt. Ze hebben daar het maximum bereikt, kennelijk.
De mijnheer in de filmpjes van Marije zegt: alle suiker eruit. Iemand?

Ex-dikkerd

Goed dat je jouw ervaring hebt willen delen en je hebt groot gelijk dat je je niet laat schofferen. Nogmaals, ik weet dat het paria-gevoel niet in jouw brein is ontstaan, maar een gevolg is van vernederende reacties van mensen toen je nog zo dik was. Als je zelfbeeld jarenlang zo is neergehaald, kost het moeite en tijd om het weer op te krikken. Natuurlijk kan je door de dor jou beschreven manier obees worden en ik vind de manier waarop jouw geloofwaardigheid in twijfel wordt getrokken lomp. Heel veel sterkte, zorg goed voor jezelf en neem de tijd om te helen.

Nils

Ik ben ervaringsdeskundige en geloof me: je moet heel veel eten om morbide obees te worden. Natuurlijk zijn er factoren die tegen je werken zoals veel streng diëten, medicijnen. Maar als de oorzaak niet ligt in teveel eten, krijg je geen gb.
Erkennen wat je eigen aandeel is geweest, is de sleutel naar een blijvende gedragsverandering.

Mijn bedoelingen zijn goed.

Liora

Jaja, goede bedoelingen o.t.

Die zijn net zo invoelend als ' voor je bestwil'.
Je voelt je met zulke opmerkingen bepaald niet serieus genomen.

Liora

Ex-dikkerd is net zo goed ervaringsdeskundige. Je vindt het op een of andere manier heel lastig te verteren dat haar ervaringen anders zijn dan de jouwe zijn. Ik vind het vervelend om te zeggen, maar het probleem ligt in/bij jou.

Makkelijk

om te zeggen dat je iemand niet gelooft. Ex-dikkerd, blijf staan op de plek die je verdiend, ook al krijg je een goedbedoelde sneer naar je hoofd, als mens en als ervaringsdeskundige. Ook jouw ervaringen moeten worden verteld, zodat mensen snappen dat het niet zo eenvoudig ligt en dat ieders ervaring anders is.

Eigen schuld

Tja, dat is hier wel de discussie, of het je eigen schuld is. Echter, de eigen schuld aanhangers, hebben gewoon geen gelijk. Uit al het materiaal blijkt dat het te maken heeft met voedingsomstandigheden waardoor voor een groeiende groep mensen het biochemische mechanisme waardoor je stopt als je genoeg hebt niet meer werkt. Wereldwijd. Dat kun je mensen toch moeilijk persoonlijk aanwrijven. Ook uit de filmpjes van Marije komen de momenten waarop dat verkeerd is gegaan. Het advies om minder vet te eten, waardoor er meer koolhydraten gegeten worden die rechtstreeks zorgen, via insuline, aan vetopslag. De veel zoetere suikers die in ons voedsel terechtkomen door de veel goedkopere maisstroop. Het toevoegen aan suiker aan bewerkte voedingsmiddelen. De beschikbaarheid van goedkoop bewerkt voedsel in steeds grotere hoeveelheden. Pas als je je dat realiseert kun je mogelijk persoonlijk de verantwoordelijkheid nemen voor een andere manier van jezelf voeden. Als je al niet obees bent. Het terugkrijgen van dat volzitmechanisme is nog maar helemaal de vraag. Mensen die obees zijn blijven in hun hoofd waarschijnlijk hun hele leven dik, dwz. moeten hun hele leven zichzelf tegen een hongergevoel in blijven beheersen. Het is niet handig om je dat persoonlijk aan te trekken, wat een wereldwijd probleem is. Als je je het persoonlijk blijft aantrekken mis je de point.
Je kunt je beter informeren over de kennis die er nu is en begrijpen wat er mis gegaan is.
En dat het ook nuttig is om wetenschap en dokters te blijven bevragen.
In het kader van onze gezondheid hebben we ook gewoon foute adviezen gehad.