'Goed bedoeld is nog niet goed gedaan'
'Het is goed bedoeld hoor, maar....' Dat hoor/zeg je nogal eens in het dagelijks leven. Je zou haast wensen dat je iets eens stevig slecht bedoeld zou mogen doen, dan was dat tenminste helder. Hoe ga je om met goedbedoelde gestes die de plank misslaan. Ben je impulsief openhartig, probeer je wijs 'de gedachte erachter' te waarderen en houd je je mond, of heb je een andere originele en werkbare handelwijze.
De weg naar de hel is geplaveid moet goede intenties zeg ik altijd.
Ik neem er in mijn werk geen genoegen mee met in mijn achterhoofd al die goedbedoelende mensen rondom de toeslagen affaire. Ik zeg dat ook. Leuk goed bedoeld of mijn best gedaan maar het gaat gewoon niet goed. Prive ligt het er echt aan......soms lijkt iets goed bedoeld maar is het ter meerdere eer en glorie van die persoon zelf. Was het echt om mij te helpen of iets dan kan ik het wel waarderen. Bij sommige mensen kan ik wel denken: ach ze weten niet beter. Vaak voel je dst wel aan. Dus erg situatie en persoons afhankelijk voor mij
guera schreef op 04-08-2021 om 10:55:
....soms lijkt iets goed bedoeld maar is het ter meerdere eer en glorie van die persoon zelf. Was het echt om mij te helpen of iets dan kan ik het wel waarderen.
Pfoe, dat is toch best een lastige. Je doet zelden iets uitsluitend om een ander te helpen, vrees ik - het goede gevoel dat je zelf krijgt, speelt ook een rol. 'Meerdere eer en glorie' is wel een zwaar etiket, maar een beetje waardering vindt iedereen fijn toch? Ik moet even denken aan de 'glutenmoeder' van Brigitte Kaandorp die met zeven ingeplakte fotoalbums komt aansjouwen bij haar volwassen kind: kijk, allemaal voor jou ingeplakt, voor jou... Diepe zucht...
lange tenen
Wie die iets goeds wilt doen, maar iets wat beledigd overkomt door te roepen ‘ het is goed bedoeld hoor’, heeft m.i. last van lange tenen. Niet vanwege de ongevraagde actie maar vanwege het woordje ‘hoor’.
Degene heeft niet altijd de intentie om zichzelf op de borst te kunnen kloppen, vaak daadwerkelijk echt goed bedoeld in de hoop een ander een plezier te doen, alleen dat woordje ‘hoor’, doet alles de das om.
Wilgenkatje- schreef op 04-08-2021 om 11:17:
[..]
Pfoe, dat is toch best een lastige. Je doet zelden iets uitsluitend om een ander te helpen, vrees ik - het goede gevoel dat je zelf krijgt, speelt ook een rol. 'Meerdere eer en glorie' is wel een zwaar etiket, maar een beetje waardering vindt iedereen fijn toch?
Ja, maar als je echt waardering wil, moet je onderzoek doen. Doe je geen onderzoek, maar kom je keer op keer aanzetten met dingen die de ontvanger helemaal niet leuk vindt of gebruikt (bijvoorbeeld), dan heb je geen recht om beledigd te zijn. En dan houd ik ook meestal mijn mond niet, maar dan zeg ik dat ik dat soort dingen nooit gebruik.
Bij mensen die een bescheiden eenmalige gift of actie doen, zeg ik beleefd dank je wel.
Bij de eerstbedoelde personen (gelukkig ken ik er maar twee) draait het helemaal niet om de ontvanger. Ik vond uiteindelijk ook niet dat ik dat als goedbedoeld hoefde te beschouwen.
ik merk dat ik dat soms wel móet zeggen, als ik ergens kritiek op geef. Want soms kunnen mensen echt niks hebben en dan heb je al snel gezeur. Mensen voelen zich snel aangevallen. Dus om aan te geven dat ik het écht goed bedoel zeg ik dat er maar bij om moeilijk gedoe te voorkomen.
Kun je een voorbeeld geven?
Niet hetzelfde, wel ook iets uit deze categorie: ik mailde een collega terug dat haar mail op mij agressief overkwam. Haar antwoord was dat zij gestrest was en dat ze tegen iedereen zo fel van leer trekt. Oh, dan is het niet erg... 
skik schreef op 05-08-2021 om 11:17:
Niet hetzelfde, wel ook iets uit deze categorie: ik mailde een collega terug dat haar mail op mij agressief overkwam. Haar antwoord was dat zij gestrest was en dat ze tegen iedereen zo fel van leer trekt. Oh, dan is het niet erg...
oh maar dat zou ik ook kunnen zien als een bekentenis. Maar goed, een 'het spijt me' erbij zou wel helpen ja