Genieten van zelfspot (in columns)
Haha, ik lees net een colum in een oude Vrouw (dat blaadje bij de Telegraaaf). Heerlijk. Colum van Bert Dijkstra "Blunderpraat" waar hij over zijn eigen blunders verhaalt.
Geweldig, wat kan ik daarvan genieten.
En zoals hij schrijft: dat hij juist zijn blunders vertelt uit dwarsigheid tegen al die mensen die aan alles wat ze doen bespottelijk veel importantie toekennen.
Ik moest er erg om lachen, ben ook zo'n type die vertelt wat ik nou weer voor doms heb gedaan, of zeg dat anderen vast dachten "wat een losers waren dat" (over mezelf en anderen in dit geval).
Mijn man vindt dat vreselijk, dus ik herken die opmerking van Bert Dijkstra ook.
De colums van Daphne Deckers en Sandra Schuurhof vind ik daarom ook vaak leuk.
Kunnen jullie daar ook zo van genieten en vertellen jullie ook gewoon je blunders aan anderen?
jawel
ook wij zijn af en toe enorme stumperds en kunnen heerlijk om onszelf en elkaar lachen.
Zo was mijn man laatst met de bus op stap. Was druk, dus hij moest staan. Fijn dat ze van die stangen hebben met uitstulpingen waar je je wat makkelijker aan vast kunt houden!
Bij elke halte werd er gestopt, terwijl er niemand uitstapte. Man begon zich te ergeren, welke idioot drukt nou steeds op dat knopje en doet vervolgens niets? Hij kijkt het nog een paar haltes aan en dan begint er iets te dagen... zou ik??? Nee toch! Ja dus, die uitstulping was dus de stopknop!
Je begrijpt wellicht dat hij niet zo heel vaak met de bus gaat? Ik lag weer in een stuip toen hij me dat vertelde 
Ja hoor,
ben dól op zelfspot, alleen jammer dat sommige mensen je dan meteen betichten van een minderwaardigheidscomplex....
Ik kan nog geen grap maken over de tulband die over mijn broek hangt (het stadium 'muffintop' ben ik namelijk allang voorbij) of er wordt wel door iemand gezegd dat ik mezelf niet naar beneden moet halen.
Fenix78, naar beneden halen
Fenix78, misschien vinden die mensen het jammer dat je het gras voor hun voeten heb weggemaaid, ze verheugenden zich net in je naar beneden te halen, doe je het zelf al!
herkenbaar
Het moet natuurlijk wel gewaardeerd worden, anders heb je er zo weinig aan. Soms probeer ik het wel, maar krijg dan meelevende tips oid, mijn zin is dan voorbij!
ja leuk
Ik kan daar ook van genieten, het brengt dingen een beetje in perspectief.
Ik vind de eerlijkheid van kinderen ook heel bevrijdend. Ik deed vanmorgen een zwarte rok aan, zegt mijn 3-jarige dochter: like a whale! you beautiful. (net een walvis, wat ben je mooi). Ik kwam niet meer bij!
En ik merk wel dat dat nederlandse zelfspot/sarcasme vaak in het buitenland niet overkomt, en ik mis het heel erg!
MoederMop
kan mijn ega in ieder geval nooit meer zeggen dat ik niet aan tuinieren doe!
*proest* dc
Wat een heerlijk compliment!
Ja en nee
Soms kunnen mensen juist ook weer erg prat gaan op hoe onhandig ze nou toch weer zijn. Kijk ons eens ontzettend blunderig en grappig zijn. Meestal kan ik er wel om lachen maar bij sommige mensen denk ik weleens poeh poeh. Als je ff oplet en nadenkt. Maar misschien ben ik streng hahaha. Het hangt echt vd situatie af en hoe het verteld wordt.
Soms wel, soms niet
Onderdoelde zelfspot is leuk, als het er maar niet zo dik bovenop ligt dat het eigenlijk verkapte ijdelheid is. Kijk mij eens een lekker gek mens zijn, dat idee.
skik
Verkapte ijdelheid
Oh ja Skik, echt erg. Van die vrouwen (altijd vrouwen) die net iets te vaak en te hard roepen "Ik ben zóóóó'n muts als het om kaartlezen gaat! Heb echt totaal geen oriëntatievermogen, haha".
ik kan daar erg om lachen. Een soort herkenbaarheid. In tegenstelling wat wordt gedacht vertel ik zoiets absoluut niet om verkapte ijdelheid ten toon te spreiden trouwens.
Meer het delen van een in mijn ogen grappig moment, net zoals DC echt niet grappig wil zijn over haar figuur maar wil delen wat haar dochter haar zei en wat haar aan het lachen maakte.
Als de ander een ander gevoel voor humor heeft is dat prima; ik zou die persoon in zijn of haar waarde laten, evenals ik hoop dat een ander dat bij mij doet. Zo hoor ik ook wel eens mensen lachen om iets waarom ik zelf mijn mondhoeken nog niet optrek. Smaken verschillen nu eenmaal.
dat kaartlezen he
Ik heb geen richtingsgevoel, dus kaartlezen heb ik juist heel snel heel goed geleerd!
Heerlijk om te lezen dat het bij andere ook mis gaat!
Ik kan er ook zo van genieten als ik zie dat het bij andere gezinnen ook niet altijd van een leien dakje gaat.
Er is een blog dat ik volg op een website, en die vrouw- ze is zwanger- neemt zich voor om zowel een hippe moeder te worden en aantrekkelijke partner.
Uiteindelijk komt het erop neer dat ze savonds ook in haar joggingbroek op de bank hangt.
Lees maar:http://www.energiek.nl/lekker-in-je-vel/mamas/supermom|
Hier kan ik me helemaal bij aansluiten!
ik houd juist erg van zelfspot
Ben er zelf ook niet vies van. Zoals laatst toen ik in de DA drogist stond tegenover een keurige mevrouw in zwart rokschort bij de make-up en ik niet meer op de naam kon komen van de natrium-bi-carbonaat die ik daar altijd koop. Ik kreeg het er warm van, kwam ook net van de fiets, heel gehaast. Dus mijn neus begon te lopen, ik veeg er langs met mijn mouw terwijl ik op hetzelfde moment wanhopig probeer uit te leggen dat ik dat witte poeder moet hebben wat ze altijd achter de toonbank voor me afwegen....
Sis
Maar da's toch geen zelfspot, da's gewoon grappig!
skik
dat is het punt vaak Skik
Zodra je zoiets verteld denken mensen, zoals gezegd hierboven, dat je probeert grappig te zijn of opschept over onhandigheid.
Daardoor blijven dit soort geweldige uitglijders als van Sis onder het tafelkleed verborgen, zonde!
Brigitte Kaandorp
Daarom kan ik vaak zo lachen om de one-"woman" shows van Brigitte Kaandorp. Het is een en al zelfspot met talrijke voorbeelden, waarin ik mijzelf herken!
Monique
Ik ga uit van het principe dat een cabaretier leuke verhalen vertelt maar dat 90% verzonnen is, flink aangedikt of van een ander.
Niet dat het dat minder leuk maakt maar denken dat iemand dat allemaal zelf zo heeft meegemaakt vind ik wat naïef.
Verder ben ik het wel eens met hierboven; iemand die veel met zichzelf spot wordt niet meer serieus genomen. Het wordt vaak overdreven gevonden, opscheppen over je eigen domheid (kijk mij als vrouw eens slecht kunnen kaartlezen etc). Ik ben er niet weg van.
Dosis
Een bepaalde dosis zelfspot vind ik heel gezond. Mensen die zichzelf veel te serieus nemen zijn vaak inlfexibele zuurpruimen. Maar soms wordt zelfspot gebruikt als humblebrag. Hard roepen hoe klunzig je wel niet bent terwijl je best weet dat het je best goed af gaat om daar mee eigenlijk naar complimentjes te vissen.
skik
skik
Precies, zoiets bedoel ik inderdaad. Je moet wel oppassen dat je niet in dat grensgebied komt!
Ik struikel
Ik struikel vaak.
Dat heeft 1 belangrijke oorzaak: een medische, dwz, ik slik medicatie dat iets doet in mijn lijf waardoor dat gebeurt.
Verder loop ik vaak in gedachten en heb ik weinig oog voor detail.
Zelfs mijn ex zei altijd dat ik expres struikelde, dat ik dat deed om aandacht te trekken, om leuk te zijn en de lachers op mijn hand te krijgen.
Denk je nou echt dat ik met een dienblad expres over een stoel zou struikelen....denk je niet dat ik iets leukers kon verzinnen?
Maar mijn reactie op dat soort dingen is dat ik lach en dat ik dan zeg: altijd hetzelfde liedje, of: dat leer ik nooit.
Niemand die weet hoe het in werkelijkheid zit, maar ik krijg toch de blikken en het commentaar.
Barveaux, cabaratiër
Natuurlijk verzint een cabaratier de boel bij elkaar, zo naïef ben ik niet. Iereen weet dat een cabaratidr de boel flink aandikt. Maar het feit dàt je jezelf daarin herkent, dat valt óók onder zelfspot. Dat is ook de bedoeling van zo'n show, dat slaat dan in als een bom. Dat kan je ook zien bij André van Duin, hij bedenkt ook allerlei typetjes. En waarom vind je die zo grappig? Omdat je ze allemaal kan herkennen (ondanks dat hij ze zo uitvergroot).
Dat mensen bijvoorbeeld zich onhandig noemen terwijl ze erg handig zijn komt overdreven over, maar ik vermoed dat dit te maken heeft met onzekerheid. "Ik zal maar zeggen dat ik onhandig ben, want als ik toch aan het stuntelen ben heb ik mijzelf al ingedekt!" En ze vinden het natuurlijk fijn als er dan wordt gezegd: "Maar je bent helemaal niet onhandig!"