Gênante lijven

Je hoeft het niet te begrijpen

Je kunt accepteren dat het zo is zonder te begrijpen waarom. Dat geldt voor accepteren waarom niet iedereen in staat is om zich aan een marge van 3 kilo gewichtsverschil te houden, maar net zo goed waarom iemand niet in staat is om te stoppen met roken in de beschreven situaties.

Maar accepteren dat zij zelf niet in staat zijn, is niet accepteren dat er dus ook helemaal niks aan gedaan kan worden.

En daar gaat het de hele tijd om in dit draadje.

Mensen die blijven hangen in "als het moet, dan lukt het altijd" en iedereen is in staat om zichzelf in de hand te houden.

Maar er zijn ook mensen die zich juist afvragen waarom het dan niet lukt. Zich afvragen of het wel haalbaar is om het een individuele strijd te laten zijn. Of de algemene spelregels niet uitlokken tot in de fout gaan.

Fred

Je moet beslist een kliniekje beginnen. Je spreekt tegen iedere roker het magische zinnetje. Al die rokers bevrijd van hun verslaving en jij loopt binnen.
Echt, de kwakzalversoplossingen vliegen je af en toe om de oren in dit draadje, alles met de allure van homeopathie.

Homeopathie?

Kwakzalvers? Ja dat draagt bij aan de discussie. ..

Mlavell, ot

Wij kennen elkaar niet persoonlijk, maar in de postings in de loop der jaren laat je wel het een en ander van jezelf zien. Maar het is "not done" om daar in een discussie gebruik van te maken. Ik had niet over het roken moeten beginnen, excuus.
De overige zaken (dietplate, koolhydraatarm-als-werkende-mogelijkheid-om-je-gewicht-te-controleren) vond en vind ik nuttig om in te brengen. Je kunt wel academisch over een.onderwerp discussieren, maar het zijn toch de persoonlijke ervaringen die er kleur aan.geven. Als jij keihard beweert dat "niets" helpt, en alles onbewezen is, dan vind ik het wel.nuttig om je oude uitspraken en.postings daar tegenover te plaatsen.

Knop die om gaat.

"Je moet beslist een kliniekje beginnen. Je spreekt tegen iedere roker het magische zinnetje."

Je snap het argument niet. Er is geen medicijn of magische behandeling nodig.

Het is gewoon een knop die om gaat.

Fred

Het probleem is: sommige mensen hebben geen knop.

Groeten,

Temet

En dat brengt mij toch bij de vraag, temet,

Hoe kan dat? Uit de eerste aflevering van Focus, de tweede heb ik nog niet gezien, begrijp ik dat mensen een verschil in hongerbeleving hebben, dus de een zal sneller de kast opentrekken dan de ander, maar daarmee is de een niet dús vatbaarder voor een vorm van verslaving lijkt mij. Dus iemand die wél een verslaving heeft ontwikkeld... kan het niet zo zijn dat die verslaving zich net zo makkelijk op een ander gebied had kunnen openbaren? Dus dat wat in het eten zit of de behoefte aan eten niet het probleem is maar de oorzaak van de behoefte aan eten? Als die oorzaak er niet was, zou het dan niet makkelijker zijn om die knop wel te vinden? Of zeg ik nu iets heel raars?

Ieder heeft zijn eigen zwakke punten

en soms moeilijk te vinden/ defecte knoppen, om de beeldspraak vol te houden.

Het kost mij geen enkele moeite om de fiets ipv de auto te pakken, ik fiets graag en vind het makkelijk en snel, anderen vinden de auto laten staan lastig omdat ze gewoon heel graag autorijden en dat lekker aanvoelt.

Het kost mij veel moeite om geen chocolaadje te pakken als die in huis zijn. En dan niet eentje, maar drie of vier. Van die celebrations of zo.

Niet roken is voor mij geen moeite, heb het nooit gedaan. Maar voor schoonzus is het niet te doen, dat stoppen ermee. Ze heeft het weleens geprobeerd maar dat gaf zo'n negatief effect op haar gedrag dat haar niet-rokende wederhelft (die erg blij was met haar keus) zei: ga dan toch maar weer roken.

Ik weet best dat met pakjes koken gemakzuchtig en niet zo gezond is, maar ik ben gewoon te lui om me serieus in koken te verdiepen. Andere mensen vinden koken hartstikke leuk en die maken er wat van!

We hebben allemaal een coach op maat nodig om te helpen de juiste knop te vinden

En dan wijs ik terug naar links

Links heeft het mooi verwoord en ik ben het er helemaal mee eens: je hoeft niet te begrijpen waarom het zo is om te accepteren dat het zo is.

Het punt is dat in veel van dit soort discussies mensen niet begrijpen waarom het zo is, en er dan ook maar vanuit gaan dat het niet zo is: iedereen heeft een knop. Iedereen kan stoppen met roken, als je maar wilt. Of stoppen met te veel of verkeerd eten, als-ie maar wil.

Dat is dus niet waar. Als dat eenmaal duidelijk is, kan vervolgens inderdaad gekeken worden naar waarom het zo is. En dan komen jouw vragen aan de orde.

En als iemand een verslaving heeft ontwikkeld, dan zou het best kunnen dat die verslaving zich ook op een ander terrein had kunnen openbaren. Vziw heeft verslaving inderdaad een erfelijke component. Onze achterburen waren een mooie illustratie: vader was ex-alcoholist, zijn zoon bleek later gokverslaafd. Toeval, of (deels) erfelijkheid?

Allemaal machtig interessant. Maar daarmee is het probleem nog niet opgelost, natuurlijk. En ja, als iemand niet verslavingsgevoelig was, had je de knop misschien sneller gevonden. Lijkt me zelfs waarschijnlijk. Maar alweer: daarmee heb je nog geen oplossing. Of een knop.

Groeten,

Temet

Temet, knoppen

Denk je dat die knop echt ontbreekt, of dat hij mogelijk met behulp van.iets of iemand gevonden en.geactiveerd kan worden

Pluk

Geen idee. Dat laat ik graag aan de onderzoekers over. Ik kan alleen maar bedenken dat het in beide gevallen weinig zin heeft om gewoon te blijven draaien in de hoop dat de knop omgaat.

Groeten,

Temet

Welk gedeelte heeft geen knop

Ik denk dat je gelijk hebt, en dat er mensen.zijn zonder "knop" .
Maar ik denk ook dat dit een.hele kleine minderheid is.

Allemaal

zelfbenoemde deskundigen hier. Ik weet iets van verslaving. 1. Gevoeligheid voor verslaving in het algemeen wisselt per individu en is deels genetisch bepaald. Gevoeligheid voor bepaalde stoffen wisselt per individu en is deels genetisch bepaald. 3 De ene stof is verslavender dan de andere, heroine is veel problematischer bijvoorbeeld, dan alcohol. De succesvolle behandelingen scoren een succespercentage van 60 procent.
Het zou fijn zijn als het eigen schuld dikke bult je rookt toch zelf argument, nu eens zou wprden verlaten. Dan komt er ruimte voor verder nadenken over en verbeteren van behandelingen. Het zou ook fijn zijn als preventie zou kunnen verbeteren en dat wil zeggen producenten meer de voet dwars zetten bij het recruteren van nieuwe aanwas. Zie ook de website van tabaknee. Kijk ook eens wat hoogleraren op dit terrein daarover zeggen

Puberma

"Kijk ook eens wat hoogleraren op dit terrein daarover zeggen"
En wat zeggen die over de percentages "mensen zonder knop"? ( en waar staat dat)

Gedachtenexperimentje

Pluk, stel nou eens voor: er is een verslavingsprobleem. Roken, of teveel eten, maakt niet uit. Een deel van de mensen voldoet aan jouw beeld van de meerderheid: te slap, onvoldoende wilskracht, moet de knop omzetten, maakt niet uit hoe je het formuleert. Samengevat: die "moet gewoon..." iets doen of laten.

Een deel niet. De categorie "geen knop".

Duidelijk is dat de aanpak voor categorie 1 "je moet gewoon..." niet kan en zal werken voor categorie 2. Het uitsluitend standaard toepassen van oplossingen, gericht op categorie 1 gaat dus niet werken voor iedereen.

Nu is het toch zeer wel voorstelbaar dat de oplossingen die werken voor categorie 2 *ook* werken voor categorie 1.

En als dat zo is, is het dan niet reuze handig en efficiënt om het hele 'eigen schuld, je moet gewoon...' pad te verlaten en beide categorieën te behandelen conform scenario 2.

Dan hoef je je verder ook niet te bekommeren over de vraag hoe groot elke groep is, en hoe de verschillen precies veroorzaakt worden. Als aanpak 2 beter werkt dan aanpak 1 beginnen we gewoon met 2, en laten 1 voor wat het is.

Zomaar een idee. En je hoeft geen mitsen en maren te bedenken hoor, dat kan ik zelf ook (wat als mijn uitgangsstelling niet klopt. Wat als oplossing 2 veel duurder of gecompliceerder is dan 1...). Maar het zou toch zomaar eens kunnen ... Dat als we het schuld en boete-scenario verlaten en oplossingen bedenken die uitgaan van de geen schuld gedachte, dat die ook werken voor de wel-schuld gevallen. Lijkt mij echt reuze handig.

Eventuele boete mag dan worden overgelaten aan een opperwezen naar keuze.

Groeten,

Temet

Zal je altijd zien

Temet:"Eventuele boete mag dan worden overgelaten aan een opperwezen naar keuze."
Zal je altijd zien. Bestaat er helemaal geen opperwezen, komen die lamzakken er nog zonder boete vanaf.

Groet,
Miriam Lavell

Boete

wie zegt dat opperwezens per definitie boete uitdelen? Laten we het op genade houden

Oorzaken

De oorzaken van overgewicht zijn dus volgens jullie( buiten de schildklierproblemen en andere ziektes dan) : geen knop hebben, zodat je teveel eet, een verslaving hebben, waardoor je teveel eet, verkeerde adviezen opvolgen waardoor je teveel eet....en daardoor word je dan te dik. Allemaal oorzaken waar je zelf 'niets' aan kan doen? Of toch wel?
Hmmm, vroeger zeiden ze gewoon dat je "zware botten" had als je te dik was, dan kon je er ook al niets aan doen.

Precies karin

Net als je elk kind heel hard kunt laten leren en sommigen dan alsnog geen VWO kunnen doen omdat het ze niet lukt. Zo kan ik heel erg mijn best doen om gezond te eten en dan toch in de fout gaan omdat het me niet lukt. En de redenen waarom het niet lukt, kunnen divers zijn.

Dat het de een lukt om de knop om te zetten bij een gewicht dat BMI 20 geeft, mij bij gewicht dat schommelt tussen 10 en 25 kilo te zwaar en bij een ander pas na een operatieve ingreep, geeft al aan dat het weliswaar in de persoon zit, maar dat je dan niet eenvoudig kunt zeggen dat die persoon daardoor ook schuld heeft. Je kunt wel zeggen dat mensen verschillen. Ook als het hierom gaat.

Je ogen sluiten voor die verschillen en de verantwoordelijkheid voor de oplossing sec op individueel niveau neerleggen, is ook je ogen sluiten voor mogelijke andere oorzaken en oplossingen.

Knop stuk

Het kan ook zijn dat zo'n knop stuk is gemaakt, of definitief wordt omgezet als je heel veel aan bent gekomen.
Ik kan me zo voorstellen dat als je in de stormen des levens niet let op je omvang omdat je andere zaken aan je hoofd hebt en dan bijvoorbeeld 30 kg groeit, er een toestand in je lijf ontstaat die dit gewicht koste wat kost wil behouden. Hormonaal of op een andere manier, met als gevolg het jo-jo effect bij diëten.

Deze discussie raakt overigens aan "ben ik mijn brein", heb ik vrije keuze? Ondanks ons bewustzijn en onze wil op een bepaalde manier te gedragen zit er nog een heel lijf en hersenen bij die die wil kunnen ondergraven.

Bromvlieg

Zoals ik al schreef: naar keuze

Groeten,

Temet

Moedermop

Dat vind ik al aannemelijker en dus prettiger klinken. Daar kunnen ik en mijn vetjs wel iets mee

Over beeldvorming: laatst heb ik een serie gekeken: 'girls', waarin de hoofdrolspeelster nou es niet het typisch slanke figuurtje had wat je meestal op tv ziet. En echt, dat maakt dat je er anders tegenaan gaat kijken hoe je eruit ziet.
Ander onderwerp waarschijnlijk, maar dat viel me echt op.

Psychologische oorlogsvoering

dat is het. Want het gaat om geld, om heel veel geld.
Supermarktketens besteden veel geld aan onderzoek naar wat de beste verlichting is om voedsel goed uit te laten komen, wat de beste volgorde is om mensen het meest te laten kopen op hun route door de winkel, wat de beste hoogte is van producten om verkocht te worden, hoe warm het moet zijn, hoe koud, zelfs hoe het moet ruiken. Dit is allemaal bedoeld om ons zoveel mogelijk te laten kopen. En de merken betalen weer geld voor de beste plekken. En dat alles om ons maar zoveel mogelijk te laten kopen.
Vervolgens besteden de voedselfabrikanten kapitalen aan het uitzoeken welke smaken en combinatie van smaken het verslavendst zijn. Onze lijven zijn gevoelig voor zout en vet, dat vinden we lekker. Er is ergens een onderzoek naar apen die gewend zijn geraakt aan fastfood, en dat verkiezen boven alles. Die apen zijn fastfoodjunks geworden. Wij zijn ook fastfoodjunks geworden. Ons eten bevat veel meer zout en zoet dan nodig is, en wij zijn daar zo aan gewend geraakt dat we ander eten niet meer lekker genoeg vinden.
Het is een illusie te denken dat we hier zelf macht over hebben. Ja, wij misschien nog wel, wij zijn van een andere generatie. Maar onze kinderen, dat is de generatie die in de supermarkt een zak chips koopt en de boterham van thuis stiekem weggooit. En dan ook nog een literfles cola erbij. Onze kinderen zijn nu al verslaafd gemaakt aan zout en zoet. Natuurlijk moet de overheid proberen hier greep op te krijgen. Maar jammer genoeg is de lobby van de voedings- en farmaceutische industrie enorm sterk en machtig en verbreiden ze vaak bepaalde mythes om hun voeding te verkopen. Zoals het fabeltje dat je elke dag zuivel moet eten. Zoals het fabeltje dat wij zelf bepalen wat wij in ons winkelmandje stoppen, dat zij dat niet voor ons doen.
Bekijk de documentaire (ook een drieluik) 'the men who made us fat'. Dat geeft een intrigerend beeld.

Verder, wat je kunt doen om het verschil te zien is googelen op afbeeldingen uit de zestiger, zeventiger, tachtiger jaren. Of videoclips van toen (als die toen al zo heetten). Laatst zag ik een paar filmpjes van David Bowie. Man, wat was die mager! Maar wacht eens, zijn bassist ook, en zijn drummer óók! Foto's van woodstock, of gewone straatbeelden, je eigen schoolfoto's: iedereen was knokig! En let dan eens op de teeners van nu, die zijn beslist niet meer knokig, af en toe een uitzondering daargelaten. Zelfs de slanke kinderen niet.

Knokig en mollig

Aan de andere kant, Mirreke, waren vrouwen op tv juist molliger dan nu. Ik keek laatst een verzameling oude Toppopfilmpjes (don't ask) en daar kwam de Sugar Hill Gang voorbij, die bij hun playbackgedoetje waren omringd door blonde schones. De vrouw naast mij riep uit dat ze zo 'dik' waren in hun bikini's, terwijl ze toch echt geen blubberbuiken hadden. Ze waren alleen iets gevulder en minder afgetraind dan de gratenpakhuizen die we tegenwoordig voorgeschoteld krijgen.
Dus blijkbaar wordt de gewone mens dikker, maar de ideale vrouw alleen maar dunner.

Verslaving (tabak)

De tragiek van de gevolgen van een tabaksverslaving en de verderfelijke rol van de tabaksindustrie. Wat een geweldige artsen!

Zolang er niet keihard opgetreden wordt tegen een industrie die niets dan dood en verderf zaait en er zelfs flink aan verdiend wordt, gaat er in de voedingsindustrie helemaal niets veranderen vrees ik. Misschien dat er door dergelijke initiatieven van artsen beweging komt. Als het met naming en shaming moet, so be it. Ik zou ook willen weten of een minister of senator drugs gedeald heeft. Een commissariaat bij een tabaksfabrikant weliswaar niet strafbaar, maar moreel gezien wel even verderfelijk. Je verdient je geld met menselijk leed. En voor bepaalde takken in de v

Vervolg

En voor bepaalde takken van de voedingsindustrie geldt hetzelfde: laat maar weten wie er verantwoordelijk zijn.

Michael pollan in filmpje

http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1352610

Vanaf minuut 26 ongeveer.

Misschien een nuttige toevoeging in de discussie.

Mpolan

Michael Polan zegt heel wat zinnigs. Zijn eigen samenvatting op 39minuten 28seconden: Eet goed voedsel, niet te veel, en voornamelijk planten. (hij is absoluut niet bang voor koolhydraten. Volkoren(!)brood droeg voor 50% bij aan de caloriebehoefte 150jaar geleden. Mensen kregen problemen toen de nadruk kwam te liggen op gebruik van bloem, omdat dat langer bewaard kon worden).
Hij bekritiseerd (terecht) de voedselindustrie, maar hij geeft ook de consument zijn eigen verantwoordelijkheid in de keuzes die hij maakt in de selectie van zijn voedsel, en de manier waarop het wordt klaargemaakt). Ik heb hem niet horen zeggen dat de voedselindustrie de mensen verslaafd maakt. Wel dat ze teveel zout/vet/suiker/additieven gebruiken. En dat ze er baat bij hebben om zoveel mogelijk bewerkt voedsel te verkopen.

Pluk

Ik kan zelf ook nagaan wat Polan zei, dank je. Wat is nu je punt? Als Polan niet zegt dat de voedselindustrie verslaving of afhankelijkheid in de hand werkt, dan is dat dus niet zo? Omdat Polan het niet zegt? Is dat je punt?
Als mensen nu maar niet zouden roken, dan waren er geen rokers. Als junks nu maar geen coke-heroïne-GHB zouden gebruiken, dan waren er geen drugsverslaafden. Als mensen nu maar allemaal met mate zouden drinken, dan waren er geen alcoholisten. Als mensen nu maar niet teveel en slecht zouden eten, dan was er geen obesitas. Is dat misschien je punt?
Niemand, maar dan ook niemand, heeft in dit draadje bestreden dat gezond eten een goed idee is. Niemand heeft gepleit voor ongeremd slechte zooi eten. Het enige nieuwe dat je zegt is dat Polan de voedingsindustrie terecht de maat neemt. Op zichzelf al een vooruitgang, want toen ik hetzelfde zei in deze draad werd ik door jou beticht van het opvoeren van complotten. Tegen wie heb je het dus?
De voedingsindustrie moet gewoon in staat gesteld blijven om zoveel mogelijk, zo slim mogelijk Kcal aan de man te brengen. Met een enorme marketinginspanning en dito budget gericht op onze kinderen. Dat moet mogen. Als iedereen zich nou maar beheerst, dan hoef je verder niets te reguleren. Is dat wat je probeert te zeggen?
Ik kom er niet uit hoor, omdat je postings een hoog "so what" gehalte hebben. Het is al gezegd in dit draadje, je bijdragen zijn redelijk slaapverwekkend omdat je geen nieuw gezichtspunt of nieuwe gedachte over de problemen verstrekt.