Even hart onder de riem nodig

jeetje

Dat klinkt wel echt als alles tegelijk. Dan kan het vanaf hier alleen maar weer beter worden! Echt tips heb ik helaas niet, hooguit om duidelijke prioriteiten voor jezelf te stellen: het lijkt mij dat het te boven komen van je burn-out en gedoe met je kind bovenaan komen. De rest dus maar daarna.
Heel veel sterkte in ieder geval!!

Balen

Tjonge het zit inderdaad allemaal tegelijk erg tegen. Als ik jou was zou ik er ook niet vrolijk van worden.

Heel veel sterkte met alles. En als je het moeilijk hebt, wees dan maar lief voor jezelf. Best begrijpelijk dat je het zo moeilijk hebt. Echt pech. Maar het komt vast goed.

Nou ja!

En toch bied ik je mijn schouder aan om even op uit te mogen janken. Life's a bitch, zo af en toe!

Wat een pech allemaal

Sterkte. Ik hoop dat het je lukt van troost-eten af te blijven...
Vooral die cv ketel vind ik heel flauw, precies als je weinig geld hebt en het wel kouder wordt!

Een ongeluk

komt nooit alleen.
Wat een enorme berg pech en wat ontzettend vervelend dat je baas dat even 'vergeten' was een slecht nieuwsgesprek met je te voeren.
Gewoon gruwelijk balen.

Dat de droger en de strijkbout tegelijk stuk gaan is dan wel weer handig. Was die aan een rekje droogt heeft minder strijk nodig, scheelt weer werk. (Misschien is er een Repaircafé bij jou in de buurt? Daar kunnen ze wonderen verrichten met kapotte apparaten.)

En die puber heb je hopelijk vanmiddag voor straf aan het appeltaart bakken gezet.
Sterkte er mee. Hou vol!

Sterkte

Wat een tegenslag. Veel sterkte. Hopelijk gaat snel de zon weer voor je schijnen. Knuffel,knuffel.

Twee dingen

Even los van het feit dat je mega pech hebt.....

Maar 2 dingen:

- Een tijdelijke uitbreiding is in de regel om een acuut probleem op te lossen die de werkgever heeft (een tijdelijke klus of een vervanging van iemand). Iets wat jou waarschijnlijk is voorgesteld toen je nog niet ziek was, zodat jij dat op je kon nemen.
Ten tijde dat dat geconcretiseerd moest worden, was jij ziek. Dus werkgever kon met jou op dat moment dat probleem (die werkzaamheden/vervanging) niet oplossen, dus moet daar een andere oplossing (andere persoon) voor vinden.
Dus op zich niet zo gek, dat hij, toen jij blijkbaar langer afwezig zou zijn voordat de werkzaamheden zouden aanvangen, een andere oplossing zoekt. Was uiteraard wel zo netjes geweest dat even met je te bespreken. Desondanks vind ik het wel vrij logisch en had je dat zelf kunnen bedenken.

Tweede: heb je van te voren een soort mutatie hiervoor getekend? Dan is het (juridisch) wellicht een ander verhaal. Maar desalnietemin voor de werkgever natuurlijk een niet haalbaar iets.

Dank

Dank voor de virtuele knuffels!
Bieb, ik had het niet kunnen weten. Door drukte aan de kant van de werkgever was het contract nog niet geprint en ondertekend, maar dat is ieder jaar zo. Het is nu ook nog niet rond. In alle interne én externe communicatie van mei tot en met augustus sta ik op de lijst voor vier dagen werk. 'Juno is ziek, Marietje vervangt'. Mijn vervanger werkt vier dagen, als zij op mijn vaste aanstelling had gewerkt zou het twee dagen zijn geweest en had ik nattigheid gevoeld. Het blijkt ook dat iemand van HR de uitbreiding al had goedgekeurd, hij is ziek geworden en de opvolger heeft het teruggedraaid. Dat stukje zijn ze alleen vergeten te communiceren.
De tijdelijke uitbreiding heb ik bovendien al jaren. Krijg ik geen aanstelling voor omdat het een tijdelijke uitbreiding op een vaste aanstelling is en geen tijdelijke uitbreiding. Klein woordje maar financieel scheelt het nogal. Voor een kleine uitbreiding ga ik nog een keer met de bond bellen omdat ik die uren vier jaar heb gedaan. Inderdaad een 'acuut' probleem.
De vakbond vindt het getuigen van slecht werkgeverschap en vindt dat ik er logischerwijs van uit had kunnen gaan dat ik de uren zou houden en kan zich niet aan de indruk onttrekken dat mijn ziekmelding er iets mee te maken heeft, maar er is een probleem met de bewijslast.
Het rottige vind ik ook dat als ik wel hersteld ben de uren nog steeds niet krijg, mijn invalster houdt die dan. Shoot me, ik begrijp er niets van.
Ik probeer het te zien als een kans. Rust in huis (wel dure rust, voor dat geld kan ik een schoonmaakster en een tuinman én een kok inhuren LOL), misschien eens kijken voor ander werk (want dit zie ik mezelf ook niet tot mijn 70e doen) en misschien zelfs een opleiding. Man wil dat ik eerst opkrabbel maar ik word heel onrustig bij het idee dat ik straks maar twee dagen werk. Niet alleen financieel maar ook omdat ik waarschijnlijk tegen de muren opvlieg. Ook al heb ik zorgenkinderen, het is niet meer zo intensief als de basisschoolperiode toen de hele bups tussen de middag en na schooltijd thuis kwam met een berg vriendjes. Gevaar is ook dat ik weer in de valkuil trap van regelen en zorgen. Allemaal prima, maar als ik meer uren werk wordt die zorg niet overgenomen en zit ik nog steeds als gekke Henkie alles te regelen. Dat soort dingen moeten eerst in orde komen voor ik een besluit neem wat ik ga doen.
Ik doe mijn best, ik zit op mijn handen om toch niet snel even de vaat weg te werken, ben niet bezig om de verjaardag van oudste te regelen (en werkelijk níemand onderneemt actie, man niet maar ook mijn bijna volwassen kind niet). Ik probeer te Headspacen maar heb nog steeds geen praktisch tijdstip gevonden dus heb het vanaf de zomer niet meer consequent gedaan.
Man heeft net een vereniging opgezegd waar hij niet meer vaak kwam, ik geef morgen de zangjuf door dat het er niet meer inzit. Deze week gaan man en ik zitten voor de financiën, kijken wat er nog meer geschrapt kan worden. De kinderen kunnen gewoon op de sporten blijven die ze doen, dat zijn geen hele bijzonder dure dingen en qua prijs is het ook door de jaren heen behoorlijk constant gebleven. De activiteiten van man en mij zijn erbij gekomen. Abonnementen hebben we nauwelijks maar daar ga ik wel kritisch naar kijken.
Het onbezorgde van het hebben van geld is weg, een kopje koffie drinken in de stad als je daar zin in hebt, naar de bioscoop en dan ook nog een ijsje nemen, allerlei zaken van je lopende rekening kunnen betalen. Dat gevoel vind ik pure luxe.

Mèn

Mèn wat een lap tekst, excuses!

Tjonge (Temet? weet jij hier meer van?)

Dat klinkt als een klap in je gezicht.

Als ik het goed begrijp heb je een vaste aanstelling voor twee dagen en heb je twee dagen uitbreiding (dus eigenlijk verdubbeling) van je contract voor 'acute zaken'. En dat laatste heb je dus al vier jaar.

Mijn vraag: mag dat eigenlijk wel? Is het dus zo dat als iemand een (kleine) vaste aanstelling heeft, je als werkgever daarbovenop extra uren kunt geven die een tijdelijke aanstelling blijven. En dus niet na zoveel keer contractverlenging moeten worden omgezet in een vast contract.

En ook: zonder enig overleg niet alleen de vaste (maar wel tijdelijke) uitbreiding niet meer verlenen, maar ook de werkzaamheden wijzigen, dus het hele takenpakket. Feitelijk is het een soort demotie, want je gaat naar een blijkbaar vaste taakomschrijving naar 'hand en spandiensten'.

Ik kan maar 1 ding concluderen: je werkgever wil van je af. Anders doe je dat niet zo...

Bij mijn schoonzus is vrijwel hetzelfde gebeurd, ook tijdens ziekte. Het werd allemaal heel vervelend.

Ja, natuurlijk komt dit door je ziekmelding, maar mag het eigenlijk wel zoals het is gegaan? Tijdens ziekte deze te verwachten uitbreiding van je contract (want al vier jaar hetzelfde) op deze manier terugdraaien?

Is het niet zo dat een contract echt moet worden opgezegd, ook als het tijdelijk is, omdat je er anders van mag uitgaan dat het verlengd wordt.

Heeft je werkgever toegegeven: oeps vergeten. Eerst was de verlenging goedgekeurd, schrijf je. Heb je daar bewijs van op schrift. En heb je daarna niets meer gehoord?

Weet Temet dit niet?

Mirreke

Ik heb een aanstelling voor twee dagen, heb drie jaar lang uitbreiding gehad voor zes uur en vorig jaar een uitbreiding voor veertien uur. Ik werkte dezelfde dagen als de drie voorgaande jaren maar nu een dag langer. Uitbreiding, geen aanstelling en dat telt niet. Bestuur heeft schriftelijk opgezegd, mondeling heeft mijn eigen directeur die uren toegezegd. Niets officieels op schrift, wel allerlei brieven naar collega's en klanten waarin ik ingeroosterd sta op die uren.

Mijn vaste aanstelling heb ik nog wel maar er is inderdaad een soort van wijziging van taken. En daar baal ik van en ik merk dat ik er heel cynisch van word. Misschien is het wel beter zo, deze klussen maken dat ik me niet zo verbonden voel met mijn werk want dat is wel een van de valkuilen waardoor ik nu thuis zit. Aan de andere kant past het gewoon niet bij me om half werk te leveren, ik vind het heerlijk om me te verdiepen en ergens vol voor te gaan en daar haal ik ook mijn werkplezier uit. Dat is ook de reden dat ik geen stagiaires wil, dan gaan zij het werk doen dat ikzelf het liefste doe.

Ik heb alle interne en externe brieven geprint en de mevrouw van het hoofdkantoor met wie ik van de week het gesprek had neemt het mee naar het bestuur omdat het wel erg slordig is gegaan. Een jurist van de bond heeft er al naar gekeken en er is een probleem met de bewijslast.

De directeur heeft helemaal geen plan van aanpak gemaakt over mijn reïntegratie, morgen heb ik gesprek met haar aangevraagd. Ik heb van de psycholoog een stappenplan werkhervatting gekregen, als Mohammed niet naar de berg komt, komt de berg wel naar Mohammed. Daar zit Er is zo'n formulier waarin je aan moet geven wat je het liefste doet, waar het meeste tijdsdruk opzit en waar je het meest afhankelijk van anderen in bent en daar moet je dan nummers aanhangen. De taken met het laagste nummer zou je als eerste moeten doen om te reïntegreren. Nou ja, wat ik het allerliefst doe heeft een behoorlijke tijdsdruk en ben ik afhankelijk van anderen en dat wat geschikt is om mee te beginnen (kaartenbakken ordenen, kasten opruimen) heb ik een ongelofelijke hekel aan. Als ik van opruimen zou houden zou het thuis ook wel netjes zijn. Ik ben bang dat ik de rest van het jaar de kasten en magazijnen kan gaan ordenen en collega's ga bijstaan. Maar goed, ik moet met iets sufs beginnen en er is werkelijk he-le-maal niemand! die aangeeft wat ik zou kunnen doen, wat het tijdpad is en hoe het traject gaat verlopen.

Sterker nog, ik heb na 3 1/2 maand nog geen mailtje, app, kaartje of bloemetje gekregen. En dat doet pijn.

advocaat

Bedenk eerst goed of je energie hierin wilt steken, want het klinkt inderdaad niet goed.

Ooit een tip van een vriendin gehad:

Als je wel wilt 'vechten' voor een betere positie en mogelijk uitbetaling van meer uren, kan je ipv de vakbond ook een in arbeidsrecht gespecialiseerde advocaat bellen (of meer dan een). Eerste (telefoon)gesprek is vaak gratis. En heb je sneller iemand aan de lijn die jou adviseert.

Je kan dan in elk geval vragen hoe het zit met je contract en die uitbreidingen. Het zou zomaar kunnen dan je inmiddels wel recht hebt op tenminste die 6 uur extra omdat je die al jaren hebt. En je kunt even vragen hoe het zit met die werkzaamheden.

Een gespecialiseerde advocaat vind je bijv. via de Vereniging Arbeidsrecht Advocaten Nederland: (vaan-arbeidsrecht).

Dan weet je in elk geval hoe je positie juridisch is. Dat geeft misschien rust om het OF te aanvaarden OF om de juiste actie te ondernemen om er meer geld uit te slepen (of uitbreiding contract dan wel leukere werkzaamheden). Wel moeilijk in jouw positie dat je niet helemaal fit bent, maar misschien lukt het je toch of kan je man voor jou rondbellen.

Heel veel sterkte.

Uitbreidingen of toch arbeidsovereenkomst

Ik ben gaan zoeken want dit klinkt mij zo gek in de oren. Je zou dan als werkgever dus gewoon uitbreidingen kunnen geven die dan nooit zouden leiden tot een contract?

Ik kan met dat gewoon niet voorstellen. Hier vond ik iets (lees ook het erbovenstaande stukje, over 'te mooi om waar te zijn'.

http://www.concent.nl/nl/nieuws/tijdelijke-uitbreiding-of-tweede-arbeidsovereenkomst/

Wat is een tijdelijke uitbreiding (dit gaat wel over onderwijs...)
In de rechtspraak zijn zaken te vinden over wat een tijdelijke uitbreiding is en wanneer een tijdelijke uitbreiding moet worden aangemerkt als een tweede arbeidsovereenkomst. Ik noem hierna drie voorbeelden.

Uitspraak Commissie van Beroep VO/HBO 2013.111 U.2013.11, 16 september 2013
(Dit betrof een zaak in het VO, maar de regeling voor tijdelijke uitbreidingen in de cao stemt overeen met het PO.)
Een werknemer heeft twee arbeidsovereenkomsten voor een jaar gehad, fulltime. Daarna kreeg de werknemer een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, voor 0,5 fte. Deze arbeidsovereenkomst werd daarna meerdere malen tijdelijk uitgebreid. Deze uitbreidingen betroffen soms reguliere formatie en soms waren het vervangingsbenoemingen. In elk geval was duidelijk dat het aantal tijdelijke contracten c.q. tijdelijke uitbreidingen een periode van drie jaar overschreden had.
Als de tijdelijke uitbreidingen worden geduid als tijdelijke uitbreidingen, dan vervallen deze van rechtswege. Maar als de tijdelijke uitbreidingen worden geduid als arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd, dan is de werknemer bij voortzetting na drie jaar in vaste dienst.
In dit geval oordeelde de commissie dat er sprake was van afzonderlijke arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd, met als gevolg dat de werknemer dus in vaste dienst was gekomen.
De belangrijkste reden hiervoor was “dat de onderhavige tijdelijke uitbreidingen van werkzaamheden, zowel naar de aard van die werkzaamheden als de wijze waarop dat in de CAO VO is vorm gegeven, redelijkerwijs niet anders geduid kunnen worden dan als arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd.” Van een dergelijke motivering worden we natuurlijk niet veel wijzer. Gezien de context moet de reden hoogstwaarschijnlijk hierin worden gezocht dat de tijdelijke uitbreidingen deels reguliere formatie betroffen. En dat is geen grond voor een tijdelijke uitbreiding zoals genoemd in artikel 3.6a/4.6b cao PO.

Kantonrechter Zwolle, 3 maart 2009, www.rechtspraak.nl, ljn BH5911
Tijdelijke uitbreidingen van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd moeten worden gezien als zelfstandige arbeidsovereenkomsten, omdat anders afbreuk wordt gedaan aan de bescherming die de wetgever aan de werknemer heeft willen bieden. Met name wijst de kantonrechter er op dat een andere opvatting het gevaar met zich mee zou brengen dat het voor een werkgever mogelijk zou zijn een werknemer in dienst te nemen op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd met een geringe urenomvang en daarnaast steeds tijdelijke afspraken te maken, strekkende tot een verhoudingsgewijs omvangrijke urenuitbreiding, zonder dat dit ooit zou leiden tot een arbeidsovereenkomst voor onbepaald tijd mét die extra uren.

of hier:

http://car-uwo.nl/onderwerpenindex/ontslag/ontslag-uit-tijdelijke-aanstelling-urenuitbreiding

Voortzetting tijdelijke aanstelling

In twee situaties loopt de tijdelijke aanstelling niet van rechtswege af of kan de werkgever geen ontslag verlenen.

Indien een medewerker na afloop van zijn tijdelijke aanstelling of urenuitbreiding voor bepaalde tijd, toch zijn werk blijft verrichten zonder dat de werkgever ingrijpt, komt er een nieuwe aanstelling voor bepaalde tijd tot stand met dezelfde omvang en duur.
Indien de tijdelijke aanstelling of urenuitbreiding langer duurt dan 2 jaar, wordt de tijdelijke aanstelling of urenuitbreiding automatisch omgezet naar een vaste aanstelling. Ditzelfde geldt wanneer de medewerker voor de vierde achtereenvolgende keer een tijdelijke aanstelling of urenuitbreiding krijgt aangeboden, waarbij de aanstellingen of urenuitbreidingen elkaar steeds binnen zes maanden opvolgen."

Ik weet hier echt niet veel van, dus misschien hebben deze door mij aangehaalde citaten niets met jouw situatie te maken, maar in ieder geval zou ik het toch eens laten uitzoeken. Een arbeidsrechtadvocaat lijkt mij geen slecht advies.

Sterkte zeg. Het lijkt me wel echt niet fijn nu.

Juno

Juno, ik weet natuurlijk niet of jouw tijdelijke uren sowieso ooit op papier hebben gestaan, of dat ze gezien werden als overwerk, maar als je 3 maanden structureel meer uren maakt dan in je contract staan, (overuren) moet je baas in veel gevallen, als je daarom vraagt, je contract aanpassen voor dat aantal uren. Als een ander die uren nu gaat invullen kan hij in ieder geval niet bewijzen dat die uren van tijdelijke aard zijn.

Misschien is de situatie bij jou anders en had je een officieel tijdelijk contract voor die extra uren. Dan zal het, denk ik, anders zijn. Dan loopt dat stukje tijdelijk contract gewoon af.

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/arbeidsovereenkomst-en-cao/vraag-en-antwoord/heb-ik-recht-op-een-aangepast-contract-als-ik-veel-overwerk

In ieder geval heel veel sterkte met alles.

Vandaag gesprek gehad

Vandaag gesprek gehad met de directeur. De invaller werkt op invalbasis op mijn uren en heeft mijn tijdelijke uitbreiding als tijdelijke aanstelling gekregen zodat het werk gedaan kan worden. Ik ga definitief niet doen cq krijgen wat toegezegd is.

Ik heb gezegd dat dit mijn herstel wel in de weg staat, hoe weet ik immers of ik mijn werk aankan als ik het niet op therapeutische basis heb opgebouwd. Verder ook gezegd dat het opruimen van magazijnen en kaartenbakken ongetwijfeld van groot nut is, maar dat ik ook daar niet erg gelukkig van word. Mijn gewone werk kan ik nog niet doen, dat begrijp ik ook wel. Ze gaat kijken of ik op een ander vlak maar wel inhoudelijk iets kan doen. Dat vind ik voor nu wel oké, je moet toch wat.

Ik wil ook op regelmatige basis een voortgangsgesprek en een evaluatie en een aanpassing van de werkzaamheden. Er moet wel groei zitten in wat ik doe, anders kan ik net zo goed thuis gaan zitten Netflixen. Dit was wel heel gek wat ik allemaal vroeg, ik kon altijd binnenlopen en dan zou ze tijd voor me maken. Ik vind dat te vaag, van mij mag het wel even wat zakelijker.

Ook heb ik gevraagd welke werkzaamheden collega's gedaan hebben die na een burnout weer aan het werk gingen. Die kwamen toch wel soort van terug in hun functie. Helaas is door het tijdstip waarop ik ziek werd en de aard van het werk al dit soort plekken al vergeven.

De emotionele kaart heb ik ook nog uitgespeeld, heel vals maar dat kon ik niet laten. Ik heb afgelopen jaar zangles gehad voor ontspanning en voor mijn longen. Ik heb gezegd dat dit stop is gezet, dat man stopt met zijn vereniging, dat de cv-ketel stuk is en dat áls we een keer naar de bioscoop zouden gaan, de kinderen er dan geen ijsje meer bij krijgen. Daar schrok ze zichtbaar van, heeft zich zeer naïef niet gerealiseerd dat dit de consequentie is als iemand zo in salaris achteruit klapt.

Ik merk dat ik in een soort overleefmodus schiet. Ik ben alerter dan ik in maanden geweest ben, helemaal hyper. Ik probeer al de hele middag een aflevering op Netflix te kijken maar ik kan me niet concentreren en schiet over het internet, check de mail, zet koffie, laat de kat er in of er uit en begin weer opnieuw. Het lijkt of ik best lekker functioneer, ik had vandaag in noodtempo de kaartenbakken af, ben wat langer gebleven, boodschappen gedaan, kind geholpen met huiswerk, cadeau voor ander kind uitgezocht, gekookt, gesprek met man gehad.
Diep van binnen weet ik best dat dit helemaal niet goed is.

Ik heb de invaller een mail gestuurd dat ik heb begrepen dat ik dit jaar niet mijn functie terugkrijg en dat ik van het weekend al mijn persoonlijke spullen op kom halen. Ik weet bij god niet waar ik het allemaal moet laten, maar ik laat niet al die spullen op mijn werk.

Nou ja, zo gaat het dus. Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden of voelen, heb mijn dagelijkse huilbui al gehad. Gelukkig heb ik een nieuwe cv-ketel dus ik ga straks lekker warm douchen.

Wet van Murphy

Strijkbout, cv, droger, vaatwasser, stofzuiger en mijn telefoon. Allemaal kapot gegaan in de laatste twee maanden. Fiets van jongste is gejat tijdens een ritalinloos uitstapje met vriendjes maar hij moet zelf een nieuwe betalen van mij.
Een droger koop ik via Marktplaats, een stofzuiger nieuw en mijn mobiel stel ik maar weer een maandje uit. Voor de vaat heb ik kinderen .

Mijn directeur is er vaak niet op dagen dat ik er wel ben. Ik heb nu wat taken met wat meer inhoud maar er is nog steeds geen reïntegratieplan. De bedrijfspsycholoog had een gesprek aangevraagd met Personeelszaken, de directeur en mij maar ook hier wordt niet op gereageerd. Ik ben officieel onzichtbaar geworden geloof ik. Zoals het nu gaat zou ik na de herfstvakantie volgens mij best op therapeutische basis mijn werk kunnen doen. Helaas is dat werk er niet. Iemand met wie ik veel heb samengewerkt maar die nu in het MT zit was verbaasd dat er geen plan is en dat ik mijn oude werkzaamheden niet kan doen. Ze zei wel meteen dat ze niet over personeelszaken gaat of wil gaan en dit bewust afhoudt maar ik kon haar ongemak wel voelen.

Ik heb besloten dit jaar de boel de boel te laten, volgend jaar een aanvulling op mijn HAVO-diploma van honderd jaar geleden te halen, zodat daarna de deur open staat voor een opleiding. Ik heb ook besloten om als ik hersteld ben niet meer dan mijn uren te werken. Dat zal nog wel lastig worden omdat het werk nooit af is en ik me zeer verbonden voel met het werk. Maar goed, dat is nu juist de reden dat ik thuis zit.

Juno

Ik kan me voorstellen dat je gefrustreerd bent omdat het op je werk niet gaat zoals je gehoopt en verwacht had, dat dat je re-integratie in de weg staat e.d.. Verstandig dat je besloten hebt om dit jaar uit te zingen. Maar dan komt volgend jaar. Je wéét dat je thuis bent komen te zitten omdat je o.a. téveel energie in je werk gestopt hebt. Ik herken dat heel erg. Als ik ergens werk ben ik zeer toegewijd en moeten ze mij op pauze of naar huis sturen. Verstandig dus dat je voornemen is om je aan je werktijden te houden en meer ook niet. Maar wat je daarnaast wél lijkt te doen is jezelf voor volgend jaar al weer vol te boeken met plannen in de vorm van de HAVO en andere opleidingen. Ik ben geen psycholoog, maar dat lijkt me niet verstandig. Plannen maken is prima, maar alles op zijn tijd. Stop eerst je energie in de normale regelmaat en het opbouwen van, tja... wat je ook op je werk kunt en mag opbouwen. En als je je dan weer in je element gaat voelen, kun je aan school en opleiding gaan denken.

Kaaskopje

Het gaat maar om één vak, dat valt wel mee en ik heb nog niet uitgezocht hoe het werkt. Ik weet niet of het één of twee jaar duurt voor ik hier examen in kan doen. Als het met de kinderen goed gaat ga ik het jaar daarna met een Master beginnen. Kan ik op zijn vroegst in 2022 iets anders erbij gaan doen. Volgens mij is dat een rustige en realistische opbouw.

Als ik volgend jaar die Master zou doen, moet ik nú open dagen af en dat deelcertificaat halen en dat lijkt me niet verstandig. Deze plannen geven wel rust. Ik besefte vorige week opeens dat ik de jaren dat ik heel fijn gewerkt die keren was dat ik een duo had met wie ik dezelfde visie deelde en de keren dat ik heel veel werkte. Ik kan dan meer de diepte in en dat is wel wat ik nodig heb om plezier in mijn werk te hebben. In de afgelopen 20 jaar is dat zo'n 7 jaar geweest. De andere tijd werd ik voor mijn gevoel belemmerd in wat ik wilde en in wat ik wist wat mogelijk was. Ik heb een keer een psychologisch onderzoek gehad en daaruit bleek dat ik overvraagd en onderprikkeld ben. Ik werk dus dik onder mijn niveau en word bedolven onder klungelklusjes.

Ook volgend jaar krijg ik geen uitbreiding, is me nu al verteld. Ze willen me op een andere afdeling plaatsen zodat ze daar 'dezelfde kwaliteit krijgen als op de afdeling waar ik nu werk'. Niet mijn woorden. Wel jammer dat alles wat opgebouwd was op mijn afdeling nu al zo goed als niet gedaan wordt. Vier jaar verloren en terug in de tijd. Met twee dagen werken kan ik onvoldoende mijn ei kwijt. En dat is niet prettig werken.

Juno

Juno, heb je nog nagedacht over mijn tip in #15 en ook wat Mirreke in #16 schreef?

Of wil je geen (gratis) juridische info inwinnen plus tips hoe dat aan te pakken om passender werk te krijgen voor jouw reïntegratie?

Zeker nu je schrijft dat je ongelukkig wordt van te laag gekwalificeerd werk (begrijpelijk) is het misschien toch wel zinvol dat te doen.

Start hbo-opleiding

Ik snap de stap vanwege het onderprikkeld worden. Maar een hbo-opleiding is ook niet goedkoop. Het behalen van je havo-diploma heeft al heel wat jaren nodig, laat staan het afronden van een hbo. Ik schrijf niet dat je het niveau niet aan kan , maar je roeit nu eenmaal niet over een water dat golvenvrij is. Zelfs als je kinderen klaar zijn met de basisschool, is je zorg en tijd in hen niet verleden tijd. Dan begint de tijd van huiswerk echt..en komen er andere perikelen zoals te laat op school of tas niet compleet etc.

Het lijkt mij een onderschatting, te denken dat je straks een zee van tijd hebt voor een dure hbo-opleiding.
Misschien zelfs een financiële onderschatting. Denk je de kosten/ investering eruit te kunnen halen? Is het realistisch te verwachten dat je vanaf 2022 een hbo-functie vervult met daarbij passende salaris?

Je hebt nu een baan. Kun je vanuit deze baan opleidingen of cursussen volgen welke bijdragen aan een persoonlijke ontwikkeling? ( zonder dat je dit een cent kost.)
Of anders zoeken naar een werkplek bij een bedrijf met groeimogelijkheden.

Anders

Ik werk al jaren op hbo-niveau, heb twintig jaar geleden een post-hbo gedaan toen dit voor het werk nodig was. Deze vooropleiding is genoeg voor de kant die ik waarschijnlijk uit wil, ik heb alleen geen wiskunde in mijn havopakket gehad en dat is wel een harde eis tegenwoordig. Ik hoef geen havo of hbo te halen, dat heb ik al. Het gaat puur om een deelcertificaat, één vak.

Er is genoeg werk te krijgen in die richting én ik hou die twee vaste dagen die ik nu heb natuurlijk aan. De studiebelasting is twintig uur per week en ik kan vanuit mijn werk een beurs krijgen en dat dekt alle kosten. De opleiding mag een raakvlak met het huidige werk hebben maar dit hoeft niet.

Over twee jaar zijn als het goed is, al mijn kinderen klaar met het VO en ik denk dat het realistisch is te verwachten dat het opvoeden dan minder tijd kost dan nu. De oudste is nu al klaar en ik heb echt geen werk meer aan hem. Beetje aansturen, wat gesprekken maar ik hoef hem niet te overhoren, ik heb geen oudergesprekken, hij gaat zelfstandig naar de kapper of de huisarts. Als de anderen niet blijven zitten zitten ze over twee jaar op een beroepsopleiding. Of een tussenjaar, dat kan ook.

Met die tijdelijke uitbreiding is de bond nog bezig en binnenkort heb ik een gesprek met het bestuur en mijn directeur over de werkzaamheden en mijn reïntegratie.

Suze

Ik werk in een platte organisatie, iedereen is hetzelfde opgeleid en een directeur erboven. Die directeur heeft ook ooit hetzelfde werk gedaan en daarna een directeursopleiding. Sommige mensen hebben een vervolgopleiding gedaan waardoor ze een andere functie erbij hebben maar die functies zijn allemaal vergeven en mijn hart ligt daar niet.
Geen doorgroeimogelijkheden tenzij ik directeur ga worden en dat lijkt me nu echt geen leuk werk.

Tijd over

Dus is dit de ideale tijd om aan je studie te beginnen. Je werkgever kan een beurs regelen , je hebt 20 uur per week door het minder werken, en hoe eerder je aan de opleiding kan beginnen hoe beter. Wees je werkgever dankbaar dat hij/ zij ruimte heeft gemaakt in jouw bestaan om te kunnen bereiken wat je wilt.

Het vergeten jou in te lichten is een gevalletje karma.