Een geschenk voor mijn geliefde
Hallo iedereen 
Ik maak dit onderwerp vandaag aan om een onderwerp te kunnen bespreken dat mij vandaag bezighoudt, omdat ik ons 2-jarig bestaan als echtpaar wil vieren door mijn geliefde een nieuw sieraad aan te bieden. Ik wilde gaan voor een koppelarmband om onze verbintenis te symboliseren, maar ik aarzelde met een ketting in hetzelfde thema. Ik vind het een geweldig initiatief om elkaar zulke cadeaus te geven en ik zou graag jullie mening willen weten, als jullie het al gedaan hebben?
Ik kijk ernaar uit om van je te horen
Wij geven elkaar regelmatig een mooi sieraad, ik hou ervan. Ik geef wel iets waarvan ik zeker weet dat man het ook gaat dragen. Hij draagt geen kettingen of ringen. Dus ik maak hem blij met een mooi horloge of armband. Ook geen sieraden waarbij hij de mannelijke en ik de vrouwelijke uitvoering draag.
Draagt je partner wel eens sierraden? Als dat niet het geval is, zou ik niet verwachten dat hij/zij dat opeens gaat doen als jij er mee aan komt zetten. En als je partner wel sierraden draagt, zou ik iets doen in de stijl die hij/zij mooi vindt. Dat hoeft niet per se ook jouw stijl te zijn.
MamaE schreef op 14-12-2022 om 14:01:
Draagt je partner wel eens sierraden? Als dat niet het geval is, zou ik niet verwachten dat hij/zij dat opeens gaat doen als jij er mee aan komt zetten. En als je partner wel sierraden draagt, zou ik iets doen in de stijl die hij/zij mooi vindt. Dat hoeft niet per se ook jouw stijl te zijn.
En soms mag iemand geen sieraden dragen tijdens het werk en wordt zo'n sieraad eenmaal thuis ook niet zo snel om gedaan.
Zelf ben ik wellicht een apart geval maar ik heb niet zoveel met sieraden en áls ik al iets krijg, dan kies ik het liever zelf uit.
Sierraden zijn aan mij ook niet besteed; ik draag alleen mijn trouwring en een kettinkje dat ik van mijn ouders heb gekregen.
Als jouw partner wel graag sierraden draagt af en toe eens onopvallend wat plaatjes laten zien. “Mooi he?”
dan schreef op 14-12-2022 om 15:58:
[..]
En soms mag iemand geen sieraden dragen tijdens het werk en wordt zo'n sieraad eenmaal thuis ook niet zo snel om gedaan.
Zelf ben ik wellicht een apart geval maar ik heb niet zoveel met sieraden en áls ik al iets krijg, dan kies ik het liever zelf uit.
Daar heb ik dus ook last van, ooit een duur paar oorbellen gekregen van mijn partner omdat hij zo blij was dat ik er nog was, maar ik draag ze zeer zelden en voel me daar dan weer schuldig over. Maar ze zitten niet lekker en ik draag zelden oorbellen.
Het irriteert me eerder dat ik zoiets krijg, met de opdracht om het leuk te vinden en te dragen, dan dat het mij nou plezier heeft gedaan. Had gewoon tegen mij gezegd dat je me waardeert, denk ik dan. Dat ostentatief juwelen geven waar iedereen bij is, vraagt van mij een toneelstukje dat ik op zo'n moment niet in huis heb (en later ook niet) en ik moet er dan zelf maar bij verzinnen wat er mee bedoeld wordt. Daar ben ik niet erg goed in.
Mijn trouwring draag ik ook zelden, want die zit niet fijn. Die ligt dus meestal in de kast.
dan schreef op 14-12-2022 om 15:58:
[..]
Zelf ben ik wellicht een apart geval maar ik heb niet zoveel met sieraden en áls ik al iets krijg, dan kies ik het liever zelf uit.
Zo ben ik ook, je bent echt niet de enige!
Met sieraden en bloemen kun je mij niet blij maken. Sieraden draag ik amper en bloemen vind ik zonde van het geld.
Wil je mij blij maken, boeken of mooi servies. Gelukkig weet mijn partner dit ook. Hem kan ik ook blij maken met boeken gelukkig.
Fourtyfour schreef op 14-12-2022 om 19:00:
Met sieraden en bloemen kun je mij niet blij maken. Sieraden draag ik amper en bloemen vind ik zonde van het geld.
Wil je mij blij maken, boeken of mooi servies. Gelukkig weet mijn partner dit ook. Hem kan ik ook blij maken met boeken gelukkig.
Met een bos bloemen maak je me meestal ook niet blij want een van onze katten zit er dan steeds aan te rotzooien en daardoor heb ik meer werk aan die bloemen dan plezier.
Zelf doe ik wel altijd mijn best om iets te geven waarvan de ontvanger blij wordt.
Een sierraad krijg ik graag, maar kies ik wel graag zelf uit. Dat maakt de verrassing niet kleiner, maar zorgt er wel voor dat ik iets draag dat ik zelf mooi vind.
Van bloemen wordt ik ook niet blij: vaas zoeken, aansnijden, na een paar dagen verwelkt de handel en komt er aanslag in de vaas. Daarna de bloemen weggooien, vallen er blaadjes af op de weg naar het tuinafval. En dan ook nog de vaas afwassen. Dan liever peterselie of basilicum 😂
Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben, ik draag wel af en toe sierraden, maar liever niet te dure en ik zoek ze ook het liefst zelf uit!
Mijn man heeft meerdere keren geprobeerd mij te verrassen met kettingen, eerste keer kreeg ik achteraf meerdere keren te horen dat die ketting "duurder was geweest dan je zou denken". Een volgende keer heb ik, met die gedachten in mijn achterhoofd, maar eerlijk opgebiecht dat ik het toch niet zo mooi vond en zijn we het samen gaan ruilen.
Weer een andere keer voelde ik mij er echt ongemakkelijk bij, ik had al een duur verjaardagscadeau gekregen, dat ik, om praktische redenen, al eerder had gekregen. Kreeg ik op mijn verjaardag zelf, waar ook andere visite bij was, toch nog een kettinkje, ook weer nét niet wat ik zelf uit zou kiezen.
Resultaat: ik voel me schuldig en ondankbaar. Hij vindt het vooral heel jammer dat hij mij hiermee niet blij kan maken. Toch een gevoel dat dat zo 'hoort' ofzo (en dat irriteert mij dan weer...)
Bloemen, vooral samengestelde boeketten word ik ook niet blij van, de ene bloem verwelkt al als de andere er nog mooi bij staat, wordt altijd rommelig. Een bosje tulpen of rozen kan ik wel waarderen trouwens
Zebra04 schreef op 05-01-2023 om 14:19:
Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben, ik draag wel af en toe sierraden, maar liever niet te dure en ik zoek ze ook het liefst zelf uit!
Mijn man heeft meerdere keren geprobeerd mij te verrassen met kettingen, eerste keer kreeg ik achteraf meerdere keren te horen dat die ketting "duurder was geweest dan je zou denken". Een volgende keer heb ik, met die gedachten in mijn achterhoofd, maar eerlijk opgebiecht dat ik het toch niet zo mooi vond en zijn we het samen gaan ruilen.
Weer een andere keer voelde ik mij er echt ongemakkelijk bij, ik had al een duur verjaardagscadeau gekregen, dat ik, om praktische redenen, al eerder had gekregen. Kreeg ik op mijn verjaardag zelf, waar ook andere visite bij was, toch nog een kettinkje, ook weer nét niet wat ik zelf uit zou kiezen.
Resultaat: ik voel me schuldig en ondankbaar. Hij vindt het vooral heel jammer dat hij mij hiermee niet blij kan maken. Toch een gevoel dat dat zo 'hoort' ofzo (en dat irriteert mij dan weer...)
Bloemen, vooral samengestelde boeketten word ik ook niet blij van, de ene bloem verwelkt al als de andere er nog mooi bij staat, wordt altijd rommelig. Een bosje tulpen of rozen kan ik wel waarderen trouwens
1 van de redenen waarom ik meestal met mij vrouw een cadeau uit zoek. Heel af en toe als ik echt zeker weet dat ze het mooi vindt, neem ik het mee. Maar afgelopen verjaardag haar ook zelf laten kiezen. Het romantische is er misschien een beetje af, maar een cadeau krijgen die je niet draagt omdat je hem eigenlijk niet mooi vindt is ook zonde.
Ik weet dan wel weer andere dingen, zoals dat ze een bos tulpen heel erg mooi vindt en die neem ik in het seizoen dan ook vrijwel elke week mee.