De ouderen van tegenwoordig!
Mij valt het de laatste tijd op dat juist ouderen zo asociaal en onbeschoft zijn. Twintig jaar geleden was dat in mijn beleving niet zo. Vooral vrouwen van rond de 60 jaar praten ongestoord hard in de stiltecoupee, en ze trekken zich er helemaal niets van aan als je er wat van zegt. In het pannenkoekenrestaurant waar mijn dochter werkt jatten ze het servies en het bestek en laatst zelfs nog een lampje dat op tafel stond. En daarnet scheurde er een oud wijf rakelijks en veel te hard op haar electrische fiets lang mijn stilstaande auto, waar ik net mijn dochter uittilde, onderwijl roepend dat ik gezakt zou zijn voor mijn rijbewijs. Ook zag ik laatst een vrouw van die leeftijd bij de groenteafdeling een paar rollen plasticzakjes (voor het fruit)in haar tas stoppen, ongegeneerd: "ze verdienen toch genoeg aan me". Weer dat ongegeneerde.
Wat is dat toch? Vroeger waren in mijn beleving "omaatjes" juist eigenlijk altijd vriendelijk.
Skik
Ik denk nog wel eens 'straks ben ik net zo'n oud mens'. En dan hoop ik maar dat men geduld met mij heeft.
Maar van die egocentrische kleuters herken ik wel. Mijn schoonmoeder wordt steeds kleiner in dat opzicht.
Ja kleuters
Af en toe heb ik ook het gevoel met een stel kleuters rond te rijden hoor. Dan gaat de eerste op de plek zitten waar (als je volgorde juist zou doen) de laatste die wordt opgehaald zou zitten. Vervolgens weigeren om op te schuiven... Of eisen dat ze als eerste weer worden thuis gebracht, terwijl de adressen dat niet toelaten. Ik hou altijd een zo logisch mogelijke volgorde van halen en brengen aan. Niet zoveel zin om Den Haag te kriskrassen. Stuit ook altijd op onbegrip: "Ja, maar u komt toch langs mijn huis?" Of 'nog even een sigaret roken' terwijl de rest al in de bus zit zodat iedereen moet wachten of zelf weer eruit moeten om dat 'rookster' er nog in moet.
