Bijzondere, grappige of ontroerende korte ontmoetingen
In het kader van de komkommertijd maar eens het volgende. Ik maakte gisteren zoiets leuks mee. Mijn net nieuwe geliefde bracht mijn om half een 's nachts naar de trein. De conducteur staat bij de deur van de trein kaartjes te controleren. Ik als chaoot kon mijn kaartje niet direct vinden. 'Vanmiddag had ik hem nog' zei ik Beginnen de heren te grappen 'ja dat zeggen ze allemaal, dat wordt een boete etc etc' Ik zowee gaan jullie lekker mij dissen te behoeve van jullie male bonding? Joligheid alom. Laat ik mijn kaartje zien, zegt de conducteur 'nee die is van gisteren' ik schrok eerst maar zag dat hij dolde. 'Oh je hebt ook nog een slecht karakter, zei ik. Ik omhelsde mijn vriend (tja net verliefd, moet er wel lief uit gezien hebben) En de conducteur die er naast staat zeg öh dat wil ik ook! en omhelst mijn vriend! Zo grappig en gezellig.
Toen ik na een half uur uit de trein moest, zwaaiden we heel enthousiast naar elkaar als in 'dag vriend die ik nooit meer zal zien maar met wie ik zo'n lol heb gehad. Ik ben natuurlijk al verliefd maar dit gaf me zo'n super gevoel.
Wie heeft er ook van die leuke of ontroerende ontmoetingen gehad met volkomen vreemden?
Toevallig donderdag
Ik had donderdag een sollicitatiebijeenkomst. Het was in Amsterdam en omdat ik al een hele tijd niet in Amsterdam geweest was, was ik een beetje huiverig of ik alles wel kon vinden. Dochter wilde wel mee. Achteraf gezien had ik het toch makkelijk alleen kunnen vinden, maar het was wel zo gezellig met mijn dochter. Toen de bijeenkomst was afgelopen, liep ik met een andere vrouw van het gezelschap weer naar buiten en bleef nog even met haar praten tot mijn dochter zich weer bij ons gevoegd had. We raakten aan de praat en toen bleek dat ze een rottijd achter de rug had en daar eigenlijk nog steeds in zat. We praatten of we elkaar al langer kenden. Na een poosje, mijn dochter was er inmiddels ook, hebben we ons toch maar weer in beweging gezet, want ik zou met dochter de stad nog even ingaan. Al kletsend zijn we de Bloemenmarkt nog overgegaan en daarna hebben we toch maar afscheid genomen. Uiteraard na gezegd te hebben 'hopelijk worden we allebei aangenomen!'.
Tijdje terug
in een schoenenwinkel, een dame met een spierziekte tegengekomen. We raakten aan de praat en er was zo'n leuke klik. Binnen korte tijd onze levens doorlopen tussen stapels schoenendozen. Zelfs mijn dochter, die zich daar normaal misschien aan zou ergeren, kwam erbij zitten.
Gelachen, gepraat, grapjes gemaakt, serieus gesproken, een stukje emotie bij haar en mij en toen moesten we weg omdat de winkel ging sluiten.
Mijn dochter verklaarde me thuis voor gek dat ik haar telefoonnummer niet heb gevraagd omdat het zo'n lieve vrouw was en zo iemand een fijne vriendin kon zijn.
Dat ging me dan net te ver, maar ik heb daar een heel fijn gevoel aan overgehouden. Alsof er een engeltje naast je is komen zitten, zoiets.
In de supermarkt
Vorige week in de rij bij de kassa stond een vrouw voor me die bijna exact dezelfde boodschappen had gehaald. Wijn van hetzelfde merk, pizza en salade. Ver voorbij de kassa liepen we nog te kletsen op weg naar de service balie voor ja allebei postzegels! Heel grappig en het was wel een klik.
Haven
Vorige week lagen we in de sluis naast een andere boot. Wij zouden naar Terschelling, zij naar Vlieland. Wij waren bang dat Vlieland vol zou liggen. Zij konden binnendoor steken en zouden er dus flink eerder zijn dan wij. Zegt hij geef mij je nummer dan app ik je even of het druk is. En ja hoor, heel leuk app contact gehad over de haven etc. In Vlieland nog een borrel gedaan, ook zo'n leuk spontaan contact was dat!!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Bij c&a
Tweede kledingstuk halve prijs, ik hoefde er maar een, ik draaide me om naar de persoon achter mij in de rij en zei dat zij dan wel voor de halve prijs mocht. De cassiere zei 'kent u elkaar dan'. En die mevrouw zei zonder blikken of blozen 'Natuurlijk, we wonen al jaren naast elkaar.' Daar hebben toen we eenmaal (met korting) buitenstonden vreselijk samen om gelachen. Ze stond erop de korting te delen.. was leuk..
Het warmst
werd ik toen we ooit strandden met de auto in Frankrijk. Op vrijdagmiddag. Geen vervangend vervoer, ANWB-medewerker wenste ons succes en begon aan zijn weekend, kind van twee bij ons, garage zei alleen 'total loss, bonnes vacances'. Maar bij die garage stond een jonge Fransoos, notaris én gitarist in death metal band, die zich ons lot aantrok, ons naar een hotel bracht, zijn adres gaf en zei dat we de volgende morgen maar moesten aanbellen, dan zou hij ons naar het autoverhuurbedrijf brengen. Daar heeft hij voor ons gemarchandeerd, busje geregeld, en zo konden we doorreizen. Zo aardig, en zo vanzelfsprekend in het aanbieden van zijn hulp en tijd, we konden hem wel zoenen. Heb ik ook gedaan, trouwens.
Wat een leuk draadje!
Hè, wat is dit een leuk draadje!
Ik geef altijd mijn parkeerkaartje aan een ander als ik nog tijd over heb. Gewoon, omdat je daarmee een ander verrast. Of voor laten gaan bij de kassa of tegen de vrouw/man van het telecombedrijf waar je lang in de wachtrij hebt gestaan, zeggen: goh, zeker druk vandaag? Moet je nog lang? Etc.
Telt dit ook mee voor de onverwachte ontmoetingen?
Tunesische dame id trein
vorig jaar reisde ik met de trein van Kortrijk naar Amsterdam, lange reis voor de boeg (heenreis was ook al 4,5u) dus boeken bij me koffie...
Ik had al op internet gezien dat er vertragingen waren rond Gent. ik stap in de trein en aan de andere kant zit ook een dame. Ze vraagt me in het frans of dit de trein naar Antwerpen is, ik zeg ja.
Een beetje voor Gent wordt omgeroepen dat we in Gent moeten overstappen in een andere trein ivm werkzaamheden, dit wordt alleen in het nederlands omgeroepen, ik vraag aan de dame of zij het begreep,neen dus.
We zijn dan samen van trein veranderd in Gent, en samen gaan zitten en lekker kletsen, zij was op bezoek bij haar zus in Momtpelier en ik ook bij mijn zus in Belgie,ze zou nog naar een tante gaan in Antwerpen en dan weer terug naar Tunesie.
De hele reis tot Antwerpen hebben we gezellig zitten kletsen over de Tunesishe lente, racisme in Europa etc...,we moesten nog een keer overstappen in Berchem, en hadden nog last van een irritant ventje die tegenover ons zat, hij sprak alleen Engels, dus konden we hem lekker lelijke dingen in het Frans toewensen,
In Antwerpen mekaar een 'Bon Voyage'gewenst en ...nooit meer gezien ...