Ben ik de enige die zo'n moeite heeft met weer naar school en werken?

Nou

dat vroege opstaan kost me altijd wel weer een paar weken, maar het werken heb ik altijd wel weer zin in. Weer even bijkomen zeg maar

Jammer zeg

Sinilind: "we moeten weer van alles en mogen bijna niets meer"
Ik ervaar dat anders: ik ben zo trots en dankbaar dat ik mág werken, heerlijk vind ik het, ik kan niet wachten!
En natuurlijk was de vakantie heerlijk, maar er is ook niks mis met het school-en werkleven.
Oftewel: als je je werk zo alleen maar als moeten ervaart, zit je dan wel op de goede plek voor jou?

Ach

Ik vind het verschil niet zo groot. Ik heb sowieso vier van de zes weken gewerkt, hebben jullie zo lang vrij dan?

Verder vind ik het vooral altijd heerlijk dat ik geen boterhammen hoef te smeren, tassen klaar te hangen etc, geen voetbalspullen te wassen, etc. Inderdaad minder op de klok.
Maar ik heb toch tijdens schoolweken ook genoeg tijd om leuke dingen te doen en zo.

Liora

Komkomkom sini!

Wees blij dat je werk hebt. Nooit meer werken gaat snel vervelen hoor, vraag maar aan iedereen die ongewild thuis zit. Niks zo naar als overbodig zijn.
Van vakantie geniet je omdat het vakantie is. Een leven lang vakantie is oersaai.

Dat weer is inderdaad even vervelend, dat klopt, maar grijp de uitdaging en ga op zoek naar wat er leuk en waardevol is in je werk.

Werken

Ik zou er alles voor over hebben om weer te gaan werken; lekker aan de slag te kunnen. Ik zit thuis met schoolgaande kinderen, ben hoog opgeleid en zoek werk….Loop nu thuis figuurlijk tegen de muren op.

Ik heb nu een sollicitatie uitstaan naar een functie waarvan ik hoop dat ze me zullen uitnodigen. Het is bijna hetzelfde werk als wat ik altijd al gedaan heb voordat mijn kinderen geboren werden….Ik kijk er juist heel erg naar uit en heb er erg zin in.

Herken het wel

Ik herken het wel hoor, Sinilind! Ik vind het ook altijd moeilijk.
Ik ben alweer begonnen met werken, dus die horde heb ik al gehad. Maar als de kinderen weer naar school moeten. Dat gezeur, huiswerk, speelafspraakjes, vermoeide kinderen thuis, toetsen. Nee, van mij mag dat gestolen worden.

Vroeger kon ik nog genieten van de rust in huis als de vakantie voorbij was, maar nu de kinderen allemaal wat groter worden, is het in de vakantie zo heerlijk. Iedereen doet lekker waar hij of zij zin in heeft. Pyjama dagen, koekjes bakken. Ik kan daar zo van genieten.

Zo meteen moet ik weer met ze naar zwemles fietsen door de regen (gruwel, het duurt al jaren), Franse en Duitse woordjes oefenen met mijn zoon ( hij kan dat echt niet zelf en het is zoo saai), Cesartherapie oefeningen doen met mijn andere zoon.... En dan dat wakker maken 's morgens, dat vind ik nog het ergste. Wij zijn hier allemaal nachtdieren, dus ze zijn hun bed niet uit te krijgen 's morgens. En ik ben ook niet op mijn best dan, dus oef!

Herkenning

Ik herken het hoor Sini, ik ben dol op die eindeloze weken waarin niks moet. Hoewel ik deze zomer doorgewerkt heb, ik werk vier dagdelen, is het toch heel anders nu de kinderen vrij zijn. Ik hoef niemand achter de vodden te zitten. We doen gewoon waar we zin in hebben, heerlijk. En met een student en twee pubers in huis hoef ik ook niemand te entertainen..

Staatslot

Helaas weer 0,- euro op mijn vijfde staatslot. Ik kan me voorstellen dat je eerst weer een hap lucht moet nemen voor de drukte weer begint. Maar hopelijk zie je het plezier er weer in als het schooljaar eenmaal weer begonnen is. En inderdaad, niet werken is ook niet leuk. Sinds kort ben ik werkeloos en hoewel ik er ook wel van geniet dat ik voor het eerst in mijn leven thuis klaarzit met een kopje thee voor de kinderen, zou ik het liefste morgen weer een baan hebben. Maar ik kan me voorstellen dat dit het moment is dat je ook even voorstelt dat het zo anders zou kunnen zijn als je die verplichtingen niet had. Werken is leuk maar er zijn zo veel andere dingen die je kunt doen als die noodzaak er niet is. En inderdaad in een veel minder dwingend kader.

Ja en nee

Ik vind werken helemaal niet vervelend. Ik werk ook gewoon door een groot deel van de zomer.
Maar ik vind het wel heerlijk dat we zomers minder op de klok hoeven te leven.
Op mijn werk is de zomer ook de meest relaxte periode. Waar tijdens het jaar administratieve taken en onderwijs taken de meeste tijd opslokken heb ik in de zomer volop tijd voor mijn eigen projecten. Overigens is het wel de balans die fijn is. Ik vind het ook altijd wel weer heel leuk als het nieuwe college jaar begint. De input van collega's en studenten is onmisbaar en op de lange termijn mis ik dat echt.
Wat mezelf betreft zie ik dus helemaal niet op tegen werk en ook niet tegen de drukte van het nieuwe collegejaar.
Wel vind ik de combinatie werk en gezin een stuk makkelijker in de zomer. Ik hoef nu veel minder rekening te houden met hun schema. Ze hebben geen school en dus ook geen huiswerk. Geen sport en weinig andere vaste afspraken. Zeker nu de kinderen ouder zijn en veel meer hun eigen gang gaan is het heel relaxt in de zomer.
Dat ga ik straks in September wel weer missen.

Ja hoor

Ik snap het prima dat je moeite hebt om weer in het gareel te moeten. Ik vind het altijd een beetje zuur om het een met het ander te vergelijken. Als je werkt en je hebt in die situatie even moeite om weer op gang te komen na vakantie, wil dat niet zeggen dat je niet blij bent dat je werk hebt. Natuurlijk zou ik mijn baan liever nog gehad hebben, maar reken maar dat ik vanmorgen opgelucht was dat ik niet om 8 uur door de regen naar de trein hoefde)
Het is even doorbijten na vakanties, maar na een paar dagen is het alweer gewoon.

Doorbijten

Maar toch, ik vind het echt wat anders of je even moet wennen aan het schoolritme, of dat je de schoolweken serieus ervaart als 'niks mogen, alleen maar moeten'. Het eerste is overkomelijk, het tweede vind ik echt sneu. Dan ervaar je je leven toch als zwaar ongelukkig, 40 weken in het jaar?

Count your blessings

Je hebt werk, je kunt werken, je mag werken, je kind mag naar school, je kind kan naar school, ....

Tuurlijk de omschakeling kost even tijd maar ik zou niet willen ruilen met iemand die het hele jaar 'lekker' in zijn bed kan blijven liggen.

En van alles moeten en niks meer mogen? Come on, get a life. Zeg ipv van moeten eens mogen, daar wordt jouw wereld vast een stuk vrolijker van.

Ik moet vandaag werken, koken, naar dierenarts, naar voetbal- en schaatstraining en nog een vergadering voorbereiden. Of ... ik mag .... Allemaal dingen waar ik van geniet (soms indirect).

Anneke (e.a.)

Nou, ik moet vandaag werken. Morgen ook trouwens. Er zijn beroerdere manieren om aan je geld te komen dan mijn werk hoor, daar niet van, maar om nou te zeggen dat ik 'smorgens blij uit mijn bedje spring bij het vooruitzicht te mogen - nou nee.

Kom op mensen, even alle vrome praat terzijde, wie van jullie zou precies hetzelfde werk onder precies dezelfde omstandigheden op precies dezelfde uren doen als het schip met geld morgen binnenvoer?

Dat wil niet zeggen dat als dat schip met geld zich aandient, je de hele dag op je krent zou moeten zitten. Maar dan kan je wel zelf bedenken welke nuttige activiteiten je wilt doen voor hoeveel uur per week en onder welke omstandigheden. Hoef je niet bang te zijn voor een negatief oordeel van je leidinggevende, of bezuinigingen, of weglopende klanten, of wat ook...

Dat je leven er niet per se beter op wordt als je de hele tijd loopt te klagen en te simmen is absoluut waar, maar die "je mag werken, wees maar blij"-reacties - aan mij is het niet besteed, laat ik het daar op houden. Net zoals die mensen die roepen dat je geen problemen moet zien maar uitdagingen, daar krijg ik altijd mepneigingen van (die onderdruk ik dan weer hoor, zo ben ik ook wel weer...)

Sini, na zes weken (langer, mogelijk, als je in het VO werkt) afwezigheid is het lastig er weer in te komen. Zo heb elk voordeel zijn nadeel. Als je niet in het onderwijs werkt ben je meestal maar een week of 3 met vakantie, dan is de overgang niet zo groot.

Maar goed, ik hou maar op, want ik moet - pardon mag - weer verder werken. Joechei

Groeten,

Temet

Temet

Hear hear! Ik werk omdat het moet, maar de jaren dat het niet hoefde heb ik het nooit gemist.

Ja, ik mag weer werken..

Mijn buurvrouw hoeft vandaag niet te werken, ze begint vandaag aan haar tweede chemo.
De moeder van een meisje uit de klas van mijn dochter hoeft ook niet te werken want ze heeft vorige week haar man begraven.
Mijn schoonzus hoeft vandaag ook niet te werken want ze brengt vandaag haar zoon voor het eerst naar speciaal onderwijs 30 km verderop.
Mijn beste vriendin hoeft vandaag ook niet te werken want ze is een goede maand geleden ontslagen.

Soms moet je iets verder kijken dan je neus lang is om te zien hoe ontzettend bevoordeeld je bent...

Ik krijg mepneigingen van mensen die miepen om niets. Als je zes weken vakantie hebt gehad met fantastisch weer dan moet ik een mepneiging onderdrukken als je miept over opstartproblemen, alles moeten-niets mogen. Come on, get a life.

Schepje bovenop

Zie ook mijn posting in het draadje 'zin van het leven' Ja, ik mag werken, had ook maar 2 weken vakantie en ben sinds 3 weken weer aan het werk. Nog wel. Volgende week staat me waarschijnlijk weer een operatie te wachten en dan 'hoef' ik even niet te werken, kinderen ophalen en wegbrengen etc.
Nee, geef mij maar het 'moeten' van het dagelijkse leven. Het kan zo snel een andere wending nemen.

Fély

Jeetje

Ik kan niet kiezen. Bij Sini's beginposting krijg ik ongevraagd Annie M.G.'s "Zeur niet" in mijn hoofd, deze:

http://www.youtube.com/watch?v=AYeWn66qpnc
Maar als ik het gemoraliseer lees dat op Temets reactie volgt, krijg ik weer opstaande nekharen van het enorme gehalte aan 'eet je snotspruitjes op want de kindertjes in Afrika hebben honger'. Leed vergelijken en bagatelliseren is zinloos en heeft mij in elk geval nooit geholpen (klein) leed te overwinnen.
Sini zou ik wel een andere focus willen aanraden. En inderdaad, als je zo opziet tegen een nieuw jaar is er misschien meer aan de hand dan de begrijpelijke frisse tegenzin waarmee het gros van de mensheid (ook ik) weer aan het werk gaat na een heerlijke vakantie.

Januari

Ik heb het altijd moeilijker in januari. Na de zomer vind ik het altijd wel leuk, het is nog zonnig, herfst voor de boeg (mijn favoriete seizoen), en nog leuke feestdagen en kerstvakantie.
Daarna krijg ik altijd een dip want januari, februari en maart vind ik erg saai en evenementloos...
En koud, donker, lang.

Juist

Ik kijk er juist erg naar uit, maar het duurt nog twee weken. Dan kan ik eindelijk weer ademhalen. Gelukkig gaat jongste ('zorgenkind') vanaf morgen een aantal dagen naar kinderdagopvang, dan kan ik met mijn oudste leuke dingen gaan doen. Maar straks, m'n hoofd voor mezelf, ik kan haast niet wachten

Appels, peren en bananen

Ik vind dat er erg veel appels en peren met elkaar vergeleken worden.
Het feit dat je geld en dus werk nodig hebt om rond te kunnen komen staat helemaal los van het plezier dat je aan vakanties kunt beleven.
En ook alle leuke dingen die je gedurende de rest van het jaar kunt doen hebben eigenlijk niets te maken met het gevoel dat je kunt hebben als de vakantie voorbij is.

Voor mij persoonlijk: ja, het hebben van een inkomen = baan is belangrijk. En als je een baan hebt waar je erg veel plezier in hebt is dat helemaal geweldig.
Maar ik vind tijd belangrijker dan geld. Dus de dingen die ik met m'n gezin en andere belangrijke mensen kan doen, daar geniet ik meer van dan van werk. We proberen gedurende het jaar ook veel tijd samen en leuke dingen doen te realiseren. Schoolvakanties vind ik dan ook heerlijk, lekker tijd om ons eigen gang te gaan, dingen te ondernemen, bij elkaar te zijn.
En een gezinsvakantie is voor mij het hoogtepunt van het jaar. Meer dan kerst of verjaardagen of... Dus als dat voorbij is, is het altijd weer even slikken, omdat ik weet dat het weer lang duurt voor de volgende gelegenheid.
Maar dat betekent niet dat ik de rest van het jaar ongelukkig ben hoor. Er komen genoeg andere mooie momenten. Maar een paar jaar geleden zijn we drie maanden weggeweest en daar verlang ik wel eens naar terug. Als ik de kans krijg doen we dat zo nog een keer.

Ik heb ook het idee dat naar mate ik ouder ben geworden ik het hele regelen en organiseren meer zat begin te worden. Heeft misschien niet zozeer met leeftijd te maken maar vooral dat ik het al zo lang doe.
Bij jou zit er toch ook vrij veel leeftijdsverschil tussen de kinderen?
Dan ben je natuurlijk ook al jaren hiermee bezig.
Ik merk dat ik daar nu ook wat zat van aan het worden ben.
Zie ik trouwens vaker bij mensen met veel kinderen of met een groot leeftijdsverschil tussen de kinderen.
Dus dan is de zomer gewoon erg prettig. Even niet dat gezeur met school en huiswerk.

Mijn werk wordt overigens alleen maar leuker naar mate ik ouder wordt maar dat heeft ook met mijn soort loopbaan te maken.Dus daar ben ik niet zat van. Ook niet van de kinderen zelf hoor. Maar wel af en toe van school en sport en al het regelen.

Grappig

Onze situatie is trouwens precies andersom. Ik ga van het weekend naar Nederland op vakantie en ik heb er ook enorm veel zin in. Ik vind het ook altijd weer heel leuk om in Nederland te zijn. Vroeger maakte me dat veel minder uit maar sinds onze landverhuizing een paar jaar terug merk ik dat ik veel meer gehecht ben aan Nederland dan vroeger.

De temet die geen temet is

Zo kun je elk gesprek in de kiem smoren. Wat heb je nou te klagen? Ik weet veel ergere voorbeelden dan die van jou... Tja vast wel.
Dat je schoonzus haar zoon 30 km naar speciaal onderwijs moet brengen, is ver, maar ze mag blij zijn dat hij naar school kan.
Je vriendin, die net als ik de afgelopen weken zonder werk zat, heeft heerlijk van het mooie weer kunnen genieten.
Dat je het overlijden en ziekte van iemand misbruikt om Sini mee om de oren te slaan vind ik erg.
Ik denk dat we allemaal, ondanks de mindere momenten, weten hoe bevoorrecht we zijn. Ik weet niet of je hebt meegekregen dat Rutte heeft gezegd dat er geen armoede is in Nederland? Ander onderwerp, maar zo kun je een onderwerp dus gewoon van tafel vegen. Vergeleken met Jemen is het hier inderdaad een luxe-oord. Maar dat neemt niet weg dat je je hier arm kunt voelen. Als je er niet over klaagt is het er ook niet. Nou... na zolang vakantie te hebben gehad, is het toch echt weer even wennen op de werkvloer hoor. Daar mag je best een dagje van sippen.

Andermans leed is irrelevant

Ik vind het ook niet zo netjes om er leed van anderen bij te halen, is zo weinig constructief ook. Het gevoel van Sini zal er heus niet van veranderen.
Ik kan de stemming alleen maar met die van mezelf vergelijken, ik huppelde afgelopen vrijdag met groot plezier voor het eerst naar mijn werk. Gewoon, omdat het een plek is waar ik echt heel graag ben. En ja, het is dat geld noodzakelijk is, maar als dat niet zo zou zijn, en ik zou er niks voor krijgen, zou ik er nog steeds naartoe huppelen. Ja, ik weet het, in dat opzicht ben ik raar.
Maar dat gevoel, ondanks die nare wekker die veel te vroeg gaat, en ondanks alle rompslomp die erbij komt kijken, dat blije gevoel op de werkplek gun ik Sini zo graag.

Klagen en zich beklagen

Ik vind dat er een verschil is tussen ff klagen en jezelf beklagen. Het laatste impliceert dat je vindt dat je het slecht getroffen hebt (met je baan/partner/kinderen/schoonmoeder). En dat vind ik in heel veel gevallen ongepast, inderdaad met name tegenover mensen die veel te verstouwen krijgen in het leven. Ook als die mensen het niet horen, vind ik het nog niet netjes.
Maar ff klágen, uiting geven aan een (tijdelijk) gevoel van ongenoegen, moet toch gewoon kunnen zonder dat het langs de lijdensmeetlat wordt gelegd? Verschil is dat Sini het irl tegen een of twee vriendinnen zou hebben verzucht, en dat hier honderden mensen meelezen. En dus ook de mensen die wel wat ergers hebben om over te klagen. Sterker, die zich met recht zouden kunnen beklagen over hun leven. Ik ga er toch echt vanuit dat Sini zich niet uitgebreid klagend zou uitlaten tegen een vriendin die net haar vader heeft verloren (ik noem maar wat).

Voorpret

Ik hoop dat je je heimwee kunt omzetten in voorpret om weer naar je thuisland te gaan, misschien in een vakantie tussendoor. Natuurlijk heb je heimwee! En misschien eens serieus denken aan een carriereswitch, misschien op den duur niet meer in loondienst?

Vooral qua huishouden

Ik vind het werken wel weer leuk, het zijn interessante maanden op m'n werk en er gebeurt van alles. Maar het geregel er omheen, dat kost me echt wel weer moeite! Sporttrainingen, boterhammentrommels, rommel opruimen, en zorgen dat de kinderen op tijd in bed liggen. Het algehele gevoel van vrijheid, we-zien-wel, ja, ik vind het lastig om daar afscheid van te nemen. In die zin snap ik je dus wel. Zoals je zegt, over een paar weken zitten we er weer helemaal in, maar nu is het nog even slikken soms!