Asielhond?

neem eens contact op

met La Vida. Een organisatie in Nederland die ook de wat ouderen en/of gehandicapte honden uit Spanje haalt, die daar écht geen leven meer hebben. Ik kan ook instaan voor een hondenopvang in Spanje die (gelukkig) regelmatig honden naar Frankrijk, Belgie, Nederland en Duitsland kan brengen, jonge honden, oudere honden ... ze worden alleen gezond vervoerd, met alle papieren en alle inentingen. Helemaal legaal want zomaar ff honden in auto/busje zetten en vervoeren is er bij hen niet bij

Goede ervaring

Ik heb twee keer een hond gehad uit het asiel en dat was in beide gevallen een goede ervaring.
In het eerste geval waren we helemaal niet op zoek naar een hond maar ik kreeg een soort nieuwsbrief van het asiel onder ogen per toeval en daar stond deze hond in. En ik wist gelijk dat het mijn hond was. Heel geestig. Ik heb toen opgebeld. Ik mocht komen kijken (man ook mee), papieren invullen en daarna kregen we hem inderdaad gelijk mee. Dat is al wel een paar jaar geleden.
Tweede ervaring was wat anders. Toen waren we op zoek naar een hond. Ik zat te twijfelen pup of volwassen hond. We gingen kijken in drie verschillende asiels maar er zat toen geen geschikte hond voor ons gezin. Toen zijn we weggegaan en op zoek naar een pup. Paar weken later kreeg ik een telefoontje van een van de asiels dat ze een paar honden hadden gekregen die aan onze criteria voldeden. Wij er weer heen en toen zat er inderdaad een hond bij die goed bij ons paste. We hebben er toen even een nachtje over nagedacht en de volgende dag de kinderen meegenomen. Toen de papieren ingevuld en de hond meegenomen. Ze zeiden er toen bij dat als het niet zo klikken we hem binnen 3 weken kosteloos terug mochten brengen.

ervaring

Ik heb meerdere asielervaringen, ook met honden. Mijn ervaring is heel goed. Men is eerlijk over de positieve en negatieve eigenschappen van de hond en kijkt goed naar jouw persoonlijke situatie (wel of geen kinderen, veel tijd om te wandelen, andere huisdieren etcetera).

Bij één van mijn honden, een boxerpuber zonder één sprankje opvoeding, kreeg ik het dwingende advies een cursus te gaan doen. Het dier was net binnen gebracht en was nog in quarantaine, maar het asiel had het idee dat deze hond ondanks zijn gebrek aan opvoeding wel eens heel goed bij ons zou passen. En dat klopte.

We mochten ook met ze wandelen en als ik me goed herinner (het is alweer een tijd geleden) konden ze bij problemen ook weer teruggebracht worden. Ook belde het asiel na een tijdje hoe het met de hond ging.

We hebben van al onze asielhonden (en -katten) ongelooflijk veel plezier gehad en ze pasten heel goed bij onze persoonlijke situatie!

Mijn huidige hond en kat heb ik via bekenden. Ook geen spijt van en het leuke is dat je het vorige baasje nog kunt vertellen hoe het met ze gaat.

asielkatten

Ik heb alleen maar ervaring met asielkatten. Ze wisten veel te vertellen over het karakter van de katten en keken ook naar onze wensen en mogelijkheden.
Er werd later ook gebeld hoe het met de katten ging.

chiquita

Ik heb juist slechte ervaringen met honden uit Spanje. Honden (en mensen trouwens) leven daar veel meer buiten en zijn niet zindelijk. De honden dus, niet de mensen. Ook worden in Spanje vaak ex-jachthonden gedumpt, zoal podenco's en spaniels. Die gaan achter alles wat beweegt aan, van het konijntje van de buren tot je eigen katten. Loslopen kunnen ze niet, laten uitlaten door een kind ook niet. Als je zo begaan bent met honden in het buitenland, kun je beter geld doneren aan de asiels daar dan de honden hierheen halen.

Ciska22

Een kennis van mij vangt buitenlandse honden op. Het is bij de organisatie waar zij bij is aangesloten echt niet zo dat je je hond kiest op basis van een foto. Daar gaat echt een serieuze screening aan vooraf, juist omdat het hondjes met een verleden zijn.

Hortensia

Dan zijn de hondjes dus al in Nederland?
Ik zou het ook niet aanraden om een hond te kiezen die je niet eerst kan ontmoeten. Dus dat je inderdaad van een foto/filmpje en een vragenlijst de hond moet kiezen. Ik wil een hond eerst zien, er even mee wandelen/spelen, kijken of die klik er is. Zeker bij een hond met een verleden.

Ik ken ook mensen die een hond hebben uit het buitenland (Kroatie meen ik). Die hond bleek ook best anders te zijn dan hun door de organisatie is verteld. Het is een zeer drukke hond en dat wisten ze dus van te voren. Gaat op zich wel goed en die mensen zijn dol op de hond dus geen probleem. Maar ik zou toch echt even zelf de hond eerst willen meemaken voordat ik die keuze zou maken.

Het is natuurlijk anders als de honden al in Nederland zijn. Dan lijkt het me een prima oplossing. Dan kan je mooi eerst kennis maken met de hond en dan je beslissing nemen.

Maar er zijn dus organisaties die de honden pas naar Nederland halen als ze er een tehuis voor hebben gevonden. Dus dan kan je de hond niet eerst zien.

Nur

Volgens mij komt ze ook in het buitenland om de honden te halen. En ze vangt ze regelmatig op tot er een baasje is gevonden. No way dat je als bij een postorderbedrijf je hondje van een foto kunt kiezen, er gaat echt wel e.e.a. aan vooraf qua screening! Het hondje leeft eerst een tijdje bij de opvang (gewoon in de thuissituatie) zodat ze ontdekken wat de goede en zwakke punten zijn van zo'n hondje. Details weet ik niet, maar ik weet wel dat het niet zo simpel gaat, even een buitenlands hondje nemen.

En gelukkig maar, want het zijn hondjes met flinke rugzakken die niet bij iedereen kunnen.

Maar dat vind ik van elke hond. Een hond en een baas moet passen. Ook zo'n schattig klein Russeltje. Het asiel zit er vol mee omdat ze toch een stukje minder makkelijk lijken (als in: aandacht en beweging nodig) dan men dacht! Of Chihuahua's die als mode-accessoire in tasjes of op de arm worden meegenomen want zo schattig, maar helemaal fout voor de vorming van het karakter.

Of die stoere boston- en staffordterriërs. Enige honden, hoor, daar niet van (ondanks hun imago en het feit dat ze in bepaalde kringen wel erg vaak voorkomen), maar als ik dan weer eens iemand zie die door zo'n enthousiaste krachtpatser over het veld wordt gesleurd denk ik: ai ai ai...

Inderdaad

Waarom een hond uit Spanje halen waarvan je bijna zeker weet dat die niet is opgevoed? Dat is toch geen hond voor TS!

Ik hoop dat ze daar in Spanje druk bezig zijn met steriliseren zodat het probleem over 15 jaar is opgelost.

moeite

Ik heb daar ook altijd wel moeite mee, met dat dieren halen uit een ander land. Het is niet dat we nou te kampen hebben met een ernstig tekort aan honden, ik zou zeggen integendeel.
Ik snap dat er elders ook zielige honden zijn, maar daar zou beter ter plekke een oplossing voor kunnen worden gezocht.

niks screening

Echt niet dat er altijd een screenings plaats vindt! Ik heb nooit iemand van die organisatie gezien. Pas op het vliegveld Rotterdam, waar de hond naar toe gevlogen werd, kreeg ik een hand van een vrijwilliger en werd me de bench gewezen waar de hond in zat. Niks alvast in Nederland, niks screenings, niks nazorg of controle achteraf.

@Yeti

dat ligt dan aan de organisatie waar die hond vandaan komt.
Idd zoals Hortensia zegt, 't is niet ff hondje van een foto kiezen. Je kunt wel aangeven dat je belangstelling hebt maar je wordt goed gevolgd.
Ik volg deze honden ook als ze in Nederland zijn, en ook als ze eenmaal bij een gezin zijn...slechts één keer is een hond terug gegaan, omdat eigenaar tegen de waarschuwing in een hond had die niet (altijd) met andere honden kon.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik mijn handen in 't vuur steek voor deze hondenopvang die ik persoonlijk ken, alle medewerkers (ook in privé sfeer) en de stichting die ze naar Nederland haalt ook.

Rashonden uit het buitenland

Weten jullie wel hoeveel rashonden er uit het buitenlandcoördinator gehaald. Hou eens op met die discriminatie van buitenlandse honden!

Buitenlandcoördinator?

uit het buitenland worden gehaald...

goede ervaringen

op onze eerste hond na hebben wij altijd honden uit het asiel gehaald of ook wel eens een tweedehandse van andere mensen .
Nog nooit een misser gehad maar wij gaan niet over 1 nacht ijs met het uitzoeken. Vaak hebben we wel al iets in ons hoofd. In de omgeving zijn 3 asiels die we kunnen bezoeken en dat doen we dan ook veelvuldig. Daar moet je wel tegenkunnen, rijen vol honden die je ook weer achterlaat. Wij namen ook altijd de hond mee die we dan al hadden (willen er altijd 2) en dat klikte ook wel eens niet. Dan namen we die dus ook niet. Ik zou wel nooit een groot ras welk bekend staat als vechthond uit het asiel durven nemen. Dat zijn honden waar ik wel de achtergrond(eigenaar/opvoeding) van wil weten.

Ik zou echt nooit meer een puppy willen, vindt een oudere hond veel fijner.

Buitenlandse hond

Wij hebben twee honden uit het buitenland, een Griekse en een Spaanse (deze een kleine maand nu). Als je de hond al zindelijk in huis wilt krijgen, dan moet je inderdaad niet voor een pup gaan. Onze hond is al een wat oudere pup, 5 maanden, maar moet ook nog zindelijk gemaakt worden. Daar moet je tijd en geduld voor hebben. Het is een jachthond, maar dat wil niet zeggen dat ze dús nooit los kan. Het hangt van de hond zelf af. De meeste honden zijn kruisingen of onherleidbaar. Ik vermoed dat wij de hoofdprijs hebben op jachtgebied. Podenco en Bodeguero. Deze week mag ze voor het eerst los. We gaan het beleven Onze Griekse hond kwam overigens op dezelfde leeftijd bij ons (dat heeft met de vaccinatiewetgeving te maken) en was wel meteen zindelijk. Een buitenlandse hond is dus niet automatisch onzindelijk, omdat men daar meer buiten leeft. De Griekse hond woonde in huis bij de mensen die daar de opvang deden. De Spaanse hond heeft vermoedelijk vooral buiten gezeten, op de veranda. Absoluut goed gewend aan mensen en andere zaken, het is een heerlijk beest, maar niet zindelijk.

Mijn advies is om bij een buitenlandse hond een redelijk jonge hond te kiezen. Het liefst een pup, anders 'puber'. Niet makkelijk om mee te beginnen, maar hoe eerder hoe beter, zeg maar.

Wij hebben onze honden van twee verschillende organisaties. Om eerlijk te zijn had de screening en nazorg bij de eerste hond wel wat beter gekund. Bij de tweede is dat prima in orde. Ze kijken of de klik er is. Is die er niet, dan heb je recht om de hond binnen twee weken terug te geven. Zielig misschien, maar wel eerlijk en beter voor de toekomst. Men houdt gedurende de maanden erna goed in de gaten of je je afspraken wel nakomt. Sterilisatie en castratie is verplicht. Wie meer wil weten mag me daar altijd over aanschieten.

Asielhonden uit Nederland zijn natuurlijk prima. Mijn ervaring (doordat ik grondig heb gezocht) is helaas wel dat het vaak bepaalde rassen zijn die daar terechtkomen. En laten dat nou net rassen zijn die makkelijk verkeerd gedrag gaan vertonen. Ik las laatst de term 'power-dogs' voor staffords en pitbulls, dat zie je vaak. Op de een of andere manier denken sommige mensen dat zo'n type hond wel stoer staat of zo, maar in de praktijk valt dat stoere dan toch tegen door verkeerde opvoeding, verwachtingen e.d.. Ook herdershonden, jack russels... Je zou het niet zeggen, maar daar kun je ook een hoop aan verpesten als je er niets van weet. Je moet het echt treffen als je een goede, makkelijk in te passen hond wilt vinden. Bij de tweede hond heb ik niet eens meer gekeken bij Nederlandse asielhonden, maar ben weer goed gaan zoeken naar een buitenlandse pup.

Als je voor een rashond kiest weet je iets beter wat voor vlees je in de kuip krijgt, maar het blijft levend 'goed'. Niets is van te voren zeker.

Wat je ook kiest, de hond slokt tijd én energie op in het begin. Later wordt het allemaal wat vanzelfsprekender en is er een routine die bij je past. Hoe meer uitgesproken een ras of vermoedelijke kruising is in bepaald gedrag, hoe meer jij ervan overtuigd moet zijn dat je daar ten volle mee overweg kunt.

Herplaatser?

Als je weet wat voor type hond/ras je zou willen, kun je ook contact opnemen met de rasvereniging. Soms zijn er mensen die hun hond weg moeten doen en die doen dat dan via de rasvereniging/de fokker. Wij hebben ook met onze fokker af moeten spreken dat als we onze hond ooit weg zouden willen doen we dat eerst voorleggen aan de fokker.
Mijn ervaring met asiels is inderdaad zoals Kaaskopje zegt, dat er wel heel veel dezelfde rassen in zitten. Bovendien zijn de makkelijk plaatsbare honden via 'Ik zoek baas' heel snel weg. Maar je kunt natuurlijk geluk hebben.
Ik weet ook van een gezin dat op een soort 'matchlijst' stond bij 2 asiels in de buurt, zodat ze een seintje kregen als er een hond die aan hun wensen voldeed binnen kwam, voordat die hond op de website kwam. Zo zijn ze aan hun viervoeter gekomen. Kun je dus ook nog proberen.
Succes met je verhuizen en met het vinden van een hond!

Een al opgevoede hond

Ik lees je startbericht nog eens en zie dat je een opgevoede hond wilt hebben. Dat vind ik nogal een eis. Wij hebben zo'n hond gehad. Geweldig getraind door de eerdere eigenaar. Maar dat werd ons ook maar in de schoot geworpen. Een hond uit een asiel geeft geen garantie op dat het soepeltjes verloopt. Je zult er áltijd tijd en energie in moeten stoppen. Dus als je een hond met manieren wilt hebben, zul je anders moeten zoeken. Doe navraag bij dierenartsen bijvoorbeeld. En inderdaad rasverenigingen voor herplaatsers. Feit is dat je altijd met het gedrag te maken krijgt wat de voorganger er ingestopt heeft.

Hoe goed opgevoed een hond ook bij zijn vorige baas vndaan komt, kies ik, uit ervaring, niet meer voor een volwassen hond. Ik vind het heel nobel van mensen die dat wel doen, maar ten eerste vind ik een pup veel meer 'eigen' worden dan een volwassen hond ooit zal worden en je krijgt mogelijk ook met de nadelen te maken van de eerste eigenaar.

Al opgevoede hond

Ik zeg niet dat Kaaskopje geen gelijk heeft, maar ik heb vooral goede ervaringen met volwassen, al opgevoede honden. Ja, je moet in elke hond energie stoppen. En ook mijn laatste, perfect opgevoede hond vraagt inspanning van mij. Maar ook al was hij al 4, hij is echt helemaal mijn hondje geworden, helemaal op mij gericht. Hij ziet zijn oude baasje nog wel eens, herkent hem ook, maar hij ziet mij nu als zijn baas.

Al mijn honden, zowel asiel als van particulieren, hebben bij ons hun plekje gevonden, ook al waren ze al volwassen toen ze kwamen.

Ik wil echt geen pup meer. Als ik denk aan de vernielingen in de knaagfase, aan het zindelijk maken, het opvoeden... Ik vind dat veel pittiger dan de energie die je in een volwassen hond moet steken.

Maar ik denk dat zoiets heel persoonlijk is!

Hortensia

Ja, dat is echt per persoon weer anders. Het kan best zijn, ondanks mijn gevoel hierover, dat we bij een volgende hond toch weer voor een oudere hond gaan hoor. Hopelijk zijn we dan al eind 60 en om dan nog een pup in huis te nemen, dat is dan ook weer zowat. Achterburen, ook richting of al 70, van ons hebben het wel gedaan. Nu ik erover nadenk, zal ik ze eens vragen hoe zij het denken op te lossen als ze niet meer voor de hond kunnen zorgen. Gewoon eens wat gedachten daarover uitwisselen.