anekdotes vertellen
Doe je dit ook? Mijn ex-man en ik vinden het erg leuk om grappige voorvallen van vroeger te vertellen, zelfs van toen we nog getrouwd waren. Dit doen we niet alleen tegen nieuwe luisteraars, maar gewoon binnen ons gezin. We moeten er dan altijd erg om lachen. Bijvoorbeeld, mijn ex-man begint met het verhaal en iedereen weet waar het naartoe gaat. Toch laten we hem het hele verhaal vertellen en genieten we ervan. Tenminste, mijn man en ik vinden dat leuk. Onze kinderen rollen inmiddels met hun ogen en vinden het vreemd. Zelfs de nieuwe vriendjes van onze dochter hebben al opgemerkt dat het apart is. Maar dat weerhoudt ons er niet van om ermee door te gaan. Maar doen jullie dit ook? Is het iets typisch voor onze leeftijd (rond de 50) en zullen onze kinderen dit ooit ook gaan doen?
Oh nee, ieder zijn ding natuurlijk en leuk dat je zo’n plezier hebt met je ex-man. Maar ik haat het om dezelfde verhalen meerdere keren te horen en probeer ook heel erg te voorkomen dat ik zelf een anekdote twee keer vertel. Ik ervaar het als enorm zonde van mijn tijd. Wat mensen (looking at you mama) er niet van weerhoudt het toch regelmatig te doen 😂.
Pffffff arme kinderen. Iedere keer hetzelfde aan te moeten horen. Hebben jullie echt niets nieuws te vertellen?
ja, ik herken het wel. Wij hebben een aantal verhalen die toch altijd wel weer terug komen,dat zijn ook de enige verhalen die ik me herinner, ik vind het ook erg leuk en inderdaad ook 50.
Even reageren op iedereen, ja het zijn écht leuke anekdotes die ook de kinderen aangaan. Bijv. zoon die de lege flessen in de glasbak zou doen om de hoek (zoon was toen een jaar of 6-7) en die had bij het er naartoe lopen bedacht, och ik doe het hengels van de tas over mijn hoofd. Dus hij had de hele tas op zijn buik hangen met de hengsels in zijn nek en belde beteuterd weer aan bij de voordeur om vervolgens 'help...!' te roepen, want hij kon natuurlijk niets meer op deze manier 
Uiteraard maken wij ook nieuwe dingen mee, maar sommige verhalen rouleren gewoon omdat ze te grappig zijn om maar één keer te vertellen. We vertellen het natuurlijk alleen als het voorval ergens op lijkt of ter sprake komt.
Vandaag waren ze thuis en ik merk langzaam aan dat ze zelf nu ook soms herinneringen ophalen van vroeger, dus misschien is het een beetje de leeftijd geweest?
Nou ja toch blij dat Kikki het een beetje herkent
Ja herkenbaar hoor.
De reactie van onze jong volwassen kinderen is steevast: " zo schattig dat je steeds om dezelfde domme grapjes van papa blijft lachen....."
Hahaha.
Ook de terugkerende anekdotes. Als het over henzelf gaat vinden ze t leuk. Bij herhaling van verhaal van ons krijgen we ook rollende ogen