Alleen lopen/joggen/nordic walken ????
Hoi allemaal
Door omstandigheden is onlangs mijn nordic walking clubje uit elkaar gevallen. Mensen zijn gestopt door blessures of doordat ze niet meer op dat betreffende tijdstip konden. Al met al is het toch al kleine groepje volledig uit elkaar gevallen. Jammer, maar ik wil gewoon lekker doorlopen, desnoods alleen..
Tot op heden nog geen ander nw-maatje kunnen vinden, maar alleen lopen vind ik op zich niet erg, behalve.....
Ik betrap me er nu op dat ik alleen lopen eng vindt, loop nl. het liefst door park of bos, maar zelfs overdag kom je vrijwel niemand tegen. Loop je daar helemaal alleen en dan doemt er ineens een man op die z'n hondje uitlaat ofzo... Ik schrik daar elke keer weer van. Er gebeuren ook zulke gekke dingen.
Hoe doen anderen dat die lopen/joggen ? Altijd met anderen of ook alleen ? Laat je je dan ook weerhouden door het feit dat je alleen bent of ga je dan ook gewoon een park in ofzo ? Vraag me af of ik me aanstel, voel me niet veilig, waar ik eerder toen ik in een groep liep helemaal geen last van had.
Ik voel me belemmerd en baal dat ik dit voel. Wat is veilig en wat kan wel of niet ? Hoe kijken jullie daar tegenaan ??
groetjes Anna
Alleen
altijd alleen, want dan loop je in je eigen tempo met je eigen gedachten.
En de meeste mensen zijn gewoon heel normal. De meeste dingen die je niet wilt gebeuren in familieomstandigheden.
Ik ben gewoon niet bang aangelegd. Ik ga ook rustig in mijn eentje kamperen op een paalkampeerplaats. (zijn er jammer genoeg niet zo veel van)
Ook alleen
Ik ren en wandel ook alleen, ook op rustige plaatsen, en ik heb me daar nooit ongemakkelijk bij gevoeld. Langs het kanaal. Waar niet heel veel mensen langskomen, of door het bis waar het ook behoorlijk rustig is. Alleen als ik 's avonds in het donker op pad ga kies ik liever voor een route door de woonwijk, maar ik loop veel liever als het licht is, dus in het donker is een zeldzaamheid.
alleen
Ik heb nooit last van angst als ik ergens alleen wandel of fiets. Ook niet in het donker trouwens. Volgens mij is het ook niet echt een risico. Maar aan hoe ik het ervaar, daar heb jij natuurlijk niets aan. Helpt het je om iets bij je te hebben, je mobiel of zoiets als pepperspray? Niet dat ik denk dat je het ooit nodig zult hebben, maar als je dat een veiliger gevoel geeft is het doel al bereikt, toch?
Pepperspray
Ik zie het opeens voor me, een schrikreactie van een meneer met een hondje en hij krijgt de volle laag!
Tja, waar ik hardloop, lopen meer mensen hard.
Waar ik wel bang voor ben bij in mijn eentje pech krijgen als ik hardloop of fiets. Door mijn enkel gaan of een kapotte fiets net op het verste punt. In theorie kan ik bandenplakken van mijn fiets maar om de een of andere reden lukt het me nooit om de buitenband er weer netjes op te leggen.
gekke dingen
"Er gebeuren ook zulke gekke dingen"
Bij jou in de buurt specifiek, of meer in het algemeen? De meeste gewelds- en/of zedendelicten tegen vrouwen worden gepleegd door bekenden, dus ga vooral alleen lopen zou ik zeggen 
Als mensen mij vroeger zeiden dat het ergens eng was 'want daar is niemand' dan was mijn antwoord gewoonlijk dat ik in dat geval ook niets te vrezen had. In het holst van de nacht door een park lopen of fietsen zal ik niet zo heel snel doen misschien, al is de kans dat er iemand in het struikgewas ligt te wachten natuurlijk verwaarloosbaar. Overdag door het park lopen vind ik werkelijk geen enkel probleem.
Maar ga anders vooral Nordic Walken. Kan je die stokken zo nodig gebruiken om van je af te meppen. Pas wel op dat je geen onschuldige voorbijgangers raakt, dat levert vervelende gesprekken op het politiebureau op. En mensen gaan het park mijden dan hè, als er een paranoïde vrouw met stokken loopt te zwaaien
Groeten,
Temet
Haha, Temet
Grappig!
Neem een hond
Joggen doe ik wel alleen, maar wandelen doe ik met de hond. Logisch, want ik ga juist vanwege hem wandelen natuurlijk. Joggen vind ik niet zo eng, omdat ik dan toch wat meer tempo heb en wij wonen in de randstad en in het recreatiegebied kom je zelfs op maandagochtend nog best veel mensen tegen. Ben ook wel eens in mijn eentje in het bos gaan wandelen op maandagochtend op de Veluwe, dat was best verlaten en toen vond ik het toch wel een veilig gevoel om de hond bij me te hebben. Het is een vriendelijk uitziende labrador, maar ik weet dat hij mij altijd verdedigt, als mijn kinderen met mij willen stoeien springt hij er gelijk tussen.
Of lenen
Of een hond lenen, kan ook. Die van mij is altijd wel in voor een wandelingetje.
Yura
" als mijn kinderen met mij willen stoeien springt hij er gelijk tussen"
Je hebt hem toch wel aan de lijn he, die leuke springer van jou? Ik ben zo iemand die alleen wandelt zonder hond. Voor andere wandelaars ben ik niet zo bang. Honden, daarentegen, daar heb ik soms zo mijn bedenkingen bij. Vooral die springers ...
(trouwens ooit eens op een cursus zelfverdediging gevraagd wat je nou eigenlijk tegen een hond moest beginnen. Geen antwoord op gekregen, wat ik een tikje verontrustend vond).
Groeten,
Temet
alleen en samen
Nu het weer zo vroeg donker wordt vind ik het bos wat minder prettig in mijn eentje. Het is er ook aarde donker dus daar loop ik alleen op woensdag als ik mijn "wandel date" met mijn vriendin heb. Ik " moet" 3x in de week dus de andere keren loop ik meestal alleen en loop dan in de wijk. Nadeel is het stoepje op, stoepje af dus ik zoek zoveel mogelijk fietspad op. Wil ik wel verder lopen (wijk loopt voor mij maar 10 km lekker) dan neem ik de hond mee!
@Temed, of een knietje of omdraaien 
Altijd alleen
en meestal kom ik maar een paar mensen tegen, op de rivierdijk. Wel op klaarlichte dag, mijn favoriete tijdstip is eind van de middag. Lopen in het donker heb ik een hekel aan omdat het dan vaak zo donker is dat ik niet meer kan zien waar ik mijn voeten neerzet, dus vragen om blessures. Als ik al in het donker loop (vroeger wel gedaan) dan wel binnen de bebouwde kom. Maar 'ons dorp' is van het soort waar 'iedereen' elkaar kent en nooit iets gebeurd...
alleen
Ik ga ook alleen hardlopen. In het bos waar je bijna niemand tegenkomt behalve dan die man met dat hondje. Ik woon in een klein dorp, vergelijkbaar met dat van MArjoleine64 en voel me ook absoluut niet onveilig als ik alleen ga lopen. In het donker blijf ik binnen de bebouwde kom, maar dat is meer uit praktische overwegingen: straatverlichting zodat ik kan zien waar ik loop.
Zeker met nordic walking stokken zou ik me helemaal geen zorgen maken, heb je die stokken om van je af te meppen.
Alleen maar wel overdag
Ik loop hard in mijn eentje, in een bos. Soms loopt jongste dochter mee.
Bang ben ik eigenlijk nooit, ik kom redelijk veel mensen tegen en als ze een hond bij zich hebben hou ik even in.
Nog nooit iets vervelends meegemaakt.
Reactie........
Hallo allen,
Dank voor jullie reacties.
Het "bos" waar ik het over heb (dichtbij huis) ligt net zoals de meeste bossen wat afgelegen. Er is een jaar of 4 geleden op klaarlichte dag een vrouw verkracht die daar aan het joggen was. De dader bleek trouwens een tbs-er met proefverlof. Dus verre van een vriendelijke omwonende met hondje natuurlijk...
Ben er destijds toch heel erg van geschrokken, het kwam toen ineens wel heel dichtbij. Ik keek ineens toch met andere ogen naar dat bos waar ik elke dag wel een keer langsfiets. Mijn bos, voor mij altijd een fijne plek bekeek ik sindsdien toch met wat andere ogen.
Omdat we tot dat moment nog altijd met een groepje van 5 a 6 mensen daar liepen voelde ik me toch heel veilig (al spookte het altijd wel even door m'n hoofd als we daar gingen wandelen).
Ik heb nu al een keertje alleen gelopen en toen in de bebouwde kom. Beviel me totaal niet vanwege de geasfalteerde ondergrond, dus ik ga toch uitwijken naar het bos.
Een beetje met knikkende knieën moet ik jullie eerlijk bekennen, maar ik ga het toch proberen. Uiteraard met daglicht...
grt Anna
Temet
Haha ik zie je reactie nu pas. Geen zorgen hoor, mijn hond negeert iedereen die hij tegen komt, tenzij ze hem gaan roepen, aaien of mij beet willen pakken, ja dan springt hij wel, aangelijnd of niet.