Verdrietig meisje
Ons meisje van 3,5 gaat altijd met plezier naar het KDV. Maar na de vakantie is het al een paar keer groot verdriet met wegbrengen. Misschien weer even wennen? Na haar even getroost te hebben geven we haar over aan haar vaste leidsters. Maar ik vind t toch lastig! Hoe zouden we het voor haar makkelijker kunnen maken?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Kort en kordaat
Als het de rest van de dag gewoon goed gaat, zou ik vrolijk, kort en kortdaat afscheid nemen, en er verder niet al te veel bij stilstaan. Het is inderdaad even wennen, maar binnen een paar dagen is ze vast weer helemaal gewend.
Als ze de rest van de dag stil in een hoekje zit, dan is er misschien meer aan de hand. Dan zou ik met de leiding overleggen om te kijken wat er veranderd is of wat jullie kunnen doen.
Maria
Praat met de leiding!
Inderdaad: vraag hoe het de rest van de dag gaat. En volgens mij is het op deze leeftijd ook volkomen normaal dat er periodes zijn van 'ik wil niet naar de creche'. Zoon had dat ook, en als ik hem dan kwam halen wilde hij niet weg. Dus tja.
Dochter van 2,5 heeft nu ook een periode dat ze moeilijk doet bij het afscheid. Bij haar is het, zo heb ik het idee, ook een beetje gedrag dat ze zichzelf heeft aangeleerd. In haar geval helpt afleiding: boekje uitzoeken, en dat wil de juf dan misschien dan wel voorlezen? Dat wil de juf gelukkig inderdaad altijd, 'kom je lekker naast me zitten?' en hoppa, kus, 'veel plezier!' en wegwezen voor ze zich bedenkt dat ze eigenlijk nog moet huilen 
Sterkte ermee
Temet
Fase
Kinderen hebben vaker zo'n fase. Zeker na de vakantie! Het is ook veel te gezellig met papa en mama 24/7.
Ik zou idd even vragen hoe het gaat overdag. En Hoe de leidsters erop reageren of ermee om gaan.
Is het zo over en de rest van de dag nergens last van? Dan zo kort mogelijk afscheid nemen. Wel altijd de tijd nemen om je kind te laten wennen op de groep. Maar als jij twijfelt of van te voren al bang bent voor de reactie die komen gaat, voelt je kind dat.
Succes!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Maaike
Hoi Maaike,
ons meiske van 3,5 heeft ook net zo'n fase gehad. Heel vervelend om zo weg te gaan. Bij ons meisje liep het helemaal uit de hand; schreeuwen, brullen, krijsen, ontroostbaar (ook bij mij als papa aan het werk ging).
Wat bij ons hielp was duidelijkheid en een klein ritueeltje: afspreken elke keer vijf kusjes (ieder) en een knuffel en dan zwaaien bij het raam. Elke keer het zelfde. Dit heel duidelijk afspreken en dan ook zeggen: afspraak is afspraak. Het duurde even, maar het ging snel beter.
SUcces!
Wekker
Zoonlief had het ook. Dat kwam ook omdat hij met 3,5 de creche een beetje ontgroeid was (en al z'n vriendjes al naar school waren). Wat bij ons hielp, was a) vroeger gaan en samen nog een boekje lezen en b) de wekker zetten op m'n telefoon. De wekker is objectief, dat vond hij makkelijker te accepteren dan dat ik zei "ik moet nu weg." Drie tot vijf minuten was meestal genoeg.
Soms hielp het ook als hij de juf mocht helpen met crackers klaarzetten ofzo.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
