Gedrag op de opvang

Jeetje heleentje

het kind is twee jaar. Laat ze even gewoon normaal doen zeg.
Bij een kind op die leeftijd kan je wel 80 keer zeggen dat hij iets niet mag.
Dus kind slaat, op ooghoogte zeggen dat dat niet mag, sorry laten zeggen en dat ongeveer een keer of 80

Dan nog even een positief verhaaltje voor je: Het kindje van mijn vriendin sloeg ook de hele tijd, met mijn arme zoontje als lijdend voorwerp. Ook kon hij dan heel hard op mijn zoontje afrennen en dan van achteren omhelsen, zodat hij helemaal panisch werd
Echt zo erg dat mijn zoontje echt bang van werd. Mijn vriendin werd er ook wanhopig van

Nu gaat het gewoon al veel beter, mijn zoontje is niet bang. Ze hebben gezellig samen gespeeld de laatste keer, zonder slaan, zonder gehuil en zonder ruzie.
Het gaat heus wel over hoor

Wijkverpleegkundige

"De wijkverpleegkundige heeft ook nog aangeboden om, als zijn gedrag niet verbeterd, over een paar weken naar de opvang te gaan en dan daar eens te kijken of ze wat kan bijdragen."
Daar zou ik dankbaar gebruik van maken. Zij kan daar kijken óf het inderdaad zo is, en de verzorgers daar ook nog tips geven als dat klopt. Misschien valt het wel reuze mee, of is er iets op de opvang wat dat gedrag bij je zoon in de hand werkt. (Een ander kind die de jouwe uitdaagt?)

Gr. Poezie.

Inderdaad wel familiekwaal

Ik moet zeggen dat onze neefjes ook precies zo zijn, maar die wonen in Canada en daar gaan ze er zo ie zo anders mee om.

Vwb de opvang: Juist het feit dat ze er ervaring mee hebben maar dat het niet werkt, en juist het feit dat hij het zoveel meer doet dan anderen trekt natuurlijk de aandacht.
Tuurlijk doen andere kinderen het ook, maar hij schijnt het dus veel vaker te doen dan anderen.
Als ze een dagje met de kinderen naar de speeltuin gaan, stellen ze 1 leider speciaal aan om op mijn zoontje te passen. Ik kan mij voorstellen dat ze dan teveel aandacht aan 1 kind moeten besteden.
En natuurlijk merk ik ook wel dat hij makkelijk er vandoor gaat, maar daar heb ik in mijn eentje natuurlijk ook veel minder last van ook omdat ik dus minder vaak de deur uitga. Winkelen met hem doe ik alleen heel vlug en dan moet hij in de buggy blijven.
Laat ik hem los, dan rent hij de winkel uit.

Mijn vriendin heeft vanochtend op hem opgepast samen met haar dochtertje van 3 en dat was gewoon heel gezellig. Zij kon zich het allemaal niet zo voorstellen.

De wijkverpleegkundige is nu met vakantie, maar inderdaad zou ik het fijn vinden als zij op de opvang gaat observeren. Maar misschien wil ik wel te snel. Ze is pas vorige week vrijdag langs geweest en gaf toen aan dat ik thuis wat strenger moest zijn.
Ik heb dat heus wel serieus opgepakt maar zie niet veel gelegenheden om hem strenger aan te pakken.
En ik moet toch niet speciaal op zoek gaan om dingen te vinden om hem te straffen, dat zou ook niet goed zijn. En dat wil ik ook helemaal niet. Ik wil van hem blijven genieten.

Nog meer ja hoor

Jij hebt, behalve de normale dingen met een 2-jarige, geen problemen met je kind, laat je dus geen probleem aanpraten.

Zij zijn professionals, als ze niet met een 2-jarige om kunnen gaan, moeten ze op zoek naar ander werk, lijkt me.

Mijn zoontje liep tussen 1.5jr en 2 jr ook om de haverklap weg, hij is nu 2.5 en het is al een stuk beter. Het slaan gaat ook steeds beter (minder dus bedoel ik), alleen is hij nu begonnen met krabben. Joy. Daarentegen bijt hij ook al bijna niet meer. Het zijn inderdaad van die dingen die je honderd keer herhaalt. En nee, met afleiden alleen kom je er niet. Hij heeft het toch nodig om 100 keer te horen dat het niet mag.

"Waar het op neerkomt is mijn vraag: hoe ga je om met gedrag wat ze vertonen als ze ergens anders zijn?"

Niets, niets, niets. Je kunt niet hem achteraf straffen, daar snapt hij echt helemaal niets van. Ik zou eigenlijk een gesprek met de directie aanvragen en hen voorleggen hoe ze denken dit professioneel te gaan aanpakken. Duidelijk aangeven dat hij zich thuis goed gedraagt (je kunt hier overdrijven), en dat je je zorgen maakt om hoe de leiding jouw kind blijkbaar niet aankan. Kaats de bal maar terug hoor!

Helemaal eens met d.c.

Pas op dat je je niet van alles laat aanpraten. Het is nog veel te vroeg om nu al te zeggen of er iets "mis" is of je gewoon een nogal actief en ondernemend kind hebt. En inderdaad hij is echt niet de enige. Misschien hebben de leidster tot nu toe alleen brave kindjes gezien maar hij is heus niet een heel bijzonder exemplaar.

Die buggy komt mij ook bekend voor. Wij gaan nog wel eens samen met mijn zus op vakantie. Toen mijn neefje bijna 4 was werd hij nog in de buggy vastgezet als ze ergens naar toe gingen. Anders waren ze veel te bang dat hij weg zou lopen. En dat is echt niet leuk als je midden in Venetië rondloopt. Persoonlijk had ik eerder een tuigje gekocht met een touw eraan. Maar wij hebben ons er nooit mee bemoeid. Zij kennen hun zoon het beste en het is inmiddels een stuk beter geworden. Hij is nu 5 jaar en die buggy is allang de deur uit. Weglopen doet hij niet meer. Luisteren gaat een stuk ook beter.

En soms moet ik ook wel om hem lachen. Zo heeft hij onlangs op een feestje van een klasgenootje allemaal scheldwoorden op een krijtbord geschreven. Tja, meneer houdt nou eenmaal niet van knutselen dus hij wou wat anders doen. Natuurlijk zou je dat ook gewoon kunnen zeggen maar hij doet dat anders. Absoluut onacceptabel maar ik moest er stiekem ook wel om lachen. Hoe komt hij erop? En ook best knap. Hij had alles goed gespeld en hij is toch nog maar 5 jaar. Toch maken mijn zus en zwager zich ook wel zorgen om zijn reputatie. Dit soort dingen zijn natuurlijk niet echt handig. Straks mag hij nergens meer komen spelen. Pffff, gelukkig wordt hij ouder en het is een heel slimme (maar niet altijd even handige) jongen dus hopelijk leert hij snel wat sociaal acceptabel gedrag is.

Hier ook zoiets gehad

Het wat vervelend allemaal, is ook niet leuk als je elke keer aan het eind van de middag klachten krijgt over zijn gedrag.
Ik heb een soort vergelijkbare situatie gehad met mijn zoontje, van toen net 2. Hij ging (gaat nu nog) 3 dagen per week naar de creche en daar beet hij best vaak de andere kinderen. En flink hard ook. Aan het einde van de dag waren de leidsters dan ook negatief over hem. Dat hij weer gebeten had, dat hij het maar niet begreep, dat soort dingen. Soms brachten ze hem dan maar een halve dag naar de andere groep omdat ze het ook niet meer wisten.
Ik heb toen met ze afgesproken dat hij even apart moest na het bijten, dat werd de hoge box. Het duurde best lang voor het werkte maar nu weet en begrijpt hij dat bijten niet mag.
Ik vind het wel raar dat ze bij jouw zoontje op de creche dan een spelletje met hem gaan doen. Doen ze dat echt als hij iemand geslagen heeft? Of als hij bijv. niet goed aan tafel wil blijven? Dat vind ik wel twee verschillende dingen.
Onstuimig en weinig concentratie lijkt mij nog zo bij de leeftijd passen, daar zou ik echt niets mee doen.
Overigens hoef je denk ik niet bang te zijn dat jouw zoontje dan het ettertje wordt of onhandelbaar. Veel kleine kinderen doen wel iets van slaan of bijten, iets wat niet mag, in de periode dat ze zich nog niet goed verbaal kunnen weren en dat andere kleine(re) kinderen ook niet reageren op woorden als hou op. Het vriendje van mijn zoontje ging altijd slaan, dat vonden de leidsters hier dan wat geaccepteerder omdat 'alle kinderen dat wel eens doen' en ook, denk ik, omdat het bijna nooit zichtbare sporen nalaat. De kinderen die gebeten werden door mijn zoontje hadden dan echt een flinke afdruk van zijn tandjes, met echte wondjes soms. Overigens zeggen de leidsters nooit tegen andere ouders door wie hun kind gebeten/ geslagen is. Ze doen niet aan beeldvorming Maar zoontje is al die tijd een kind geweest met veel vriendjes, hij werd echt niet gemeden door andere kinderen. Volgens mij komt dat helemaal nog niet voor op die leeftijd.

Succes ermee,
Rozenstruikje

Afwachten

Nou als ik het zo hoor, klinkt het alsof hij er waarschijnlijk nog wel overheen zal groeien.
Ze zeiden bij de opvang ook dat hij een beetje achterliep met praten, dus waarschijnlijk zal dat dan ook wel wat tegenwerken.
Misschien als hij zich straks verbaal beter kan uiten, dat het dan over gaat.
Bedankt voor de reacties.
Ik voel mij in ieder geval gesterkt dat ik er niet veel aan kan doen.

Groetjes
Helga

Herkenbaar

Heleentje,
je verhaal is heel herkenbaar voor het gedrag van mijn zoontje (net 4 jaar). Thuis Ok, op de creche druk. Ik merk bij hem dat hij druk is met andere kinderen (vooral jongens), uitsloven, gek doen enz. Op de creche vonden ze hem ook niet makkelijk. Toen ik hem een keer kwam halen gooide hij (echt per ongeluk) een deur hard dicht. Toen zei een invalleidster: tja, dat is x natuurlijk weer. Ik vond dat zo erg! Ik heb dat wel gemeld bij de leiding, ik vind dat ze niet zo over kinderen mogen praten, en helemaal niet waar andere kinderen/ouders bij zijn.

Wat ze op de creche bij mij wel deden: af en toe even naar een andere groep, waar het rustig was. Bv de babies als er veel sliepen, of even op de kamer van de hoofdleidster spelen. Dat kon hij prima, kwam hij ook even tot rust en was hij gewoon een heel lief en gezellig kind.

Misschien kan zoiets bij jou op de creche ook? En verder geen probleem ervan maken, je verandert een kind toch niet. Die van mij gaat nu net naar school en juf zei al: Hij moet nog wel leren de regels toe te passen. Haha, netjes gezegd dat hij niet luistert. Maar de aard van het beestje verander je niet. Ik praat er wel over met hem, maar probeer ook zelf de leuke kanten van hem te blijven zien.

Succes!
Wiggie