wie regelt het interieur in huis?

groeit

Het grote meubilair (bank stoelen kasten ed) en de kleuren voor de woon en slaapkamers heb ik samen met partner gekozen. Kinderen waren er nog niet of waren nog baby dus hadden geen inspraak.

Inmiddels zijn we 10 jaar verder en is de grootste verandering dat eethoek en zithoek van plek gewisseld hebben. Heb ik impulsief op een middag gedaan. Als partner het niets had gevonden was het vast terug gewissrld.

En er is 1 erfstuk bijgekomen. Ik vind het lelijk maar ja erfstuk, emotionele waarde voor partner, dus toch een prominente plek gekregen.

Als we echt van mening verschillen doen we meestal niets. En dan kijken we later nog eens verder. En heel soms zijn we er na 10 jaar nog niet uit en daarom ligt er op zolder nogsteeds kaal beton.

nieuwe dingen

samen. OUde dingen stonden er al toen ik kwam.

Prulletjes of stijlen doen we niet aan. (Ik kom altijd langs een huis waar altijd themadingen in de vensterbank liggen bijvoorbeeld, en ik ken iemand die iedere paar maanden van kleur wisselt. Dat doen wij dus niet.)

Samen

We beslissen hier met z'n allen. Man en ik natuurlijk met de belangrijkste stem, omdat wij ook betalen Maar de kinderen mogen altijd meebeslissen. Binnenkort moeten we ons nieuwe huis inrichten, en een deel van de meubels gaan we zelf maken (o.a. een 5 meter lange eet-werktafel). We vinden het leuk als de kinderen daar ook aan mee-ontwerpen, zij maken er tenslotte ook gebruik van!

Niemand/samen

Het interieur is meer organisch gegroeid dan dat we echt bewuste keuzes hebben gemaakt. Veel van de meubels die we hebben zijn erfstukken of zijn anderszins verkregen of het zijn dingen die we ooit ad hoc gekocht hebben als we er tegen aanliepen op een markt of in een winkel. De zeldzame keren dat we echt bewust samen op zoek gaan naar een nieuw meubelstuk of een nieuwe lamp beslissen we samen. Dat komt echter bijna nooit voor. De kinderen zouden dan ook best hun mening mogen geven maar wij beslissen uiteindelijk.De kinderen mogen wel beslissen als het bijvoorbeeld een bureautje voor hun kamer zou zijn. Dan geven wij het budget aan maar dan mogen zij wel beslissen.

Snuisterijen hebben we niet zo heel veel. Wel planten, foto's en heel veel boeken en dat geeft al stof genoeg. Er staat wel een kaarsje op tafel en zo. En een paar snuisterijen waar een speciale herinnering aan zit voor een van ons of ons beiden. Dat is allemaal zo organisch gegroeid. Nooit een echte bewuste beslissing genomen van wat wel en wat niet.

Het enige wat ik me kan herinneren waar we echt overleg over hebben gehad is wat we aan de muur wilden hangen. Dat hebben we echt samen besloten. We hebben namelijk meer schilderijen dan muur en niet alles past even goed en we willen het ook niet te vol hebben hangen.

Een groot deel van de spullen die we hebben zijn in elk geval gekregen en hebben we nooit zelf uitgezocht. Mijn man heeft trouwens ook nog zelf een paar kastjes en een tafeltje in elkaar getimmerd of opgeknapt. Dat vind hij leuk om te doen.

Als we iets allebei heel lelijk zouden vinden dan zou het er niet inkomen behalve als het iets is waar voor een van ons hele speciale herinneringen aan zouden hangen. Dan zou ik er niet zo veel moeite mee hebben.
Onze smaak komt wel redelijk overeen meestal maar er staan hier wel een paar dingen die ik mooier vindt dan hij of andersom. Vaak heeft dat toch ook te maken met van wie het afkomstig is en welke herinneringen we er aan hebben.

Ik ben alleenheerser op het gebied van inrichting, of het nou om een hele nieuwe keuken, de kleur op de muur, meubels of prullaria gaat. Het interesseert mijn man helemaal niets, als hij maar ergens lekker kan zitten. Ik vind het wel heel leuk om ons huis zo prettig en praktisch mogelijk te maken. Man houdt niet van woonwinkelen en niet van klussen, dus dat doe ik dan ook. Hij vindt het wel altijd mooi worden wat ik verzin, dus iedereen is tevreden hier. Hij hoeft dan ook niet met een beteuterd gezicht in een roze bloemetjesinterieur met strikjes en porseleine poesjes te zitten.

De kinderen mogen, als er wat nieuws moet komen of opgefrist moet worden zelf kiezen, ook als ik het hartstikke lelijk vind.

skik

samen

Wij hebben (gelukkig) wel dezelfde smaak en als er meubels uitgezocht moeten worden dan kiezen we samen. Ik ben er meer om het huis wat meer sfeer te geven in de vorm van planten, fotolijstjes, prullaria e.d. Ook ben ik waarschijnlijk bepalender als het gaat om het kiezen van kleur.

Onze basismeubels (eettafel, bank, kasten) zijn heel erg basic, die gaan heel lang mee, want tijdloos. Maar de aankleding etc., daar zorg ik voor. Ik hou van kleur en dan echt door elkaar. Niets past bij elkaar en daardoor is het weer één geheel, zeg maar.
En mijn man vindt het allemaal wel goed. Hij klaagt nooit en als ik weer blij van de kringloop thuiskom met een nieuw dingetje voor in de vensterbank, dan is hij blij voor mij.

Mijn kinderen heb ik nog nooit gehoord over ons interieur. Ik denk toch ook niet dat ik met hun zou overleggen over de aanschaf van een nieuwe bank ofzo.