Pubers en taken in huis (zucht)

Tja

Je kan het natuurlijk ook lekker laten gaan. Hoe belangrijk vind je het eigenlijk en waarom?

Ik heb het losgelaten.....

... Vooral voor me zelf. Strijd ga ik maar even niet aan over dat soort zaken. Een keuze van mij.

Geen strijd?

Jullie zijn wel makkelijk. Er zijn afspraken dat de kinderen wat taken in huis hebben, de kinderen hebben daar geen zin in en je legt daar bij neer omdat je geen strijd wil?

Het is hier geen gratis hotel Mama. Iedereen hier maakt troep en is ook verantwoordelijk voor het opruimen van die troep. Bij mij moeten ze ook de vaatwasser opruimen en hun kamers bijhouden. En uiteraard hun eigen troep (wat ze gebruikt hebben bij het eten) opruimen. En helpen met boodschappen naar boven brengen. Ik heb zelf een ontzettende hekel aan het huishouden, maar er moet toch gekookt worden en de was moet ook worden gedaan. En nog die rotste klusjes als stofzuigen en het putje van de badkamer schoonmaken omdat er onderin die pijp nog viezigheid in was. Mogen ze dan wel die paar klussen doen? Ze hebben vaak ook geen zin, maar ik spreek wel af dat het VANDAAG moet gebeuren!

duidelijk zijn

vaste afspraken met sancties en tegelijk loslaten. Bij ons vaste dag waarop ze moeten tafeldekken, vaatwasser leeghalen en weer vullen. Wij zetten 's avonds laat pas de vaatwasser aan dus leeghalen zodra die klaar is geen optie. (en ja dat betekent dat gedurende de dag het vuile spul zich verzameld op het aanrecht) Als er geen vaatwasser gevuld is kook ik niet de volgende dag, geen avondeten die dag. Werkt heel redelijk

Er is een hele praktische manier

Afwasmachine uitruimen moet klaar zijn voordat jullie gaan eten.
Niet klaar betekent niet eten. Ook niet uitruimen tijdens het eten want dan heeft de rest er last van. Uitruimen kan dan alleen ná het eten en daarna kan die puber dan eten. Moet best snel lukken

Niet proberen met kinderen onder de 12!

Als dit gaat werken, zou ik de tijd vervroegen naar het tijdstip dat je gaat koken. Want anders kun jij niet koken toch Dan worden het boterhammen........ (niet doen als ze dat echt liever hebben)

Wel

Ik ga die strijd wel aan. Ik vind het belangrijk dat ze ook hun bijdrage leveren aan het huishouden. Ten eerste principieel: we wonen hier allemaal en maken allemaal de boel vuil dus maken we ook samen schoon. Ten tweede praktisch: ik heb een drukke baan, mijn man ook, ik kan de hulp ook gewoon gebruiken.
Dus ik verwacht inderdaad dat iedereen zijn bijdrage levert. Als ze dat niet doen dan krijgen ze inderdaad geen zakgeld die week. Heel heldere duidelijke regel.

Wat je ook kan doen ipv dagelijks een kleine vaste taak zoals de vaatwasser uitruimen is 1x in de week een schoonmaakochtend/avond houden waarbij iedereen twee uur of zo samen het huis schoonmaakt en opruimt. Wij doen dit ook regelmatig als we een paar drukke weken hebben gehad en we achterlopen in het huishouden. En dan gaan we na afloop eten bestellen en een film kijken of zo.

Wat ik merk

Misschien ben ik wel niet zo aardig ofzo maar ik heb gemerkt dat ik behoorlijk kribbig word als man en ik na een dag werken de boel staan op te ruimen terwijl de kinderen prinsheerlijk op dr bank zitten. Het gevoel van vele handen maken licht werk wil ik toch meegeven. Als man thuiskomt met de boodschappen en ik ben aan t relaxen spring ik ook op om te helpen inruimen. Het is echt niet zo dat ze bij alles moeten helpen maar ik ben niet zo'n goeie opoffermoeder vrees ik. Poosje terug las ik hier een moeder die zei dat haar 'baan' was om het thuis te laten reilen en zeilen en de kinderen dus niks hoeven te doen. Gelukkig heb ik een baan maar denk dat ik ook zonder baan het niet zo zou doen.

Enfin, on topic. Onze kinderen zijn jonger, de oudste is dertien en bij ons werkt vooralsnog het samen doen het beste. Maar ik moet wel retegoed in de gaten houden dat oudste dan niet voornamelijk staat te kletsen, het liefst met zijn handen in zijn zakken terwijl wij af en opruimen. T kind kletst nl het liefste tegen je terwijl je bezig bent, dan komen de verhalen maar vergeet hij iets te doen. Of zou het strategie zijn? Hahaha

Moni

"Want anders kun jij niet koken toch Dan worden het boterhammen........ (niet doen als ze dat echt liever hebben)"

Haha, als die boterhammen de "straf" zijn, doet mijn zoon nooit meer de afwasmachine .

loslaten

Ik zou de irritatie over dat je het steeds moet zeggen loslaten. Mijn kinderen zijn wat jonger en tegen hen zeg ik gewoon: hop jij dit en jij dat. NU!
Dat werkt wel. Ik kan me niet voorstellen dat ze ooit uit zichzelf iets zouden gaan doen, al dekt zoon wel de tafel als ik werk en hij alleen thuis is. Kom ik thuis is de tafel al gedekt.
DAT zou ik dus loslaten. Ik vind zeker wel dat ze gewoon mee moeten helpen. Dus terwijl jij kookt zeg je: hup pietje. Nu jij even de vaatwasser gelijk doen. Dan voelt het ook meer als samen want jij bent ook bezig. Zoiets. Vaste taken vind ik zelf lastig dus meestal zeg ik dus gewoon : jij dit, jij dat doe ik dat.

Moni

waarom niet bij kinderen onder de 12?

Die van mij (9) heeft inmiddels regelmatig ondervonden dat je taak niet doen consequenties voor jezelf heeft.

Tijd

Mijn pubers doen wel hun taken en ook toen het nog jonge pubers waren.
Net als wijzelf vinden pubers het ook niet fijn als er gezegd wordt dat er iets NU moet gebeuren. Vaak geef ik dan aan dat iets voor 14.30 uur of voor het eten gedaan moet worden. Dat geeft vaak ondanks dat het een taak is toch een stukje 'keus'.
De vaatwasser gaat hier 's avonds laat pas aan 's ochtends ruim ik hem uit. Wie het laatst klaar is met ontbijten moet de tafel afruimen (en dat is meestal een puber).

Lusithania

"Net als wijzelf vinden pubers het ook niet fijn als er gezegd wordt dat er iets NU moet gebeuren. Vaak geef ik dan aan dat iets voor 14.30 uur of voor het eten gedaan moet worden. Dat geeft vaak ondanks dat het een taak is toch een stukje 'keus'."

Ik ben het met je eens dat "NU" niet meer werkt bij (mijn) pubers. Tenzij ik het al "100 keer" gezegd hebt, trouwens .

Punt is dat ik ze wel tijd en keus geef, maar ze het vervolgens weer "vergeten" (op een bepaald moment niet willen en dan - denk ik - echt vergeten), dus dat ik er aldoor achteraan moet. En als ze op hun kamer zitten, moet ik weer roepen of naar boven lopen (of whatsapp sturen), maar kost me dus (te veel) moeite.

Ik zit dus nu echt te denken aan sancties (simpelste: duidelijke regels, niet gedaan dan 1 week zakgeld inhouden). Ik denk dat dat het beste werkt en ervoor zorgt dat ik er niet steeds meer achterheen hoef. Misschien wel vaker zelf alsnog de vaatwasser moet legen/vullen . Nu nog kijken wat bij ons duidelijke regels zijn die werken (vaatwasser draait niet altijd 's avonds).

Liz

Ik zal mij niet op de borst slaan omdat ik misschien gewoon gemakkelijke pubers heb
Wat hier wel altijd zo is, is dat als gezegd/opdracht gegeven is om iets te doen, dat dat toch gedaan wordt/moet worden. Ondanks de energie die je er in eerste instantie in moet steken.

De badkamer poetsen gaat heel snel als je het zelf doet maar je bent er een aantal keer wel twee uur mee bezig om je kind/puber het te leren.
Maar uiteindelijk heb je er profijt van en kun je je tijd anders besteden.

Samen

We doen nog steeds veel samen. Ik zet even het vuil bij de voordeur en zoon doet zijn jas en schoenen aan en neemt het mee. Zoon wil zijn kamer doen en ik geef hem even de stofzuiger aan.
Maar toen ik een keer de afwas veel te hoog had laten oplopen nam zoon het initiatief om samen met een vriend even het aanrecht glad te maken. Had hij geleerd bij vrienden van hem in een studentenhuis waar hij regelmatig is.
Zou ook wel fijn zijn als die dingen ongezegd zouden gebeuren, maar dat komt pas denk ik als ze op zichzelf zijn. En sommige kinderen doen dat uit zichzelf.
Dochter doet altijd even de badkamer soppen als ze gedouched heeft, haar uit het putje, lapje over het aanrecht, dweil over de vloer. Neemt af en toe de veger of de stofzuiger als ik het initiatief neem tot samen kattebakverschonen, dan doet dochter de vloer terwijl ik korrels aan het invoegen ben en kranten.

tja

Mijn man is hoofd afwasmachine, de rest interesseert het niet, zoveel handiger Verder zegt hij dat je juist niet meteen moet uitruimen omdat door de hitte het veel droger wordt.

Ik zou eens in overleg gaan en zeggen dat dat gedoe met die afwasser niet werkt. Jij hebt er last van bij het koken. Vraag dus of ze een oplossing weten en zoek het wellicht samen in een ander taakje waarbij jij er geen last van hebt als ze het niet of later doen en zij wel.

Geen eten als afwasmachine niet leeg is lijkt me overigens ook een prima oplossing. Zou er eentje van mij kunnen zijn. Ik ben momenteel altijd in de stemming voor dat soort dingen: gaan we samen naar de supermarkt dan zeg ik: jij boodschappen sjouwen óf betalen werkt fantastisch en momenteel is het meer een grapje geworden en is bijna overal bruikbaar

Doe het nu

Of anders blijf ik zeuren, aan jou de keuze. Helpt als een tierelier voor mijn zoon. Na twee keer zeuren wordt-ie me zo zat dat hij eieren voor zijn geld kiest, maar vaak is het dreigen met zeuren al voldoende. In eerste instantie heb ik er wat effort in moeten stoppen door continu aan zijn hoofd te zeuren, maar daar pluk ik nu de vruchten van.
Ik zorg er overigens wel voor dat hij ruim van te voren weet dat een taak te wachten staat, want van onverwachte verrassingen houdt hij helemaal niet.

MoederMop

Ik doe het precies zo als jij, MoederMop. Ik blijf er net zolang achteraan gaan totdat ze het doen.. en ik merk dat ze het snel doen, want als ik ga zeuren..
inderdaad, als het hun beurt is zeg ik het ruim van te voren. Dat vinden ze ook prettiger.

AnneJ, jij hebt echt voorbeeldige kinderen! Kinderen die uit zichzelf helpen met opruimen en schoonmaken.. die vind je niet zo snel!

Moment

Volgens mij zit het probleem vooral in het moment. 'Doe het meteen als hij klaar is' is vaag, want wanneer is dat ding klaar? Als ze het dan direct moeten doen als jij het zegt, levert dat strijdt op, want ze zijn net met iets bezig. Ik zou een vast moment met ze afspreken, namelijk direct na het eten. Voordeel is dat jij ze eraan kunt herinneren (nee, je gaat niet naar boven/tv kijken/naar buiten, éérst dat ding leeg) en dat je ze niet uit een andere activiteit hoeft te halen, ze zijn immers net klaar met eten. Ik zou meedelen dat dat vanaf nu het moment wordt en vervolgens op het moment zelf herinneren indien nodig.

Wat wij doen is na het eten allemaal een kwartier handen uit de mouwen. Geen vaste taken. We verdelen de taken als we klaar zijn met eten. Ik ruim de keuken op, zodat ik op een vaste plek ben voor hulp. Man doet ook mee. Lekker muziekje aan, efficiëntie is niet het allerbelangrijkst, allemaal helpen wel. Gaat prima. Wat ertegenover staat is dat ik de kinderen niet gedurende de dag 'lastigval' met klusjes die ook tot na het eten kunnen wachten. Het werkt echt zo goed dat ik me bij dit soort topics altijd afvraag waarom niet iedereen het zo doet

precies minna

Net wat ik al zei, vraag ze of ze een andere taak willen die niet op een bepaald tijdstip klaar moet zijn en doe zelf die afwasmachine leeg ruimen!

Mijn zoon houdt

Ook niet van onverwachte opdrachten dus wij hebben een vast schema. Hij moet dagelijks na het eten afruimen of inruimen en dat gebeurt standaard na het eten. Daar naast doet hij 3 Kerktijden per week oud papier en plastic en glas wegbrengen. Dat moet ook op vaste dagen en voor een bepaalde tijd. Kamer opruimen eenmaal per week ook voor een vaste tijd.

Alleen als hij zijn taken die week goed gedaan heeft Zonder dat ik heb hoeve n zeggen, vind et de zakgeld betaling plaats. Ik heb dus ook nog in het schema opgenomen dat als hij het een wel, het ander niet heeft gedaan zonder gedoe, hij dan minder zakgeld heeft.

Maar ja, veel mensen hier op het forum vinden dat je zakgeld onvoorwaardelijk moet geven, maar niemand heeft mij nog van die gedachte kunnen overtuigen en de regeling werkt geweldig. Mijn zoon doet zijn taken praktisch zonder mankeren en zonder gezeur op tijd!