Meedenken over spreuk..
Inleiding: oudste dochter is al 2 mnd aan t backpacken, zit nu in Thailand. Vriendin en zij willen beide een tattoo laten zetten.
Dochter wil ' I'm still learning' laten zetten ihkv deze reis en bijzondete ontmoetingen in tempels - gaat wat ver om daar helemaal op in te gaan. Ze wil graag mijn instemming, is 22 dus hoeft niet, en vertaling naar t italiaans. Ze is nl half italiaans, ik heb daar jaren gewoobd.
Ik kom niet verder dan 'sto ancora imparando' - maar dat klinkt ook als ' ik moet t nog leren' alsof je leert autorijden en tegen een boom rijdt zeg maar.
Sto sempre imparando geeft beter weer wat ze bedoelt nl dat je nooit uitgeleerd bent, maar heeft ook de nadruk op dat sempre; ik ben altijd aan t leren.
Kortom, dekt allebei niet wat haar intentie is.
Ik roep zelf vaak 'life is a learning experience' maar ben wel benieuwd naar de input van jullie. Vergelijkbare spreuken?
(en ja, ze laat m ergens zetten waar ze m ook kan bedekken voor wie zich dat - net als ik - afvroeg haha).
Ben benieuwd!!
Nou...
Ik heb niets tegen tattoos, maar ik zou er wel heel voorzichtig mee zijn om er een in 'zo'n land' te laten zetten. Tattoo shops in Nederland moeten voldoen aan allerlei hygiëne-eisen, en ik geloof nooit dat die in Thailand zo streng zijn. Verder moet ze maar even goed nadenken over de spreuk en de vertaling, en advies vragen aan iemand die de taal echt goed beheerst. Ik heb wel tattoos gezien met spelfouten (in het Engels) en het zou lullig zijn als je daar dan 40 jaar mee rond loopt.
Mare
dochter, ook 22, kwam met een tekst die wel vaker wordt gezet: live and learn.
Wie weet is dat eenvoudiger te vertalen voor jullie?
Hygiene hep b infectie
idd hier in NL worden de tatooshops gechecked door de GGD in Thailand hoogst waarschijnlijk niet...
Ieuw
'Ieuw' hoe erg'... dat is het enige wat dan bij mij zou opkomen...
Vivi e impara (primavera)
Dat is wat ik vind voor 'live and learn' als ik google.
Primavera, waar ben je? 
Chris
Volgroeid
Ik vind dat je met dit soort beslissingen beter kunt wachten tot je hersenen volgroeid zijn 
Lastig dat je nu als ouder niet zoveel meer te zeggen hebt..
Rafelkap ot
Ik vind het zo jammer dat jongvolwassenen tegenwoordig weer gezien worden als pubers. Hemel, ik was op mijn 22e getrouwd,had een baan en kreeg mijn eerste kind...Als ouder heb je dan niks meer te zeggen,lijkt mij,ze is 22, kom op!
Eens fio
Helemaal mee eens
Fio en fay
dat klopt, daarom ook zo jammer, want ik zou niet blij zijn met een tatoo op mijn kind, maar daar bemoei ik me dan ook niet meer mee
Ieuw
juist omdat je nog je hele leven leert, zou ik toch even erop wijzen dat je dan toch je hele leven met die (in mijn ogen zinloze) spreuk/tattoo op je lichaam moet blijven rondlopen.
Volwassen,ok, maar ik zou laten weten wat mijn (negatieve)visie daarrond is, daarvoor ben en blijf ik een moeder, of ze er rekening mee zou houden of niet (ze trekt er dan achteraf maar haar les uit, en ook uit moeders (on-)wijze woorden
Primavera is op vakantie
En kan alleen maar hele korte berichtjes schrijven. Zie draadje boven
In het italiaans gebruiken ze meestal de uitdrukking: non si finisce mai di imparare in de derde persoon wat dan non finisco mai di imparare wordt.
Ik zoek nog even verder
Nou
Mijn kinderen weten wel hoe ik over tatoeages denk. Daar hoef ik als ze 22 zijn niet nog eens een preek over houden. Het lijkt mij ook voor volwassenen niet leuk als je moeder jouw keuzes bekritiseert.
Zo primavera
Dat wordt een lange tattoo .
Wat voor jou een zinloze spreuk is, kan voor een ander waarde hebben. Ik zou mijn energie liever steken in aandringen op het zoeken van een goede tattooshop, dan mijn persoonlijke voorkeur uiten. ik ben en blijf altijd moeder maar mijn kinderen mogen vanaf een bepaalde leeftijd zelf weten wat ze doen op dat gebied.
Allen
Zat er dik in natuurlijk, input niet over de tekst vd tattoo maar over of je je kind daarin moet (af)raden. Wil daar best op reageren hoor. Zou t gaan om jongste bv (14) zou t n totaal ander verhaal zijn, maar oudste isidd 22. Geen impulsieve puber, maar n jongvolwassene die ook zelf heeft bedacht dat ze deze reis wilde maken, zelfstandig (en uitstekend) gepland hard gewerkt en goed gespaard want ze komt met geld prima uit. Verantwoordelijk dus.
En alhoewel t best lastig was, vriendin werd daar in zknhs opgenomen, dochter werd ook ziek, ze hebben t zelf opgelost, en wij hebben ons er niet mee bemoeid. Haar reis, haar levenservaring. En natuurlijk heb ik als moeder dan wel mn bedenkingen of t nou slim is om zus of zo te doen, maar die houd ik voor me. Want het gaat er niet (meer) om wat ik zelf zou willen of doen; het gaat om wat zij wil en beslist. Dat ze toch vraagt wat ik er van vind is heel lief, en geeft me het prettige gevoel dat, juist door het loslaten?, ze mijn mening waardeert. Imho is opvoeden er op gericht je kinderen zelfstandig en goed voorbereid de wereld in te sturen. En dan niet voorwaardelijk 'je bent zelfstandig en staat op eigen benen tenzij je afwijkt van mijn normen'. Snap ik niet zo eerlijk gezegd.
Ik zou zelf echt geen tattoo willen, maar zij wel. Mijn enige commentaar was a) ik zou t niet op n al te zichtbare plek doen want je weet nooit later qua werk etc, en b) inderdaad: ga niet in n achteraf straatje maar zoek n goede, vraag evtl na bij apotheek (die zijn heel goed in thailand), of bij balie zknhs.
Anyway, back on topic.
Thx voor de relevante input - ook vakantievierende Primavera . Via een italiaanse collega die ruggespraak is gaan houden met zijn romeinse familie kwam ik op 'ancora imparo'. Een uitspraak van Michelangelo Buonarotti, beeldhouwer/schilder/architect etc. Dat komt neer op 'still, I learn' en die vindt dochter, ook gezien de achtergrond heel mooi. Twee woorden, beide 6 letters, dus mooie balans.
Dat gaat 'm worden liet ze opgetogen weten!
Tja
Ik houd ook helemaal niet van tatoeages, maar zo'n spreuk lijkt me beter dan de naam van haar vriendje oid!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app
Als er één tattoo is
Die op je tachtigste nog kan, dan is het deze wel denk ik....
Ben helemaal niet into the tattoo, maar dit vind ik een heel mooie. Als mijn kind daar op z'n 22e mee aan zou komen zou ik dat een heel volwassen beslissing vinden
Mare
Je komt op mij over als een verstandige moeder, die haar volwassen kind kan helpen én loslaten waar het nodig is!
Daar mag je gerust trots op zijn!
Ancora imparo
Daar dacht ik meteen aan bij je eerste post (en verder ook 'getsie' want ik heb een hekel aan tatouages). Maar goed, uitspraak van Michelangelo, motto van Monash University in Melbourne, dus qua spreuk prima.
Al maken ze er in Melbourne als 'vertaling' soms van: I impair the anchor...
Velen gingen haar voor!
