Koken, pfff...
Heb net ter inspiratie de Allerhande doorgebladerd. Tja, veel mensen zijn dol op koken, ik weet het, maar ik word al moe(deloos) als ik al die recepten lees. Al het gedoe, alle afwas.
Ik ben verder echt niet lui, maar koken, brrr. Helemaal als de verwachtingen hooggespannen zijn, zoals in december.
Wie heeft dat ook?
ook hier
iemand die geen ster is in de keuken en er ook niet van houdt om te koken. Ik weet niet of je mensen uitgenodigd hebt om te komen eten? Zo ja, je kunt vanalles laten bezorgen of een deel zelf doen en een deel voorgegaard (zoals bij AH de maaltijden van Jamie Oliver).
Ben je echter alleen met je gezin thuis dan zou ik geen drukte maken maar iets op tafel zetten wat zowel lekker is als makkelijk.
komt wel goed hoor
Dag 1 gaan we met onze gasten gourmetten.
En dat 2 is een brunch waarvoor iedereen suggesties heeft aangedragen.
Ik vind het gewoon leuk om te vernemen dat ik niet de enige ben zonder passie voor de keuken 
'passie voor de keuken'
Brrr,
Nee dat heb ik ook niet.
Mijn kinderen kijken graag naar die kookprogramma's op de tv. Ik vind dat ook wel grappig, maar niet om het zelf te doen.
Ik vind het echt stom, elke dag weer in die winkel kijken wat we vandaag nou in vredesnaam weer zullen eten. (ik ben degene die meestal kookt omdat mijn man tot zes uur werkt, als hij kookt, wordt het te laat) Het liefst at ik zelf heul andere dingen. Maar ja, om alleen te koken wat ik lekker vind.. Ik weiger trouwens even goed om te koken wat ik zelf echt niet lekker vind of waar ik geen zin in heb.
Ik probeer altijd een afweging te maken tussen de kosten (tijd, geld, moeite) en de mate waarin het plezier oplevert. Op die manier hebben we nu een stuk of vijftien gerechten die 'wel gaan'. Die wisselen we dan af. Degenen die het gerecht niet lusten eten dan een bepaald onderdeel niet, of die eten rauwe worteltjes en komkommer of zo. Ik maak me nooit druk, als ze een dagje weinig eten, kan me dat niets meer schelen. Ik zorg wel dat ik nooit dagen achter elkaar dingen maak die dezelfde persoon niet lust.
Ik zie koken dus als corvee. Zeker niet als passie. Het is zulk ondankbaar werk bleuh. Je bent als je niet uitkijkt uren bezig. Als het goed is, is het dan binnen een oogwenk op, Dat heet dan een geslaagde maaltijd. Als ze het niet blieven, kun je de helft in de vuilnisbak kieperen.
De eerste tien jaar nadat ik uit huis was, vond ik koken nog wel grappig, maar de laatste vijftien jaar vind ik er geen bal meer aan.
Met kerst komt mijn schoonfamilie hier. Die zien eten als een soort van religie, dus dan laten we lekker catering komen. Voor die mensen kook ik nooit meer. Ooit kwamen ze hier met kerst en toen hadden mijn man en ik echt onze best gedaan op onze manier. Er bleef van alles over. Ze aten alleen wat ze zelf hadden meegenomen (tegen de afspraak in, zij zouden voor het toetje zorgen). Volgens mij vinden ze dat wij vies koken. Nou, net zo makkelijk.
Zij hebben een compleet andere smaak. Ze zijn gek op roomboter, jus, vette sauzen, mayonaise, suiker, appelmoes en zo. Allemaal dingen die wij weinig of nooit eten. Maar als wij bij hen zijn, eten we uit beleefdheid wel mee. Andersom niet dus.
Doordeweeks
Doordeweeks koken vind ik ook echt geen bal aan. Mijn kinderen zijn best lastige eters en net als Druif hebben we een beperkt repertoire wat ze dan wel lusten. 'Kindereten' noem ik dat en ik kan ook echt teleurgesteld zijn als ik bij mensen eet en dan pasta met rode saus krijg, of gebakken aardappels met boontjes.
Als ik alleen met mijn vriend ben probeer ik vaak wel nieuwe dingen, en ik maak in ieder geval iets wat ik met de kinderen niet eet (kan ook 'makkelijk' zijn als spruitjes, pasta met spinazie/roomkaas/spekjes, of mosselen).
Voor Kerst maak ik ik zowel kindvriendelijk (ik heb zelfs een grote pot doperwt/wortel gehaald) als wat gerechten waar ik wat meer mee kan. Ik vind het wel leuk om dan voor een groot gezelschap te koken.
Bah
Ik kan niet koken en vind het ook niet leuk. Hier in huis zijn het niet alleen de kinderen die weinig lusten, helaas is mijn man bijna net zo erg. Dus is wat wij eten erg beperkt.
Ik zou best eens iets willen proberen te maken, maar aangezien ik van tevoren al weet dat er gezeur aan tafel van komt laat ik het maar.
Met kerst bestel ik Turk, dat wordt wel gewaardeerd.
Minder tijd ervoor dan ik wil
Koken vind ik leuk als ik er de tijd voor heb, maar op de een of andere manier kom ik doordeweeks zo tussen 16:30 en 18:30 uur in een timewarp terecht, zodat deze twee uur opeens in een kwartier voorbij lijken te zijn en dan moet ik nog beginnen met koken. Ondertussen hebben mijn hongerige kinderen zich al met andere dingen volgestopt en vinden wat ik snel in elkaar gedraaid heb "niet lekker" of regelrecht "bah!". Dan gaat de lol van koken er wel af.
Ik heb mijn kinderen uitgedaagd zelf lekkere maaltijden op tafel te zetten, maar dat willen ze niet. En welke smoes ze daarvoor hebben? "Geen tijd!" 't Probleem zal wel erfelijk zijn.....
Weet je, ik zou het wel leuk vinden, als...
... Iemand spontaan en met plezier kwam helpen. Dan is het gezellig en ruim je al doende samen de zooi op. Maar ja, ik heb een ontzettend lieve man en als ik hem zou roepen zou hij heus wel doen wat ik vraag, maar uit eigen initiatief / omdat hij het leuk vindt, nee. Dus dan hoeft het voor mij niet.
Hij vindt alles wat ik maak lekker, dat is het probleem niet, maar hij heeft altijd in no time zijn bord leeg. Ik vind het allemaal zoveel werk voor heel eventjes.
Zeurende kinderen zijn er niet meer, die zijn uitgevlogen. En als ze komen eten, maak ik een verzoeknummer!
wekelijks vs feest
Ik vind het gewone huis-tuin en keuken koken ook niet geweldig. Met name door de véle wensen en eisen van mijn tafelgenoten.
Dus hier ook een beperkt repetoir. Mét de regel dat ik 1x per week iets mag proberen en dat zij dat dan zonder mopperen eten. (en dan zorg ik er stiekem voor dat er iets bij is wat zij lusten).
Grappig trouwens dat wat Katniss noemt als dingen die de kinderen niet lusten (pasta met spinaziesaus) iet is wat hier een typisch kindergerecht is. Dat eten ze liefst 3x per week.
Met kerst nodig ik graag mensen uit en kook ik graag. Dan zitten er tenminste mensen aan tafel die niet (durven te) klagen of piepen.
Vind het wel leuk maar
Ik vind koken in het weekend wel leuk als ik er tijd voor heb. En als ik lekkere nieuwe dingen kan uitproberen en dat dan gewaardeerd wordt. Helaas heb ik net een half uur staan koken voor 3 pubers en een man en het was binnen 5 minuten op. Het moet vooral veel en voedzaam zijn. Dus het werd maar weer kipfilet, rijst, boontjes en satesaus. Ze vonden het heerlijk, daar gaat het niet om. Maar ik zou zo graag een wat aparter diner maken. Ik zie het momenteel dus ook corvee. M'n kookboeken liggen onaangeraakt in de kast en dat vish ik echt jammer.
Koken
Ook ik vind koken iets dat moet. Net als velen hier vind ik bijna stuitend dat de tijd in de keuken niet opweegt tegen de tijd aan tafel. En dan ook nog te moeten merken dat het bijna automatisch naar binnen wordt gewerkt. Ik kan best lekker koken maar passie,nee, dat heb ik dus niet. Toen ik nog getrouwd was wilde exmanlief het liefst het obligate aardappels-vlees-groenten en iets buitenissigs als bami en macaroni werd het best als 'wel aardig' beoordeeld. Daarmee werd dan 'liever niet' bedoeld. Als er al iets van liefde voor koken ontstond, is dat toen in de kiem gesmoord. Niet teruggekomen ook.
Nu heb ik een lat-relatie met een wat-de-boer-niet-kent... (zoek ik ze, of zoeken ze mij? 
Maar dan heb ik nog de dagen dat hij er niet is om te maken wat IK wil. Het liefste maak ik éénpans eten, scheelt afwas. De vaat vind ik een hinderlijke consequentie van koken.
boerenkool
Vorig jaar stond m'n hoofd niet echt naar kerst en zeker niet naar uitgebreid koken. Toen hebben we boerenkool gegeten onder de kerstboom. Heerlijk, een ontspannen kerst. Veel spelletjes gespeeld. En dat was gezellig en hard nodig om bij te tanken.
weekmenu
door de tip van een vriendin maak ik sinds een tijdje een weekmenu, althans van maandag t/m vrijdag, op zaterdag meestal frietjes en op zondag bepalen we 's middags waar we zin in hebben. Dit werkt heel goed, zo weet iedereen waar hij (en ik) op de doordeweekse dagen aan toe is. De ene keer is het iets wat we allemaal lekker vinden, soms iets wat vooral mijn partner lekker vindt en soms heeft puber geluk en wij minder.
Wij hebben trouwens wel eens spaghetti gegeten op 2e kerst, gewoon thuis met ons bord op schoot naar kerstfilms kijken. Later op de avond dan vaak nog een ijsje als dessert.
Vandaag besloten
Dat ik gemiddeld genomen ALTIJD al uitgebreid en lekker kook, en dat het dus prima wat minder mag met de feestdagen
En dus eten we op 1 van beide dagen gerookte zalm met een aardappelsalade, witlof en mierikswortelsaus, en de andere dag? Geen idee, ik denk dat ik maar pannekoeken of zo ga bakken
omgekeerde
van Hanna hier: ik heb helemaal geen problemen met of hekel aan het gewone alledaagse koken, ben een ster in efficiëntie (weekmenu en 1x per week boodschappen) en heel snel een maaltijd op tafel krijgen. Als het maar gewoon, snel en eenvoudig is (wel vers, geen kant en klaar). Maar heb grote moeite met "feestkoken". Dan ga ik in de stress, vind het te ingewikkeld, moet te veel nadenken over de boodschappen en ben ook helemaal niet goed in bijzondere dingen maken. Dus in het weekend of bij bezoek kookt man (die kan dat echt heel goed en vindt iets uitproberen juist leuk). Met kerst ga ik voor de gourmet: geen stress, iedereen lust het, geschikt voor grote groep, en weinig boodschappen (vlees bestel ik bij de slager). Zie ook het "gourmetten met de kerst" draadje!
Hmmm
Herkenbare reacties. Mijn man is een muts met eten (vind ik) dus uitgebreid koken voor het gezin is voorlopig geen eer aan te behalen, helaas. Hij is door de jaren heen wel meer gaan waarderen maar met zijn tweetjes smullen waar ik uren voor in de keuken heb gestaan, neuh. Ik vind het wel jammer, maar ja.
Doordeweeks ben ik de laatste thuis en heb dus de luxe van een kokende man (en eet wat de pot schaft). Op feestjes wil ik nog wel eens moeite doen maar merk dan dat ik routine mis en het allemaal minder soepel gaat dan ik zou willen.
Oudste begint interesse te krijgen in koken, kijken of ik met hem kan gaan samenspannen 
Bottomline; ik hou alleen van koken als ik de tijd heb en dankbaar publiek heb voor wat ik zelf ook lekker vind. Komt zelden voor dus hahaha
