Klaar met kamer van jongste (210 bij 310)

Whahaha p

Ik kan je eerste link helaas niet openen, maar hoe jij het beschrijft is precies de kamer van onze jongste die we net hebben gerestyled, ook groep 7. Hier een kamer van 2.10 bij 4 m, dus iets langer, maar net zo'n onhandige pijpenla met ook deur en reaam op exact dezelfde plaats. Wij hebben een kajuitbed onder het raam zodat onder het raam nog wat opbergruimte is. Als bureau links naast de deur hebben wij het Micke hoekbureau met opbouw. En als kast: de ondiepe pax, 244 hoog, lekker veel opbergruimte en ook dus 35 cm diep.
En oudste heeft nu ook een paxkast, ook een dubbele.
Raar toch weer.

Grijns

De link die je niet kon openen WAS het Micke hoekbureau hahaha!

En ja hier dus ook een paxkast.

Wat mij opvalt is, dat als jij alleen een Micke hoek hebt dat jij kiest voor hele kleine bureau's en ik juist voor de meeste meters die ik kan krijgen. Mijn oudste heeft het Mickehoek en twee zijvleugels en jouw oudste had volgens mij een klein bureautje?

Ik wilde altijd vroeger het grootste bureau wat mogelijk was, ik had ook zo'n kamertje en ik had dus een hele lange plank als bureau.

Omdat jongste onder het kajuitbed kastjes heeft kon de paxkast niet direct tegen het bed aan staan. Kast staat nu tegen de rechterkant van het bureau aan. Dan blijft er na de kast nog een cm 50 over voor het bed. Dus vandaar alleen een hoekbureau. En dat vind ik groot genoeg. Oudste heeft een gewoon standaardbureau met opbouw, in jouw ogen waarschijnlijk vreselijk klein maar voor hem prima te gebruiken.

Liora en puck

Liora Ik heb nooit iets gezegd over dat zo'n kleine kamer niet zou kunnen, ik vind het erg dat er mensen zijn die zo'n kamertje niet geschikt vinden ofzo. Ik had een buurvrouw die vond dat dit maar een klein huis was (ze woonde er zelf uit nood). Je moet met zo'n kamer wel handig omgaan met de ruimte. Zet je het bed in de lengte dan ben je jezelf erg aan het beperken dus wat je ook doet met splitsen: kijk of het zo kan dat er een bed in de breedte past.

Het bed was volledig de foute kleur, verder is er niets mis met het bed.

Puck: de kamer waar jij het over hebt is bijna een meter langer, wij konden inderdaad geen lades onder het bed kwijt maar tussen openstaande deur en bed staat hier dus die paxkast, wat heb jij daar dan staan?

Hier ook hoor (270x230)

Hier ook zo'n kleine kamer. Er is weinig keus voor de jongste, het is de enige kamer die over is, dus we moeten roeien met de riemen die we hebben de kamer heeft trouwens ook nog een schuine wand vanaf 1 meter hoogte aan de korte kant, en er zit ook nog een gemetselde kast in (80x80cm ongeveer) in een hoek. Ik heb trouwens ook aangeboden om daar met man te gaan slapen (er past net een tweepersoonsbed in) want wij hoeven niet in die kamer te 'leven". Enige probleem is dat we onze kleding niet allemaal in die kamer kwijt kunnen,dus dan zou er een kledingkast moeten achterblijven op de andere kamer, waar ook nog wat kleren van ons in gaan. Dat wil jongste niet, dus dan moet ie het doen met de kleinste kamer.
Ik vond het wel een uitdaging om zo'n kleine kamer toch nog zo efficient mogelijk in te richten. Wij hebben er trouwens ook nog een hele grote spiegel aan de muur gehangen, geeft ook een ruimtelijk gevoel. En zoveel mogelijk wit in de kamer (alleen accessoires hebben kleur)

Mona, zuurstof

Wij hebben een tijdje op de kleinste kamer geslapen om onze zoon een iets grotere kamer te kunnen geven met ruimte om te spelen en wij aan alleen een bed genoeg hebben. De kamer is weliswaar 3 x 3 meter, maar bijna helemaal schuin dak, dus qua kubieke meters de helft in vergelijking met een kamer met rechte wanden. Maar we sliepen er zo slecht en werden brak wakker, vaak hoofdpiijn. Volgens een vriendin die architect is, is het ongezond om in zo weinig kuub te slapen omdat er te weinig lucht voor twee volwassenen is. Het lijkt me dat jullie de dievenmoord zouden stikken op een kamer van 270 bij 230 met veel schuin dak.

skik

2 bij net geen 2

Wij slapen in een kamertje van net geen 2 bij 2. Ons bed kon niet in de kamer in elkaar gezet worden. De bouten die normaal van het bedgedeelte in de poten horen, zijn eraf gezaagd en we hebben er hoekbeugels opgezet waarmee het zaakje ook stevig staat. Maar grappig genoeg past er dan nog wel een boekenkastje bij. Omdat de deur naar binnen toe openging hebben we die eruit gehaald. Een soort veredelde bedstede dus. Niet erg veel privacy, maar zuurstof zat. Ook wij vonden dat wij wel een stapje terug konden doen qua ruimte. De kinderen leven op hun kamer, wij niet. Nadeel is dat wij de overloop als kleedruimte gebruiken. Onze kleren hangen aan de deurpost van de slaapkamer. Soms heb ik er moeite mee, maar dat gaat ook weer over. Over een paar jaar zijn we alleen in dit huis en ik vrees dat ik dan nog wel eens met weemoed aan de noodzaak van dit kleine kamertje zal denken.

Skik en kaaskopje

Zou de hele nacht een raam open niet voldoende moeten zijn dan?

Kaaskopje: een erg groot bed hebben jullie dan ook niet, onze matrassen alleen al beslaan 1,80 bij 2,20

P en kaaskopje

Het enige raam dat open kan in dat kamertje is een veluxraam precies boven het hoofdeinde. Dan doe je dus ook geen oog meer dicht. Gelukkig zat daar wel een ventilatierooster in dat we open zetten. Het was niet genoeg, maar scheelde wel iets.

Kaaskopje, je hebt dus eigenlijk een bedstee? Knus!

skik

Al eens gedaan

Jawel, we hebben al eerder deze slaapkamer een paar jaar gehad. Het raam stond op een kier en de deur trouwens ook altijd open (nu in de grote kamer trouwens ook) Dus geen last van zuurstof gebrek. Toen was de grote slaapkamer nog kantoor/computer kamer en hadden we nog maar één kind.
Qua benauwdheid heb ik er dus nooit iets van gemerkt.

Wij hebben een standaard tweepersoons bed van 1.40 bij 2 meter. Naast mijn slaapkant is nog een paadje tussen de boekenkast en het bed waar ik krabsgewijs kan bewegen. Op de bouwtekening staat deze kamer aangeduid als 'werkkamer/hobbyruimte'.

Kaaskopje

Volgens mij is een standaard tweepersoonsbed in de 21ste eeuw toch echt 1,80 breed

Voor mij is een standaardbed tweepersoons ook nog steeds 140 breed. Breed zat voor ons. Maar je zult wel gelijk hebben te oordelen naar reclamefolders. Het zal wel te maken hebben met tijdgeest, individuele ruimte. (neem mijn bijdrage niet te serieus)

Ook 140

Wij hebben ook 140 hoor, dat was geloof ik toen de meest voorkomende afmeting (20 jaar geleden).
Ik googlede even: afmeting 140 wordt nu twijfelaar genoemd, maar dat was 'in mijn tijd' een bed van 120 breed (mijn nichtje heeft een antiek bed in die maat, met een speciaal 'twijfelaar' matras.) Maar goed, nu is 140 dus twijfelaar. Vervolgens stond er dat afmeting 160 lange tijd de standaard maat is geweest, maar dat nu inderdaad 180 de standaard maat is geworden.
Ik zou niet eens genoeg ruimte hebben in mijn 'grote' slaapkamer voor 180 breed. We slapen al 20 jaar trouwens prima in ons bed, wat me eigenlijk helemaal niet klein aanvoelt (en we zijn geen kleine mensen, man is 190 lang en ook niet de smalste)

Idd merel

ben het helemaal met je eens merel, 140 is voor ons ruim zat ( nu nooit meer kinderen erbij maar toen ze nog klein waren lag er geregeld eentje bij ons in bed, ook dat ging maar wel max 2 ,want 3 paste echt niet) En ook in de slaapkamer ben ik blij dat wij geen 180 breed hebben

Ieder z'n meug

Wij hebben jaren 1.60 gehad maar zijn nu overgegaan maar 1.80. Fijn hoor, die ruimte! 's ochtends komen de kinderen altijd even bij ons liggen, 5 minuutjes maar, en dat kan nu prima. Ik wil graag met alle benen en armen wijd uit kunnen liggen en dat kan nu eindelijk.

Na jouw opmerking gelezen te hebben, heb ik eens gegoogled en ik zie dat je gelijk hebt. 1.80m wordt als de huidige standaard gezien. Ik verbaas me daar toch wel een beetje over. Ik vind 1.40 m. zelf inmiddels ook wel een beetje krap, dus een verruiming naar 1.60 m. zie ik ooit wel zitten. 1.80 m. is misschien nog luxer, maar ik kan mij niet zo goed voorstellen dat dat de doorsnee maat is die in de Nederlandse slaapkamers staat, de standaard dus. Omdat het best groot is.

Kinderen in bed

Tja met een 140 bed hebben we dus nooit 'echt' onze kinderen bij ons in bed laten slapen. Echt alleen eventjes voor een half uurtje ofzo, en daarna hup weer terug naar je eigen bed. Dat paste gewoon niet (en ik lig niet lekker met een knie van een kind in mijn rug en een elleboog onder mijn kin). Als een van de kinderen echt niet lekker was dan ging een van ons in het kind zijn/haar bed liggen en de ander bleef bij de zieke in het grote bed.
Groot bed lijkt me best lekker hoor, maar ik heb de ruimte gewoon niet, en het gaat zo ook prima, het is maar wat je gewend bent. Op vakantie, in hotels hebben we dus soms ineens een zee van ruimte (in caravans hebben we nergens last van, die afmetingen zijn we gewend) alleen als de lengte minder dan 2 meter is, ligt man met zijn voeten uit bed (hebben we in een caravan nog wel eens gehad) dat is ook niet echt prettig. (Dat las ik trouwens ook nog in dat stukje over maten bedden. In de jaren 60 was 190 lang dus een heel gewone maat voor de lengte van je bed, nu is 200 standaard en heb je ook al 210. (zou trouwens ook niet echt lekker passen in onze slaapkamer. (we wonen in een huis uit de jaren 40, alles is voor kleine mensjes gemaakt, kleine steile trap met smalle treden, kleine kamers. (waar ze dan weer wel met zijn 8-en woonden) alle kamers moesten gedeeld worden. We nemen nu echt wel wat meer ruimte in mijn zijn allen

Kaaskopje

Tja, ik denk dat er heel weinig mensen zijn die hun tweepersoonsbed in een kamer als van jullie willen hebben. Wij hebben al geen al te grote kamer maar daar past dus zelfs een 220 lang bed nog in (al moet Pman niet al te slaperig uit bed stappen en om het bed heen lopen).

Ik zou echt niet weten wat ik met een 140 bed moet, dat is echt ontzettend klein. We hebben dat vaak genoeg op vakantie maar mijn hemel wat is het lekker om dan weer thuis in bed te stappen.

Sinds kort hebben we twee eenpersoonsdekbedden en ik word nu veel minder vaak wakker als Pman zich omdraait. Als je gewend bent om onder een tweepersoonsdekbed te liggen weet je gewoon niet hoe het voelt om dat niet meer te hebben. Zo ook als je gewend bent aan 140 en het groot genoeg lijkt. Volgens mij is je nachtrust gewoon een stuk beter met een breder bed of je moet allebei de hele nacht doodstil liggen.

Iedereen heeft zijn eigen opvattingen over wat prettig is. In een andere kamer zou ik een bed van 1.60 kiezen. Nét wat meer ruimte dan we nu hebben. Voor ons is dat genoeg. Na 28 jaar liggen we nog steeds graag tegen elkaar aan.

Kaaskopje

Maar serieus: wordt je niet vaak wakker als de ander zich omdraait of liggen jullie de hele nacht op dezelfde wijze lepeltjelepeltje?

Ben geen kaaskopje

maar kan wel antwoorden op je vraag over slapen in 140 breed. Nee ik word zelden wakker als man zich omdraait (of zou hij zich nooit omdraaien?). Als we net op bed liggen, liggen we lepeltje lepeltje en na een tijdje niet meer en vallen we echt in slaap. Matras is trouwens binnenvering en dekbed extra breed en lang ( 220 bij 240) wat maakt dat we heel heel zelden te weinig dekbed hebben.

Op vakantie..

Erger ik mij ook vaak aan die kleine bedjes (140), maar ja je hebt niet altijd keus. De ergernis is compleet als blijkt dat het 1 groot matras (met ligkuil) is en 1 dekbed. Ik waardeer mijn eigen ruimte/vrijheid in bed en lig ook graag half onder een dekbed, dus met blote rug om wat koelte te voelen. Als er 1 groot dekbed is kan ik dus alleen op 1 zij liggen. Ik draai best veel in bed, dus dat kan anderen storen en daarom zijn 2 matrassen beter.

Ons 1e bed samen was 160 en nu sinds een aantal jaren 180, echt heel fijn. Maar zo zie je maar, ieder zijn eigen slaapvoorkeuren en gewoontes. Het is natuurlijk vooral wat je gewend bent.

Welnee. Ik weet niet wat jouw slaapgedrag is, maar ik val in slaap en word in de ochtend weer wakker. Ondertussen zijn er hele bossen omgezaagd, heb ik vast wel eens een arm op mijn hoofd gehad e.d., maar daar ben ik blijkbaar zo aan gewend dat ik er niet wakker van word. Als we weer eens een overnachting in een hotel hebben geboekt, slapen we ook in een boxspring van 1.80 breed en natuurlijk is dat lekker ruim. Maar van mij hoeft zoveel ruimte thuis echt niet. Maar ja, ik zeg niet dat ik dat nooit zal willen. Het lijkt mij in de toekomst best prettig om een bed te hebben die je in allerlei standen kunt zetten, zodat ik half-zittend kan lezen, of wie weet dan toch eens een tv in de slaapkamer. Maar dat komt er pas als we niet meer weten wat we met ons geld moeten doen.