kerstdiner en mobiele telefoons
Afgelopen eerste kerstdag kwam de familie bij mij eten. AL zeg ik het zelf, ik was best tevreden over het resultaat. EEn ding, een van de gezinnen die te gast waren, zaten de hele tijd op hun telefoon, ondanks mijn verzoek de telefoons weg te leggen. Dat begon al bij binnenkomst, mijn broer zat zelfs stiekem onder de tafel te kijken als hij dacht dat ik niet keek. Nadat ik al een aantal keren had gevraagd aan dat gezin de telefoon nou eens de telefoon te laten, hoorde ik mijn schoonzusje tegen haar kinderen op de gang zeggen:'Doe het nou maar weg, tante Mira is daar wat ouderwets in.' En het was niet dat men zich verveelde of zo. Het is iedere keer een gevecht met die familie en mij en de telefoons (en vroeger play games en nintendo's). Af en toe kijken vind ik niet erg maar wel dat constante kijken. Ben ik nu echt zo ouderwets hierin?
nee
Bij geen enkele maaltijd ben ik gediend van telefoons. Wat niet wil zeggen dat het soms niet geprobeerd wordt, maar de boodschap is duidelijk. Ik vind het vrij onbeschoft om op visite je telefoon aan tafel te gebruiken, en helemaal schandalig dat er mee doorgegaan wordt nadat er iets van is gezegd (dat het nodig is joh!).
Nee hoor
Vind ik niet. Ik zou het ook niet waarderen als er constant op de mobieltjes gekeken moet worden. Ik zou er alleen bij mijn gasten niets over zeggen, maar dat is alleen om de sfeer niet te verpesten op zo'n moment.
Ouderwets?
Gewoon fatsoen! Tijdens het eten geen mobieltjes, als je bij iemand op visite bent geen mobieltjes. Wij hadden de hele dag visite en we hebben vlak voor het eten wel even een spontaan 'mobieltjesmoment' gehad, maar verder was er de hele dag niemand met zijn mobiel bezig. Zelfs de pubers niet!
Uit eten
Wij waren uit eten, maar de vrouw van mijn zwager zat op haar telefoon te kijken. Dat lag waarschijnlijk ook aan mij, want ik zat tegenover haar, dus het was aan mij geweest om een gezellig gesprek te beginnen. Ze had ook een beetje pech met haar plaats, want naast en schuin tegenover haar zaten mijn kinderen, de enige aanwezige kinderen in het gezelschap. Zij waren vaak naar een ruimte waar ze op een Wii konden en konden knutselen en een film konden kijken. Verder zat ze naast haar man en schuin tegenover haar zat haar zwager. Wij zaten wel met zijn drieën te praten, maar de onderwerpen waren voor haar niet interessant. Het was geen opzet, juist doordat ik gezellig zat te praten realiseerde ik me te laat dat ons gesprek haar niet boeide.
Tijdens het eten
Soms doe ik mee aan de rare gewoonte om de wereld te laten zien wat we eten, maar dat is dan ook alles. Een foto en weer weg met de telefoon. Maar dat hangt ook af van de gelegenheid. Zo was ik laatst in een heel erg chique restaurant en vond het niet gepast, terwijl anderen er lustig op los fotografeerden. Ik stoor mij ook aan tafelgenoten die constant op hun scherm kijken tijdens het eten. Hoe verslaafd je ook aan beeldschermen bent, ik zwaar, overleef je het heus wel als je een paar uur niet online bent.
geen mobiel tijdens geen enkele maaltijd
Dat is hier de regel. Mijn kinderen houden zich daar ook aan. Heel soms wordt er bij het ontbijt nog wel even gecheckt of de duitse docente nog ziek is en dat mag dan ook van mij. Half acht op de fiets en dan op school komen dat je toch het eerste uur vrij hebt is ook zo naar.
Tijdens het kerstdiner geen telefoons aan tafel gezien.
Gisteren zaten we met 15 man bij mijn ouders en daar was wel af en toe een mobieltje te zien tijdens de winterbarbecue. Dat was ook wat informeler dan een echt diner aan tafel. In een restaurant vindnim een mobiel op tafel echt een no-go. Dw wereld draait ook wel door als je niet 24/7 online bent.
En natuurlijk kan het altijd zijn dat je een keer bereikbaar moet zijn maar meld dat even van tevoren!
nee,
niet alleen tijdens het kerstdiner, maar bij alle maaltijden.
Niks ouderwets, gewoon fatsoen, ik las 'm hierboven ook al.
Als ze dat bij het kerstdiner zouden doen, zou ik daar ook zeker wat van zeggen maar als ik het verwacht ook een ludieke actie op voorhand bedenken. Verlengsnoeren op tafel, plastic zakjes (tegen het spetteren van de soep) oordopjes zodat iedereen ook alles goed kan horen. En vervolgens een totale app bom laten vallen.
echt triest
ik vind het echt getuigen van slechte manieren als je tijdens het kerstdiner het nodig vind om de berichtjes op je telefoon te gaan bekijken. ik vind het zeker niet ouderwets, en zou het later nog eens bespreken met hen tijdens een vriendelijke discussie.
maar ja ik zou op dat moment ook zorgen dat de wifi spontaan uit valt, als ik me zo had uitgesloofd in de keuken 
door de week op mijn werk hebben mijn collega's en ik de telefoon wel bij de lunch op tafel liggen. We zitten in de verkoop en het gebeurt niet vaak dat we dan gebeld worden, maar soms zit je in verkoopfases dat je echt bereikbaar wil zijn.
Gelukkig ben ik niet de enige. Bij ons is het ook dat er onder het eten geen mobiele telefoon aan tafel te vinden is. Dus voor mijn kinderen en man en mij is het een gewoonte geen telefoon aan tafel te hebben dus die wordt ook automatisch weggelegd. Bij het gezin van mijn broer dus niet. Wifi uitzetten heeft geen zin, de volwassenen hebben in ieder geval een data-abonnement en vlgs mij de kinderen ook. Maar ze zijn daar sowieso wel schermverslaafd, vroeger moest ik ook al vragen de gameboy en ds weg te leggen en dat was een hele lastige klus voor broer en schoonzus.
Ja, ik vind het zelfs asociaal, zo van, we hebben geen zin om een gesprek met jou te voeren, degene op afstand is interessanter. Zoiets.
Och
Het hoort een beetje bij de tijd. Hier zaten de twee 12-jarigen naast elkaar in de vensterbank met mobieltje. Mijn vader zat zich rot te ergeren en had het de hele tijd over vroeger. Ja, toen had je geen mobiel. Dochter van 17 kwam af en toe soort van sociaal doen en verdween daarna weer naar boven met iPad en Netflix. Ik had expres al geen diner aan tafel om onrealistische verwachtingen te voorkomen
Wat wel grappig was. Op een gegeven moment waren de kleintjes (12, 11 en 4) circusje aan het spelen in de gang, en drie volwassenen zaten Mickey's kerstfeest te kijken. En mijn vader chagrijnig in zijn stoel, tja ja...
tablet
Tijdens het kerstdiner met mijn schoonouders heeft de jongste de hele tijd computerspelletjes zitten doen, ook niet eens aan tafel.
Nu snap ik volkomen dat hij er niets aan vond, dus ik heb er weinig van gezegd.
idd
toen waren ze er niet, maar toen zat je ook niet met een boek aan tafel.
Op al die andere tijd op zo'n lange hang dag heb ik er ook geen moeite mee. Lekker hoor filmpje kijken op mijn laptop.
Maar niet tijdens het eten.
Jeetje, wat zijn jullie ouderwets....
Natuurlijk is het onfatsoenlijk om met de smartphone bezig te zijn tijdens het eten. Dat vind ik zelf ook. Maar het is wel een ouderwetse opvatting. Niks mis mee. Maar wel ouderwets.
laveren
Voor mij is het tijdens feestdagen het belangrijkste dat iedereen zich zo fijn mogelijk voelt.
Dat is vaak een hele klus want feestdagen vier je vaak niet met vrienden maar met familie,
Dat betekent in de praktijk vaak een fiks verschil in normen en waarden.
Voor mij is het dan vooral belangrijk te proberen coulance te promoten.
We kunnen niet allemaal onze eigen regels opleggen, zeker niet aan de ander.
Op fijne manier samenzijn vind ik heel wat belangrijker dan strikte regels hanteren.
Lastige is dan wel weer dat voor sommige (veel?) mensen die strikte regels nodig zijn om fijn samen te zijn.
Zorgt er bij mij iig voor dat ik gemengde gevoelens heb tav feestdagen.
Wordt iets beter met de jaren maar vroeger vond ik het vreselijk.
Kan me de stress nog herinneren van jaren geleden om bij schoonouders (vorige relatie dus ik zie ze niet meer, heerlijk!) op tijd te komen voor diner.
Ik snap dat tijd belangrijk is voor eten maar het gaf mij zooo'n stress, en 1 keer een enorme uitbrander gehad en oke, dan zit je met lekker, verzorgd eten aan tafel maar de laatste plek waar ik dan zou willen zitten is daar. Plezier is voor mij dan voorbij.
Feestdagen moeten voor iedereen 'feest' zijn, en wat dat betekent is heel persoonlijk. Voor mij iig zo weinig mogelijk stress en moeten.
Blijf ik lastig vinden want hier binnen familie ook conflictuerende wensen.
Ik kan niet tegen gedoe of irritaties zelfs al sta ik erbuiten en voor mij betekent het opzien tegen.., hopen dat.., bemiddelen enz.
Zoon hier houdt van een goed gesprek aan tafel maar interesses lopen vaak teveel uiteen. (opa en oma praten liefst nonstop over gezondheidskwaaltjes ome piet etc) Blijft lastig en ik ben al blij dat hij erbij zit, dus van mij mag hij online, zou ik zelf ook liefste doen soms
(maar doe het niet, maar vlucht wel weg om iets in te schenken oid die vluchtweg heeft hij minder)
Tegelijkertijd is hij nu juist strenger een het worden, strenger dan ons. Hij ergert zich juist het hardst aan telefoongebruik van recalcitrant, heftig puberend zusje. Van mij mag ze juist best even op telefoon, beter dat dan op andere manier sfeer verzieken. Ik vraag haar dan na poosje subtiel of ze 'er weer meer bij wil komen'.
Mijn ideale kerst zou een afgesproken inloopplek zijn waar een ieder binnenloopt waar en wanneer hij wil, meeneemt wat hij wil en doet wat hij wil. (uh, met grenzen natuurlijk maar heb nu mijn eigen familie/vrienden in gedachten en echt gekke dingen zouden dan niet gebeuren)
Ik zit zelf in principe niet op telefoon met/bij bezoek, maar zou er ook recalcitrant van worden als ik dat 'niet mocht' van mijn zus ofzo..
de mijne wel
Mijn kinderen mochten tussen de gangen door gamen. Liever dit dan dat ze zich stierlijk vervelen. Tijdens het eten zelf, no way.
Ja, tussendoor
Tijdens het eten waren ze niet op hun telefoon. Schijnbaar blijft er dan toch iets hangen van opvoedingsinspanningen Zodra de bordjes weer in de keuken waren...
Gourmet
Gisteren gegourmet bij mijn ouders en daar was het echt niet verstandig een telefoon aan tafel te hebben. Deze zou binnen de kortste keren onder de vetspetters zitten.
Maar zonder gekheid, een telefoon aan tafel tijdens een kerstdiner kan echt niet vind ik. En zeker als je er al iets van gezegd hebt en ze blijven het doen, is dat helemaal erg.
Hier thuis mogen er tijdens het avondeten ook geen telefoons aan tafel. Bij het ontbijt ben ik minder streng, dan zitten we zelden met z'n allen tegelijk aan tafel. Hetzelfde geldt voor de lunch.
Verder werd er gisteren overigens wel geschermd, door alledrie de kinderen. Zelfs neefje van 4 heeft al een tablet.
Liever andere opzet dan ergernis
Het gebeurt bij ons eigenlijk niet. Geloof ik, want we zitten meestal met 20 man aan de kerstdis. Iedereen ziet elkaar graag, de neven en nichten zijn ook nu ze jongvolwassen erg aan elkaar verknocht, en we wonen niet bepaald bij elkaar om de hoek. Er is weinig behoefte om zich aan het gezelschap te ontrekken en zich op anderen te richten. De telefoons worden hooguit tevoorschijn gehaald door de jongere generatie om elkaar wat te laten zien. Die zitten toch aan de andere kant van de tafel, waar het mij niet opvalt. Beter, want ik heb een groot vermogen om me te ergeren.
Ik denk dat als het me echt zou storen, ik liever dan andere volwassenen te berispen de opzet zou veranderen. Geen diner aan tafel, maar een buffetvorm (desnoods een stamppotbuffet), of inderdaad die winterbbq (is dat de opvolger van het stamppotbuffet als kersthype?). Dan springen de smartphoneaddicts wat minder in het oog.
Dit jaar speelden de telefoontjes een grotere rol, zo konden we mijn oudste die in het buitenland zat bij haar schoonouders, bij het gezelschap betrekken. En ik heb nog stiekem wat heen en weer geappt met een vriendin waarvan ik wist dat ze alleen met een dwarse puber puber kerst zat vieren.
Ligt aan de leeftijd van de kinderen
Dat kinderen tijdens een kerstdiner op hun telefoontje zitten te spelen omdat ze zich anders stierlijk vervelen tussen al die grote mensen gesprekken daar heb ik geen moeite mee, maar dat volwassenen continu op hun telefoon zitten zou ik zeer onfatsoenlijk vinden. En dat je er dan ondanks een verzoek gewoon mee doorgaat vind ik ronduit onbeschoft.
Ook hier de ouderwetse regel: tijdens geen enkele maaltijd telefoon erbij en o ja... ook de t.v. gaat uit.
we hebben een punt
http://www.telegraaf.nl/vrouw/27286808/__Hoe_heurt_het_eignelijk_aan_het_kerstmaal___.html
een quote uit dit artikel:
"Er is immers geen duidelijkere manier om te laten zien dat je je gesprekspartners niet interessant vindt dan door op je mobiel te kijken."
Kerst
Normaal hebben wij ook de regel geen telefoons aan tafel. Maar juist tijdens de kerstdis let ik er veel minder op. Veel meer mensen aan tafel dan normaal en ik zie dus niet alles. Bovendien duurt de maaltijd veel langer en zijn er soms wat breaks tussen de gangen.
Echt aan tafel valt wel mee. Ik heb het in elk geval niet gezien.
Maar tussen de gangen door en na afloop en voor die tijd wel.
Niemand zat echter de hele tijd op zijn mobiel dus het was verder niet vervelend of zo.
Als ik zelf ergens op bezoek ben kijk ik niet de hele tijd op mijn mobiel en meestal zit hij gewoon in de tas maar als ik ergens wat langer ben dan kijk ik soms wel even en beantwoord dan ook wel berichtjes.
Verschilt natuurlijk ook wel per gelegenheid (hoe bijzonder, hoe chique, welke mensen er zijn...)
TS heeft één schermverslaafd gezin aan de kerstdis
en de rest van het gezelschap weet dat. Ik zou zeggen: laat ze maar, je verandert hen niet. Waarschijnlijk eten ze thuis voor de TV en daarnaast wat andere schermen voor degenen die de TV niet boeiend vinden of aanvullende beelden zoeken.
Maar als je echt een daad wilt stellen... Er schijnen restaurants te zijn waar je bij de ingang je telefoon hoort achter te laten. Maak volgende keer een fraai versierde kerst-telefoon-mand waarin je bij binnenkomst de buit verzamelt. Wie zijn of haar kleinood niet wil afstaan voor een uurtje of twee, kan alsnog naar de snackbar om de maag te vullen en van het wereldwijde web te genieten, en de andere gezinsleden ophalen als de kerstmaaltijd erop zit.
Het ligt uiteraard anders als een van de familieleden door omstandigheden elders verblijft en langs deze (on)sympathieke weg kan delen in de feestvreugde.
