Hond nemen, voor en nadelen?
Hoi!
Dit is mijn verhaal; we ondersteunen een organisatie voor zwerfdieren in Zuid Europa en zijn daar afgelopen zomer geweest. In de opvang een hele lieve en mooie hond gezien, die me direkt aansprak. Maar nog geen intentie om een hond te nemen. Nu na de vakantie blijkt dit hondje in Nederland bij een gastgezin te zitten, klaar voor adoptie... En nu begint het te kriebelen bij ons.. Tenminste, bij mij en de kinderen, manlief is nog niet helemaal 'om' maar die heeft het hondje ook nooit live ontmoet, hij was er daar niet bij.
Maar dat is niet het grote punt, als wij echt willen, dan is hij ook wel akkoord. Maar de stap om een hond te nemen, waar begin je aan? We hebben wel 1 kat en een pony en een huis met een tuin. Op vakantie naar het buitenland gaan kan daarna nog steeds want de organisatie heeft een groot bestand van opvang adressen om dat op te vangen. Maar ja, hoe neem je zo'n beslissing? Best een grote stap. Of het wel helemaal klikt en of het hondje 'past' bij ons gezin? Je kunt moeilijk zo'n hond op 'proef'nemen. Verder had ik wel het idee om op 'puppie cursus te gaan bij een kynologenclub. Ook ben ik licht allergisch voor sommige dieren, op de ene hond reageer ik prima, nergens last van, en op een andere weer wat meer. Dus ik wil op safe spelen maar hoe hak je de knoop door? Wie heeft ervaring met honden en wat vind je leuk en wat minder? De voor en nadelen, wat valt je tegen en wat mee dus!
Tips en ervaring. laat maar horen!
Yvon
Mijn ervaring met honden
De nadelen: ze verharen (hoewel dat per ras verschilt), ze kunnen enorm ruften (wel weer handig als je er zelf eentje hebt laten vliegen, dan geef je de hond gewoon de schuld), als ze jong zijn vreten ze de poten onder je bankstel vandaan, ik heb nog nooit een hond zonder smakken horen eten en drinken, als ze ouder worden krijgen ze vaak kwaaltjes (heb een hond met incontinentieklachten die er echt om de 3 uur uitmoet, heeft ook al epilepsie gehad, is zo doof als een kwartel en zo dement als een deur, maar ze is verder bij vlagen nog erg levendig en lijdt niet dus vooruit, ze mag nog even), je betaalt hondenbelasting, poep oprapen zal nooit mijn hobby worden, ook bij graftakkenweer zoals gisteren wil ze toch haar rondje (in ons geval dus om de 3 uur, smokkelen wordt meteen bestraft met een geniepig piesspoor op haar kleedje en de vloer), die hondenlucht krijg je nooit meer helemaal uit je auto, modderpoten in de gang, als ze een beetje groter is dan een chihuahua jat ze het eten van je salontafel als je even niet oplet ("doet-ie anders nooit, hoor"), als ze echt groot is doet ze dat ook van het aanrecht ("de mijne niet, die is goed opgevoed", yep, maar die kwijlt weer op mijn nette schoenen terwijl ze net doet alsof ze niet bedelt), ze blaft als de bel gaat (dan is het wel weer handig als ze doof zijn, maar als er werkelijk iemand binnenstapt en ze ziet het niet aankomen, schrikt ze zich zó een ongeluk dat ik eerst vijf minuten haar psychische ondersteuning moet geven voor ze weer een beetje is bijgekomen en ik me met de visite kan bezig houden), ze loopt altijd verschrikkelijk in de weg (jongste noemde haar ooit eens woedend "blokkade op poten!!!" toen hij voor de zoveelste keer zijn nek over haar brak... Jongste kwam toch echt van rechts!)...
De voordelen: ze kunnen ontzettend lief zijn, aanhankelijk, speels, leren graag, je blijft in beweging, ontmoet nog eens mensen onderweg voor een praatje, en ze zal een echt lid van je gezin worden! 
Ik moet er niet aan denken dat het vandaag of morgen afgelopen is met mijn meissie, hoe erg ze ook stinkt, kwijlt (boxer), in de weg loopt, verhaart en plasjes laat lopen als ik niet op de tijd let... 
Haha, schrijf je colums?
Hoi Belle, wat een leuk verhaal, haha! Ik schrik hier echt niet van hoor. Heb vroeger zelf ook een hond gehad, maar heeeel lang geleden, in mijn kindertijd. Dus ik herinner met die dingen nog wel. Maar je nadelen lijst is stukken langer dan de voordelen, dat is wel weer grappig..En toch ga je voor je hond? Zou je het zo weer doen, hierna ooit nog een hondje nemen?
Het lijkt me ook wel weer heel gezellig hoor.
groet, Yvon
Yvon (column)
Ik weet dat OOL uitgebreid wordt gelezen, ook door de media. Zie dit als een open sollicitatie. Mailadres te verkrijgen bij het forumbeheer!
Bah honden
Wat een vreemde redenatie. Hebben de hondjes uit Zuid Europese asiels niet even veel recht op een liefhebbend tehuis als de hondjes in een Nederlands asiel? Zijn grenzen voor honden belangrijk? Eigen hond eerst?
Yvon
Honden zijn enorm veel werk, een extra bron aan zorgen, je bent er heel wat tijd mee kwijt maar ze zijn natuurlijk ook gewoon ontzettend leuk. Het is eigenlijk ook net zo met kinderen. De lijst met nadelen is heel lang en toch beginnen veel mensen er aan en vinden het nog leuk ook
Wij hebben jaren geen honden gehad en krijgen er nu binnenkort weer twee. Ik heb er helemaal zin in, al weet ik dat het weer allemaal extra werk gaat opleveren. Gelukkig zijn de kinderen inmiddels een stuk ouder en kunnen ze ook een steentje bijdragen. Mijn kinderen hebben er ook reuze veel zin in.
Ik denk dat je bij jezelf heel eerlijk na moet gaan of genoeg tijd, energie en geld hebt voor een hondje. Voor mij was dat antwoord jarenlang nee. Inmiddels is de balans omgeslagen naar ja.
Voor en na
Voordeel: hoe meer zielen hoe meer vreugd; je moet er een aantal malen per dag uit om de hond uit te laten en ontmoet daar nieuwe mensen door; als je eten op de grond laat vallen mompel je heel verantwoord dat hij het niet mag hebben, maar ondertussen is zo'n stofzuiger best handig; afhankelijk van de maat en het karakter van de hond schrikt een hond indringers af (dit werkt dus niet als het een kwispelende joris goedbloed is); kinderen kunnen er een heerlijk troostmaatje aan hebben. En jijzelf kunt ook van alles aan de hond vertellen, hij valt je niet in de reden en praat nooit zijn mond voorbij. Handig hoor!
Nadeel: je moet een aantal malen per dag de deur uit om de hond uit te laten, weer of geen weer, tijd of geen tijd; haren; muf hondengeurtje (hoeft niet persé); niet meer de vrijheid om zomaar de deur uit te gaan, omdat de hond óf mee moet óf ergens ondergebracht moet worden (maakt een vakantie een flink stuk duurder).
Ik vind een hond heel erg leuk, we hebben er een paar gehad. Nadat de laatste hond dood is gegaan hebben we ervoor gekozen geen nieuwe hond meer te nemen. Een half jaar later bleek dat verstandig te zijn want toen kreeg ik werk in een andere stad en dat was met hond eigenlijk heel lastig geworden. Daarnaast is de tijd aangebroken dat man en ik samen op vakantie gaan en niet meer met kinderen rekening hoeven te houden. Als we weggaan gaan we naar hotels en daar zijn honden niet altijd welkom. Een hond zou ons dus belemmeren als we weg willen. Er komt hier dus geen hond meer, maar gek genoeg fantaseer ik nog wel regelmatig over áls we wel een hond zouden willen welke we dan zouden nemen.
Nog even voor yvon
Als onze hond er niet meer is, zal ik geen nieuwe hond meer nemen. Met pijn in mijn hart, maar ik kan het beestje niet de aandacht geven dat het verdient. Op dit moment "co-ouder" ik met mijn ex over de hond, dat gaat uitstekend, maar ex heeft ook al aangegeven hierna geen hond meer te willen en dan is "effe de hond naar ex brengen" wat lastiger geworden.
Ook de kosten spelen een rol, moet ik eerlijk bekennen, zeker nu ze oud is en toch best wel vaak een dierenarts moet bezoeken (en dan delen we de kosten nog).
Maar door omstandigheden kost het me ook op andere vlakken veel moeite, bijvoorbeeld het extra poetsen in huis wegens haren en luchtjes (ik ben niet goed gezond en heb hulp in huis nodig).
Dus hoe naar ik het ook vind, een volgende hond zit er, voorlopig, niet in...
Alleen thuis zijn
Die van ons kan niet goed alleen thuis zijn en heeft daardoor nogal een gebruiksaanwijzing (we mogen bijvoorbeeld wel door de achterdeur weggaan, maar niet door de voordeur, je moet het even weten). Met wat kunst- en vliegwerk is het wel te doen, maar ik zou het vanaf de eerste dag gaan oefenen. Het is heel storend als je nergens meer heen kan omdat de hond anders het huis afbreekt of de buren het leven zuur maakt (en natuurlijk is het ook zielig als hond ongelukkig is). Verder brengt hond erg veel zand mee naar binnen en eet ze soms een van de houten blokken op.
Maar toch ben ik heel blij met hond. Uitlaten vind ik geen bezwaar, want mijn jongens moeten toch ook regelmatig worden uitgelaten, dat gaat dus in een moeite door. Dat ze blaft als er 's avonds iemand aanbelt of te dichtbij komt, vind ik ook wel prettig. En toen mijn jongste een baby was en oudste drie, was ik heel blij dat er tenminste iemand was die niet huilde en nooit vroeg "waarom".
En wij
hebben een hond; sinds bijna 4 maanden. Geen van alle moeten we eraan denken dat hij weg zou moeten. We zijn allemaal gek op hem en het is een schatje. Voor een leven lang plezier, zul je wel flink wat aandacht moeten besteden aan de opvoeding in het begin. Met name omdat het zeer handig is slechte gewoontes bij een jonge hond zo snel mogelijk de kop in te drukken.
Reken erop dat je een jonge hond hooguit een paar uurtjes alleen kunt laten.
Natuurlijk moet je bij weer en ontij met hem naar buiten. Maar ik merk aan mezelf dat ik soms geen zimn heb naar buiten te gaan maar dan toch heerlijk buiten loop als ik daar eenmaal ben!
De relatie met de kinderen is ook erg leuk, vaak. Het heeft ook wat haken en ogen, ook hier zul je in het begin veel aandacht aan moeten schenken.
Denk er goed over na. Ook met een allergie, zul je extra moeten bekijken hoe je dat dan doet. Wij hebben een hypoallergene hond i.v.m. de allergie van mijn man.
Maar echt wij hebben er veel plezier van!
Bah honden
Honden die in Nederland in het asiel zitten hebben het nog altijd stukken beter dan honden die in het buitenland in het asiel zitten.
2 honden
Wij hebben 2 honden uit het buitenland. De eerste hond via MP daar zag ik een advertentie en vooral de omschrijving van het gedrag sprak me enorm aan. Dat vond ik het voordeel van een stichting die honden uit het buitenland haalt en eerst in een opvang gezin plaatst. Ik had een heel duidelijk beeld waar de hond aan moest voldoen en zodoende had ik al een beetje het idee of het pastte of niet. Nu kan zo'n hond zich natuurlijk altijd anders ontwikkelen maar ik heb nu beide keren geluk gehad.
Hondjes kunnen prima alleen zijn. Hebben nu natuurlijk elkaar maar alleen gaat ook goed. Ik kan niet overweg met dominante honden dus ik heb gekozen voor honden die niet dominant zijn en die ik makkelijk de baas kan. Door de duidelijk omschrijving wist ik dat de kans groot was dat ze in mijn gezinssituatie zouden passen.
En op vakantie dan gaan ze gewoon mee, even zoeken naar een camping, pension of hotel waar ze mee mogen. Maar als je hondje het aan kan dan kunnen ze natuurlijk prima naar een opvang gezin.
Ik vind het wel veel werk, en heb soms totaal geen zin in uitlaten. Maar het is idd net als met kinderen zijn ook vaak niet handig maar je wil ze toch erg graag.
Bah honden
Haha grappig: Ik vind honden erg overbodige beesten, vooral in de stad. Ze maken de stad ook erg vies.
Ik pas dit toe op jouw bijdrage: ik vind dit soort reacties erg overbodig en ze vervuilen de draad heel erg...
Het klinkt als 'nederland is vol'.
Hmmmm
Ik heb zelf absoluut geen hekel aan honden maar begrijp net als "bah honden" niet helemaal waarom je een hond uit het buitenland moet halen terwijl er hier genoeg in het asiel zitten. Die honden zouden ook dolgraag een goed huis willen hebben.
Mensen
Ik vind mensen eigenlijk vrij overbodige beesten. En nu ik er over na denk, olifanten, muggen, koeien etc ook. Nou ja die laatste voorzien mensen wel van vlees en melk, maar ja als de mens overbodig is, wat heb je er dan aan. Eigenlijk vind ik het ontstaan van de aarde vrij overbodig. Maar misschien moet ik dan naar een andere rubriek.
Eigen hond eerst
hahahahaha wat een steengoeie reactie, zit hardop te grinniken!
Ontopic trouwens niets te melden, ben geen hondenmens en mijn eigen kinderen verspreiden al genoeg geur, daar hoeft geen stinkerd meer bij 
Hondenasiels in zuid-europa
Sommige hondenasiels in Zuid-Europa zijn meer concentratiecampen voor honden dan een opvangcentrum. Massa's honden bij elkaar in te kleine en bijzonder vieze ruimtes, ziek of met etterende wonden die levend wegrotten e zelfs lijken van dode honden door elkaar, die sistematisch te weinig voedsel krijgen. Ik heb beelden via internet gezien die te gruwelijk zijn om te posten. Ik kan me heel goed voorstellen dat iemand daar een hondje uit wil redden.
Wij hebben twee honden uit een asiel gehaald. De kinderen wilde graag een puppy, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om de moeder te laten zitten. Ze is waarschijnlijk mishandeld en vervolgens achtergelaten omdat ze zwanger was. Het is fantastisch om te zien hoe ze van een zeer broodmagere doodsbange wantrouwende hond in een vrolijk kwispelend gezindslid met glanzende vacht is veranderd.
Honden zijn eigenlijk net als kinderen. Als je logisch zonder de emoties erbij alles afweegt zou je gek zijn om eraan te beginnen, maar zodra je gevoel mee gaat rekenen is de uitkomst andersom.
Groeten Primavera
Hier eigenlijk wel spijt
Hallo allemaal,
Misschien een beetje negatieve bijdrage, maar wel zoals wij het ervaren:
heeeeel eerlijk geschreven hebben wij wel spijt van het nemen van een hond.
het is toch lastiger dan we van tevoren ingeschat hadden.
man en ik voelen ons erg gebonden, en hebben het gevoel enorm ingeleverd te hebben in onze vrijheid
onze dochter is dol op de hond (we hebben hem ook genomen omdat zij het zo graag wilde) en doet ook veel met hem
maar het blijft toch een gedoe met weekendjes weg, bezoeken aan mensen die niet van honden houden, altijd op je horloge kijken of de hond niet te lang alleen is.
Spontaan even ergens iets eten enz. dan kan allemaal niet meer.
dus wij balen er geregeld van (en ook best heftig)
Onze dochter heeft asperger, en is erg vooruit gegaan sinds de hond er is, dus dat doel is zeker bereikt
het uitlaten vind ik leuk, ook geen probleem
poep opruimen went snel
Maar het is gebrek aan vrijheid waar we erg hard tegenaan lopen,
groetjes,
Dihanne
PS: onze hond is natuurlijk wel het liefste, grappigste beestje ter wereld, hoor!
Ja dihanne
Wij hebben maar een jaar een hond gehad en ik had precies hetzelfde gevoel als jij. Uitlaten, poep opruimen geen probleem. Maar we doen een heleboel buiten de deur en dat kon opeens niet meer. Naar het zwemstrandje, met zijn allen shoppen, spontaan naar de efteling, een weekendje in een hotel, het kon allemaal niet meer. En als we weggingen voelde ik me constant schuldig. Je mag een hond toch maar een paar uurtjes alleen laten? Ik begon me echt af te vragen hoe anderen hiermee omgingen, maar jij bent eigenlijk de eerste die deze bezwaren oppert. Dus ik snap het helemaal en begrijp ook dat het in jullie geval een mixed blessing is.
Kan het me helemaal voorstellen
Een weekendje spontaan weg is er niet meer bij. Ik kijk dan ook alleen nog maar waar honden welkom zijn. Wat alleen zijn betreft, hebben wij het geluk dat ze prima een dag alleen kunnen zijn. Onze oudste was alleen zo bang dat niemand haar uit kon laten, dus hebben we een hondenluik gemaakt. Maar die is ook te eng ze gaat er dus mooi niet door naar buiten. Maar dan moet ze het maar ophouden. En nu met nr 2 erbij gaat dat ook prima en heel soms vind ik een plasje in de kamer. Maarja dat is dan ook mijn eigen schuld. Nu met nr 2 erbij kan mijn zusje ze wel uitlaten dus dat is heel fijn voor af en toe. Maar weekendje weg, tsja als je een makkelijke hond hebt naar een oppas adres en anders een pension?
En af en toe is dat vreselijk vervelend en kan ik me jullie gevoel heel goed voorstellen. Maar toch denk ik dat je net als met een baby je er gewoon op insteld en dus niet meer naar dat soort dingen kijkt.
