Gekregen dingen verkopen?

maakt niets uit

nee hoor daar zou ik me niet raar over voelen. Ik doe het zelf niet, ik geef ook weer zelf door, ik vind verkopen te veel moeite . Degene die ons de kleren aanbood heeft toch ook de moeite niet genomen om het te verkopen? En heeft me er ook echt zelf geen geld of kadootje voor 'gevraagd' (overigens geef ik wel regelmatig, 1 keer per jaar oid, een kadobon aan die jongens uit de straat).

Er liggen wel kleren hier die nog prima zijn, maar qua uiterlijk vond oudste het niets (en hij is er nu te groot voor) en jongste blijkt het ook niets te vinden (3.5 jr jonger). Zeker bij zo'n winterjas is het natuurlijk prima om het zo te doen als je zelf die moeite wilt nemen.

gr Angela

Nee

Heb zelf wel eens meegemaakt dat ik een winterjas doorgaf en die stond een week later op mp. Dat zag ik toevallig toen ik in Mijn Wijk keek.
Het was hun goede recht, want ik had het tenslotte weggegeven. Maar ik vond het niet leuk.

Zelf doe ik dat absoluut niet. Wat hier gekregen wordt en niet meer past of gebruikt wordt geef ik ook weer door of gaat naar de kringloop.

Nee

Nee, zou ik niet doen. Ik krijg ook veel kleding en als het na ht dragen nog goed is gaat het weer door naar een vriendin voor haar kinderen. Gelukkig kreeg ik pas iets waar ik niets mee kon maar de vriendin van wie ik vaak wat krijg wel. Gelukkig, ik kon eindelijk wat teruggeven.

Ook heb ik van iemand anders kleding voor mijzelf gekregen. Niet alles was mijn smaak, dus nog verdeeld onder vriendinnen en de rest naar het goede doel (waar het ook echt naar arme mensen in Oost-Europa gaat en niet wordt verkocht).

nee

Nee, ik doe het niet en vind het ook niet netjes. Dingen worden toch gegeven om jou een plezier te doen. Op die manier geef ik in ieder geval zelf wel (kleding en fietsen) terwijl ik het ook te koop zou kunnen zetten. Ik geef het ook zodat de ander een meevallertje heeft. Zo krijg ik ook dingen, bv sportspullen die ik weer teruggeef als ze willen zodat ze er een ander blij mee kunnen maken.

Ja kan wel

Maar om het meteen nadat je het gekregen hebt te koop te zetten, zou ook mij te ver gaan.

Als je je er ongemakkelijk over voelt, kan je, als je iets gebruikt hebt en het zelf kwijt wilt, aan de gever/geefster vragen of ze het nog terug wil hebben. (Kan je evt. ook vragen op het moment dat ze het geven).

Het antwoord zal dan neem ik aan altijd nee zijn, en dan hoef je je minder bezwaard te voelen om ermee te doen wat je wilt, evt. dus verkopen.

Kleding heb ik volgens mij nooit verkocht, daar is sowieso geen markt voor op MP. Ik heb wel eens (na gebruik) een kinderwagen verkocht die een moeder van school naar de Kringloop wilde brengen en die ik mocht hebben. Ook een kinderfietsje dat ik voor 15 euro had overgenomen van een collega voor 35 euro verkocht, en een vaatwasser die ik voor 50 euro had overgenomen van een collega na vier jaar voor hetzelfde bedrag verkocht. Daar leek me niets mis mee, eigenlijk

Op zich niet, maar..

Ik krijg veel kleding voor mijn kinderen van mijn vriendin, ze geeft het mij niet omdat ze geen zin heeft om het te verkopen, maar om mij een mijn kinderen er een plezier mee te doen. Zelf geef ik ook veel weg en verwacht er niets voor terug, maar als het dan verkocht zou worden, zonder dat ik er iets voor krijg zou ik het niet leuk vinden. Ik verkoop, af en toe, wel de kleren die ik van mijn vriendin krijg en die er nog goed uitzien, maar de opbrengst geef ik dan volledig aan haar.

Volgens mij

is het zo dat iedereen zelf wel een gevoel heeft of het wel of niet kan om gekregen dingen zelf te verkopen. Ik denk dus dat je niet kan zeggen dat het "not done" is of je iets verkoopt dat je eerder hebt gekregen, dat verschilt per persoon en per situatie.

Ik geef ook veel kinderkleding weg en hoef die niet meer terug (en als ik het wel terug zou willen dan geef ik het niet weg (want dat gaat dan toch niet goed . Als ik iets niet meer terug wil hebben en de krijger verkoopt het, dan vind ik dat prima en alleen maar heel slim! Ze mogen het ook weggeven aan anderen of kringloop. Alles beter dan weggooien terwijl het nog bruikbaar is.

Als ik er zelf aan wil verdienen, dan zou ik het zelf verkopen (doe ik bij sommige dingen dus wel, die geef ik dan niet weg - vaak omdat ik dan ook twijfel of de ontvanger die ik in gedachten heb het wel zo leuk vindt, terwijl ik denk dat ik er op MP nog wel een redelijk bedrag voor kan krijgen).

Maar zoals eerder gezegd, ik zou het zelf raar vinden om iets dat ik net gekregen heb, een week later te koop aan te bieden. Dat zou mij te ver gaan. Maar als een ander dat wel doet, dan zou ik daar als gever niet moeilijk over doen. Anders moet je voorwaarden stellen aan het geven van dingen! (niet verkopen/ik wil het weer terug etc.)

gewoon afspreken

Afspreken hoe of wat is wat ik meestal doe; of dat wordt nageleefd weet ik uiteraard niet altijd.
Dus je spreekt met ontvanger (als voorbeeld) af dat wat niet past/gebruikt wordt, terug wordt gegeven of door wordt gegeven, maar niet verkocht.
Zo kreeg ik pas 2 verhuisdozen vol met spulletjes en kon er een deel van gebruiken.
Ik heb de gulle geefster gevraagd wat ze wilde dat ik deed met de spullen die ik na uitzoeken over had.
Zij wilde graag dat dat naar een instantie ging en dan gebeurt dat ook.

ik probeer te verkopen

Wat we niet (meer) nodig hebben, probeer ik te verkopen. Daar zitten ook spullen bij die we gekregen hebben. Bij bepaald mensen denk ik wel 'wat zouden ze daar van vinden?' maar bij anderen heb ik dat totaal niet. Opa en oma bijvoorbeeld storten zoveel spullen over ons uit, dat ik me minder erger als ik denk dat ik er nog iets positiefs uit kan halen, al is het maar 50 cent. En twee jaar geleden kregen we wat oude puzzels van de overburen, waar ze niks mee gedaan hebben en ze nu te groot voor zijn qua aantal stukjes, die heb ik ook verkocht voor heel weinig, puur om op te ruimen. Ik denk niet dat de overburen die euro dan zouden willen hebben.
Het is natuurlijk wel anders als iemand je iets duurs aanbiedt en je accepteert dat alleen maar om er de dag erna geld aan te verdienen.

he, dat gaat over mij!

Petal, grappig, dat heb je vast in mijn draadje gelezen. Inderdaad heb ik nu de winterjassen op internet gezet, omdat we er nu te veel hebben. Die ouders hadden ze inderdaad ook zelf op Marktplaats kunnen zetten, maar dat vinden ze te veel moeite en ze hebben geen zin in mensen over de vloer of de extra moeite van naar het postkantoor gaan.
Het geld dat ik er eventueel mee verdien, gaat gewoon naar haar kinderen. Pubers zijn daar altijd blij mee.
En in de loop van de jaren hebben we zoveel kleding gekregen dat ik af en toe kleding voor haar zonen koop, zoals vorig jaar twee skibroeken toen ze voor het eerst gingen skien.

Dus zo in het algemeen stellen dat het onfatsoenlijk is, vind ik overdreven, je weet helemaal niks van de verdere afspraken.

Als ik wat weggeef

zeg ik erbij, zie maar wat je ermee doet, IK wil het iig niet terug hebben. Als zij het dan dragen, weggeven, verkopen, in de kachel gooien, naar de kringloop, is hun zorg.

Altijd even vragen...

Meestal gooi ik het op een grote hoop en verkoop dat. Daar zitten dan ook wel gekregen dingen tussen, maar ach at valt op het totaal niet zo op. Als ik echt specifiek iets doorverkoop vraag ik het altijd eerst. Het meeste heb ik van mijn zus gekregen, die hoeft dat echt niet terug en vindt het prima dat ik daarmee op Marktplaats sta of op de rommelmarkt.

Ik heb wel toegezegd dat ik de opbrengst deel met haar zoon. Vond zij niet nodig, maar dat is voor mij weer een mooie reden om mijn petekind te verwennen.

Iets meteen doorverkopen vind ik ronduit onbeschoft.

Een ander er een plezier mee willen doen

Als je een ander een plezier denkt te doen met het geven van kleren, waarom zou je hun dan niet het plezier gunnen van wat extra geld uit de opbrengst van die kleren? Ik zou in ieder geval vooral aan mensen kleren geven, waarvan ik denk dat die het het beste kunnen gebruiken vanwege een een krappe financiële situatie. Als die het dan verkopen voor 'wat de gek ervoor geeft' is dat toch ook plezierig?

Het gaat om een ander onderwerp dan kleren, maar mijn schoonouders hebben in het verleden hun koophuis verkocht voor een ontzettend schappelijk bedrag. Mijn schoonmoeder vond het niet nodig om het maximale eruit te halen voor hunzelf. "Als je een ander ermee kunt helpen... ". Maar toen ze merkte dat de nieuwe bewoners aan 'hun' huis gingen sleutelen, was het commentaar niet van de lucht. Die mooie voordeur ging er zomaar uit! En (...) werd ook zomaar veranderd. Ondankbaar hoor! Daar hadden ze dus blijkbaar genoeg geld voor. Als ze dat had geweten, had ze niet zo'n bodemprijs gevraagd. Ze staat er alleen totaal niet bij stil dat die andere mensen er niet om hebben gevraagd dat ze de prijs zo laag hielden. Die waren allang blij met zo'n koopje. Hun goed recht. Het huis was eerlijk gekocht en ze mochten ermee doen wat ze wilden.

Zo zie ik dat ook met gekregen kleren. Ze zijn gegeven, dan mag de ontvanger ermee doen wat hij/zij wil. Als dat een vervelend gevoel geeft bij de gever, moet de gever er meteen bij zeggen dat het om lenen gaat en niet om krijgen.

Kaaskopje

Ik ben het niet helemaal met je eens. Soms geef je iets weg dat je had kunnen verkopen, maar dat je toch aan een goede vriend of een familielid gunt, ten koste van je eigen winst. En niet per se omdat die vriend krap zit.

Vorige week werd ons neefje 3. Hij heeft het kleine fietsje gekregen waar onze 2 kinderen op hebben leren fietsen. Wij hadden dat fietsje nieuw gekocht, het heeft altijd netjes binnen gestaan en ziet er nog vrijwel perfect uit. Daar hadden wij op MP mogelijk nog best een leuk prijsje voor kunnen vangen, maar wij gunnen het neefje. En neefjes ouders, die bepaald niet krap bij kas zitten.

Zou zwager het fietsje prompt hebben doorverkocht dan zou me dat toch niet lekker hebben gezeten.

Zelf ben ik ook terughoudend in het verkopen van gekregen spullen, maar het gebeurt me ook niet snel. Maar ik heb nu bijvoorbeeld een mooie meisjesjas hangen die ik van een vriendin gekregen heb. Het ding is van een duur merk, zou ik overwegen het op MP te zetten dan zal ik toch eerst aan die vriendin vragen of ze m misschien zelf terugwil.

Maar in principe heb je natuurlijk wel gelijk: eens gegeven blijft gegeven, en dan moet je eigenlijk niet zeuren.

Groeten,

Temet

Nee

Ik vind het nogal onpas om als je iets van een ander krijgt dit door te verkopen. Zeg dan eerlijk dat je het niet wilt en neem het niet aan of vraag na gebruik of ze het terug willen. Als je een voorwerp al enkele jaren in bezit hebt en het dan wil doorverkopen vind ik het wel iets anders omdat de link tussen de gever en het voorwerp dan al wat weg is maar vrij vlug na ontvangst zou ik nooit doen. Sowieso zou ik als ik het doorverkoop het geld dan naar een goed doel doen. Ik vind het geen prettige gedachte om winst te maken uit iets wat ik van een ander heb gekregen. Ik verkoop overigens nooit iets door , ik geef meestal weg en krijg ook vaak dingen. Zo'n natuurlijke kringloop vind ik veel mooier. Ik geef dan ook lieve van anderen weer door wat ik zelf heb gekregen. Als het iets is wat ik zelf heb gekocht heb ik geen moeite met doorverkopen.

hmmm Petal

Ik zie dat veel mensen het verschillend zien. Er is redelijk consensus over het direct doorverkopen als je iets gekregen hebt, een aantal mensen heeft het daar over, dus direct doorverkopen, zoals dat fietsje van Temet maar wat is er mis mee dat men dat fietsje verkoopt als het laatste kind er ook uitgegroeid is?

Dalarna

Dat heb ik hier gehad. Een skeltertje gekregen van een buurjongen waar mijn zoon veel plezier van heeft gehad. Toen zoon er niet meer op paste hebben we ´m na overleg verkocht en het geld is naar de buurjongen gegaan. Voor de buurjongen was dat een leuke verrassing. En voor ons ook prettig om zo weer wat terug te kunnen doen.

Het doorverkopen is dus niet zo´n punt, maar wat doe je dan met dat geld?

Tijd

Ik heb twee keer iets verkocht dat ik van iemand anders had gekregen. Die spullen heb ik jaren met plezier gebruikt, de gulle gevers zie ik eigenlijk nooit meer. Het waren dingen die behoorlijk in de weg staan als je ze niet meer gebruikt en waar niemand in mijn omgeving belangstelling voor had. De gevers wilden er destijds niks voor hebben en wilden de spullen ook zeker niet terug.

Het is natuurlijk anders als iemand je iets (dierbaars) geeft dat hij destijds makkelijk zelf had kunnen en willen verkopen maar het jou geeft terwijl jij het alleen maar aanneemt om het zo snel mogelijk te verpatsen.

Als ik spullen geef die ik absoluut niet meer terug wil zien zeg ik erbij dat de ontvangers er mee mogen doen wat ze willen, als ik het wel terug wil als zij er niks mee kunnen zeg ik dat er ook bij.

skik

Nou nee

Je hebt wel een punt als het gaat over iets krijgen, en dan een week later op marktplaats verkopen, maar als ik vier jaar geleden iets heb gekregen ga ik echt het geld niet teruggeven als ik het nu verkoop. Dat verwacht ik van een ander ook zeker niet. Sterker nog, als ik iets weg geef mogen ze het van mij ook direct op marktplaats zetten. Dat boeit me niet want ik ben blij dat het mijn huis uit is.

Doorverkopen na een week

vind ik ook wel een beetje raar. Maar als je van een gekregen iets gebruik hebt gemaakt en het na een flinke tijd ook weer kwijt moet, dan zie ik het probleem niet zo. Zolang maar duidelijk is, dat de eerste gever het niet terug wil. Zo heb ik ooit een goed fietszitje uitgeleend aan iemand die ik via school kende. Het was niet voor haarzelf, maar voor een familielid van haar. Het ging duidelijk om lenen. Ik heb het nooit meer teruggezien. Kijk, dat vind ik dan toch niet zo sympathiek. En ga het dan maar eens terugvragen... Ik heb mijn verlies dus maar genomen.

Als het om familie gaat is het naar mijn gevoel toch ook weer een beetje anders. Wie weet is er nog wel een kindje in de familie die het fietsje kan gebruiken. Dus logisch dat je daar contact over houdt. Maar als een buitenstaander een fietsje weggeeft met de woorden "ik hoef er niks voor te hebben, ik vind het allang leuk dat jij er nog wat aan hebt', dan zou ik me drie jaar later niet bezwaard voelen om het weer door te sluizen naar een ander. Al dan niet voor geld. De praktijk zou waarschijnlijk zijn dat ik het weg zou geven, omdat ik er ook niets voor betaald heb.

lastig onderwerp

Ik denk gewoon dat dit een lastig onderwerp is, soms krijg je iets van de buren, soms van iemand die je amper kent.

Ik denk dat we het elkaar niet zo moeilijk moeten maken. Als je iets geeft zeg je erbij of je het terug wil als het niet meer gebruikt wordt of dat je het weg moet geven als het niet meer gebruikt wordt of dat jij het geld wilt hebben als het verkocht wordt. Ik neem aan dat niemand dat laatste doet dus waarom je nou weer dat geld niet mag houden is mij een raadsel als je het na een flinke periode weer verkoopt. Ik heb wel raardere dingen in mijn schoonfamilie meegemaakt: samen met 2 anderen een gasfornuis kopen en op afstand alles regelen en laten aansluiten en weet ik veel allemaal. Als verrassing en dan niet eens een fatsoenlijk bedankje krijgen, idem met een bed, ook van alles geregeld op afstand en weer niet eens een kaartje of wat dan ook. Ik ga me echt niet druk maken om andere gegeven spullen waar ik dan het geld van zou moeten krijgen als het verkocht wordt. IK bepaal toch op dat moment wat ik er mee doe en dan mag die ander dat daarna bepalen. Ik geef dan ook alleen dingen weg waarvan ik weet dat de ander er wat aan heeft, na een paar dagen doorverkopen zou ik dan ook wel vreemd vinden, ik vraag ook of ze het nodig hebben of willen hebben.

Kaaskopje: zo'n fietszitje gebruik je toch jaren, zoiets leen je toch niet, of was het voor een vakantieperiode ofzo?

Dalarna

Het was een voorzitje, dus een jaar had ik wel in gedachten. Ik had het zelf ook niet meer nodig. Ik had er dus geen haast mee. Maar als ik iets uitleen, ga ik er niet vanuit dat ik het voorgoed kwijt ben. Als ik duidelijk zeg dat ik het weggeef is het wat anders uiteraard.

een jaar?

Ik gebruik mijn voorzitje al 6,5 jaar. Misschien heeft die persoon het ook voor meerdere kinderen gebruikt en was het toen versleten? (Dan zou je het nog wel kunnen melden natuurlijk.)