een camera met een filmrolletje
Zijn er nog mensen die fotograferen en vervolgens ontwikkelen en afdrukken op de traditionele manier?
Vannacht droomde ik er ineens over. Als puber heb ik eens de wc omgebouwd tot primitieve doka. Was zo leuk, zien hoe de beelden opdoemden als het belichte papier in het ontwikkelbad lag. En dan daarna het stopbad. De foto's laten drogen aan een waslijntje.
Op mijn werk was ik weleens in de doka bij de fotografen daar, zag hoe ze tijdens het hele proces bepaalde accenten gaven. Mooi.
Heel wat anders dan wat we nu allemaal kunnen met hedendaagse apparatuur en vervolgens de vele fotobewerkingsprogramma's. Werkt perfect, daar niet van. En lekker schoon, althans wel in je eigen huis. Geen schadelijke afvalstoffen die ergens heen moeten. (Wel zijn er energieslurpende servers aan het werk, maar die zien we niet zo concreet staan)
Analoog
Al mijn analoge camera's zijn ter ziele, maar deze zijn nog populair:
Romantisch!
Ik heb ook ooit leren ontwikkelen en afdrukken, superspannend in dat rode licht.
Mijn kinderen hadden een soort speelgoedcameraatjes waar een echt fotorolletje in ging, gruwelijk duur om af te drukken.
Echt iets van vroeger...
Lang geleden
Ja dat is lang geleden: dat je terugkwam van vakantie en dan eerst nog minimaal tot maandagmiddag 13:00 moest wachten tot de fotograaf open was. En dan nog een week wachten, soms nog wel langer zo vlak na de vakantie, en dan waren de foto's eindelijk klaar! Waarvan minimaal de helft onder-overbelicht, onscherp. 
Later heb ik ook zelf ontwikkeld en afgedrukt, in de doka van mijn vader. Mooi was dat! En van hele goede kwaliteit. Mijn eerste digitale camera kocht ik in 2001. Ik vond de kwaliteit echt slecht: van die vreselijk roze gezichten. Het was wel een topmerk overigens. Nu met de bekende Koreaanse S-telefoon maak ik weer de mooiste foto's.
Nog een dingetje: het verband tussen foto en telefoon klopt nog steeds niet in mijn brein. Foto's maak je met een camera. Ik moet altijd even slikken en nadenken voordat ik het goed uit mijn strot krijg: foto's maak je met de telefoon. Maar ik doe het dagelijks, een topuitvinding!
oh ja!
Ik kreeg mijn eerste camera halverwege de jaren zeventig toen ik 12 was. Mijn vader had een spiegelreflex aangeschaft en ik mocht zijn oude kleinbeeldcamera hebben. Fotograferen was geen goedkope hobby, maar we hadden een fotoclub op school waar we tegen een kleine vergoeding in de doka mochten werken.
Mijn man had een spiegelreflex waar hij niet zoveel mee deed en die ik mocht gebruiken, en die we later hebben ingeruild voor de toen nog analoge Canon Eos.
Behalve op school, heb ik mijn opnames altijd laten afdrukken. Dat was spannend, want je kunt het je haast niet voorstellen, maar het risico dat mooie beelden mislukt bleken te zijn was altijd aanwezig! Je kon natuurlijk wel meerdere afdrukken met verschillende instellingen maken, maar ja, kassa ping 
De digitale fotografie is dan ook een zegen voor me maar ik denk nog wel eens terug aan toen, en dan herinner ik me ook weer die typische geur van de filmpjes en de chemische spullen (ik herinner ook nog hoe ik in een volslagen donkere kast op de tast een filmpje in de spoel van een ontwikkelbakje moest draaien - daar kan het overbrengen van d SD-kaart naar de laptop niet tegenop, op die ene keer na toen er tijdens het verplaatsen iets mis ging en ik een paar unieke mp4-filmpjes niet meer kon afspelen, grrrrr!).
@Emma
Ik liep al met een transistorradio en een oortje rond toen de walkman nog uitgevonden moest worden en droomde van een apparaat waarmee je alles op elk moment in beeld kon vastleggen. De smartphone (inderdaad, die met een S 
) is dan ook rechtstreeks uit de hemel gekomen voor me. Alle dromen zijn uitgekomen 
Tegenwoordig leg ik vooral veel alledaagse dingen vast en ik heb een belachelijk grote hoeveelheid digitale foto's (eerste digicamera was een Trust uit 2003, baggerding met fixed focus en brak witbalans, maar af en toe maakte hij per ongeluk toch nog mooie foto's ). Het is geweldig om af en toe door oude beelden heel te bladeren en dingen te zien die toen zo doodnormaal leken en nu opeens heel bijzonder blijken te zijn... Huisdieren, kinderen, mensen die er niet meer zijn, auto's die toen splinternieuw waren en nu overkomen als oude bakken, hippe woninginrichting die je nu bij de kringloop niet meer kwijt kunt...
Dat was met analoog fotograferen niet mogelijk geweest, zo'n enorme privé beeldenbank
met mijn mobiel
Ik maak ook regelmatig foto's met mijn mobiel (iphone 5) maar het kan toch niet tippen aan foto's met mijn digitale spiegel reflexcamera. Deze gebruik ik altijd met manuele instelling en dan kan ik precies krijgen wat mijn ogen zien, is met mijn mobiel lang niet het geval qua kleuren en licht. En op mijn mobiel ziet het er dan nog aardig uit, maar als ik die foto's groot bekijk op mijn computer mis je toch heel wat aan scherpte en pixels.
Maar leuk voor erbij die foto's want mijn mobiel heb ik altijd bij me en mijn camera niet.
Analoog was nog mooier maar was/is nog altijd zo enorm prijzig, dan vind ik digitaal toch echt handiger.
Klopt, Jasmijn
Ik heb een systeemcamera en technisch gezien is dat een heel ander verhaal dan mijn S4-telefoon, die beperkt is met zijn instellingen. Ik zoek alleen nog een complete cursus om RAW te bewerken (geen Lightroom maar RawTherapee of zo). Ik heb het idee dat ik nog geen kwart van de mogelijkheden snap...
Mijn eerste digicam
Ik heb vast de oudste...
Een Konica uit 1997! (resolutie 640x480)
http://camera-wiki.org/wiki/Konica_Q-Mini
Opgevolgd door een Canon IXUS in 2001 waar ik een heleboel foto's mee gemaakt heb:
En die Konika was waarschijnlijk ook nog eens superduur vergeleken met nu Als ik nu terugdenk wat ik destijds voor mijn eerste camcorder betaalde, dat was niet misselijk, terwijl mijn telefoon tegenwoordig veel betere beelden maakt
Van de Ixus heb ik een later exemplaar gehad (uit 2008 of zo), waar ik met heel veel plezier heel veel kiekjes heb gemaakt, tot ik een superzoom tegenkwam die ik nog regelmatig gebruik, samen met de systeemcamera. De Ixus ligt nog wel als reserve in de la.
Er is zoveel ontwikkeld en bereikbaar geworden in al die jaren. We leven in een mooie tijd!
rolletje
Mijn schoonvader van 85 fotografeert nog analoog, hij laat elke paar maanden een rolletje ontwikkelen.
Zelf kreeg ik de eerste digitale camera in 2000 bij een software pakket, hij kon zelfs filmpjes maken, wel leuk om oudste zoon, als baby, in zo'n filmpje te zien, maar de kwaliteit was bar slecht. Tot half 2004 hadden we er nog een analoge spiegelreflex camera bij en toen zijn we definitief overgestapt op digitaal met de eerste Canon EOS 300, later hebben we er nog een zak cameraatje van Sony bijgekocht. Nu hebben we al weer drie jaar een nieuwere Canon spiegelreflex. En ook zo'n smartphone met een S, maar dat is meer voor erbij, met die foto's doe ik verder niks dan ze bekijken of naar iemand appen, de kwaliteit haalt het niet bij de Canon.
