de franje aan het leven
Elders is een discussie over het 'gevraagd worden' voordat je gaat trouwen (en de soms uitzonderlijke ensceneringen die daarmee soms gepaard gaan).
Het dagelijks leven anno nu heeft veel meer 'franje' dan toen ik kind was (eind jaren zestig, begin jaren zeventig). Kleine franjes en uitgebreide franjes. Van de snoeperijen bij de Avondvierdaagse, de cadeautjes bij zwemdiploma's tot halloween, valentijnsdag, het vieren van Abraha/Sara-verjaardagen, vrijgezellenparty's, romantische huwelijksaanzoeken, trouwerijen die uitlopen op weekends in hotel met het hele gezelschap, babyshowers als het kindje er nog lang niet is, Sweet Sixteen Party's. en zo is er vast nog wel meer franje op te noemen. Ik heb ze vroeger misgelopen 
( - of wacht even, toen ik 50 werd hingen huis en tuin vol met door mijn dochters zelfgemaakte 50-slingers ). Oh ja, en de babrbecues bij verenigingen, scholen en bedrijven, die waren er vroeger ook niet - men was kennelijk al blij genoeg met dagelijks één stukje vlees bij de maaltijd.
Wat voor 'franje' vind je zo leuk dat je het zelf organiseert, welke franje van anderen vind je zelf niet nodig maar doe je desgevraagd wel aan mee, en welke franje vind je 'over the top'- en hoezo? Hoe komt het dat het je zo tegenstaat?
Geen grote feesten
Ik hou niet zo van die grote uitgebreide feesten. Trouwerijen op kasteeltjes en zo. Natuurlijk ga ik wel als een dierbare trouwt, maar ik beleef er meestal niet meer plezier aan dan aAn een klein feestje in een tuin.
Ik hou wel van franje, maar kleine franje. Picknicken in het park met lekkere broodjes leuk en prima, maar ik hoef bv op vakantie echt niet elke dag uit eten. We kunnen het besta betalen maar ik vind het na twee keer echt wel weer even genoeg.
En wat ik jammer vind is dat het soms moeilijk is om anderen nog blij te maken met iets, met name kinderen. Mijn neefje is met niks meer blij te maken want hij heeft alles al. Wel even slikken als je met moeite iets leuks uitgezocht hebt en het verdwijnt ergens in de giga-stapel speelgoed en hebbedingetjes.
Franje
Blijkbaar heb ik eens in de zoveel tijd behoefte aan een verzameling goede bekenden. Zo borrelde vandaag het idee op dat we weer eens een barbecue moeten organiseren voor wat vrienden. Dat noem ik al franje.
Franje vind ik op zich prima, maar ik vind het een beetje jammer dat we typisch Amerikaanse dingen zijn gaan kopiëren hier in Nederland. Halloween en Sweet Sixteen zijn van dat soort voorbeelden. Valentijnsdag eigenlijk ook. Winkels zijn er blij mee. Stuurde je elkaar vroeger nog een kaartje, nu moet er op zijn minst een beker met een hart erop, een high tea in een restaurant en een ontbijtje door een catering bij georganiseerd worden. Niet door stille aanbidders, maar binnen bestaande relaties. Halloween... tot op zekere hoogte vind ik dat leuk, maar als het 'ons eigen' Sint Maarten gaat overschaduwen vind ik het niet zo grappig meer. Sweet sixteen... een feestje is leuk, maar een veeleisende puber die alles groot en duur en ook tot in de puntjes verzorgd wil, dat hoeft van mij niet.
Toen mijn dochters 16 en 18 werden en mijn man 50 hebben we dat voor ons doen nogal groot gevierd. In het gebouw wat we daarvoor afgehuurd hadden, had ieder zijn eigen ruimte, dus dat was een ideale oplossing. Het is af en toe leuk om zoiets te doen, maar daar teren we dan weer járen op.
Tonny ot
Abraham/sarah verjaardagen werden altijd al gevierd toch? Mijn limburgse schoonfamilie maakt al decennialang speciale poppen voor het huis geplaatst worden....ook in de jaren zestig.
Kaaskopje
Maar gaan er mensen langs de deuren met halloween dan? Nog nooit van gehoord in Nederland...
langs de deur met halloween - Barvaux
jazeker wel. In de muliticulti stadsbuurt waar jongste dochter woont wordt er ijverig aangebeld met halloween. En zij en haar huisgenoten schaften snoep aan om de aanbellers te voorzien van een traktatie.
Barveaux
Nee, dat niet, maar de winkels liggen vol Halloweenspullen rond die tijd en er zijn ook mensen die het huis in Halloweenstijl aankleden. Wij, Nederlanders, hebben geen Halloween traditie. We gaan hier toch ook geen kalkoen slachten rond Thanksgiving?
Ik durf niet voor Tonny te spreken, maar ik vermoed bij haar ook de vraag waarom alles zo bombastisch naar Amerikaans model moet. En voor mezelf sprekend: ik ben niet tegen Amerikaanse invloed, maar we hoeven geen klonen te worden.
ach
Ik vind het niet nodig mensen te verbieden hun huis te versieren met Halloween, wel zou ik het gek vinden als er in onze vinexbuurt aangebeld wordt voor Halloween.
Even terug in de tijd: in de jaren 70 werd er ten zuiden van Amsterdam óók heel raar aangekeken dat er aangebeld werd voor st Maarten, dat is namelijk ook iets van maar een paar delen in Nederland maar blijkbaar vinden jullie het geen probleem dat het tussen de jaren 70-90 heel Nederland overspoelde. Dat is toch precies hetzelfde?
Maar dat zeg ik toch ook niet?
Ik heb het woord verbieden niet genoemd.
Wat Sint Maarten betreft, heb je gelijk dat het niet overal gedaan werd. Ik ben in mijn jeugd van Amsterdam naar een dorp verhuisd. In dat dorp heb ik voor het eerst Sint Maarten leren kennen. Ik weet dat er nog een paar regio's zijn waar van oudsher Sint Maarten gevierd werd, soms in een andere vorm. Ik ben van mening dat je tradities moet laten waar ze vandaan komen. Dus als je als dorpeling met Sint Maarten traditie naar Amsterdam gaat, moet je je kind niet langs de deuren laten lopen omdat het zo zielig is als kind dat niet meer kan doen. Wat je binnen je huishouden wilt voortzetten, moet je helemaal zelf weten vind ik. Dus als je in Kenya neerstrijkt en je wilt toch Sinterklaas vieren in huiselijke kring... vooral doen.
O.t.: Vermoeiend hoor dat man en ik het nu weer over Barvaux moeten hebben in plaats van... vul maar in.
St maarten
Hier sint maarten noch Halloween, niet in dit dorp, ook niet in het vorige. Er is hier helemaal geen huis-aan-huisfranje
Het verhaal van sint Maarten vind ik aardig, ook al is het een ver weg gelegen aanleiding. Vind 'm gewoon aansprekender dan Halloween met die pompoenen, skeletten en doodsattributen.
Net was Kaaskopje schrijft, ik vind het apart dat allerlei Amerikaanse gewoonten zo intens worden omarmd ( commercie natuurlijk).
De bruid weg laten geven door haar vader, da's volgens mij ook zoiets wat van de overkant van de zee komt. In mijn tijd - uche- werden bruiden niet weggegeven, ze schreden gewoon - nou ja voor zover je van gewoon kunt spreken- met hun geliefde samen over de rode loper.
plaatselijk verschijnzel
Uitgebreid Halloween vieren, bruiloften inclusief wedding organisers, Valentines, alle franje, vooral van over de Atlantische Oceaan, lijkt me minder wijdverspreid dan je zou denken als je hier leest (en het is niet voor het eerst dat het hier wordt beschreven). Ik denk dat het iets plaatselijks is (Halloween), of persoonsgebonden. Persoonlijk ken ik niet zoveel mensen in mijn omgeving met enórme bruiloften, en als ik ze al ken zijn het Marokkaanse bruiloften in de Marokkaanse gemeenschap van mijn dorp, waar ik toevallig wat van mee krijg.
Sint Maarten met Halloweentrekjes heb ik vroeger in mijn oude woonplaats wel meegemaakt, een vinexwijk, en dat verliep naarmate de kinderen ouder werden.
Ik vind de Abrahamfeesten juist veel minder dan vroeger. Ik heb vroeger samen met vrienden vaak Abrahampoppen gemaakt voor hun ouders! Later zag je overal briefjes met meldingen van Abraham en Sarah aan de lantaarnpalen. Meterslange banners, uitgeprint op kettingpapier met 9naalds printertjes en amper herkenbaar uitgeprinte foto's van het "slachtoffer". En omdat het zo leuk is namen we ook de dertigers, veertigers en achttieners maar mee 
Later, toen de kleurenprinters opkwamen, leefde het weer even op, maar ik denk dat óf de lol eraf is, of de vijftigers zijn op.
Valentine wordt wel gevierd, maar niet zo overdreven. Mijn zoon heeft wel eens een valentine-cadeautje gehad, en dan moet je denken aan een bescheiden snoepje of zo, en daar kwam zowaar nog een korte verkering uit ook
Het zal echt wel voorkomen, die enorme bruiloften en zo, en het is niet te vermijden dat invloeden uit andere culturen (ook Amerikaanse) in onze cultuur doorsijpelen. Maar ik zou er niet zo'n punt van maken.
Doe er aan mee, of doe er niet aan mee. Leven en laten leven. En als je vriendenkring blijkbaar wél zo'n levensstijl erop na houdt waar je telkens je vraagtekens bij hebt, zou ik toch eens een andere vriendenkring overwegen, want dan passen jullie toch niet zo goed bij elkaar!
foutje
"Ik denk dat het iets plaatselijks is (Halloween)"
Ik bedoel Sint Maarten. De vergissing ontstond omdat ik het idee heb dat daar wat Halloweeninvloeden doorheen zijn gekomen. En ook dat hoort bij de "cultuur-evolutie", die heel normaal is.
Hortensia
Ik denk dat de meeste mensen er ook niet zo'n punt van maken, maar als je vraagt wat iemand er echt van vindt, dan hoor je van sommigen dat het van diegenen niet hoeft, of wel. Leven en laten leven, bladibladibla. Plezier en een goed gevoel zijn niet in waarde uit te drukken, dus kun je ook niet oordelen of de uitgave voor een dure bruiloft of verjaardag 'zonde' of 'overdreven' is of niet. Als ik onszelf na ga, dan weet ik dat ik voor een feest wel wat over heb, maar ik moet dat geld wel hebben. Ik zou er niet voor lenen.
barvaux
Alhier gaan kinderen inderdaad langs deuren met halloween.
Tonny
Dat gebrek aan franje zal ook met de wat zwaarder gereformeerde bevolking te maken hebben?
huwelijksaanzoeken in het openbaar
dat is wat mij zo verbaast. Ook wel een beetje stoort eerlijk gezegd. Dat exhibisionistischee gedoe om in gezelschap op de knieen te gaan voor geliefde.
Zelf hou ik er heleemaal niet van in het middelpunt tee staan, ben zelfs stiekem getrouwd....
Maar vooral als andereen eer nog zo lyrisch over gaan doeen vind ik het over de top.
Franje
Ik ben groot liefhebber van franje. Mensen die van een gewone dag een feestje kunnen maken en alles vieren wat er te vieren valt. Dat liever dan mensen die 'doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg' tot standaard hebben verheven.
Dat gezegd hebbende zie ik soms franje op plaatsen waar ik die niet zou hebben opgehangen. (Kleuters die met een uitgebreide ceremonie de overstap naar groep 3 maken. Groep 8 die op de foto gaat met van die Amerikaanse afstudeerhoedjes. "Rode feestjes" bij de eerste ongesteldheid. WK-feestjes als Oranje speelt.)
Het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen, nietwaar. Dat sommige mensen daar slingers voor gebruiken die mij te uitbundig zijn, neemt niet weg dat ik het leven ervan vind opfleuren, ook als het niet mijn slingers zijn.
Groep 8 die op de foto gaat met van die Amerikaanse afstudeerhoe
Inderdaad - die franje vind ik buitensporig. Ik was bij het afscheidsavondje van de groep waarin mijn neefje zat, en daar kregen ze zulke hoedjes op. Ze kregen ook een document te ondertekenen en gingen op de foto. Leuk voor het plaatje maar het slaat nergens op: de basisschool is de enige school waar iedereen op een dag af gaat. Zonder diploma. (nou ja, in veel gevallen met een cito-score, maar daarover gaat het op de afscheidsavond (gelukkig) niet!)
Maar
wat zit je nu zo dwars of staat je zo tegen aan zoiets?
Is dat omdat je het zelf niet kreeg, omdat je het niet gewend bent, omdat je een sober iemand bent? Er bestaan geen regels voor franje, het is een kwestie van wat je leuk vindt. Maar waarom vind jij dat niet leuk? Wat is er erg aan in jouw ogen buitensporigheid? Wat is het vreselijke gevolg van buitensporigheid? Verwennerij? Teveel aandacht? En wat zou daar mis mee zijn als dat (zo nu en dan) eens gebeurt?
Het zal mij werkelijk een worst zijn of ze bij een afscheidsavond als smurf of amerikaans student verkleed zouden gaan, als de kinderen het maar naar hun zin hebben; het is hun avond, zij nemen afscheid en ik klap werkelijk voor alles en iedereen. Ik gun het ze zo, zo'n avond helemaal in de belangstelling.
Dwars zitten/tegenstaan, dat is het niet
In mijn beleving is het aankleding die niet past bij het vertrekken van de basisschool. Devaluatie van dat hoedje of zo ?
Ik heb niks tegen een avondje in de belangstelling staan hoor
Afstuderen
Echt afstuderen aan een vervolgopleiding, gaat nu met zo'n hoedje en het tekenen van een diploma.
Daar hoef je natuurlijk niet meer mee aan te komen bij de nieuwe generatie. Die deden dat op de basisschool al. Dus moet een hbo of universiteit straks nog een veel groter spektakel uit de kast trekken.
Dat heb ik er wel een beetje op tegen ja. Een feestje is niet goed genoeg meer, elk speciaal gebeuren moet een Evenement worden.
fifty fifty
Ik hou wel van aandacht en aankleding bij bepaalde zaken (jubilea, huwelijken, etc) Ik vind het leuk als er wat bijzonders van gemaakt wordt. Hier wordt Sint Maarten gevierd en tegenwoordig staan er dan in de hele buurt lichtjes en uitgeholde pompoenen buiten. Dat vind ik dan wel een leuke samentrekking van St Maarten en Halloween. Maar die Amerikaanse toestanden (franje) hoeven helemaal niet van mij. Ik sla met enige regelmaat een vrijgezellenfeest over, of (helemaal erg) een babyshower. Overdreven huwelijksaanzoeken en plein publiek.. nee dank je. Doe maar gewoon...
