Schoonmoeder kan moeilijk aandacht verdelen
Ik heb 2 kinderen van 4 (Lola) en 2 (Max). Mijn schoonmoeder komt minstens 1x in de week langs. Dan blijft ze zo'n 4-5 uur. Het probleem is voor mij dat ze iedere keer 70% van haar aandacht geeft aan mijn dochter en niet aan mijn zoontje, die er dan maar wat bij staat en niet betrokken wordt terwijl mijn dochter helemaal vertroetelt wordt op schoot. Er worden liedjes voor haar gezongen, vragen aan haar gesteld, spelletjes met haar gespeeld en ze hebben toch zo'n pret... Dit gaat op schoot wel een uur door. Het doet me pijn om mijn zoontje daar zo te zien staan en hij roept dan soms oma oma kijk! Dan zegt ze: ja ik zie het. En gaat ze weer verder met mijn dochter.
Ik heb ze meerdere keren onderbroken en gezegd, dat Max ook mee wil doen. Maar dan geeft ze hem 2 minuutjes aandacht en begint het weer opnieuw met mijn dochter. Hij lijkt wel het derde wiel aan de wagen en dat zou naar mijn mening echt niet moeten. Het is meer alsof er een vriendinnetje van mijn dochter langskomt en niet ook zijn oma.
Op een gegeven moment ga ik dan met mijn zoontje spelen omdat ik het zo sneu voor hem vind, en mn schoonmoeder lijkt dat geen eens door te hebben.
Ik heb het met mijn man besproken en hij vind dat ik het groter maak dan het is. Hij neemt zijn moeder nogal in bescherming. Hij vind dat Lola maar niet zo vaak bij oma op schoot moet gaan zitten. En legt dus de verantwoordelijkheid bij het kind en niet de volwassene.. Toch heeft hij er gelukkig wel wat van gezegd tegen zijn moeder. Haar antwoord was dat het wel meeviel en ze vind het zelf ook gewoon zó leuk met haar kleindochter zegt ze. Dus een verdedigend antwoord en niet gewoon inzien dat mijn man misschien een punt had.
Ik weet dat het anders kan want mijn vader en moeder passen ook op en dat gaat heel anders. Het is veel natuurlijker hoe zij met hun omgaan en beide kinderen betrekken in het spel en de aandacht verdelen. Mijn man en ik kunnen allebei ook de aandacht verdelen. Dus waarom zij niet, ze is notabene basisschooljuf van groep 3.
Daarnaast vroeg mijn dochter toen haar broertje zijn middagdutje deed: waarom kom je eigenlijk langs oma? Toen zei ze: omdat ik jou graag wil zien en omdat ik met jou wil spelen.
Er werd helemaal niks gezegd over dat ze ook voor Max langskomt. Ik snap het gewoon niet.
Verder kunnen Lola en Max super goed met elkaar spelen en zijn ze echte maatjes. Dus daar ligt het ook niet aan.
Mijn vraag is nu, heeft iemand een idee wat ik aan deze situatie kan doen? Het allerbelangrijkste voor mij is dat mijn zoontje zich niet buitengesloten voelt door zijn eigen oma. Het doet me echt pijn en ik heb er daardoor ook geen zin meer in dat ze langskomt omdat het gewoon te ongemakkelijk is om te aanschouwen.
Zou je eventueel even een tijdje met z’n viertjes kunnen spelen zodra ze komt? Ik weet niet of dat qua tijd voor je lukt.
Maar zodra ze komt, met z’n viertjes iets gaan doen.
Bijvoorbeeld verstoppertje spelen. En dan ook zorgen dat oma niet samen met je dochtertje de dingen doet.
En een ander spelletje: In een kring staan , opgeblazen ballon in de lucht gooien en overtikken naar elkaar.
Misschien door het goede voorbeeld te geven gaat je schoonmoeder wat alerter erop worden.
En elke keer als ze komt eerst met z'n viertjes een paar spelletjes spelen.
Ik zou het in ieder geval nogmaals tegen haar vertellen zodra ze volgende keer langs komt. Zo van: ma, ik wou het er nog een keer over hebben. Het blijft me opvallen dat Pietje een stuk minder aandacht krijgt.
Ik vind dit niet fijn en ik vind het ook sneu voor Pietje
mss dat je schoonmoeder meer heeft met een 4-jarige dan een 2-jarige. Niet fijn idd, ik zou eerder dochter even naar me toeroepen om bv te helpen in keuken
Jouw schoonmoeder is lerares dus zal pedagogisch onderlegd zijn. Het klinkt als niet goed voir je zoon. Ik zou zelf eens een boek lezen over dit onderwerp. Wat goed is voor ontwikkeling. Goede tips hierboven. Steeds aandacht vragen is ook niet goed. Doet hij dat af en toe of steeds? Maar oma moet wel haar aandacht verdelen. Of uitleggen of ze zich er bewust van is. Of bewust doet. Dat omas lievelingetje hebben hou je niet tegen. Ook leeftijd 4 vs 2 is wereld van verschil. Heeft oma niet meer met 4 jarigen?
Ik zou het het gesprek aangaan. Zeg jouw indruk. Vraag haar hoe zij het zelf ziet. Hoe zij aandacht verdeeld en of jouw zoon niet pedagogisch te kort komt. Laat haar maar uitleggen. Dat kweekt begrip bij haar en ook bij jou.
Je kan vervolgens heel bewust ook je dochter uit setting halen door iets met haar te gaan doen en oma met je zoontje paar uur te laten.
Aangezien je dochter het zelf ook in de gaten heeft, zou ik mij niet zo druk maken want de ‘ natuur’ gaat dat zelf wel regelen. Je dochter ziet het al en je zoon, die nu nog 2 is en wrs minder fysiek en minder snel, zal in de komende jaren als hij sterker is en daar behoefte aan heeft, haar aandacht ‘opeisen’ door snel op haar schoot te klimmen. Gezellig samen met zus.
Kinderen worden mondiger en ouder en gaan voor zichzelf opkomen.
Tot die tijd gewoon leuke dingen met je zoon doen; gezamenlijk prentenboeken bekijken etc. waarbij je zoon op jouw schoot zit.
Je hebt het aangekaart, laat natuur verder zijn gang gaan. Op school leren ze ook hoe ze voor zichzelf moeten opkomen. Dat is inherent aan de leeftijd.
Ik zou dochter x bij vriendinnetje laten spelen als oma komt. Dan heeft ze kleinzoon even alleen.
wat komt schoonmoeder eigenlijk doen? Jij bent ook thuis zoals je het schrijft dus gewoon op visite lijkt me? Ik zou met dochter boodschappen gaan doen. Kan ze banden met zoon. Als ze niet normaal tegen zoon kan doen dan blijft ze maar weg. Zou het echt duidelijk zeggen. En anders tegen zoon hardop zeggen zodat iedereen het goed hoort: Oma is saai, ze wil alleen maar met Lola spelen. Saaie oma. Kom gaan wij kasteel maken. Mama vind het leuk om te spelen. Mama is niet saai!!!
Echt een statement maken.
Net zo min als je een ruzie met je partner niet via de kinderen uitspeelt, doe je dat ook niet als je iets met je schoonmoeder hebt.
Heeft je man ook zussen?
Zo niet, dan is je schoonmoeder misschien de "tijd aan het inhalen", om de "meisjesdingen" te doen, die zelf niet kon doen, toen haar kinderen nog klein waren?
Ik denk eerlijk gezegd dat je het groter maakt dan nodig. Je bent er zelf ook blijkbaar als ze er is, pak die tijd anders gewoon lekker voor wat 1 op 1 tijd met je zoon, ga wat leuks doen met hem. Het trekt echt vanzelf wel bij naarmate de kinderen groter worden, dan gaat je dochter vanzelf ook meer haar eigen gang en ze lopen hier echt geen trauma van op. De persoon die hier het meest last van heeft, ben jij. Het is logisch dat je je eraan stoort, maar dit op de spits drijven doet veel meer schade, dan dat oma meer met haar kleindochter speelt dan met kleinzoon speelt.
Ik denk ook dat je het groter maakt dan het is. Ze is juf van de basisschool zeg je, misschien ligt haar affiniteit met die leeftijdsgroep en komt de tijd van jouw zoon met oma vanzelf.
"Daarnaast vroeg mijn dochter toen haar broertje zijn middagdutje deed:
waarom kom je eigenlijk langs oma? Toen zei ze: omdat ik jou graag wil
zien en omdat ik met jou wil spelen.
Er werd helemaal niks gezegd over dat ze ook voor Max langskomt. Ik snap het gewoon niet."
Dit kan ik redelijk plaatsen: het is een antwoord op een vraag van een vierjarig kind. Die zit niet te wachten op een diplomatiek of politiek correct antwoord maar wil gewoon bevestigd worden in de liefde van haar oma voor haarzelf.
De vraag is waarom het jou zo ontzettend raakt. Je zoon is nog erg klein; ik vraag me af of hij hier echt last van heeft. En als hij er last van heeft, is het makkelijk om het te omzeilen door zelf dingen met hem te doen. Het is zeker niet fraai dat je schoonmoeder zo duidelijk haar voorkeur laat kennen, maar een groot probleem lijkt het me op dit moment nu ook weer niet.
Is het feit dat ze zo vaak langs komt (minstens) 1 x per week en dan zolang (4 a 5) uur blijft hangen niet een groter probleem dan dat ze (nog) niet zoveel op heeft met peuters? Klinkt nou niet of je erg dol op haar bent.
Waarom zo vaak en zolang? Wat doet ze al die tijd?