Zooo ontzettend moe...

Huisarts

Meteen een afspraak maken morgenvroeg. Je huisarts is de aangewezen persoon om je op het goede spoor te zetten.

Tip

Ik ging om 20.00 uur met beide kinderen in mijn supersize bed liggen. Even voorlezen, nog een spelletje en dan viel de een na de ander wel in slaap. Dan sloop ik er nog weleens uit, maar soms bleef ik er ook gewoon bij en viel zelf in slaap.
Al van jongsafaan slaap ik moeilijk, maar niets hielp. Dus dan accepteer ik maar dat ik soms slaap en soms niet slaap. Dan ga ik maar luisterboeken doen of zet de radio even aan tot ik weer wegsukkel.
Op het moment krijg ik gelukkig een extra stoot vitaminen want vanwege mijn chronische conditie/ziekte ben ik ook chronisch moe. Maar je wordt nog moeier van al die projecten om je zelf en je kinderen in een oplossing te wringen.
Ik had gelukkig een werkster. Nu niet meer helaas.

maar als je

samen gaat slapen en gewoon mee gaat slapen? Gewoon heel saai (eerst even leuk natuurlijk) zo weinig mogelijk licht zo weinig mogelijk prikkels?
Slapen moet je prioriteit worden lijkt me, zonder slaap houd je dit niet vol.
En anders opsplitsen, eentje gaat samen met oudste naar bed, de ander gaat bij jongste slapen pas als hij slaapt. Matras ernaast oid zodat je gelijk kunt reageren in je slaap en niet echt wakker hoeft te worden.

Iets anders dan

Ik blijf erbij dat je naar de huisarts moet ermee en je dan niet moet laten afschepen met zo'n flut antwoord. En een betere hulpverlener zoeken want aan zo'n psycholoog heb je natuurlijk niets.
Maar als je al veel dingen geprobeerd hebt, niks werkt en je echt aan je eind bent moet je rigoureuze maatregelen nemen. Ga een paar dagen weg en slaap bij. Daarna zie je de dingen weer wat helderder en kun je er weer beter tegen.

Wordt beter

Bij mij werd het beter toen de jongste een jaar of vier was. Toen hielden de nachtelijke taferelen, oorpijn, drinken, plassen, verschonen, wel zo'n beetje op, uitzonderingen daargelaten. Nog even geduld dus.
Je doet er zoveel mogelijk aan en alle kleine beetjes helpen. Het is helemaal niet gek als je de kinderen verdeeld onder elkaar. Als het de spuigaten uitloopt zijn de ideaalplaatjes niet meer van toepassing.
Heb je al extra vitamines, omega3 en dergelijke?
Elke week even vis halen. Elke dag fruit en groente schillen?
Ik was de laatste tijd ook te moe om om mijn medicatie te denken. Maar nu geef ik mijzelf een boost, ik doe het weer, omdat de dokter voor 2 maanden van alles voorgeschreven heeft.

Reden

Er is een reden waarom die kinderen slecht slapen. Dat kan iets lichamelijks of iets geestelijks zijn. Dat is iets waar een huisarts mee kan helpen uitzoeken. Stel dat het geestelijk blijkt te zijn dan kan ik me voorstellen dat een verwijzing naar een opvoedingsdeskundige een goed idee is. Als het lichamelijk is dan bijvoorbeeld naar http://www.kempenhaeghe.nl/Epilepsie/440/5/497/0/0/Slaapproblemen-kinderen/
Er is echt heel veel hulp en de huisarts kan je op het goede spoor zetten.

de oorzaak van slecht slapen...

Tja Moeder, daar zeg je zowat.
Ooit, heel lang geleden, had ik ook zeer matig slapende kindertjes. Heb destijds zelfs een 'nachtboek' voor maandblad Kinderen wat de redactie vanwege de lezers keurig had ingekort.

Slecht slapen, dat sluipt erin, en op gegeven moment zit je in de situatie waarin je 'alles' probeert en juist al dat geprobeer maakt het steeds frustrerender en vermoeiender.

Niks ontmoedigender dan de beste stuurlui aan wal met kinderen die van zeven tot zeven geen kik geven.

Ik heb geen oplossing. Het is overleven.

Het kan helpen ze samen op een kamer te leggen, als ze 's nachts gezelschap missen. Onze kinderen vonden dat vaak fijn, al hadden ze eigen kamers. Het werd er niet onrustiger door, je brengt eerst de een naar bed, wat later de andere. Een zwager van me ging vervolgens op de overloop zitten lezen, zijn nabijheid gaf vertrouwen.
Je kunt een matrasje naast jullie bed leggen, zodat je de rustverstoorder 's nachts daar ruimte kunt bieden.

Hoe meer je je frustratie laat oplaaien, hoe moeilijker het wordt.

Sterkte!

nog iets

Stuur je kinders nu en dan een nachtje uit logeren, bij grootouders, oom/tante, een goede vriendin en profiteer van de rust die je dan hebt. Om te ontdekken dat je middenin de nacht wakker wordt van - niks

hier

De mijne heeft ook veel moeite gehad met slapen en ik heb toen hier de tip gekregen over een boekje over slapen, van Ruttien Schregardus, kinderen met slaapproblemen. Ik heb daar toen veel aan gehad. Misschien ook een tip voor jou?

Even voor nu, is er een vader die kan helpen? Zodat jij even bij kunt tanken? En die je daarna kan helpen om de avonden/nachten rustig te krijgen?
Anders proberen om ze 1 of 2 nachtjes uit logeren te krijgen.

sterkte in elk geval!

Structureel

Uit logeren zie ik niet echt als een oplossing. Wel de tips van o.a. AnneJ (vooral het ideaalplaatje vergeten) en van Tonny. Kinderen samen op de kamer, matras naast je eigen bed, man bij het ene kind, jij bij het andere, dat soort oplossingen. Nachtrust is zo belangrijk, kan me zo voorstellen hoe jij je voelt. Hopelijk vinden jullie gauw iets dat werkt. Sterkte!

Opsplitsen

Kinderen op 1 kamer wilt vaak helpen. Maar denk ook aan opsplitsen van het bedritueel; moeder met oudste van 6 om 19:30 tanden poetsen en boek lezen zodat oudste met moeder wat quality-time hebben en hij met haar kan praten over de dingen van de dag( tot rust komen). Wie weet heeft hij behoefte aan een knuffelbeest in bed. Dan om 20:00 aangeven dat moeder ook gaat slapen omdat ze moe is, zo heeft moeder de gelegenheid om slaaptekort in te halen.
Vader geeft om 20:15 de jongste een half portie warme pap met een lepel, dus niet uit een fles wat weer de link legt met het zuigen uit een borst, en moeder. Een kind wilt soms beter slapen met gevulde buik. Jongste krijgt ook een goedabsorberende luier van een bekend merk zodat het de nacht goed doorkomt. ( ik gebruikte de goedkope voor overdag en de dure vor 's nachts).
Na dat ritueel kan jongste in bedje op de kamer met zijn reeds slapende broer, wiens ademhaling de jongste een veilig gevoel kan bezorgen.
Het is vervelend dat vader en moeder een periode de avonden niet samen kunnen doorbrengen, maar dat is een investering en tijdelijk.

En als vader moe is, kan de taak ook geruild worden; vader met oudste tanden poetsen en voorlezen en vroeg naar bed terwijl moeder de jongste pap voert. Het is vaak de behoefte van de kinderen om wat persoonlijke aandacht.

Het is belangrijk dat de kinderen weten dat jullie niet van het ritueel afwijken. Jullie hadden al een schema, wat werkte dan niet aan dat schema? Kwam het allemaal op jouw bord terwijl je geen energie had, geen energie om te luisteren/ praten met degene die naar bed moest gaan?
Wie, net als AnneJ, de kinderen bij haar in bed laat slapen, doet dat vaker wanneer ze er alleen voor staat. TS staat er niet alleen voor, zodoende kan ze de taak opsplitsen.

Oja, als de jongste 's nachts huilt, en je man gaat naar hem toe, wat doet hij dan om hem weer stil te krijgen? Soms kan je veel van de aanpak van je partner leren.

Alleen

Ook als je samen bent kun je oplossingen verzinnen en samen slapen met de kinderen. Bij ons was dat aanvankelijk ook met zijn vieren slapen en soms ging vader elders liggen omdat hij er niet goed tegen kon.
Ex was van zijn eigen ouders gewend dat ze een periode elk met een kind sliepen.
Je zoekt vooral je eigen oplossingen. Kan het niet zoals het moet dan moet het maar zoals het kan.